فایل ورد کامل مقاله راهکارهای علمی و اخلاقی برای تقویت محبت و دوستی میان افراد جامعه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله راهکارهای علمی و اخلاقی برای تقویت محبت و دوستی میان افراد جامعه دارای ۹۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله راهکارهای علمی و اخلاقی برای تقویت محبت و دوستی میان افراد جامعه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه فایل ورد کامل مقاله راهکارهای علمی و اخلاقی برای تقویت محبت و دوستی میان افراد جامعه

مقدمه 
فصل اول
آیا می دانید محبت کردن بهترین راه تربیت است
فصل دوم 
نقش محبت در زندگی خانوادگی
سخنرانی در دیدار با مردم بهمئی
علاقه قرآن ومحبت امام
فصل سوم
راههای ایجاد محبت
بیان فضیلت حب آل پیامبر(ص)
طرح نیازمندی انسان به این محبت و بهره مندی از آن
ارزش جلوه دادن محبت اهل بیت (ع)
تعظم وتکریم
معرفی کتاب و نگارش مقاله و شعر
ایجاد فضای روحی و معنوی 
فصل چهارم
آداب دوستی وعوامل جلب محبت
مراتب دوستی وچگونگی رفتار با آنان
مواسات در پیوند ومحبت وبرادری
دوستی های پایدار وناپایدار
فصل پنجم  
چه کسانی را دوست بداریم
مومنین یکدیگر را دوست می دارند
محبت در آئینه سخن اندیشمندان
منابع و مآخذ

بخشی از منابع و مراجع پروژه فایل ورد کامل مقاله راهکارهای علمی و اخلاقی برای تقویت محبت و دوستی میان افراد جامعه

۱- بهشتی –احمد- قم- بوستان کتاب قم-وزیری-

۲- انصاریان- حسین- قم- ام ابیها- وزیری-

۳- پرورش- سید عتی اکبر- قم- پارسایان- رقعی-

۴- مجلسی – محمد باقر- بحار الانوار- موسسه الوفا- بیروت- ۱۴۰۳ ه.ق

۵- کلینی –محمد – اصول کافی- دارالکتب الاسلامیه –تهران- ۱۳۸۸ ه.ق

۶- طبرسی – فضل مکارم الاخلاق- ترجمه میر باقری- فراهانی تهران-۱۳۶۵ ه.ش

۷-قائمی امیری- علی- تهران- امیری- وزیری-

آیا می دانید محبت کردن بهترین راه تربیت است؟

این که یک کودک چقدر تربیت پذیر باشد، در درجه اول بستگی به این دارد که احساس کند چقدر مورد محبت قرار دارد و چقدر به عنوان یک انسان و عضو خانواده او را به حساب می آورند

تربیت، جزئی لاینفک ازهرکاری است که برای کودک و با کودک انجام می دهیم. زمانی وظیفه مادری را با تغذیه شیرمادر و شروع تدریجی غذای کمکی و از شیرگرفتن به انجام رسانیده اید ، اینک نوبت انجام سایرجنبه های مادری است. چنانچه وظایف مادری را تا به حال خوب به انجام رسانیده باشید اینک نیز در حال تربیت کودک خود در موقعیت مطلوب هستید

کودکان محتاج راهنمایی هستند.همچنان که شیرخوار و کودک بزرگ تر می شود محتاج آموزش راه رفتن درست، صحبت کردن و گاه اصلاح می گردد تا بتواند راه و رسم زندگی را فراگیرد. اگر پایه و اساس احساس امنیت در شیرخوارگی ریخته شود و اگر والدین را افرادی مهربان، مؤدب و احترام کننده به دیگران ببیند، خودش هم همین کار را خواهد کرد ؛ زیرا تمایل دارد که والدین از او راضی باشند. از طرفی باید توجه داشته باشیم که او کودک است و در حال رشد ؛ ناتوانی های زیادی دارد ، درک او محدود است و تجربه ای نیز نیندوخته. لذا نباید انتظارمان خارج از توان و درجه رشد و تکامل او باشد ولازم است او را به خاطر بی تجربه بودنش راهنمایی کنیم. باید بفهمیم که چه وقت نمی فهمد و مشکل دارد و چه طور با او حرف بزنیم که درک کند. ممکن است بارها لازم باشد که تکرار کنیم و تذکر بدهیم. همیشه باید از خود سؤال کنیم که چه می خواهیم بکنیم؟ و حس کنیم چگونه می خواهیم این کار را انجام دهیم. وقتی راه صحیحی را انتخاب کردیم نباید یکباره تغییر جهت بدهیم . باید طوری عمل کنیم که او نیز دچار مشکل نشود. کودکان از شیرخوارگی به بعد نیاز به راهنمایی توأم با محبت دارند. به این معنی که بفهمند ظرفیت و توان آنها را در نظر داریم ، تحقیرشان نمی کنیم و ، آبرویشان را نمی بریم و با مهربانی آنها را راهنمایی می کنیم

الیزابت هورمن در مورد نیازهای کودکان نوپا چنین می نویسد:” ما فکر می کنیم که همه کودکان با مشاهده جلوه های انسانیت ؛ غمخواربودن و دوستی ، شفقت و احترام به دیگران و ; را می آموزند. ولی همیشه این طور نیست . باید به آنها یاد داد، باید حرف زد. نمی توان انتظار داشت که با نگاه به ما یاد بگیرند. از طرفی چنانچه اشتباه کردند باید به درستی راهنمایی شوند. باید رفتار قابل قبول را به آنها تفهیم کنیم، انتظاراتی را که از آنها داریم به شکلی که قابل دسترسی باشند معین کنیم و هر زمان که اشتباه کردند جلو آنها را بگیریم، باید در نظر داشت همه اینها اقدام های لازم تربیتی هستند.”

