فایل ورد کامل مقاله فناوری علم مواد؛ بررسی علمی ساختار، خواص و کاربردهای نوین در مهندسی و صنعت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله فناوری علم مواد؛ بررسی علمی ساختار، خواص و کاربردهای نوین در مهندسی و صنعت دارای ۸۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله فناوری علم مواد؛ بررسی علمی ساختار، خواص و کاربردهای نوین در مهندسی و صنعت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله فناوری علم مواد؛ بررسی علمی ساختار، خواص و کاربردهای نوین در مهندسی و صنعت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله فناوری علم مواد؛ بررسی علمی ساختار، خواص و کاربردهای نوین در مهندسی و صنعت :

۱- طبقه بندی مواد کار
۱-۱- تعریف تکنولوژی مواد:  
علمی که درباره استخراج، تصفیه، آلیاژ کردن، شکل دادن، خصوصیات فیزیکی، مکانیکی، تکنولوژیکی، شیمیایی و عملیات حرارتی  بحث می‌کند، تکنولوژی مواد گفته می‌شود. این علم ساختمان داخلی مواد از نظر شبکه‌بندی، ترکیب و سایر خصوصیات آنها را بررسی می کند.

۲-۱- طبقه‌بندی عناصر
تعریف عنصر:
موادی که در اثر تجزیه قابل تبدیل به مواد ساده‌تر نباشند، عنصر نامیده می‌شود. بیشترین عنصر در طبیعت، اکسیژن میباشد.  حجم هوا را اکسیژن خالص اشتغال نموده و نصف  جرم پوسته‌ زمین از  ترکیبات اکسیژن دار تشکیل شده است. (بیشترین فلز آلومینیم می‌باشد ۱/۸% بعد از آن آهن ۵%)
 
۳-۱- عناصر مهم و ترکیبات آنها
۱-۳-۱- خواص اکسیژن (o) :
گازی است بی بو، بی رنگ و بی مزه، ترکیب آن با عناصر دیگر را اکسیداسیون گویند. برای ایجاد حرارت زیاد، اکسیژن را با گازهایی مانند گاز طبیعی، هیدروژن، استیلن محترق می‌کنند تا درجه حرارتی معادل ۲۰۰۰ تا ۳۲۰۰ درجه سانتی گراد بدست آید.
مراحل تولید اکسیژن:
۱-    تراکم هوا تا فشار ۲۰۰ بار ۲- سرد کردن هوای متراکم تا دمای c ْ۱۷۵- ۳- کاهش فشار به ۳ /۴  بار و مایع شدن هوا ۴- کاهش دما تا cْ۲۰۰-۵- حرارت دادن و تبخیر هوای مایع در Cْ۱۸۳- و تولید اکسیژن خالص ۶- پر کردن کپسول با فشار ۱۵۰ بار
اکسیداسیون

ترکیب اکسیژن با عناصر دیگر    سرعت زیاد و شعله = احتراق (سوختن تند)‌مانند جوشکاری با گاز اکسی استیلن
    بدون شعله و حرارت= سوختن کند (زنگ زدن فلزات)
احیاء:
جدا کردن تمام یا قسمتی از اکسیژن در یک ترکیب اکسیژن دار- با بکار بردن حرارت
۲-۳-۱- هیدروژن (H) :
سبکترین عنصر- بدون رنگ، بو و مزه. قابل انتقال برای جوشکاری به همراه اکسیژن کاربرد : تولید مواد مصنوعی ، پلاستیک، جامد کردن روغن نباتی.
تولید: با الکترولیز آب، اکسیژن و هیدروژن را تولید می‌کنند و به صورت مایع به بازار می‌ دهند.
۳-۳-۱- کربن (C)
عنصر اصلی مواد سوختنی مانند چوب، زغال و نفت می‌باشد.
کربن خالص:    کریستال خالص کربن- الماس- سخت‌ترین عنصر- ساخت ابزار و گرد آن برای ساختن سنگ سنباده
مطبق: فلس ماهی – گرافیت- نرم و سیاه رنگ و مقاوم در مقابل حرارت و هادی برق و حرارت
کاربرد: تولید بوته ذوب فلزات، الکترود کوره‌ها، کم کننده اصطکاک
بی شکل (آمرف): دوده کاربرد: لاستیک‌سازی، مرکب و چاپ

