توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحلیل علمی برنج با بررسی خصوصیات گیاه‌شناسی، فرآیند کاشت و داشت و نقش آن در تغذیه دارای ۶۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحلیل علمی برنج با بررسی خصوصیات گیاه‌شناسی، فرآیند کاشت و داشت و نقش آن در تغذیه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فایل ورد کامل تحلیل علمی برنج با بررسی خصوصیات گیاه‌شناسی، فرآیند کاشت و داشت و نقش آن در تغذیه۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحلیل علمی برنج با بررسی خصوصیات گیاه‌شناسی، فرآیند کاشت و داشت و نقش آن در تغذیه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل تحلیل علمی برنج با بررسی خصوصیات گیاه‌شناسی، فرآیند کاشت و داشت و نقش آن در تغذیه :

فایل ورد کامل تحلیل علمی برنج با بررسی خصوصیات گیاه‌شناسی، فرآیند کاشت و داشت و نقش آن در تغذیه

فصل اول:

مقدمه:

برنج از گیاهان زراعی مهم قاره آسیاست . دانه برنج و فراورده های حاصل از آن نزدیک به ۴۰ درصد غذای مورد نیاز نصف مردم جهان را تشکیل می دهد و از لحاظ تولید جهانی نیز می تواند با گندم برابری کند (۱).

برنج شامل دو گروه زراعی آسیایی و افریقایی است . در برنجهای گروه آسیایی برنج معمولی یا اوریزا ساتیوا[۱] وجود دارد که بومی آسیاست (تصویر ۱-۱) . در گروه برنج آفریقایی اوریزا گلابریما[۲] را می توان نام برد که بومی آفریقاست (تصویر ۲-۱) . حدس زده می‌شود که زراعت برنج تقریبا ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در کشورهای هندوستان و چین متداول بوده است . گونه ساتیوا از لحاظ سطح زیر کشت، تولید ، و تغذیه اهمیت جهانی دارد . ولی زراعت و مصرف برنج گونه گلابریما بسیار کم است. و عمدتا به نقاط پراکنده ای در آفریقا محدود می شود (۱).

سطح زیر کشت برنج پس از گندم از سایر غلات بیشتر است . نزدیک به ۹۰ درصد سطح زیر کشت و تولید برنج به کشورهای خاور دور اختصاص دارد . بیش از نصف محصول سالانه برنج در جهان نیز در دو کشور هندوستان و چین تولید می شود . سطح زیر کشت و تولید منطقه آن به شرح جدول (۱-۱) است .

کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری برمه ، تایلند ، ویتنام ، لائوس ، اندونزی ، فیلیپین ، پاکستان ، هندوستان ، ایالات متحده آمریکا ، ژاپن ، ایتالیا ، مصر ، اسپانیا ، چین ، برزیل ، کوبا ، مکزیک و استرالیا از جمله کشورهای تولید کننده برنج به شمار می رود . میزان تولید برنج در تایلند ، برمه ، ویتنام و لائوس بیش از مصرف داخلی است . نزدیک به ۹۰ درصد برنج موجود در بازارهای بین المللی مربوط به این چهار کشور است . ایالات متحده امریکا ، برزیل ، ایتالیا و مصر از دیگر کشورهای صادر کننده برنج هستند .(۱)

جدول (۱-۱) توزیع منطقه ای سطح زیر کشت و تولید شلتوک در جهان در سال ۱۹۷۱ برحسب درصد (۱)

منطقه	سطح زیر کشت	تولید
اروپا	۶/۰	۱/۱
آمریکای شمالی	۶/۰	۲/۱
آمریکای لاتین	۲/۴	۵/۳
خاور نزدیک	۵/۰	۶/۰
خاور دور	۸/۹۰	۰/۹۰
آفریقا	۸/۲	۵/۲
استرالیا	کمتر ۰۵/۰	۱/۰

زراعت برنج در شمال ایران به ویژه در شهر رودسر ، و استان خوزستان تاریخچه طولانی دارد ; بنا به بعضی از روایات کشت این محصول قرن ها پیش از میلاد مسیح در زمان هخامنشیان رواج داشته است (۱).

