فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره شهر تورین به‌عنوان پایتخت آلپ و مرکز صنعت خودروسازی و بررسی جایگاه آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره شهر تورین به‌عنوان پایتخت آلپ و مرکز صنعت خودروسازی و بررسی جایگاه آن دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره شهر تورین به‌عنوان پایتخت آلپ و مرکز صنعت خودروسازی و بررسی جایگاه آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره شهر تورین به‌عنوان پایتخت آلپ و مرکز صنعت خودروسازی و بررسی جایگاه آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق پژوهشی درباره شهر تورین به‌عنوان پایتخت آلپ و مرکز صنعت خودروسازی و بررسی جایگاه آن :

مساحت : ۱۳۰.۱۷ km².اصلیت : Torinesi. کد مخابراتی : ۰۱۱. کد پستی شهری : ۱۰۱۰۰. در زبان ایتالیایی : Torino گفته میشه . این شهر به خاطر موقعیت تجاری ( کارخانجات مختلف ) و مرکز فرهنگ بودنش ( آثار تاریخی ) ( در شمال ایتالیا ) بیشتر مشهوره و علاوه بر این دو مورد بیشتر شهرت خودش رو مدیون ” تیم یوونتوس ” و شرکتهای اتومبیل سازی ” Fiat ” و ” Lancia ” هست. ( همینطور برگزاری المپیک زمستانی در سال ۲۰۰۶)

تاریخچه:
در قرن اول پیش از میلاد ( احتمالا سال ۲۸ پیش از میلاد ) رومی ها یک اردوگاه نظامی( (Castra Taurinorum ساختند که بعدها وقف آگوستوس (Augusta Taurinorum) شد. شبکه خیابانی نمادین رومی ها را هنوز می توان در شهر مدرن دید. شهر تورین در آن زمان حدود ۵۰۰۰ نفر سکنه داشت که همگی درون دیوارهای بلند زندگی می کردند.
قرون وسطی:
پس از سقوط امپراطوری روم شهر به تصرف لومباردها و سپس به تصرف آلمانهای شارلمان (سال ۷۷۳) در آمد. در دهه ۹۴۰ Contea di Torino ( یا کنت نشین ) تاسیس شد که تا سال ۱۰۵۰ بوسیله سلسله Arudinic اداره می شد و سپس پس از ازدواج آدلاید سوسا با اوتو، پسر هومبرت بینکامانو ، بوسیله خانواده کنت های ساووی اداره می شد. زمانیکه اسقف مقام کنت را به عنوان کنت تورین تعیین می کرد،
( ۱۱۹۱-۱۱۳۶ و ۱۱۳۰-۱۰۹۲ ) شهر تحت حاکمیت اسقف ها با عنوان شاهزاده-اسقفی بود. بین سالهای ۱۲۳۵-۱۲۳۰ شهر تحت فرمانروایی مارک مونت فرات بود که حاکم تورین نام داشت. اواخر قرن سیزدهم زمانیکه شهر به دوک نشین ساووی ملحق شد از پیش دارای ۲۰۰۰۰ ساکن بود. بسیاری از باغها و کاخها در زمان باز طراحی شهر در قرن پانزدهم ساخته شدند. دانشگاه تورین نیز در این دوره ، قرن ۱۸ میلادی ، تاسیس شد. امانویل فیلیبرتو ( سر آهنی ) در سال ۱۵۶۳ تورین را پایتخت دوک نشینی ساووی قرار داد. امروزه Piazza San Carlo را Piazza Reale نام نهادند و Via Nuova را Via Roma می نامند. با گسترش اولیه دیوارها را در نیمه اول قرن ۱۷ اضافه شدند؛ در همان زمان کاخ سلطنتی (Palazzo Reale) ساخته شد. در نیمه دوم همان قرن گسترش ثانویه دیوارها با ساخت بازارچه Via Po که بطور مورب