وجود کربن در فولاد باعث افزایش استحکام و سختی می‌شود و قابلیت زنگ زدن کم می‌شود و احیای اکسیدهای فلزی
ترکیب کربن و اکسیژن     دی اکسید کربن (  )ک از سوختن کامل کربن و ترکیبات کربن‌دار و همچنین از تجزیه سنگهای آهکی و تخمیر مواد سلولزی حاصل از بقایای گیاهان بدست می‌آید. از هوا سنگین‌تر است و سمی نیست ولی تنفس را غیر ممکن می‌کند و در آتش نشانی و نوشابه‌های گازدار استفاده می‌شود.
منوکسید کربن (co): از سوختن ناقص کربن و ترکیبات آن به وجود می‌آید. بی رنگ ، بی بو و بسیار سمی است احیاء کننده ،قابل انتقال به رنگ آبی و به دی اکسید کربن تبدیل می‌شود.

ترکیب کربن با فلز: کاربید    کاربید آهن   
کاربید ولفرام  
کاربید کلسیم   
کاربید سیلیسم (sic سختی آن نزدیک به سختی الماس است و برای سنگ سنباده استفاده می‌شود.
ترکیب کربن با هیدروژن= هیدروکربن: کلیه مواد سوختنی جامد، مایع یا گاز، روغن‌ها، گریس‌ها، استیلن، نفت خام- متان، بوتان پروپان، بنزین و بنزن

۴-۳-۱- سیلیسم (Si) :
غیر فلز و به صورت خالص در طبیعت  یافت نمی شود. در آلیاژ فولاد و چدن کاربرد دارد.
ممهترین ترکیب=   دی اکسید سیلیسم= سیلیس، که اگر به صورت کریستال متبلور شده باشد= کوارتز در ریخته گری از ماسه‌های سیلیس دار استفاده می‌شود.

۵-۳-۴- گوگرد (S):
زرد، جامد، شکننده، خالص، در کنار آتش نشانها یا چشمه‌های آب معدنی
گوگرد+ اکسیژن شعله‌ای به رنگ آبی= دی ا کسید گوگرد   بوی زننده دارد برای ضد عفونی و تهیه‌اسید سولفوریک ترکیب گوگرد با فلزات (بدون اکسیژن) سولفید نامیده می‌شود، سولفید آهن   یا سولفید سرب (pbs)
از پودر گوگرد برای ولکانیزه کردن لاستیکها استفاده می‌شود، باعث افزایش مقاومت در مقابل حرارت، عوامل جوی و مواد شیمیایی می‌شود.

۴-۱- خواص فیزیکی مواد:
خواص فیزیکی باعث تغییر در ساختمان شیمیایی اجسام نمی‌شود قابلیت هدایت حرارت، الکتریسیته، جرم مخصوص و نقطه ذوب
۱-۴-۱- قابلیت هدایت حرارت:
قدرت هدایت حرارت واحد طول جسم بر واحد سطح مقطع آن گفته می‌شود. فلزات هادی هستند، به ترتیب نقره، مس، آلومینیم.
۲-۴-۱- قابلیت هدایت الکتریسیته:
قدرت هدایت الکتریسیته واحد طول جسم بر واحد سطح مقطع آن گفته می‌شود. نقره، مس ، آلومینیم
 
۳-۴-۱- جرم مخصوص:
جرم واحد حجم از هر جسم را جرم مخصوص آن جسم گویند. به نوع ماده و اندازه تراکم ذرات ماده بستگی دارد.

۴-۴-۱- نقطه ذوب:
درجه حرارتی که یک ماده در شرایط متعارفی از جامد به مایع تبدیل می‌شود، نقطه ذوب گفته می‌شود، نقطه ذوب مواد خالص مشخص است.

۵-۱ خواص مکانیکی مواد:
مقاومت فلزات در مقابل تأثیرات عوامل مکانیکی استحکام، سختی، الاستیسیته.

