فایل ورد کامل مقاله تحلیل پترولوژی و ژئوشیمی توده گرانیتوئیدی شمال بوئین–میاندشت (قره‌بلطاق) در زون سنندج–سیرجان غرب ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تحلیل پترولوژی و ژئوشیمی توده گرانیتوئیدی شمال بوئین–میاندشت (قره‌بلطاق) در زون سنندج–سیرجان غرب ایران دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تحلیل پترولوژی و ژئوشیمی توده گرانیتوئیدی شمال بوئین–میاندشت (قره‌بلطاق) در زون سنندج–سیرجان غرب ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تحلیل پترولوژی و ژئوشیمی توده گرانیتوئیدی شمال بوئین–میاندشت (قره‌بلطاق) در زون سنندج–سیرجان غرب ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تحلیل پترولوژی و ژئوشیمی توده گرانیتوئیدی شمال بوئین–میاندشت (قره‌بلطاق) در زون سنندج–سیرجان غرب ایران :

چکیده

توده گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت بخشی از توده های نفوذی موجود در زون سنندج – سیرجان را تشکیل داده و به صورت کوچک و بزرگ در داخل مجموعه های متامورفیک منطقه نفوذ کرده است. ترکیب سنگ شناسی این تودهعمدتاً متشکل از گرانیت پورفیری(مونزوگرانیت- سینوگرانیت)، گرانودیوریت، گابرو- دیوریت تا دیوریت می باشد. فعالیت های تکتونیکی پس از جایگیری توده باعث میلونیتی شدن این توده گردیده و شواهدی از جمله حالت شیستوزیته برخی از گرانیت ها، خرد شدن کوارتز(ساب گرین) با خاموشی موجی، حالت خمیدگی در پلاژیوکلاز و خمیدگی و کینک باند در بیوتیت ها دلالت بر این موضوع دارد. مطالعات صحرایی، کانی شناسی، سنگ شناسی و ژئوشیمیایی نشان می دهد که ماگمای سازنده واحدهای اصلی این توده از نوع I، کالکوآلکالن و غنی از پتاسیم(پتاسیک) بوده و از نظر درجه اشباع از آلومینیم((ASI، متاآلومین تا اندکی پرآلومین می باشد.
واژه کلیدی: بوئین- میاندشت، گرانیتوئید، نوع I، متاآلومین، کالکوآلکالن، زون سنندج- سیرجان

مقدمه

منطقه مورد مطالعه در جنوب شرقی الیگودرز و در محل بلافصل تراست زاگرس رخنمون دارد و بین عرض های جغرافیایی ۶′ ۳۳ تا ۳۳ ۱۰′ شمالی و
طول های جغرافیایی ۷′ ۵۰ تا’ ۵۰ ۱۲ خاوری واقع شده است. این محدوده از نظر موقعیت قسمتورقهکوچکی از ۱/۱۰۰۰۰۰ نقشه زمین شناسی گلپایگان را
که توسط محجل و افتخارنژاد((۱۳۷۱، تهیه شده است، شامل می شود. با بررسی توده های گرانیتوئیدی حسن رباط و موته(اترودی،۱۳۶۶،)
الیگودرز(صدیقی،(۱۳۷۳، بوئین– میاندشت(قاسمی، (۱۳۷۱، بروجرد(احمدی خلجی،(۱۳۸۵ و گلپایگان(شریفی،(۱۳۷۵ می توان اظهار داشت که قرابت های پتروگرافی و ژئوشیمیایی و محیط تکتونیکی این توده ها نشان از منشاء مشترک و هم زمان آنها دارد. لذا سن جایگزینی کرتاسه فوقانی- پالئوسن زیرین را که پس از فاز کوهزایی لارامید تزریق شده اند، می توان برای آنها در نظر گرفت. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه درحد گرانیت پورفیری(مونزوگرانیت- سینوگرانیت،)

