فایل ورد کامل مقاله شاعران مشهور ایران؛ بررسی تاریخی و ادبی آثار و جایگاه آن‌ها در فرهنگ و ادب فارسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله شاعران مشهور ایران؛ بررسی تاریخی و ادبی آثار و جایگاه آن‌ها در فرهنگ و ادب فارسی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله شاعران مشهور ایران؛ بررسی تاریخی و ادبی آثار و جایگاه آن‌ها در فرهنگ و ادب فارسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله شاعران مشهور ایران؛ بررسی تاریخی و ادبی آثار و جایگاه آن‌ها در فرهنگ و ادب فارسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله شاعران مشهور ایران؛ بررسی تاریخی و ادبی آثار و جایگاه آن‌ها در فرهنگ و ادب فارسی :

شعرای ایران(از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت)

بهنام بهشاد
کلاس
آقای حیدری
شعرای ایران (از آغاز شعر پارسی تا نهضت مشروطیت) به ترتیب اسم
آذربیکه ی:لطفعلی آذربیکه ی متخلص به آذر از جمله شعرای معروف قرن دوازدهم است که در سال ۱۱۲۳ هجری قمری در اصفهان متولد شد او در انواع شعر بخصوص غزل و قصیده مهارت و استادی داشت.

ابن یمین:امیر محمود بن امیر یمین الدین طغه ای در اواخر قرن هفتم در فریومه از ولایات جوین خراسان متولد شد و معاصر ملوک سربداران سبزوار بود و بیشتر عمر خود را در زادگاه خود به گوشه نشینی و قناعت گذرانید چون دوران حیاتش مصادف با اختلاف بین امرای خراسان و قتل و غارت بود، روع شاعر به عزلت و گوشه نشینی خو گرفت.
ابو حفص سعدی: بعضی ها معتقدند که ابوحفص حکیم بن احوص سعدی اولین شاعر پارسی زبان است و ظاهرا سعدی را که به این مناسبت به او نسبت می دهند این است:
آهوی کوهی در دشت چگونه دوزا

او ندارد یاری بی یار چونه بوذا
ولی به هیچ روی نمی توان او را اولین شاعر پارسی زبان دانست.
ابو سلیک گرگانی:عوفی او معاصر عمروبن لیث شمرده است و بنا بر این معاصر فیروز مشرقی بوده منوچهری او را در شمار شعرای قدیم خراسان ذکر کرده و نام وی را هم ردیف استادان بزرگ پیش از خود آورده است ابیات زیر به نام او در تذکره ها ضبط است.
خون خود را گه بریزی بر زمین
به که آب روی ریزی در کنار

ابوشکر ملجنی: نام این شاعر در هیچ یک از مآخذ ذکر نشده و کینه ی او از قدیمی ترین مآخذ یعنی این بیت منوچهری:
از حکیمان خراسان کو شهید و رودکی
بوشکور بلخی و بوالفتح سبتی هکذا
ابوالعلاء گنجوی:از احوال این شاعر نکات مهمی در دست نیست فقط در تذکره ها او را استاد خاقانی خوانده اند. ابوالعلاء پس از ته بیت خاقانی دختر خو را به عقد او در آورد.
اسدی:ابونصر علی بن احمد طوسی مشهور به اسدی از شعرای قرن پنجم است او از جمله کسانی است که مانند فردوسی دست به نظم شاهنامه زد و در این زمینه در برابر استاد گران مایه خود گرشاسب نامه را ساخت.

امیر خسرو:خسروبن امیر سیف الدین محمود دهلوی در سال ۶۵۰ یا ۶۵۱ در شهر پتیای هندوستان متولد شد از کودکی راه پدر یعنی کسب علم و دانش و فضیلت را پیشه خود ساخت و به ادبیات و زبان فارسی تسلط کامل یافت.
بابا طاهر: بابا طاهر عریان همدانی از شاعران عارف اواسط قرن پنجم معاصر
طغرل بیک سلجوقی بوده است، ولادت او در اواخر قرن چهارم اتفاق افتاده بود چنانکه در اواسط قرن پنجم یعنی در حدود سال ۴۴۷ که طغرل بیک سلجوقی به همدان رفته بود او عارفی کامل و صاحب مقامات بود.
جامی: نورالدین عبدالرحمن جامی در روز ۲۳ شعبان سال ۸۱۷ هجری در
خرجود جام- خراسان متولد شد. نام پدرش نظام الدین دشتی و جدش

شمس الدین دشتی منسوب به حمله دشت اصفهان بود که بعد به ولایت جام مهاجرت کرد.
حافظ: خواجه شمس الدین مصد بهاءالدین حافظ شیرازی در حدود سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز متولد شد، پدرش بهاءالدین در زمان اتابکان سلغه فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت نمود و مادرش اهل کازرون بود. حافظ تحصیل علوم و کمالات را در زادگاه خود کرده و مجالس درس علماء و فضلای بزرگ زمان خود را که در یکی از آنها قوام الدین عبدالله باشد درک کرد و در علوم به مقامی رفیع رسید. حافظ، قرآن شریف را زیاد مطالعه می کرد و آن را حفظ داشت و تخلصش مشعر به آن است