۱-۵-۱- استحکام: مقاومت در مقابل نیروی خارجی. به مقدار، نحوه تأثیر نیرو و نیروی جاذبه بین مولکولی بستگی دارد.
۲-۵-۱- سختی: مقاومت در مقابل نفوذ جسم خارجی
۳-۵-۱- الاستیسته: برگشت پذیری مواد پس از تغییر شکل ناشی از اعمال نیروی خارجی گفته می‌شود.
۶-۱- خواص تکنولوژی مواد :
۱-۶-۱- چکش خواری: قابلیت تغییر شکل مواد در اثر نیروی فشاری و ضربه. چدن قابلیت چکش خواری ندارد.
۲-۶-۱- ریخته‌گیری: شکل پذیری اجسام در حالت مذاب برای اجسام جدار نازک ، باید ماده دارای قابلیت ریخته‌گری خوبی باشد. چدن، آلیاژ آلومینیم، آلیاژ مس، مواد مصنوعی به راحتی ریخته‌گری می‌شود.
۳-۶-۱- جوشکاری: موادی که بوسیله حرارت یا حرارت توأم با فشار بتوان آنها را به صورت مذاب به یکدیگر وصل نموده فولادها، مواد مصنوعی و فلزات غیر آهنی.
۴-۶-۱- قابلیت براده‌برداری:  اگر با سرعت زیاد و نیروی کم براده برداری شود و سطح آن پس از براده‌برداری صاف باشد قابلیت براده برداری خوبی دارد.
۷-۱- خواص شیمیایی مواد:
مقاومت در مقابل خوردگی- قابلیت احتراق – مقاومت در مقابل اکسید شدن، سمی بودن
مقاومت یک فلز در مقابل عوامل خارجی مانند زنگ زدن و خوردگی بوسیله اسیدها را می‌توان بوسیله آلیاژ کردن افزایش داد.

فرآورده‌های نفتی :
سوخت روغنی: در بخاری کوره‌ها و موتورها استفاده می‌شود.
نفت سفید: نقطه اشتعال نباید کمتر از cْ ۲۲ باشد.
بنزین: ۴۴% از نفت خام را تشکیل داده و ۹۰% برای موتورها استفاده می‌شود.
گازوئیل: از تقطیر نفت سنگین بوسیله کراکینگ در دمای زیاد بوجود آمده در موتورهای دیزل کوره و شوفاژ
۳-۱-۵- سوخت‌های گازی :
۱- گاز طبیعی:
۶۰% متان + ۳۵% بوتان و پروپان+ ۵% گوگرد ازت کلر اکسیژن که پس از شیرین کردن برای مصرف کوره‌های ذوب و توربین گاز، دیگ بخار ، موتورها و ساختن دوده استفاده می‌شود.
۳-    گاز مصنوعی:
۴-    گاز زغال سنگ: از تقطیر زغال سنگ در کوره سر بسته بوجود می‌آید که باید هیدروژن سولفور   آن گرفته شود تا بهتر بسوزد.
۵-    گاز آب: از عبور بخار آب از روی زغال سنگ یا کک گداخته بوجود میاید که از اکسید و کربن و هیدروژن تشکیل شده است
بوتان و پروپان : از پالایش با نفت خام بدست می‌آید و برای مصارف حرارتی و موتورها استفاده می‌شود.
۲-۵- روغن‌های صنعتی
۱-۲-۵- مواد روغنکاری:
مقاومت در مقابل حرکت را اصطکاک گویند که ناشی از درگیری پستی و بلندی های بسیار کوچک دو سطح نسبت به هم می‌باشد وظیفه مواد روغنکاری کم کردن اصطکاک و حرارت می‌باشد. و باید بدون آب و اسید بوده و در مقابل فشار و درجه حرارت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خود را از دست ندهد.

انواع اصطکاک
روان: درگیری بین دو قطعه وجود ندارد و مواد روغنکاری با دو سطح در تماس است.
نیمه روان: تماس کمی بین دو سطح وجود دارد و با مواد روغنکاری نیز تماسی وجود دارد.
خشک: تماسی بین دو سطح وجود دارد و ماده روغنکاری وجود ندارد.

۲-۲-۵- خصوصیات مواد روغنکاری:
۱- ویسکوزیته:
مقاومتی که لایه‌های روغن در مقابل حرکت از خود نشان می دهند را ویسکوزیته گویند.
هر چه نیروی فشاری وارد بر یاتاقان‌ بیشتر و درجه حرارت بیشتر و سرعت محیطی قطعات کمتر باشد. روغن باید ویسکوزیته بیشتری داشته باشد درجه بندی روغنها بر اساس SAE می‌باشد و به صورت ۱۰ ، ۲۰ ، ۳۰، ۴۰ ، . . . .  می‌باشد هر چه عدد بیشتر باشد. ویسکوزیته روغن بیشتر می‌شود.
ویسکوزیته روغنها با افزایش دما کاهش می‌یابد.

