فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی ۱۵ تا ۱۸ ساله

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی ۱۵ تا ۱۸ ساله دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی ۱۵ تا ۱۸ ساله  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی ۱۵ تا ۱۸ ساله،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی ۱۵ تا ۱۸ ساله :

۴ چکیده:

در این پژوهش تأثیر دو شیوه پیاده‌روی، تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی ۱۵ تا ۱۸ ساله بررسی شد.

۱۹ پسر غیرورزشکار ۱۵ تا ۱۸ ساله (۱۰ نفر در گروه فعالیت تداومی و ۹ نفر در گروه تناوبی)، به صورت تصادفی از مدارس شهر همدان شرکت داشتند. اندازه‌گیری برخی از مشخصات آنتروپومتریکی و فیزیولوژیک آن‌ها مانند: سن، قد، وزن، محیط ران، درصد ضربان قلب ذخیره و ظرفیت هوازی (با روش ۱۷۰ PWC روی دوچرخه کارسنج) در دو گروه همسان بود.

صبح ناشتا پس از نمونه‌گیری پیش آزمون، افراد به ارتفاع ۳۰۰۰ متری کوه الوند انتقال یافتند تا ۱۴ کیلومتر را با زمان ۱۲۰ دقیقه و با شیب معین به طرف پایین کوه، پیاده‌روی نمایند.

گروه فعالیت تداومی بدون استراحت، ۱۴ کیلومتر را با شدت  درصد ضربان قلب ذخیره معادل میانگین ضربان در دقیقه پیمودند. گروه تناوبی مجاز به ۲۳ قیقه استراحت تناوبی  (در هر ۳ کیلومتر۵ دقیقه) بودند و تحت شدت  درصد ضربان قلب ذخیره، معادل میانگین ضربه در دقیقه همین مسافت را طی کردند.

پس از پایان فعالیت و در ۲۴ و ۷۲ ساعت ریکاوری باز هم نمونه‌گیری به عمل آمد، تا رفتار فیزیولوژیک آنزیم‌های CPK و LDH به عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی درد در پاسخ به فعالیت پیاده‌روی مورد بررسی قرار گیرد.

اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های تکراری و آزمون t تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر به دست آمد.

میزان غلظت CPK  در هر دو گروه تداومی و تناوبی افزایش داشته است و اوج آنزیم CPK در ۲۴ ساعت ریکاوری (IU/L 554) معنی‌دار بود. با آن‌که انباشت LDH روند افزایشی داشته است. (IU/L 292)، اما، با الگوی تغییرات CPK در ریکاوری متفاوت می‌باشد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که، پایین آمدن از ارتفاعات به دو شیوه بدون استراحت یا با استراحت از جنبه اثرگذاری بر نشانگرهای CPK و LDH با هم تفاوتی ندارند.

× واژه‌های کلیدی: آنزیم CPK، آنزیم LDH، فعالیت تداومی، فعالیت تناوبی، انقباض برونگرا.

روش تحقیق:

جامعه آماری شامل ۱۹ دانش‌آموز پسر ۱۵ تا ۱۸ ساله مبتدی بود که به صورت تصادفی از بین دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر همدان انتخاب شدند و سابقه عضویت منظم در تیم‌های ورزشی را نداشتند.

متغیرهای مستقل شامل: ۱- پایین آمدن از ارتفاع ۳۰۰۰ متر تا ارتفاع ۲۰۰۰ متر (مسافت ۱۴ کیلومتر). ۲- برانگیختگی انقباض برونگرا به دو گونه پیاده‌روی تداومی و تناوبی به سمت پایین کوه.

و متغیرهای وابسته شامل: تغییرات آنزیم‌های CPK, LDH در مراحل قبل، بلافاصله، ۲۴ و ۲۷ ساعت پس از فعالیت می‌باشد.

مراحل اجرای آزمون: برای اندازه‌گیری توان هوازی و تخمین سطح آمادگی اولیه دانش‌آموزان از آزمون زیر بیشینه استراند[۱] (۱۷۰[۲]PWC-) روی دوچرخه کارسنج (ارگومتر) استفاده شد (۴).

در این زمینه بی‌توجهی به شدت کار، مدت و نوع انقباض عضلانی ممکن است موجب آسیب بافت شود که به آزردگی عضلانی اطلاق شده است. یعنی، هنگامی که، ساختار و عملکرد عضلات اسکلتی دچار حالت ناخوشایند و درد می‌شوند که، بیش‌تر در نتیجه فعالیت‌های برون‌گرا بروز می‌کند. در طول این مدت از قدرت عضلانی کاسته شده و عضله به حالت سست و ناکارآمد، باقی می‌ماند و ممکن است تا چند روز ادامه داشته باشد (۱۲، ۱۱، ۳). این پدیده که در پیشینه علوم ورزشی به آن کوفتگی یا آزردگی عضلانی اطلاق می‌شود، در سال‌های اخیر مورد توجه خاص پژوهش‌گران قرار گرفته است.

