فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره زندگی و تلاش‌های علمی آلبرت اینشتین و بررسی تأثیر نظریه‌های او بر علم مدرن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره زندگی و تلاش‌های علمی آلبرت اینشتین و بررسی تأثیر نظریه‌های او بر علم مدرن دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره زندگی و تلاش‌های علمی آلبرت اینشتین و بررسی تأثیر نظریه‌های او بر علم مدرن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره زندگی و تلاش‌های علمی آلبرت اینشتین و بررسی تأثیر نظریه‌های او بر علم مدرن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره زندگی و تلاش‌های علمی آلبرت اینشتین و بررسی تأثیر نظریه‌های او بر علم مدرن :

اینشتین در سال ۱۹۰۵سه نظریه مهم «نسبیت خاص»،«کوآنتومى بودن نور» و «حرکت براونى ذرات» را ارایه کرد که هرکدام تحول بسیار مهمى در حوزه خود ایجاد کرده اند.به همین مناسبت انجمن بین المللى فیزیک محض و کاربردى سال ۲۰۰۵ را به مناسبت یکصدمین سال ارائه این نظریه ها و پنجاهمین سال درگذشت وى سال جهانى فیزیک نامگذارى کرد تا توجه جهانیان به اهمیت فیزیک جلب شود و تلاش هایى براى ترویج این علم صورت گیرد. در ایران نیز درسال ۱۳۸۴ برنامه هایى براى بزرگداشت سال فیزیک برگزار مى شود. به همین مناسبت خلاصه اى از زندگى نامه اینشتین را از خبرگزارى ایسنا انتخاب کردیم که از نظرتان مى گذرد.

آلبرت اینشتین در ۲۴ اسفندماه سال ۱۲۵۸ هجرى شمسى در شهر اولم (ulm) آلمان به دنیا آمد. «هرمان» پدر وى یک مهندس برق بود که تبحر چندانى در امور اقتصادى نداشت. مادرش «پائولین» نیز زنى خانه دار بود که گاهى ویولن تدریس مى کرد. خانواده آلبرت یک سال بعد از تولد او به مونیخ مهاجرت کردند. اینشتین در ۹ سالگى (۱۲۶۷) تحصیلات خود را در مدرسه «لوئیت پولد» مونیخ آغاز کرد و با وجود مهاجرت خانواده اش در سال ۱۲۷۳ به ایتالیا در این مدرسه شبانه روزى ماند.

اینشتین یک سال بعد به خانواده اش در «پاویا» ملحق شد و سپس به مدرسه «کانتونال» در شهر «آرا» واقع در سوئیس رفت. آلبرت ۱۷ ساله در سال ۱۲۷۵ رسماً به تابعیت سوئیس درآمد و در همان سال پس از اخذ دیپلم در مرکز صنعتى فدرال ETH در شهر زوریخ در رشته ریاضى و فیزیک نام نویسى کرد. وى چهار سال بعد موفق به دریافت دیپلم از این مرکز شد و در سال ۱۲۸۰ در سن ۲۲ سالگى شهروند سوئیس شد. اینشتین در سن ۲۳ سالگى (۱۲۸۱) در موسسه ثبت اختراعات در شهر برن استخدام شد و در همان سال پدرش را از دست داد. وى در سال ۱۲۸۲ با «میلوا ماریک» ازدواج کرد که حاصل آن دو پسر به نام هاى هانس آلبرت (۱۳۵۲-۱۲۸۳) و ادوارد (۱۳۴۴-۱۲۸۹) بود. پسر بزرگ آنها بعدها در رشته مهندسى مکانیک (هیدرولیک) تحصیل کرد و یک مهندس موفق شد. ادوارد فرزند دیگر آنها به بیمارى شیزوفرنى علاج ناپذیرى دچار بود. آنها یک دخترخوانده به نام «لیزرل» نیز داشتند که قبل از ازدواج آنها از پدر و مادر دیگرى به دنیا آمده بود. اینشتین در سال ۱۲۸۴ مقاله هاى متعددى را در زمینه کوانتوم هاى نور و اثر فوتوالکتریک، هم ارزى انرژى و جرم، نسبیت خاص، حرکت براونى ذرات در نظریه اتمى، نظریه کوانتومى براى مواد حالت جامد و اصول نسبیت عام در مجله Annalen der physik آلمان به چاپ رساند. وى در سال ۱۲۸۸ در سى سالگى دانشیار دانشگاه زوریخ شد و تحقیقات بیشترى روى نظریه کوانتومى خود انجام داد. اینشتین دو سال بعد هنگامى که به عنوان استاد در دانشگاه «کارل فردیناند» شهر پراگ مشغول کار بود، خمیدگى نور (نور ستاره ها) در هنگام خورشیدگرفتگى را پیش بینى کرد.