۲- نقطه اشتغال و احتراق:
درجه حرارتی که در آن درجه حرارت گازهای متصاعد شده از روغن در اثر شعله، مشتعل شده ولی به سوختن ادامه نمی دهند را نقطه اشتعال گویند. و درجه حرارتی که در آن درجه حرارت گازهای حاصل از حرارت دادن روغن، مستقل شده و به سوختن ادامه می‌دهند را نقطه احتراق گویند. توسط این دو درجه حرارت می‌توان مقدار مواد فرار و قابلیت تبخیر و روغن را بدست آورد.

۳- نقطه ریزش و سخت شدن
درجه حرارتی که ثبات فیلم روغن کاهش یافته و روغن روان می‌شود نقطه‌ریزش گویند و درجه حرارتی که روغن سفت می‌شود را نقطه سفت شدن گویند. روغنی که درجه حرارت آن به نقطه سفت شدن برسد، خاصیت روغنکاری خود را از دست می‌دهد و برای روغنهایی که در دمای پایین کار می‌کنند مهم است.

۳-۲-۵- انواع مواد روغنکاری
۱-    روغنهای معدنی: کاربرد زیادی داشته از نفت خام و یا قطران زغال سنگ و زغال قهوه‌ای بدست می آید و خاصیت اسیدی ندارند.
روغنهای رقیق : روغنکاری محورها با سرعت زیاد و نیروهای کم مانند قرقره
روغن نیمه  رقیق: روغنکاری محورها با سرعت زیاد و بار متوسط مانند ماشین‌های افزار و الکتروموتورها
روغن غلیظ یا سنگین: برای محورهای با سرعت کم و فشار و دمای زیاد مانند کمپروسورها و جعبه دنده ‌ها

۲- روغنهای گیاهی: از فشردن و پرس کردن دانه‌های گیاهی مانند تخم شلغم، تخم چغندر، زیتون، کرچک بدست می‌آید خاصیت روغنکاری و خنک کاری خوبی داشته ولی زود فاسد می‌شوند و خاصیت اسیدی دارند.

۳-    روغنهای حیوانی: از پختن یا آب کردن چربی حیوانی بدست می‌آید مانند روغن گیاهی است و برای بهبود خواص آنها مواد افزودنی می‌افزایند.
روغن سم یا پنجه حیوانات خاصیت روغنکاری خوبی دارد و اسید نمی‌شود و به کندی خشک می‌شود برای دستگاههای ظریف مانند ساعت استفاده می‌شود روغن استخوان برای ماشین‌های دفتری و چرخ خیاطی

۴- گریسها: مخلوط نیمه جامد از روغن معدنی و صابون می‌باشد. و جایی که از روغن مایع نمیتوان استفاده نمود کاربرد دارد.
در اثر ماندن سفت می‌شوند و این باعث می‌شود که اطراف یاتاقانها سفت شده و از ورود گرد و خاک جلوگیری کنند. درجه حرارتی که در آن گریس به صورت قطره قطره از محل گریسکاری خارج می‌شود را نقطه چکیدن گویند.
گریس کلسیم برای روغنکاری پمپ ها ، گریس سدیم برای روغنکاری بلبرینگها و گریس آلومینیم برای روغنکاری چرخ زنجیرها استفاده می‌شود در گریسها از گرافیت نیز استفاده می‌شود.

۵- مواد روغنکاری گرافیتی: با اضافه کردن گرافیت به روغن بدست میاید به گونه‌ای که گرافیت ناهمواریها را از بین برده و یک سطح صاف و صیقلی را بوجود می‌آورد و برای روغنکاری محور چرخ دنده‌ها و یاتاقانهایی که فشار زیادی تحمل می‌کنند کاربرد دارد .

۶-    مواد روغنکاری مخصوص: مخلوطی از دی سولفید مولیبدن   و روغن می‌باشد که روی سطح فلز به خوبی می‌چسبد برای روغنکاری تحت فشار و درجه حرارت زیاد استفاده می‌شود. برای قالبهای کشش عمیق استفاده می‌شود.