در همین مدت نشان‌گرهای بیوشیمیایی کوفتگی CPK و LDH به داخل خون ترشح می‌شود. غلظت این دو آنزیم در عضلات اسکلتی و میوکارد بیش‌تر است (۱۱). برخی از این آنزیم‌ها که به درون سرم راه یافته‌اند، از سلول‌های آسیب‌دیده منشأ می‌گیرند. افزایش میزان آزادسازی آنزیم‌ها در گردش خون ممکن است حتی، بدون نکروز بافتی اتفاق افتد. آنزیم لاکتات دهیدروژناز، روند اکسیداسیون برگشت‌پذیر لاکتات به پیروات را کاتالیز می‌کند و به نحو گسترده در نسوج پستانداران پراکنده است (۱۴، ۱).

تغییرات این آ‌نزیم دیرتر از کراتین کیناز رخ می‌دهد و غلظت آن در ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از تحریک شروع به افزایش کرده و در ۳ تا ۶ روز به حداکثر می‌رسد و پس از ۸ تا ۱۴ روز به حد طبیعی باز می‌گردد. میزان طبیعی این آنزیم در پلاسما u/|lit 250-60 است (۱).

فعالیت LDH در پاسخ به تمرینات استقامتی کاهش می‌یابد. اما، این آنزیم محدودکننده‌ی گلیکولیز به شمار نمی‌آید. دگرگونی در سطح فعالیت LDH در روند گلیکولیز چندان اهمیتی ندارد. در پاسخ به ورزش‌های سرعتی فعالیت این آنزیم افزایش می‌یابد (۲).

فعالیت آنزیمی CPK در مسیر تبدیل کراتین فسفات به کراتین است. کراتینی که توسط سلول‌های کبدی ساخته می‌شود، به کمک جریان خون به عضلات انتقال یافته و در حضور ATP و CK به کراتین فسفات (ترکیب پرانرژی) تبدیل می شود (۶).

تغییرات آنزیمی هنگام ورزش و ریکاوری

اندازه‌گیری فعالیت آنزیم‌های سرم برای درک اختلالات عضلانی اهمیت دارد. با وجود این، ممکن است در اثر آسیب‌های عضلانی برخی آنزیم‌ها افزایش یابند. کراتین کیناز احتمالاً مهم‌ترین نشان‌گر حساس آسیب بافت عضله می‌باشد (۱۴، ۶، ۴).

اگر چه در انواع فعالیت‌های بدنی مانند بوکس، کشتی، فوتبال و بسکتبال فعالیت آنزیمی CPK بررسی شده است. اما، در فعالیت‌هایی که فرد وزن بدن را تحمل می‌کند، مانند دویدن، به‌خصوص فعالیت در سرازیری افزایش بیش‌تری می‌یابد و بالعکس، در فعالیت‌هایی که وزن تحمل نمی‌شود، مانند شنا، دوچرخه‌سواری، قایقرانی این افزایش آنزیمی کم‌تر بوده است (۸).

فعالیت CPK بعد از یک تا دو روز ریکاوری به اوج خود می‌رسد و شدت بالاتر فعالیت بدنی، عملکرد تام CPK را افزایش داده و پایداری نقطه اوج آن را در ریکاوری طولانی‌تر می‌کند. در این زمینه ۲۴ برابر افزایش فعالیت CPK بعد از ۳۵ مایل پیاده‌روی، اسکی، ماراتن و دوچرخه‌سواری در مسافت‌های طولانی گزارش گردیده است. درجه پاسخ‌گویی آنزیم وابسته به شدت تمرین می‌باشد. که افزایش CPK در فعالیت‌های بدنی سخت و سنگین بیش‌تر است. (۷)

دامنه تغییرات فعالیت آنزیمی سرم ورزشکاران به دلیل سازگاری با ورزش، کم‌تر از افراد ناورزیده است. در این میان آنزیم‌های لاکتات دهیدروژناز و آلدولاز به عنوان شاخص‌های معتبر آسیب‌های بافتی مطرح شده است. این آنزیم‌ها متعاقب ورزش پیوسته افزایش می‌یابند. (۴)

گویزنیک[۱] و همکاران وی جهت مطالعه آسیب عضلانی پس از فعالیت بدنی طولانی‌مدت، نشان‌گرهای بیوشیمیایی خون، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کراتین فسفوکیناز را اندازه‌گیری کردند. آن‌ها نمونه‌های خون سیاهرگی ۸ دونده استقامت که در مسابقه ۱۰۰ کیلومتر شرکت کرده بودند و ۸ ورزشکار مسابقه سه‌گانه (۳ کیلومتر شنا، ۱۲۰ کیلومتر دوچرخه‌سواری و ۳۲ کیلومتر دویدن) در شرایط قبل، بلافاصله و ۴ روز پس از مسابقه را بررسی کردند (۱۳)

[۱]- Guezennec.