سطح زیر کشت ، تولید و عملکرد برنج در استانهای مختلف ایران برابر آمار منتشر شده از طریق وزارت کشاورزی در جدول (۲-۱) درج شده است. این جدول نشان می دهد که نزدیک به ۸۰ درصد محصول برنج ایران در دو استان گیلان و مازندران تولید می شود . زراعت برنج در استانهای فارس ، خوزستان ، اصفهان ، آذربایجان شرقی ، و نیز گرگان و گنبد متداول است . در سطوح کوچکی از مناطق بسیار خشک کشور مثل بلوچستان نیز برنجکاری دیده می شود (۱).

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان گیلان عبارت انداز : آستارا، بندر انزلی، فومن، زیبا کنار، رضوان شهر،خمام، لشت نشاء، هشت پر طوالش، لولمان، کوچصفهان، صومعه سرا ، آستانه اشرفیه، رودبار، رودسر، رشت ، سیاهکل ، لاهیجان و لنگرود .

مهمترین مناطق تولید کننده برنج در استان مازندران عبارت انداز : چالوس ،تنکابن،قائم شهر،نوشهر،ساری،آمل،بابل،نور،محمود آباد،علمده (رویان) گرگان گنبد (۳) .

تولید برنج ایران تا اوایل دهه ۱۳۴۰ می توانست نیازهای داخلی کشور را تا حدی تامین کند اما در حال حاضر با توجه به افزایش سریع جمعیت و بهبود قدرت خرید مردم محصول داخلی کفاف نیازها را نمی دهند و مقادیر قابل توجهی برنج همه ساله به ناچار از خارج وارد کشور می شود (۱).

جدول (۲-۱) سطح زیر کشت و میزان تولید شلتوک در سال ۱۳۶۶ در ایران (۱)

ردیف	استانها	سطح زیر کشت ۱۰۰۰) هکتار)	تولید کل ( تن۱۰۰۰)
۱	آذربایجان شرقی	۷/۷	۲۵
۲	آذربایجان غربی	۸/۰	۴/۱
۳	اصفهان	۵/۶	۹/۲۸
۴	ایلام	۵/۱	۷/۲
۵	چهار محال و بختیاری	۵/۲	۷
۶	خراسان	۶/۰	۵/۱
۷	خوزستان	۹/۳۶	۷/۱۰۴
۸	زنجان	۸/۴	۶/۱۴
۹	سیستان و بلوچستان	۹/۲	۴/۵
۱۰	فارس	۲۸	۱/۱۰۶
۱۱	کردستان	۱/۰	۱/۰
۱۲	کرمان	۱/۰	۳/۰
۱۳	کهکیلویه و بویراحمد	۸/۴	۳/۱۳
۱۴	گرگان و گنبد	۱۷	۲/۵۳
۱۵	گیلان	۳/۲۰۸	۹/۶۴۵
۱۶	لرستان	۴/۰	۹/۰
۱۷	مازندران	۱/۲۰۴	۳/۷۹۲
	کل	۵۲۷	۳/۱۸۰۳

کل سطح زیرکشت برنج در کشور ایران از ۳۷۷ هزار هکتار در سال ۱۳۵۱ به ۵۸۸ هزار هکتار در سال ۷۲-۱۳۷۱ و به میزان ۵۶ درصد افزایش یافته است ، در صورتی که کل تولید برنج در این مدت به حدود ۲/۲ برابر رسیده است . در این مدت میانگین تولید در واحد سطح از ۲۶۷۹ کیلوگرم در هکتار به ۳۸۸۶ کیلوگرم در هکتار افزایش یافته است، جدول (۳-۱) (۲).