۷-    مواد روغنکاری مصنوعی: روغن سنتتیک نیز گفته می‌شود جزء روغنهای نباتی و حیوانی و هیدروکربن‌های عادی نمی باشند. مهمترین مزیت آن یکنواخت شدن آن می‌باشد. استحکام زیاد قشر نازک ، تماسی سطحی خوب، ضریب اصطکاک کم و تغییر ناچیز ویسکوزیته در مقال حرارت از مزایای دیگر آن است خلوص آن زیاد می باشد و از فاسد شدن جلوگیری می کند از زنجیره‌های طویل سیلیسیم و اکسیژن مانند روغن و گریس سیلیکونی تشکیل شده‌اند و برای ماشین آلات با دمای زیاد استفاده می‌شوند مانند نوار نقاله متصل به کوره و موتورهای برق پرقدرت.

۴-۲-۵- مواد خنک کننده: در هنگام عملیات براده برداری و تغییر فرم فلزات وظیفه خنک کاری را بر عهده دارند و برای استفاده از این مواد باید به جنس قطعه کار  و ابزار دقت نمود مهمترین مواد خنک کننده عبارتند از:
الف- روغن برشی: روغن حیوانی معدنی، یا گیاهی و یا مخلوط بوده و نباید با آب مخلوط شود. برای افزایش قدرت روغن کاری به آن گوگرد نیز می افزایند.
ب- روغن مته: محلولی از صابون و روغن معدنی بودن و نقش روغنکاری و خنک کاری را بر عهده دارد. ۵ تا ۲۵ درصد مواد صابونی دارد.
ج- آب صابون: امولسیون ۱۰ تا ۱۲ درصد روغن مته در آب می‌باشد و به خاطر زیاد بودن آب ، خاصیت خنک کاری آن زیاد می‌باشد روغنی که برای تهیه آب صابون استفاده می‌شود به z1 معروف است.
همواره روغن مته را در آب بریزید و بر عکس عمل نکنید.
د- محلول سود: جز و روغنها نمی‌باشد. در سنگ کاری به عنوان خنک کننده استفاده شده و مخلوط ۳ تا ۵ درصد سود در آب می‌باشد و گاهی مقدار کمی صابون نیز اضافه می کنند. سود از زنگ زدن قطعات جلوگیری می کنند.

۳-۵- پلاستیک‌ها
به روش مصنوعی یا سنتتیک از نفت خام، گاز طبیعی، زغال، آهک، هوا و آب بدست می‌آید.
اگر مواد طبیعی از طریق شیمیایی تغییر کند نیز مواد مصنوعی گفته می شود مانند مواد مصنوعی و سلولزی از سلولز با شاخ مصنوعی از شیر. بعد از تهیه مواد مصنوعی آن را از   تا   حرارت داده تا به صورت خمیری و پلاستیکی درآید که مواد پلاستیکی گفته می‌شود. محاسن پلاستیک عبارتند از : سبک، عایق رطوبت، الکتریسته و حرارت و در مقابل خوردگی مقاوم است و عیب آن عدم مقاومت در مقابل گرماست.

پلاستیک‌ها از مواد آلی با مولکولهای بزرگ یا ماکروملکول تشکیل شده اند ولی سیلیکون جزء مواد آلی نیست. ماده اولیه مواد مصنوعی از ملکولهای کوچک با تعداد کم و بدون پیوند شیمیایی تشکیل شده است که این مولکولها را مونومرگویند. از ترکیب هزاران مونومر  با یکدیگر به روش شیمیایی و به طور زنجیری یک ماکروملکول بدست می‌آید و این ملکول بزرگ را پلی مر و این عمل را
پلی مریزاسیون گویند. خصوصیات مواد مصنوعی به فرم، اندازه و نحوه قرار گرفتن ماکروملکولها بستگی دارد.

مواد مصنوعی بر اساس وضع ماکروملکولها و ترکیب شیمیایی به صورت زیر است:
۱-۳-۵- پلاستیک با یک مونومر بدون اتصال زنجیره ها و در اثر پلی مریزاسیون تشکیل شده را ترمو پلاست گویند که در دمای   به حالت پلاستیکی در می‌آیند .                                                                                                                      
۲-۳-۵- پلاستیک با مونومرهای مختلف و زنجیره ها با هم اتصال داشتند در هنگام تشکیل، محصول فرعی مانند آب جدا می‌شود که دور و پلاست نام داشته و این عمل را کندنزاسیون گویند. دور و پلاست ها پس از سخت شدن قابلیت ذوب ندارند.

۳-۳-۵- زنجیره این پلاستیک ها دارای تعداد نقاط و اتصال کمی بوده که الاستومر گفته می شود از یک یا چند مونومر تشکیل شده و محصول فرعی جدا نشده و مانند لاستیک، خاصیت الاستیکی دارد. به این روش پلی آدیسیون گفته می شود.