خیام:مرحوم محمد علی فروغی و مرحوم دکتر قاسم غنی در مقدمه ای که به مجموعه ای از رباعیات خیام نوشته اند ۶۶ رباعی را مسلماً و به یقین از خیام
شمرده اند و با توجه به سبک این رباعیات از مجموع رباعیاتی که به نام خیام شهرت یافته ۱۷۸ رباعی را از او دانسته و طبع کرده اند.
رودکی: ابوعبدالله جعفر بن حکیم بن عبدالرحمن آدم شاعر استاد قرن چهاردهم قمری در پنج از قراء رودک سمرقند متولد شد یکی از آثار معروف او کلیله و دمنه است.
سعدی:شیخ مشرف الدین مصلح بن عبدالله سعدی شیرازی یکی از ستارگان قدر اول آسمان ادب ایرانی است که نظم و نثر زبان فارسی را به اعلی درجه فصاحت رسانید سعدی به قول هرمان اته در سال ۵۸۰ و به گواه این بیت خودش که در بوستان آمده و ظاهرا در سال ۶۵۵ سروده شده:
الا آنکه عمرت به هفتاد رفت

مگر خفته بودی که به یاد رفت
در سال ۵۸۵ و باز با توجه به این بیت او که به سال ۶۵۶ در گلستان آمده است
ای پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
در سال ۶۰۶ متولد شده است.
عطار:فریدالدین ابو حامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحق عطار کدکنی نیشابوری شاعر نام آور ایرانی در قرن ششم و هفتم است. او به سال ۵۳۷ در شهر شاد یخ متولد شد از اوائل زندگی او نوشته اند که پدرش در شادیخ عطاری عظیم القدر بوده و بعد از وفات او فرید الدین کار پدر را دنبال کرد و دکانی آراسته داشت.
فردوسی:حسن بن اسحق شدفشاه ابوالقاسم فردوسی یکی از بزرگترین سخن سرایان و از ستارگان قدر اول آسمان ادب فارسی و از مفاخر جاویدان ملت ایران است فردوسی به احتمال قوی در حدود سالهای ۳۲۹ یا ۳۳۰ در قدیری باژ از قراء تابران طوس متولد شد. او در ادب فارسی و عبری دست داشته است، نظم شاهنامه ظاهراً بر اثر شهرت کار دقیقی در خراسان و رسیدن نسخه ای از گشتاسبنامه دقیقی به فردوسی صورت گرفت.

قطران:شرف الزمان حکیم ابومنصور قطران عضدی تبریزی از مشاهیر شاعر ایران در قرن پنجم هجریست از معاصرانش یکی ناصر خسرو قبادیانی است که در سفر خود هنگام عبور از تبریز قطران را ملاقات کرده.
منوچهری:ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد منوچهری دامغانی از جمله شعرای طراز اول ایران در نیمه ی اول قرن پنجم هجری است ولادت او در اواخر قرن چهارم است، دیوان منوچهری در حدود سه هزار بیت شعر دارد. وفات منوچهری را به سال ۴۳۲ نوشته اند.
مولوی:مولانا جلال الدین محمد فرزند سلطان العلما بهاءالدین محمد بن حسین الخطیبی یکی از بزرگترین شعرای متصوف ایران است که به سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ که از مراکز فرهنگ و ادبیات و عقاید ایرانی شمرده می شود تولد یافت. مولانا بزرگترین گوینده عرفانی است و مثنوی او جزء ارکان اربعه ی ادبیات فارس

ی شمرده می شود و غزلیات او در دیوان شمس تبریزی مقرون به شور و التهابی است.
ناصرخسرو: حکیم ابو معین ناصر بن خسرو بن حارث القبادیانی البلخی المروزی ملقب به حجت از شاعران بسیار توانا و بزرگ ایران و از گویندگان درجه اول فارسی است. او در ذی القعده سال ۳۹۴ هجری در قبادیان نواحی بلخ متولد شد. او در چهل و سه سالگی در قلعه ای واقع در یمکان در وسط کوهها رفت و تا پایان عمر در آنجا ماند و سال وفاتش در سال ۴۸۱ است و آثار او دیوان اشعار، روشنایی نامه، سعادتتامه، سفرنامه، زاد المسافرین، وجد دین، خوان اخوان، گشایش و رهایش، بستان العقول، جامع الحکمتین هستند.

نظامی: حکیم جلال الدین ابو محمد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤید نظامی
گنجه ای از استادان بزرگ و از ارکان شعر فارسی است مادرش زنی از نژاد کرد بود و پدرش یوسف بن زکی بن مؤید نام داشت در سال ۵۳۵ به دنیا آمد و تا آخر عمر خود را در گنجه به سر برد از آثار او پنج گنج را می توان نام برد که نام دیگر آن خمسه است که در آن پنج کتاب است به نام خسرو شیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر، اسکندرنامه، مخزن الاسرار.

شعرای معاصر ایران (از نهضت مشروطه تا امروز)
ادیب الممالک فراهانی: امیرالشعراء ادیبال ممالک محمد صادق میرزا حسین فراهانی متخلص به امیری از گویندگان بزرگ معاصر ایران است او به سال ۱۲۷۷ هجری در خانواده ای که همه اهل فضل بودند ولادت یافت. او کارهای خود را در روزنامه ادب، مجلس، عراق عجم و آفتاب که خود دایر کرده بود منتظر می کرد.

اعتصامی: پروین اعتصامی را می توان یکی از بزرگترین شاعره های تاریخ ایران شمرد. وی دختر یوسف اعتصامی آشتیانی معروف به اعتصام الملک می باشد او در کالج آمریکا درس خواند و در ۳۵ سالگی درگذشت.