جدول ۳-۱ سطح زیر کشت و تولید برنج در ایران

آمار نامه کشاورزی (۵۱-۱۳۷۲)(۲)

سال	سطح زیر کشت ( هزار هکتار)	عملکرد (کیلوگرم در هکتار)	کل تولید (۱۰۰۰ تن)
۱۳۵۱	۳۷۷	۲۶۷۰	۱۰۰۸
۱۳۵۶	۳۰۸	۲۴۴۰	۷۵۲
۱۳۵۸	۳۱۸	۲۹۰۰	۹۱۹
۱۳۶۱-۱۳۶۰	۴۸۳	۳۳۲۲	۱۶۰۰
۱۳۶۳-۱۳۶۲	۴۲۹	۲۸۳۰	۱۲۱۵
۱۳۶۷-۱۳۶۶	۴۶۵	۳۰۵۱	۱۴۱۸
۱۳۶۸-۱۳۶۷	۵۱۸	۳۵۷۲	۱۸۵۴
۱۳۶۹-۱۳۶۸	۵۲۴	۳۷۷۹	۱۹۸۱
۱۳۷۰-۱۳۶۹	۵۷۳	۴۱۱۲	۲۳۵۶
۱۳۷۱-۱۳۷۰	۵۹۷	۳۹۶۰	۲۳۶۴
۱۳۷۲-۱۳۷۱	۵۸۸	۳۸۷۶	۲۲۸۰

در سال ۱۳۷۲ سطح زیر کشت برنج ۵۸۸۴۶۶ هکتار در کل کشور برآورده گردیده است که از این مقدار ۱/۳۷ درصد مربوط به استان مازندران و ۸/۳۴ درصد مربوط به استان گیلان و بقیه سهم سایر استانها بوده است . از ۲۲۸۰۷۶۸ تن کل تولید شلتوک کشور که در سال زراعی ۷۲-۱۳۷۱ بر آورد گردیده است ، استانهای مازندران و گیلان به ترتیب با ۸/۴۰ و ۱/۳۲ درصد بیشترین مقدار تولید را داشته اند و استانهای فارس ، گرگان و گنبد به ترتیب مقامهای سوم و چهارم را دارا می باشند. بیشترین مقدار عملکرد را استان اصفهان با ۶۲۱۴ کیلوگرم و کمترین را استان لرستان با ۱۳۵۱ کیلوگرم در هکتار داشته اند (۲).

واژه برنج

نام عمومی :Rice نام عملی :Oryaza sativa.l

نام برنج از زبان هندی گرفته شده است که به آن اریس(Arisi ) می گویند . در زبان انگلیسی به برنج Rice گفته می شود که همان نام عمومی برنج است و در زبان فرانسه Riz ، ایتالیا Rizo ، روسی Ris و در زبان آلمانی به برنج Rise می گویند . در استان گیلان به برنج( بج) به خوشه آن ورزه (Vorze) و به شلتوک آن جو می گویند . کلمه شلتوک از کلمه هندی چلتو (Chalto) گرفته شده است . در زبان انگلیسی به شلتوک (دانه برنج همراه با پوست آن) Rice paddy گفته می شود (۳).

کشت برنج در ایران از ۲۰۰۰ سال پیش متداول بوده است . در زمان هخامنشیان ، اشکانیان و ساسانیان نیز در ایران برنج کشت می شده است . هم اکنون استانهای گیلان و مازندران از مناطق مهم تولید برنج در کشور هستند . در این دو استان برنج به عنوان یکی از عمده ترین اقلام منابع محسوب می شود و در حدود ۱۳ نوع غذای محلی از آن درست می شود . در استان گیلان از آرد برنج نوعی نان پخته می شود که تحت عنوان برنجی نامیده می شود. در ایران غذایی که از برنج درست می شود (پلو( نام دارد ، که این واژه در زمانهای قدیم از جمله عهد صفویه نیز استفاده می شود (۳).

آمونیومی نسبت به ازت نیتراته برتر تشخیص داده شده است (۲).