کائوچوی مصنوعی ( لاستیک مصنوعی ): دو نوع معروف آن به نام بونا و پربونان می‌باشد که مانند کائوچوی طبیعی می باشند به وسیله گوگرد ولکانیزه شده و در برابر گرماو کهنگی از لاستیک طبیعی مقاومترند به طوری که عمر تایر از جنس لاستیک مصنوعی دو برابر لاستیک طبیعی است. مواد آب بندی را از پربونان می سازند چون در روغن و بنزین تغییر شکل نمی دهند عیب اصلی کائوچوهای مصنوعی بوی نامطبوع دائمی آنهاست. لاستیک مصنوعی در دو نوع سخت و نرم می سازند و برای ساخت قطعات مانند کاسه نمد، اورینگ، دیافراگم، شیلنگ آب ، ضربه گیر و تایر استفاده می شود.

۴-۳-۵- مواد طبیعی تغییر شکل یافته:
به موادی که از تغییر شیمیایی مواد طبیعی مانند سلولز و شیر بدست می آید گفته می‌شود و مهمترین آنها مواد مصنوعی سلولزی و شاخ مصنوعی می باشد. از این مواد برای ساخت چمدان، جعبه حمل و نقل، انبر جوشکاری، مواد آب بندی و قطعات فرم دار استفاده می شود .

۵-۳-۵- سیلیکون ها:
مواد مصنوعیکه ماده اصلی آنها سیلسیم و اکسیژن است می باشد.
سیلیکوتها ضد آب، عایق برق هستند و با چسب نمی چسبند. از نظر شیمیایی خنثی، در مقابل حرارت مقاوم ولی گران هستند.

۴-۵- رنگ‌ها
۱-۴-۵- کاربرد رنگها
محلول رنگ دانه در نوعی حلال را رنگ گویند که برای پوشاندن سطوح به منظور حفاظت یا زیبایی استفاده می شود.

۲-۴-۵- مواد اصلی رنگها:
۱- رنگ دانه: ماده‌ای خاکی یا رسی می‌باشد که با روغن یا حامل چسبنده مخلوط شده رنگ را بوجود می‌آورد. مهمترین رنگ دانه‌ها عبارتند از افرا، گل ماش، صدف نرم سائیده، و هماتیت.
۲- روغن بزرک: روغن خشک کننده است و در رنگ‌ها و جلاها و لینولئوم مرکب چاپ و صابون کاربرد دارد. مایعی روغنی به رنگ زرد می باشد ودرتربانتین بافتین اتر و بنزن حل می‌شود. و از فشردن و حرارت دادن بزرک بدست می‌آید.

۳- روغن کرچک:  از کرچک بدست می‌آید. در پزشکی به عنوان مسهل به کار رفته و روغن سرد و فشرده آن در روغنکاری به کار می‌رود. در رنگها به عنوان خشک کننده و بدون آب نسبت به روغن تونگ جلادهنده بهتری در روغن جلا در صابون  به عنوان کف کننده و حل کننده در آب استفاده می‌شود.

۴- روغن جلا: سرعت خشک کنندگی آن دو برابر روغن بزرک است و از درخت جلا بدست آمده و شدیداً مسهل است این روغن در لعابها، جلاها و ترکیبات پلاستیکی و لینولئوم مصرف دارد. این روغن بی‌رنگ بوده و برای محصولات ظریف چوبی سطحی براق و صاف بوجود می‌آورد. برای حفاظت نقشه و نقاشی و عایق کاری برق استفاده می‌شود.

۵- روغن الیف: از مخلوط کردن اسکاتیف یا خشک کننده‌ها مانند اکسید سرب یا استات سرب با روغن بزرک بدست می‌آید سخت و براق بوده ولی شکسته است و برای تهیه رنگ استفاده می‌شود.
۶- نرم کننده: جامد یا مایع بوده و در اصل یک حلال است که در چسب، صمغ یا ماده دیگر حل می‌شود و آنها را نرم می‌کند.

۷- سرنج: رنگ دانه معمولی سرب و تنزا اکسید سرب O4 pb3 است. رنگ محافظ قوی آهن و فولاد است و اگر با روغن بزرک مخلوط شود بتونه درزگیر را بوجود می‌آورد.