از طریق شبکه خیابانی Piazza Castello به پل روی رود Po متصل می شد طراحی و اجرا گردید. در سال ۱۷۰۶ در طی نبرد تورین فرانسوی ها شهر را به مدت ۱۱۷ روز بدون اشغال آن محاصره کردند پس از معاهده Utrecht پادشاهی ساردینیا به دوک نشینی ساووی ملحق شد و فیلیپو جووارا که یک معمار بود شروع به بازطراحی گسترده شهر نمود. اکنون تورین به عنوان پایتخت پادشاهی اروپایی در حدود ۹۰۰۰۰ ساکن در قرن ۱۹ داشت. در قرن بیستم پس از اشغال کوتاه بوسیله ناپلیون شهر فعالانه به دنبال متحد کردن ایتالیا بود. در سال ۱۸۷۱ تونل Fréjus افتتاح گردید که تورین را به یک نقطه ارتباطی مهم بدل ساخت. اکنون شهر دارای ۲۵۰۰۰۰ ساکن بود. Museo Egizio, ، Mole Antonelliana ، کلیسای Gran Madre ، و میدان Vittorio Veneto در این دوره ساخته شدند. در سال ۱۸۶۱ تورین ایتالیای تازه متحد شده گردید. در سال ۱۸۶۵ پایتخت به فلورانس انتقال داده شد.( از جولای ۱۸۷۱ پایتخت به رم انتقال یافت.) تورین با آغاز صنعتی شدن سریع به فقدان اهمیت واکنش نشان داد. در سال ۱۸۹۹ فیات ودر سال ۱۹۰۶ لانسیا تاسیس گردید.نمایشگاه جهانی که در سال ۱۹۰۲ در تورین برگزار شد اوج طراحی هنر جدید تلقی شد و شهر بار دیگر در سال ۱۹۱۱ میزبان نمایشگاه بود. در این زمان تورین تا میزان ۴۳۰۰۰۰ نفر جمعیت در قرن بیستم رشد یافت. پس از جنگ جهانی اول اختلاف بین کارگران و صاحبان صنعت آغاز شد. اولین اعتصابات اتفاق افتاد و در سال ۱۹۲۰ کارخانه Lingotto اشغال شد. پس از جنگ جهانی دوم تورین به سرعت بازسازی شد و صنایع آن به میزان زیادی توسعه یافت که باعث موج مهاجرت به ویژه از مناطق جنوبی ایتالیا گردید. در سال ۱۹۶۰ جمعیت به یک میلیون نفر رسیدو در سال ۱۹۷۱ بالغ بر ۱.۲ میلیون نفر گردید. در دهه ۱۹۸۰ اولین بحران صنعتی در شهر بوجود امد و جمعیت ان رو به کاهش نهاد ( و اکنون نیز با رشد مناطق شهری ادامه دارد ) در سال ۲۰۰۸ جمعیت به ۹۱۰۰۰۰ نفر رسید.
جغرافیا و آب و هوا:
تورین در شمال غرب ایتالیا واقع شده است. از طرف غرب و شمال بوسیله کوههای آلپ و از طرف شرق بوسیله یک تپه بلند که دبیاله طبیعی تپه های Monferrato است احاطه شده است. چهار رودخانه اصلی از میان شهر عبور می کند: Po و دو عددد از شاخه های فرعی آن، Dora Riparia ( که بعدها بوسیله رومی ها به “Duria Minor” تغییر نام یافت ،در زبان سلتیک ها duria به معنای « آب» است) ، Stura di Lanzo و Sangone. تورین بر خلاف اغلب قسمت های ایتالیا دارای اب و هوای قاره ای است که بخاطر آب و هوای مدیترانه ای آ رامش بخشش مشهور است. زمستانهای آن سرد اما خشک است؛ تابستانها در روی تپه ها معتدل و در دشته نسبتا گرم است. باران اغلب اوقات در بهار و پاییز می بارد. در غیر این صورت در ماههای گرم باران کمتر از حد معمول اما قویتر ( معمولا رعد و برق ) است. در زمستان و پاییز توده های مه که گاهی بسیار غلیظ است در دشتها ایجاد می شود.