گرانودیوریت و گابرو- دیوریت تا دیوریت بوده و از لحاظ پتروگرافی واجد بافت های گرانوفیری، پرتیت و گرانولار می باشند. این توده دارای انکلاوهای متعدد با اندازه متفاوت بوده و توسط دایک های اسیدی(آپلیتی و پگماتیتی)، متعددی قطع شده است. آثار دگرسانی و تنش های تکتونیکی در کانی هایی نظیر کوارتز، پلاژیوکلاز و بیوتیت مشاهده می گردد.
بحث

توده گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت بخشی از توده های نفوذی موجود در زون سنندج- سیرجان را تشکیل می دهد(شکل.(۱ بخش اعظم این توده ترکیب گرانیتی دارد. درون این توده عظیم گرانیتی توده های نفوذی کوچکی وجود دارند کهعمدتاً دارای ترکیب گابرودیوریتی- دیوریتی می باشند. واحدهای مختلف سنگ شناختی توده گرانیتوئیدی مورد مطالعه توسط دایک های اسیدی متعدد(آپلیت ها و پگماتیت ها)، قطع شده است. در اینجا به اختصار تنوع سنگی این توده را شرح می دهیم(شکل.(۲

(۱ واحد گرانیتی(مونزو گرانیت- سینوگرانیت): این توده گرانیتی واحد اصلی منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهد. کانی های اصلی آنها شامل کوارتز، بیوتیت، پلاژیوکلاز و آلکالی فلدسپار است. پلاژیوکلازهااکثراً به سریسیت و کانی های رسی و بیوتیت ها در امتداد رخ ها به کلریت دگرسان شده اند و در اکثر قسمت ها در اثر آزاد کردن تیتان به اسفن و روتیل تبدیل شده اند و آثار تنش های تکتونیکی در آنها مشاهده می گردد(شکل۳و.(۴ کانی های فرعی این واحد نفوذی شامل آپاتیت، زیرکن، آلانیت، مونازیت، اپیدوت، اسفن، روتیل و اکسیدهای آهن(منیتیت)، است. آپاتیت ها و زیرکنمعمولاً به صورت ادخال هایی در داخل بیوتیت ها و پلاژیوکلازها مشاهده می گردند.

۱

شکل۱- نمایی از توده گرانیتوئیدی منطقه بوئین- میاندشت

شکل۲- طبقه بندی شیمیایی سنگ ها((Cox, 1979

(۲ واحد گرانودیوریتی: این واحد دارای شکل بیضوی و با روند شمال باختر- جنوب خاور بوده و با توجه به تعیین سن هـای انجـام شـده گرانودیوریـت هـای تجزیه شده اولین فعالیت نفوذی بعد از دگرگونی ناحیه ای هستند که در زمان کرتاسه زیرین به وجود آمده اند و سنی قدیمی تر از گرانیت های پورفیری منطقه دارند. این سنگ ها دارای بافت گرانولار بوده و کانی های اصلی این واحد شامل کوارتز، پلاژیوکلاز، بیوتیت و آلکالی فلدسـپار و کـانی هـای فرعـی عبارت از آپاتیت، زیرکن، اکسیدهای آهن و اپاک می باشند.

(۳ واحد گابرو- دیوریتی: این توده نفوذی به صورت یک بخش جدا از سنگ های گرانیتی بوده و آنها را قطع نموده است و به همین جهت سن قـدیمی تـری نسبت به توده گرانیتوئیدی منطقه دارد. رگه های پگماتیتی در داخل این توده ها نیز نفوذ کرده اند. کانی های اصلی این توده شامل پلاژیوکلاز، بیوتیـت، آمفیبول(ترمولیت- اکتینولیت)، پیروکسن(کلینوپیروکسن) می باشند. پلاژیوکلازها در برخی قسمت ها از حاشـیه بـه آلکـالی فلدسـپار تبـدیل شـده انـد

(شکل(۵ کانی های فرعی این سنگ ها شامل زیرکن، اسفن، روتیل، آپاتیت بوده که به صورت ادخال در پلاژیوکلازها و بیوتیت ها قـرار گرفتـه انـد. کـانی های ثانویه ناشی از فرآیندهای دگرسانی شامل کلریت، اپیدوت(زوئیزیت- کلینوزوئیزیت و پیستاسیت)، سریست و کلسیت هستند.