متداولترین کود ازته مصرفی در برنجکاری سولفات آمونیم است . زیرا احتمالا گوگرد حاوی این کود به لحاظ تاثیرش در افزایش اندازه برگها ، سرعت پنجه زدن و تعداد پانیکل و دانه در واحد سطح ، اثر مساعدی بر رشد و نمو و عملکرد برنج دارد ; با این حال ، شرایط غیر هوازی خاک ، سولفات کود مزبور ممکن است در اثر احیاء تبدیل به ترکیب سمی هیدروژن سولفوره(H_۲S) گردد . بدین سبب در چنین شرایطی در شالیکاریها اکثرا از کلرور آمونیم استفاده می شود.

مصرف اوره نیز اخیرا رو به فزونی نهاده و در ارتباط با آن نتایج بسیار جالبی گزارش شده است . همچنین فسفات آمونیم ، کود مرکب بسیار خوبی برای برنج بوده است و نیاز آن را به خوبی و کارآیی سولفات آمونیم تامین می کند (۲).

آمونیاک مایع نیز کودی بسیار موثر تشخیص داده شده و استعمال آن در مناطقی که برنجکاری در نزدیکیهای کارخانه سازنده ازت صورت می گیرد رو به تزاید است . مصرف این کود به صورت تزریق در خاک سبب پخش یکنواخت تر آن شده و عملکرد بیشتری را در مقایسه با هنگامی که کود مزبور در زمان غرقاب کردن مزرعه در آب آبیاری ریخته می شود ، حاصل می کند.

طبق پژوهشهای انجام شده ، هنگامی که خاک غرقاب می شود و عمل احیاء شیمیایی در آن صورت می گیرد ، غلظت فسفر قابل استفاده تدریجا فزونی می یابد و بیشتر آن توسط گیاه برنج جذب شده و منجر به استفاده و کارآیی بیشتر از مقادیر زیاد فسفر به کار رفته می گردد . در عین حال مواقع نیاز به فسفر ، معمولا ۴۰ کیلوگرم فسفر خالص در هکتار به زراعت داده می شود زیرا مقادیر زیادتر آن عموما سبب بالا رفتن عملکرد نمی گردد . به نظر می رسد که در شالیزارهای اراضی پست سوپر فسفات منبع خوبی برای فسفر باشد . به استثنای خاکهای فوق العاده اسیدی ، فسفر را معمولا به صورت کود اصلی و بعد از اتمام کاشت برنج در خاک به حالت دستپاش و یا نواری به طور ردیفی به زمین می دهند.

در سایر مناطق برنجکاری شده ، فسفر را معمولا به حالت دستپاش (مخلوط با گل سطح مزرعه یا به تنهایی) در حین مراحل تهیه نهائی زمین و یا اندکی قبل از کاشت به زمین می دهند.

مصرف پتاسیم در زراعت برنج عمدتا به منظور افزایش مقاومت گیاه به بعضی بیماریها صورت
می گیرد که در این مورد تفاوتی بین تاثیر افزودن کلرورپتاسیم و سولفات پتاسیم نیست (۲).

واکنش برنج به کودهای شیمیایی در نمونه هایی از کشورهای دارای آب و هوای خشک در کالیفرنیا و تگزاس نیز دیده شده است ، بدین گونه که واکنش برنج به ازت عموما تا حدود ۷۵-۸۵ کیلوگرم در هکتار به طور خطی افزایش نشان می دهد و در این میان حدود هرکیلوگرم ازت مصرفی عملکرد شلتوک را تقریبا تا ۲۰ کیلو گرم در هکتار بالا برده است . لیکن در مناطق مزبور واکنش گیاه به فسفر متغیر تشخیص داده شده است یعنی گاهی زیاد بوده ، ولی در موارد دیگر افزایش حاصله قابل توجه نبوده است . در اینجا نیز عدم واکنش محصول به کود مزبور ناشی از اثرات بقایای کودهای سوپر فسفاتی است که در زاعتهای پیشین به زمین داده شده است.

