فایل ورد کامل مقاله بررسی ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی صمغ نوین استخراج‌شده از ریشه گیاه چوبک خراسانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله بررسی ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی صمغ نوین استخراج‌شده از ریشه گیاه چوبک خراسانی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله بررسی ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی صمغ نوین استخراج‌شده از ریشه گیاه چوبک خراسانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله بررسی ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی صمغ نوین استخراج‌شده از ریشه گیاه چوبک خراسانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله بررسی ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی صمغ نوین استخراج‌شده از ریشه گیاه چوبک خراسانی :

چکیده:

یک هیدروکلوئید (صمغ) جدید بوسیله استخراج با آب گرم ۵۰) درجه سانتیگراد) از ریشه های گیاه چوبک خراسانی بدست آمد. خالص سازی صمغ مذکور توسط کمپلکس شدن با هیدروکسید باریم اشباع انجام شد و منجر به تولید %۱۳/۵ صمغ خالص خشک شده در هوا %۸/۲) صمغ خالص خشک شده به روش انجمادی) گردید. بررسی ترکیبات شیمیایی صمغ نشان داد که صمغ استخراج شده از ریشه گیاه چوبک خراسانی دارای %۱۴ رطوبت،

%۸۳/۲ کربوهیدرات، %۱ پروتئین و %۱/۵ خاکستر می باشد. آنالیز مونوساکاریدهای تشکیل دهنده صمغ توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا نشان داد که گالاکتوز، گلوکز، آرابینوز، رامنوز و اسید گالاکتورونیک به ترتیب با نسبت مولی ۲۷/۳، ۷/۵، ۵/۸، ۱/۲ و ۱ در ساختار صمغ وجود دارند.
مقدار ویسکوزیته و پ هاش محلول %۱ صمغ در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد به ترتیب ۵۳ میلی پاسکال ثانیه و ۶/۲ بود. صمغ گیاه چوبک خراسانی دارای فعالیت امولسیونی پایین و پایداری کفنسبتاً بالا است در نتیجه استفاده از آن در سیستم های غذایی به منظور بهبود ویژگیهای کف کنندگی توصیه می شود.

واژه های کلیدی: چوبک خراسانی، صمغ، خواص فیزیکوشیمیایی

مقدمه:

صمغ های محلول در آب که هیدروکلوئید نیز نامیده می شوند خواص کاربردی زیادی دارند که استفاده از آنها را در صنعت مواد غذایی سودمند می سازد. از خواص کاربردی آنها می توان به ظرفیت اتصال به آب، ویژگیهای رئولوژیکی، توانایی تشکیل فیلم و ژل، توانایی محبوس ساختن ترکیبات عطری، فشار اسمزی، واکنش پذیری شیمیایی، جذب مجدد و افزایش طعم و شیرین کردن اشاره کرد. خواص مذکور قابلیت های کاربردی و تکنولوژیکی بیشماری را سبب می شوند که عبارتند از: غلیظ کنندگی، امولسیون سازی، پایداری کف ها و امولسیون ها، ویژگیهای جریانی، بافت، حفظ نرمی، قهوه ای شدن، قابلیت تخمیر، کنترل تغییر و تبدیل واکنشهای آنزیمی و میکروبی و در نهایت پایداری عطر و طعم.
گیاه جنس چوبک متعلق به خانواده میخک بوده و ۶۱ گونه از آن تاکنون شناسایی شده است که از این تعداد ۲۳ گونه بومی کشور ایران می باشد.
چوبک یکی از منابع گیاهی است که با وجود استفاده های متمادی از ریشه آن به عنوان یک منبع غذایی و صنعتی مطالعات کمی در ارتباط با ترکیب شیمیایی آن انجام گرفته و در این مطالعات تنها به ذکر وجود ساپونین، پلی ساکارید و مونوساکارید بسنده شده است (آریفخودزائف، ۱۹۹۷؛
آریفخودزائف و همکاران، ۱۹۹۹؛ ۲۰۰۳، کوربانوا و همکاران، ۲۰۰۳، جهان بین و همکاران، .(۲۰۱۱ تنها مطالعه کامل در این زمینه مربوط به جهان بین و همکاران در سال ۲۰۱۲ است که در آن ترکیبات شیمیایی و خواص فیزیکی گیاه چوبک تماشایی (Acanthophyllum bracteatum) به تفصیل شرح داده شده است. چوبک خراسانی (Acanthophyllum Borsczowii) یکی از مهمترین گونه های این جنس می باشد که در مناطق مختلف ایران از جمله استان خراسان یافت می شود. ریشه های آن به شکل استوانه و قطور ۲-۷) سانتیمتر قطر) بوده و به منظور استفاده از خواص درمانی آن در مناطق مختلف کشور استفاده می شود. اگرچه مطالعات وسیعی در ارتباط با تعیین ترکیب شیمیایی و خواص کاربردی هیدروکلوئیدهای مختلف انجام گرفته است اما هنوز تقاضا در صنعت مواد غذایی برای معرفی منابع جدیدی از هیدروکلوئیدها با منشاء گیاهی وجود دارد. لذا هدف از این پژوهش بررسی ترکیب و خواص فیزیکوشیمیایی صمغ جدیدی از ریشه گیاه چوبک خراسانی جهت معرفی به صنعت مواد غذایی و سایر صنایع وابسته به هیدروکلوئیدها می باشد.

مواد و روش ها:

ریشه گیاه در فاصله زمانی اردیبهشت تا تیر ماه ۱۳۹۱ از شهر نیشابور واقع در استان خراسان رضوی جمع آوری و شناسایی گردید. ریشه ها پس از انتقال به آزمایشگاه، در مجاورت با هوا، خشک و در دمای اتاق نگهداری شدند. پیش از انجام آزمایش، بمنظور جدا کردن سایر مواد خارجی چسبیده به بخش بیرونی ریشه های گیاه، پوسته خارجی آنها ابتدا توسط چاقو تمیز و سپس با استفاده از آب شستشو داده شد و در مجاورت با هوا خشک گردیدند. ریشه ها پس از خشک شدن توسط دستگاهخُردکن آزمایشگاهی به قطعات ریز به ابعاد ۰/۱۵ میلی متر تبدیل شدند.

استخراج و خالص سازی صمغ از ریشه گیاه چوبک خراسانی با استفاده از روش جهان بین و همکاران (۲۰۱۲) صورت گرفت. میزان رطوبت، خاکستر، پروتئین و عناصر موجود صمغ بدست آمده توسط روش A.O.A.C تعیین گردید. برای تعیین میزان قندکُل و قندهای یاُرونک به ترتیب از روش

۱