فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مفهوم امامت و بررسی جایگاه آن در اندیشه اسلامی و نظام اعتقادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مفهوم امامت و بررسی جایگاه آن در اندیشه اسلامی و نظام اعتقادی دارای ۵۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مفهوم امامت و بررسی جایگاه آن در اندیشه اسلامی و نظام اعتقادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مفهوم امامت و بررسی جایگاه آن در اندیشه اسلامی و نظام اعتقادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مفهوم امامت و بررسی جایگاه آن در اندیشه اسلامی و نظام اعتقادی :

امامت
برترى امامت بر نبوّت
ناگزیرى از حجّت (نیاز به رهبر الهى)
حجّت، امامى است شناخته شده
گاه حجّت در بیم و گمنامى به سر مى‌برد
اگر امام نباشد زمین‌در هم فرورود
فراخواندن هر امتى با امام وپیشواى آن
شناخت امام
شرایط امامت و ویژگیهاى امام
آنچه خداوند بر پیشوایان حقّ واجب کرده
حقوق متقابل امام و امّت
پیشوایان شما نمایندگان شما هستند
هر که از پیشوایى جز پیشواى حقّ …
پیشوایان دوزخ
مدّعى امامت
از کسى که فرمانبر خداوند سبحان …
وجوب قیام در برابر فرمانروایان ستمگر
آنچه که «خوددارى از قیام را» …
انتخاب امام
حدیث ثقلین
وجوب همراهى اهل بیت
علّت رفتار خودکامانه نسبت به اهل بیت
فلسفه حکومت از نگاه اهل‌بیت
ترس از تفرقه
امامان دوازدهگانه
علم امام

۱۷) الإمامَه ُ – امامت‏

الإمامَه ُ

«الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً» .

امامت‏

«امروز دینتان را براى شما کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را دین شما برگزیدم».

v الإمامُ علیٌّ علیه السلام : الإمامه ُ نِظامُ الاُمّه ِ .

امام على علیه السلام : امامت رشته کار امّت است .

v الإمامُ الباقرُ علیه السلام : بُنِیَ الإسلامُ على‏ خَمْسٍ : على‏ الصَّلاه ِ ، والزَّکاه ِ، والصَّومِ، و الحَجِّ، والوَلایه ِ، ولَمْ‏یُنادَ بِشَیْ‏ءٍ کَما نُودِیَ بالوَلایه ِ.

امام باقر علیه السلام : اسلام بر پنج پایه استوار است : نماز ، زکات ، روزه ، حجّ و ولایت و به هیچ چیز به اندازه ولایت دعوت نشده‏است .

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : لا یَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ العِبادِ الأعمالَ الصّالحه َ الّتی یَعْمَلونَها إذا تَوَلَّوا الإمامَ الجائرَ الّذی لیسَ مِنَ اللَّهِ تعالى‏

امام صادق علیه السلام : اگر بندگان ، پیشواى ستمگر را که از جانب خدا نیست به زمامدارى گیرند ، خداوند کارهاى شایسته‏اى را که انجام مى‏دهند نخواهد پذیرفت .

v الإمامُ الکاظمُ علیه السلام : الإمامه ُ هِیَ النُّورُ ، وذلکَ قولُهُ‏عزّ و عجل : «آمِنُوا باللَّهِ وَرَسُولِهِ والنُّورِ الّذی أنْزَلْنا» ، قالَ : النُّورُ هُوَ الإمامُ .

امام کاظم علیه السلام : امامت نور و روشنایى است ؛ همان که خداوند عزّ و جل فرموده : «به خدا و پیامبر او و نورى که فرو فرستادیم ایمان آورید» . فرمود : نور همان امام است .

v الإمامُ الرِّضا علیه السلام : وأنْزَلَ فی حِجَّه ِ الوَداعِ وَهِیَ آخِرُ عُمْرِهِ صلى الله علیه وآله «الیَومَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ …» وأمرُ الإمامه ِ مِنْ تَمامِ الدِّینِ .

امام رضا علیه السلام : در حجه الوداع که سال آخر عمر پیامبر صلى الله علیه وآله بود آیه «امروز دینتان را براى شما کامل کردم …» نازل شد . امر امامت ، از جمله کمال دین است .

v عنه علیه السلام : إنَّ الإمامه َ اُسُّ الإسلامِ النّامی وفَرْعُهُ السّامی .

امام رضا علیه السلام : امامت ریشه بالنده اسلام و شاخه برافراشته آن است .

v عنه علیه السلام : إنّ الإمامه َ زِمامُ الدِّینِ ، ونِظامُ المُسلِمینَ ، وصَلاحُ الدُّنیا ، وعِزُّ المُؤمِنینَ .