۲

شکل۳- خمش ناشی از استرین در کانی پلاژیوکلاز

شکل۴- خمش در بیوتیت در اثر فشارهای تکتونیکی

شکل۵- تبدیل پلاژیوکلاز از حاشیه به آلکالی فلدسپار در اثر ورود آب به محیط

۳

۴) انکلاوها: توده گرانیتوئیدی موجود در منطقه مورد مطالعه دارای انکلاوهای متنوعی می باشند. اندازه آنها از چند سانتی متر تا حدود ۱ متر متغیر اسـت و شکل آنها از حالت تقرباًی زاویه دار کاملاًتا بیضوی و گرد شده، تغییر می کند. به طور کلی انکلاوهای موجود در این توده را می توان بـه دو گـروه تقسـیم نمود:
الف) انکلاوهایی از سنگ های دگرگونه(زینولیت ها): این آنکلاو ها از جنس هورنفلس و سنگ های دگرگونی مجاورتی اسـت کـه توسـط واحـد گرانیتـی دربـر گرفته شده اند.

ب) انکلاوهای میکروگرانولار مافیک(:(MME این انکلاوهاصرفاً درون واحد گرانیتی دیده می شـوند و دارای همـان کـانی هـای میزبـان خـود مـی باشـند و در نمودارهای ژئوشیمیایی نیز از سنگ میزبان خود تبعیت می کنند(شکل.(۶

شکل۶- انکلاو میکروگرانولار مافیک در توده گرانیتی منطقه

(۵ دایک های اسیدی(آپلیت ها و پگماتیت ها): توده گرانیتوئیدی منطقه توسط دایک های بزرگی از آپلیت ها و پگماتیت ها با رونـد شـمال بـاختر- جنـوب قطعخاور شده اند. آپلیت ها حاوی کوارتز، آلکالی فلدسپار، مسکویت و کاناپاکیهای می باشند. پگماتیت ها بیشتر در واحـد دیـوریتی و گرانودیـوریتی مشاهده می شوند و از نظر ترکیب کانی شناسی دارای پلاژیوکلاز، کوارتز و اکسیدهای آهن(منیتیت)، هستند. این سنگ ها محصول مرحله نهایی فعالیـت
ماگمایی در ارتباط با جایگیری توده گرانیتوئیدی می باشند.
به منظور تعیین نوع ماگمای تشکیل دهنده تودهنمودارگرانیتوئیدی از (Irvine & Baragar,1971)AFM استفاده شده است(شکل.(۶ بر طبق این نمـودار تمـام نمونه های گرانیتوئیدی در محدوده کالکوآلکالن قرار گرفته اند.

شکل۶- نمودار سه تایی (Irvine & Baragar1971) AFM

علائم مشابه شکل ۲ می باشند.

۴

با توجه به نمودار K2O+Na2O در برابر (Irvine & Baragar,1971)SiO2، سنگ های گرانیتوئیدی منطقه مورد مطالعه در محدوده ساب آلکالن و سنگ های دیـوریتی متمایل به محدوده آلکالن می باشند(شکل.(۷

شکل۷- نمودار K2O+Na2O در مقابل(Irvine & Baragar1971) SiO2

نموداربرابر K2O در Taylor, 1976)SiO2کالکوآلکالن(Peccerillo &، سری پتاسیم بالا را برای توده اصلی منطقه نشان می دهد(شکل.(۸

۵

شکل۸- نمودار تغییرات K2O در مقابل(Taylor & Peccerillo, 1976) SiO2

علائم مشابه شکل ۲ می باشند.

(Pitcher 1993, Maniar & Piccoli 1989, Shand 1927) A/NK، توده گرانیتوئیدی در محدوده متاآلومین قـرار مـی گیـرد و از
مطابق نمودار A/CNK در برابر

نوع I می باشد()(Chappell & Whith, 1974شکل.(۹

Line I & S

۱۱

شکل۹ – نمودار Al/CNK در برابر Al/NK (Shand,1927, Maniar & Piccoli,1989, Oicher,1993)

علائم مشابه شکل ۲ می باشند.