چشم اندازهای مهم:
نماد تورین Mole Antonelliana است. نام آن از معماری که ان را ساخته است Alessandro Antonelli گرفته شده است. ساخت آن در سال ۱۸۶۳ به عنوان کنیسه یهودیان اغاز شد. امروزه موزه ملی سینما در آهن جای دارد و اعتقاد بر این است که مرتف ترین موزه در دنیاست .
برجهای Palatine یک ساختمان روم باستان-قرون وسطایی است که به عنوان یکی از چهار دروازه شهر رومی مورد استفاده قرار می گرفت و دسترسی به cardus maximus ، دومین خیابان اصلی شهر رومی از شمال را ممکن می ساخت. برجهای Palatine در میان بهترین باقیمانده های حفظ شده روم در شمال ایتالیاست. کلیسای جامع تورین کشیک پروتستانی سنت جان ( San Giovanni Battista
ایتالیایی گردید یکی از کلیساهای اصلی شهر است. در سال های ۱۴۹۸-۱۴۹۱ ساخته شد و در مجاورت یک برج ناقوس پیشین (۱۴۷۰) قرار دارد. کلیسای کوچک شرود مقدس، آرامگاه کنونی شرود تورین، در سالهای ۱۶۹۴-۱۶۶۸ به ساختمان اضافه شد. موزه مصری تورین از نظر هنر مصر باستان، باستان شناسی، و مردم شناسی تخصصی است. این ساختمان محل یکی از بزرگترین مجموعه های عتیقه های مصری خارج از مصر است. در سال ۲۰۰۶ پذیرای بیش از ۵۰۰۰۰۰ بازدید کننده بود. تورین به عنوان پایتخت پیشین پادشاهی ساردینیا اقامتگاه ساووی بوده است. علاوه بر کاخ سلطنتی قرن ۱۷ که برای Madama Reale Christine Marie فرانسوی ساخته شد ( اقامتگاه ساووی ها تا سال ۱۸۶۵) کاخها ، اقامتگاه ها ، و قلعه های بسیاری در مرکز شهر و شهرهای اطراف وجود دارد. تورین Palazzo Chiablese, ، اسلحه خانه سلطنتی ، کتابخانه سلطنتی ، Palazzo Madama, ، Palazzo Carignano,، Villa della Regina,و قلعه والنتینو را در خود جای داده است. مجموعه اقامتگاه های خاته سلطنتی ساووی در تورین و در شهرهای اطراف مانند ، Rivoli, Moncalieri ، Venaria Reale، Agliè,، Racconigi، Stupinigi,، Pollenzo و Govone در سال ۱۹۹۷ بوسیله یونسکو میراث جهانی اعلام شد. باغ های ان شامل Orto Botanico dell”Università di Torino که یک باغ گیاه شناسی تاریخی است. در تپه های مشرف به شهر کلیسای مربع شکل Superga قرار دارد که چشم اندازی از تورین در زمینه ای از کوههای آلپ دارای قله برفی ایجاد می کند. کلیسای مربع شکل مقبره بسیاری از دوکهای ساووی و همچنین بسیاری از پادشاهان ساردینیا است. می توات بوسیله راه آهن Superga Rack از حومه Sassi. به Superga رسید.