امام رضا علیه السلام : امامت زمام دین است و رشته کار مسلمانان و اصلاح و آبادانى دنیا و سرفرازى مؤمنان .

فَضل الإمامَه ِ عَلى‏ النُّبُوّه ِ

«وَإِذِ ابْتَلَى‏ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً» .

برترى امامت بر نبوّت‏

«و (بیاد آر) هنگامى که ابراهیم را پروردگارش به کلماتى آزمود و او آنها را به انجام رسانید، خدا فرمود: من تو را پیشواى مردم گردانیدم».

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : إنَّ اللَّهَ تبارَکَ وتعالى‏ اتَّخَذَ إبراهیمَ عَبْداً قَبْلَ أنْ یَتَّخِذَهُ نَبِیّاً ، وإنَّ اللَّهَ اتَّخَذَهُ نَبِیّاً قَبْلَ أنْ یَتَّخِذَهُ رَسُولاً ، وإنَّ اللَّهَ اتَّخَذَهُ رَسُولاً قَبْلَ أنْ یَتَّخِذَهُ خَلیلاً ، وإنَّ اللَّهَ اتَّخَذَهُ خَلیلاً قَبْلَ أنْ یَجْعَلَهُ إماماً ، فَلَمّا جَمَعَ لَهُ الأشیاءَ قالَ : إنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إماماً

امام صادق علیه السلام : خداوند تبارک و تعالى ابراهیم را به بندگى گرفت پیش از آن که او را به پیامبرى برگزیند ، و او را به نبوّت رساند پیش از آن که به رسالت گزیند و او را رسول خود ساخت پیش از آن که به دوستى برگزیند و او را دوست و خلیل خود گردانید پیش از آن که امامش قرار دهد . و چون همه این مقامات را در او گرد آورد فرمود : من تو را امام و پیشواى مردم قرار دادم .

الاضْطِرارُ إلى‏ الحُجَّه ِ

ناگزیرى از حجّت (نیاز به رهبر الهى)

v الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ علیهما السلام : إنَّ اللَّهَ لَمْ یَدَعِ الأرضَ بِغَیْرِ عالِمٍ ، ولولا ذلکَ لَم یُعْرَفِ الحَقُّ مِنَ الباطِلِ .

امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام : خداوند زمین را بدون عالم نگذاشته است ؛ و اگر این نبود حقّ از باطل شناخته نمى‏شد .

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : لَم تَخْلُ الأرضُ – مُنْذُ کانتْ – مِن حُجَّه ٍ عالِمٍ ، یُحْیی فیها مایُمیتُونَ مِنَ الحَقِّ ، ثُمَّ تلا هذِهِ الآیه َ : «یُرِیْدُوْنَ لِیُطْفِؤُوا نُوْرَ اللَّهِ بِأفْوَاهِهِمْ …» .

امام صادق علیه السلام : زمین از همان گاه که پدید آمده ، از حجتى دانا که هر حقى را مردم به دست فراموشى بسپارند زنده مى‏کند ، تهى نبوده‏است ؛ آن گاه این آیه را تلاوت فرمود : «مى‏خواهند با دهانهاى خود نور خدا را خاموش کنند …» .

الحُجَّه ُ إمامٌ یُعرَفُ‏

حجّت، امامى است شناخته شده‏

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : إنَّ الحُجَّه َ لا تَقُومُ للَّهِ‏عزّ و عجل على‏ خَلْقِهِ إلّا بإمامٍ حتّى‏ یُعْرَفَ .

امام صادق علیه السلام : حجّت خداوند عزّ و جل بر خلقش بر پا نگردد مگر به وجود امامى که شناخته شده باشد*** ۱ درباره نایب فاعل «یُعرَف» که در متن حدیث آمده است چند احتمال داده‏اند: خدا، امام، حقّ و باطل. ولى ما به توجه به عنوان مبحث احتمال دوم را ترجیح داده‏ایم – م. *** .

قد یکونُ الحُجَّه ُ خائفاً مَغْمُوراً

اه حجّت در بیم و گمنامى به سر مى‏برد

v الإمامُ علیٌّ علیه السلام : اللَّهُمَّ بلى‏ لا تَخْلو الأرضُ مِنْ قائمٍ للَّهِ بِحُجَجِهِ ، إمّا ظاهراً مَشْهُوراً ، أو خائفاً مَغْموراً لئلّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وبَیِّناتُهُ .

امام على علیه السلام : آرى چنین است ، زمین از کسى که حجّتهاى خدا را بر پا دارد – آشکار و سرشناس یا بیمناک و گمنام – تهى نیست ، تا حجّتها و برهانهاى خداوند از بین نرود .

v الإمامُ الباقرُ علیه السلام : لا تَبقى الأرض بِغَیرِ إمامٍ ظاهرٍ أو باطنٍ .