با توجه به نمودارهای هارکر((۱۹۰۹، واحد دیوریتی مستقل از واحد گرانیتی(چه از نظر زمانی و چه از نظر ژئوشیمیایی)، می باشد، لذا تحـول عنصـری در هـر کـدام تابع روند تفریق ماگمایی(افزایش یا کاهش)، یا احاناًی در مواردی تمرکز های بلورین(فنوکریست های مافیک و;)، است. در مجموع دیوریت ها کم سیلیس تر پرمایـه از عناصر Mg, Ti, Al و Fe مـی باشـد کـه امـری عـادی اسـت. ولـی در خـانواده گرانیتـی تفریـق موجـب کـاهش عناصـر Ti, Fe, Mgو; و افـزایش K و Na شـده است(شکل.(۱۰

۶

در نمودار عناصر کمیاب در برابر SiO2 با افزایش SiO2 ، مقادیر Ba ,Sr و Hf کاهش می یابد. در نمودارZr در برابرSiO2 نمونه های گرانیتـی دو دسـته شـده انـد کـه

علت آن فراوانی کانی زیرکن در آنها است(شکل.(۱۱

شکل۱۱- نمودار SiO2 در مقابل عناصر کمیاب

علائم مشابه شکل ۲ می باشند.

۷

در شکل۱۲تغییرات عناصر کمیاب که نسبت به فراوانی آنها در کندریت عادی شده اند، نشان داده شده است. روند دیوریت ها افزایش LILE و عناصر ناسازگار نسبت به عناصر سازگار HREE را نشان می دهد و در آنها افت و خیزها محدود تر است. در گرانیت ها افت و خیز و قله آنومالی های مثبت و منفی در مورد برخـی عناصـر ملاحظه می گرددمثلاً. آنومالی مثبت Th مربوط به کانی زیرکن است. در نمونه پگماتیتی که سدیک است آنومالی منفی K مشاهده می شود که با ترکیب شیمیایی آن همخوانی دارد. علت تهعنصریشدگی Sr به خاطر فلدسپارها،جانشباینیآن Ca و K در Ba به علت جانشینیبا K در بیوتیت و آلکالی فلدسـپار و Ti بـه علـت وجود کانی های تیتان دار نظیر اسفن و روتیل می باشد. آنومالی منفی Nb نیز نشانگر نقش پوسته در تولید ماگما است و یا شاخص مناطق مرتبط با فرورانش اسـت.

افت شدید Nd در پگماتیت های منطقهاحتمالاً به علت وجود کانی های زیرکن و آلانیت در توده گرانیتی مورد مطالعه است، زیـرا ایـن سـنگ هـا محصـول مرحلـه نهایی فعالیت ماگمایی در ارتباط با جایگیری توده گرانیتوئیدی می باشند و پگماتیت ها فاقد این کانی ها هستند.

شکل۲۱- نمودار عنکبوتی فراوانی عناصر کمیاب عادی شده نسبت به گوشته اولیه((Thompson, 1982

بــا توجــه بــه نمودارهــای محــیط هــای تکتــونیکی((Maniar & Piccolli, 1989، گرانیتوئیــدهای منطقــه مــورد مطالعــه گرانیتوئیــدهای پــس از کــوهزایی (POG)هستند(شکل(۱۳ و در محدوده بین درون صفحه ای ( WPG ) و قوس آتشفشانی(Pearce et al, 1984)(VAGقرار) گرفته اند. قرار گیـری نمونـه هـا در نمـودار پیرس و همکاران (Pearce et al, 1984) ، در محدوده درون صفحه ای(WPGاحتمالاً)، به علت تعلق این توده ها، طبق نمودار مانیـار و پیکـولی( Maniar & Piccolli, (1989، به مرحله پس از کوهزایی(((Post- Orogenic(POG، می باشد(شکل۱۴و) احتمالاً پس از کوهزایی لارامید تزریق شده اند و بـا سـایر گرانیتوئیـدهای منـاطق مجاور(همدان، بروجرد، شازند، الیگودرز، موته، حسن رباط و;) همسن می باشند.