کاخ سلطنتی تورین یا :Palazzo Reale
کاخی در تورین در شمال ایتالیا ست. این کاخ ، کاخ سلطنتی سلسله ساووی بود که برای خانم Madama Reale Christine Marie فرانسوی در قرن هفدهم ساخته شد. تورین که اکنون پایتخت Piedmont از قرن دوازدهم تا قرن نوزدهم پایتخت سلسله ساووی بود و کاخ سلطنتی دارای شواهد بسیاری از سبک زندگی اشرافی آنهاست. خانواده سلطنتی از سال ۱۶۴۵ در کاخ سکونت داشتند. اتاق های آن با فرش های گرانبها و مجموعه ای از گلدانهای چینی و ژاپنی تزییین شده اند. اسلحه خانه سلطنتی دارای نمایش پرجلوه ای از تسلیحات است که شامل نمونه هایی از قرون ۱۶ و ۱۷ است. Scala delle Forbici یک پلکان تحسین برانگیز ساخته فیلیپو جوواراست. در سال ۱۷۶۵ یک مسافر در مورد کاخ چنین می نویسد: اثاثیه با زیبایی آپارتمان هماهنگ است؛ در میان تمام اشیا هر کس به شمع دانهایی توجه می کند که آینه های قرار گرفته در قابهای نقره ای ساخته شده با ذوق فراوان منعکس کننده آنهاست. اما ما تنها به همین نکته توجه می کنیم زیرا این قطعه از اثاثیه در آپارتمانهای ایتالیایی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. و معمولا در حاشیه اتاق قرار می گیرد تا نور بیشتری را بتاباند. کلیسای کوچک شرود مقدس با گنبد مار پیچی اش در سمت غربی کاخ ساخته شده است و برآمدگی کلیسای جامع سنت جان پروتستانی را به خانه شرود مشهورتورین که از سال ۱۴۵۳ تا ۱۹۴۶ به خانواده تعلق داشت مرتبط می سازد.

اقامتگاه های خانه سلطنتی ساووی :
یک میراث جهانی درمنطقه Piedmont ایتالیا
Castello del Valentino، Palazzo Carignano، Palazzo Chiablese، Palazzo Madama، Palazzo della Prefettura، Palazzo Turin Reale ، مدرسه اسب سواری و اصطبل های تورین ، Armeria Reale ( اسلحه خانه سلطنتی) Biblioteca Reale ( کتابخانه سلطنتی) ، Regia Zecca آرشیو دولتی، نمای خارجی Teatro Regio، Villa della Regina، Castello di Agliè (Agliè) ، · Castello di Moncalieri (Moncalieri)، Castello di Rivoli (Rivoli) ، Palazzina di استان تورین caccia di Stupinigi (Stupinigi) ) (Venaria Reale) · Castello della Mandria،( Castello di Venaria (Venaria Reale ، Castello di Govone (Govone)، · Pollenzo Estate (Pollenzo)، Castello di Racconigi (Racconigi استان کیونو.

جمعیت شناسی:
در سال ۲۰۰۶ شهر دارای ۹۱۰۰۰۰ نفر جمعیت بود که در نمودار سرشماری سال ۲۰۰۱ شاهد یک رشد فزاینده است. این نتیجه به دلیل مهاجرت رو به رشد ا ز جنوب ایتالیا و خارج از کشور است. در حدود ۵.۷۷ درصد جمعیت متشکل از خارجی ها است که تعداد زیادی از آنها از رومانی (۴۴.۱۵۸) مراکش (۲۲.۵۱۱) آلبانی (۹.۱۶۵) پرو ( ۷.۰۴۴) چین (۵.۴۸۲) و مولداوی ( ۳۰۴۱۷) می آیند. مانند بسیاری از شهرهای شمالی ایتالیا نسبت زیادی از جوانان زندانی هستند. در حدود ۱۸ درصد جمعیت زیر ۲۵ سال و ۲۲ درصد بالای ۶۵ سال هستند. جمعیت شهر تورین ( در ژوین ۲۰۰۸) ۹۱۰.۴۳۷ نفر بوده است. مناطق شهری در مجموع ۱.۷ نفر سکنه دارد که در رتبه چهارم ایتالیا قراردارد، در حالیکه مناطق کلان شهری آن دارای جمعیت ۲.۲ میلیون نفر