امام باقر علیه السلام : زمین ، بدون امام – آشکار یا نهان – باقى نمى‏ماند .

لَولا الإمامُ لَسَاخَتِ الأرضُ‏

اگر امام نباشد زمین‏در هم فرورود

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : لَو بَقِیَتِ الأرضُ بِغَیْرِ إمامٍ لَسَاختْ .

امام صادق علیه السلام : اگر زمین بدون امام مى‏ماند ، به یقین در هم فرو مى‏ریخت .

v عنه علیه السلام : إنّ الأرضَ لا تکونُ إلّا وفیها حُجَّه ٌ ، إنَّهُ لایُصْلِحُ النّاسَ إلّا ذلکَ ، ولا یُصْلِحُ الأرضَ إلّا ذاکَ .

امام صادق علیه السلام : در زمین همیشه حجّت هست ؛ زیرا مردم را اصلاح نکند مگر حجّت و زمین را به سامان نیاورد مگر حجّت .

دَعْوَه ُ کُلِّ اُمّه ٍ بإمامِها

«یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» .

فراخواندن هر امتى با امام وپیشواى آن‏

«روزى‏که هرگروه از مردم‏را با پیشوایشان فرا خوانیم».

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : إذا کانَ یومُ القِیامه ِ … یَأتی النِّداءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جلَّ جلالُهُ : ألَا مَنِ ائْتَمَّ بإمامٍ فی دارِ الدُّنیا فَلْیَتَّبِعْهُ إلى‏ حَیْثُ یَذْهَبُ بهِ ، فَحِینَئذٍ «تَبَرَّأ الَّذینَ اتُّبِعُوا مِنَ الّذینَ اتَّبَعُوا …» .

امام صادق علیه السلام : در روزقیامت … از سوى خداى بزرگ ندا آید که هر کس در سراى دنیا به امامى اقتدا کرده باید در پى او به همان جا رودکه او را مى‏برند . در این هنگام «پیروى شدگان از پیروان بیزارى مى‏جویند …» .

معرفه ُ الإمامِ‏

شناخت امام‏

v رسولُ اللَّهِ صلى الله علیه وآله : مَن ماتَ وَهُوَ لا یَعرفُ إمامَهُ ماتَ مِیته ً جاهلیّه ً.

پیامبر خدا صلى الله علیه وآله : هر که بمیرد و امام خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلى مرده‏است .

v عنه صلى الله علیه وآله : مَن ماتَ بغیرِ إمامٍ ماتَ مِیته ً جاهلیّه ً .

پیامبر خدا صلى الله علیه وآله : هر که بدون داشتن امام بمیرد به مرگ جاهلى مرده‏است .

v الإمامُ الحسینُ علیه السلام – لَمّا سُئل عَن مَعرفه ِ اللَّهِ – : مَعرفه ُ أهلِ کُلِّ زمانٍ إمامَهُمُ الّذی یَجِبُ عَلَیهِمْ طاعَتُهُ .

امام حسین علیه السلام – هنگامى که درباره شناخت خدا از او سؤال شد – : شناخت مردم هر زمان از امامى که باید از او فرمان برند .

v الإمامُ الصّادقُ علیه السلام – فی قولِهِ تعالى: «وَمنْ یُؤْتَ الحِکْمَه َ …» – : طاعه ُ اللَّهِ ومعرفه ُ الإمامِ .

امام صادق علیه السلام – درباره آیه «و هر که را حکمت داده شود …» – : (حکمت) فرمانبرى از خدا و شناخت امام است .

v عنه علیه السلام : الإمامُ عَلَمٌ بَیْنَ اللَّهِ‏عزّ و عجل وبَیْنَ خَلْقِهِ ، فَمَنْ عَرَفَهُ کانَ مُؤمناً ، ومَنْ أنْکَرَهُ کانَ کافراً .

امام صادق علیه السلام : امام راهنماى‏میان‏خداوند عزّ و جل و آفریدگان اوست ؛ هر که او را بشناسد مؤمن است و هر که منکرش شود کافر .

v عنه علیه السلام : مَن لَم یَعْرِفْنا ولَم یُنْکِرْنا کانَ ضالّاً حتّى‏ یَرْجِعَ إلى الهُدى‏ الّذی افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَیْهِ مِنْ طاعَتِنا الواجِبه ِ ، فإن یَمُتْ على‏ ضَلالَتِهِ یَفْعَلِ اللَّهُ بهِ ما یَشاءُ .

امام صادق علیه السلام : کسى که ما را نشناسد و منکر ما هم نباشد گمراه است تا آن که به سوى‏هدایتى که خدا بر او واجب کرده ، یعنى لزوم اطاعت از ما ، برگردد . و چنانچه در حال گمراهیش بمیرد خدا با او آن کند که خواهد .