مصرف مقدار متوسطی از ازت حداکثر کارآیی خود را در برنج ژاپونیکا در دو مرحله ، اواخر پنجه زدن و مرحله باروری گل نشان می دهد.

در مواقعی که باید مقدار زیادی ازت به کار رود بهترین نتیجه با دادن آن به دفعات به دست می آید ، بدین ترتیب که قریب دو سوم کود مزبور را قبل از غرقاب کردن زمین و یک سوم دیگر بعدا و به صورت سرک به زراعت می دهند.

زمان توصیه شده در دادن کود به حالت سرک در کشورهای مختلف متفاوت است ، از زمان باروری گل تا اندکی قبل از ظهور خوشه در کالیفرنیا توصیه می شود که آخرین قسمت کود ازت را در اوائل مرحله ساقه رفتن به شالیزار بدهند.

۷۰-۸۰ % در ابتدای کاشت (قبل از کاشت) و ۲۰-۳۰ % بقیه در مرحله رویشی ، در مرحله ۷-۹ برگه ، یعنی در ابتدای ورود گیاه به مرحله زایشی در زراعت برنج مصرف می گردد. در استان گیلان کود ازته مورد مصرف از منابع اوره به میزان ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار است که ۷۰ درصد آن قبل از کاشت و ۳۰ درصد بقیه قبل از وجین دوم و یا یک هفته پس از پنجه زنی مصرف می گردد. میزان کود فسفر مورد نیاز در شمال کشور ۱۰۰ کیلوگرم فسفات آمونیوم می باشد که همراه با آخرین شخم به زمین داده می شود. گاهی نیز لازم است که مقداری از ازت اضافی به حالت سرک دیروقت ، پنجاه تا شصت روز بعد از بذر پاشی ، به شالیزار داده شود . در مواقعی که رشد و نمو علفهای هرز مشکلاتی به بار می آورد معمولا بهتر است مصرف کود از ته تا مادامی که علفهای هرز در اثر استفراق خاک از بین نرفته اند به تعویض افتد ، در غیر اینصورت ، بخصوص علفهای هرز تک لپه ای قسمت قابل ملاحظه ای از کود از ته را مورد استفاده قرار خواهند داد، و بدین ترتیب رقابت بین محصول و علفهای هرز شدت پیدا خواهد کرد. مصارف کودهای NPK در زراعت برنج در کشورهای مختلف دنیا متفاوت است (جدول ۳-۵) (۲).

از نتایج آزمایشهای انجام شده در کشورهای متعدد چنین بر می آید که بهتر است ازتی که قبل از غرقاب شدن مزرعه به زمین داده می شود با خاک مخلوط گردد، زیرا در مقایسه با پخش سطحی ، کارآیی آن ممکن است تا ۵۰ درصد یا بیشتر افزایش یابد.

به طور کلی ارقام زیر گونه ژاپونیکا در مقایسه با ارقام زیرگونه ایندیکا قادرند از عناصر غذایی گیاهی به مقدار زیاد و به نحو بهتر و با کار آیی بیشتر استفاده کنند.

در عین حال از این جهت حیث اختلافات قابل ملاحظه ای بین گونه های یک گروه وجود دارد و حتی توانسته اند از بین گونه های ایندیکا تعدادی را برگزینند که واکنش خوبی به کودهای از نه نشان می دهند . با بالا رفتن مقدار کودهای ازته ، نسبت خوشه های عقیم فزونی یافته نسبت دانه به کاه تقلیل می یابد. لیکن در گونه هایی که از مقادیر زیاد کودهای ازته به نحو خوبی استفاده می‌کنند ، این اثرات منفی ، در مقایسه با گونه هایی که واکنش جزئی به کودهای مزبور نشان می‌دهند ، کمتر به چشم می خورد (۲).

---