وى در سال ۱۲۹۱ در سن ۳۳ سالگى با رتبه استادى به ETH مرکزى که چهار سال در آن تحصیل کرده بود، رفت. اینشتین دو سال بعد همزمان با آغاز جنگ جهانى اول به استادى دانشگاه برلین رسید. اینشتین از جمله امضاکنندگان بیانیه موسوم به «بیانیه اى به اروپائیان» در سال ۱۲۹۴ بود که براساس آن برائت خود از نظامى گرى دولت آلمان را اعلام کرد. وى در همان سال مقاله مشهور معادلات نسبیت عام را به چاپ رسانید و سال بعد کتابى در مورد همین نظریه منتشر کرد. اینشتین در سال ۱۲۹۵ به ریاست انجمن فیزیک آلمان رسید. محاسبه تکانه کوانتوم هاى نورى از جمله موفقیت هاى علمى وى در آن سال بود. این فیزیکدان برجسته در سال ۱۲۹۶ به مدیریت مرکز «سزار ویلهلم» آلمان که موسسه حمایت کننده تحقیقات در آن کشور بود، منصوب شد. وى در همان سال مقاله هاى معادلات کیهان شناسى و تکانه کوانتومى را منتشر کرد. اینشتین در سال ۱۲۹۸ در سن چهل سالگى از همسر اول خود جدا شد و با دختر خاله اش «الزا» ازدواج کرد. وى از شوهر سابقش دو دختر به نام هاى «الیزه» و «مارگوت» داشت که بنابر قانون پس از ازدواج نام فامیلى اینشتین را اخذ کردند. در همان سال بود که نظریه هاى وى در مورد خمیدگى نور به عینه اثبات شد. در سال ۱۲۹۹ با اوج گرفتن تبلیغات ضدیهودى اذهان عمومى شدیداً نسبت به اینشتین و نظریه نسبیت عام وى تحریک شده بود. اینشتین سال بعد براى اولین بار به آمریکا سفر کرد و در سال ۱۳۰۱ ضمن کار بر روى نظریه میدان هاى واحد به پاس تحقیقات فراوانش در زمینه فیزیک نظرى و به ویژه کشف قانونمندى اثر فوتوالکتریک موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد. در سال ۱۳۰۳ مرکز اینشتین در برج اینشتین در «پوتردام» افتتاح شد. در همان سال مقاله اینشتین – بوز (فیزیکدان هندى) در باب افت و خیزهاى آمارى به چاپ رسید. وى پنج سال بعد براى آگاهى اذهان عمومى مقاله دیگرى در مورد نظریه وحدت میدان گرانشى و میدان الکترومغناطیسى منتشر کرد.

اینشتین در سال ۱۳۰۹ (در سن ۵۱ سالگى) بار دیگر در میان استقبال گسترده مردم آمریکا به آن کشور سفر کرد. در سال ۱۳۱۱ با حفظ سمت استادى نیمه وقت در دانشگاه برلین تدریس در مرکز تحقیقات و مطالعات پیشرفته «پرینستون» را پذیرفت. وى سال بعد همزمان با به قدرت رسیدن نازى ها، آلمان را ترک کرد و پس از مدتى اقامت در انگلستان براى همیشه رهسپار آمریکا شد. اینشتین در سال ۱۳۱۴ مقاله مشهور خود با عنوان «آیا توصیف مکانیک کوانتومى از حقیقت واقعى مى تواند کامل باشد؟» را با همکارى «ب. پوزولسکى» و «نیلس بور» منتشر کرد. وى در سال ۱۳۱۸ همزمان با آغاز جنگ جهانى دوم به تشویق دو تن از استادان فیزیک دانشگاه کلمبیا نامه آنها به «روزولت» رئیس جمهورى وقت آمریکا را که در آن نسبت به تلاش دانشمندان نازى در دستیابى به بمب اتمى هشدار داده شده بود امضا کرد. این کار براى اینشتین که عمرى در خدمت صلح جهانى فعالیت کرده بود بسیار دشوار بود ولى به هر حال از ترس تبعات ناگوار دستیابى نازى ها به سلاح هاى هسته اى حاضر به امضاى آن نامه شد. پس از آن اینشتین تا آخر عمر بابت این که «دکمه را فشار داده است» ملامت شد. هر چند سعى مى کرد توضیح بدهد که او پدر بمب اتمى نبوده وmc2 = E فرمول ساخت این جنگ افزار هولناک نیست. سال بعد وى با حفظ تابعیت سوئیسى خود، تابعیت آمریکا را پذیرفت. در سال ۱۳۲۴ نخستین بمب هاى اتمى بر شهرهاى هیروشیما و ناکازاکى فرود آمد. اینشتین سال بعد در سن ۶۷ سالگى به عنوان سرگروه کمیته فورى دانشمندان اتمى خدمت کرد. در سال ۱۳۲۷ مقاله معروف «تعمیم نسبیت عام» از سوى وى منتشر شد. آلبرت اینشتین سرانجام در ۳۰ فروردین ماه سال ۱۳۳۴ به دنبال بروز یک حمله قلبى در سن ۷۶ سالگى در شهر پرینستون آمریکا در گذشت.