گاهی باید جلو آنها را بگیریم. باید هشیار باشیم که به کسی آزار نرسانند، لوازم دیگران را برندارند، به آنچه در اختیار دارند صدمه نزنند. باید تفاوت رفتار طبیعی کودک نوپا و کودکان کم سن و سال را از رفتاری که حاکی از شلوغ کاری و از هم گسیختگی و غیرقابل کنترل بودن است، جدا کنیم. راهنمایی کردن یک کودک برای این که او را از یک راه اشتباه منصرف کنیم کارآسانی نیست و این وظیفه ماست که وقت بگذاریم و با صحبت و رفتار خاص ، فکر یا راه او را اصلاح کنیم. ما به عنوان والدین، بهتر از دیگران فرزندمان را می شناسیم و می دانیم او لوس است و کارش درست یا غلط است. زیرا به او مهر ورزیده ایم و به شایستگی احترام کرده ایم . پس ما برای تربیت او و گذرانیدن او از مراحل مختلف و یاد دادن درست و غلط ، قوانین و ایجاد شخصیت، تواناتر از دیگران هستیم

راهنمایی کردن توأم با دلسوزی و مهربانی، قدم مهمی از مراقبت کودکان به حساب می آید و به آنها کمک می کند که نسبت به افراد خانواده و جامعه مهربان بوده و افرادی قابل احترام و دوست داشتنی باشند

تغذیه با شیر مادر اهمیت فراوانی دارد و آثار دائمی آن برای همه عمر باقی است. این آموزش ها نیز مثل تغذیه با شیر مادر منافع متعددی دارند که برای همه عمر با فرزند ما همراه خواهند بود

تربیت راهنمایی توأم با محبت است که از طرف والدین نسبت به کودک اعمال می شود. در این فرآیند کودک یاد می گیرد که اعمال و رفتار صحیح را به دلایل واقعی و صحیح انجام دهد و به کودک کمک می شود که به فردی قابل اعتماد، خوش قلب و مهربان تبدیل شده ، بتواند با اعتماد به نفس به زندگی وارد گردد و در کارش موفق باشد

دکتر کمپبل توضیح می دهد که رفع نیازهای عاطفی کودک نقش حیاتی در تربیت او دارد. او می گوید:” برآوردن نیازهای عاطفی یک کودک و تربیت کردن توام با محبت( یعنی صحبت کردن و توضیح دادن این که چرا بله و چرا نه) منجر به ایجاد پیوند عاطفی توام با مهر و محبت قوی و سالمی بین کودک و والدین می شود. لذا هرگاه مسئله ای برای کودک پیش آید والدین بایستی فکرکنند که کجا اشتباه کرده اند؟ چرا کودک متوجه نشده ؟ و همین جا و قبل از هر کار دیگری آن را اصلاح کنند. شاید کودک درست نفهمیده است، باید وقت گذاشت و همراه با محبت، مسئله را برای او بازگو کرد و توضیح داد. باید توضیح داد که مثلاً چرا نباید این کار را بکنی. او می فهمد و درک می کند. اگر درک نکرد باید وقت گذاشت تا بفهمد

” اما در مورد این که تنبیه در کجای این تعریف قرار می گیرد، این محقق می افزاید:” تربیت یعنی آموختن به کودک که چه راهی را برود و چه کاری بکند. تنبیه فقط یک جزء از تربیت است. هر چه کودکی بهتر تربیت شود و بهتر آموزش ببیند و با مقررات و رفتارهای صحیح بیشتر آشنا شود، تنبیه کمتری لازم می شود و این که یک کودک چقدر تربیت پذیر باشد، در درجه اول بستگی به این دارد که احساس کند چقدر مورد محبت قرار دارد و چقدر به عنوان یک انسان و عضو خانواده، او را به حساب می آورند. اگر کودک نداند که مادر دوستش دارد ، در مقابل تنبیه طغیان می کند ولی وقتی بداند دوستش دارند، می داند که او را می خواهند. بنابراین بزرگترین وظیفه ما این است که کاری کنیم که فرزندمان احساس کند دوستش داریم و به او احترام می­گذاریم.”

در مجموع باید پذیرفت که تربیت واقعی را با تنبیه اشتباه نگیریم. تنبیه کردن باعث می شود که کودک کاری را متوقف کند، اما به احساسی که در پس این عمل نهفته است نگاه نمی کند و منجر به فراموش شدن درون کودک می شود. وقتی به کودک نگویید چرا با او صحبت نمی کنید ، نمی فهمد چه اتفاقی افتاده است . کودکی که رفتارش موجب تنبیه او شده به راحتی ، ولی به طور گول زننده کنترل می شود. رفتارش رفتاری به ظاهر مطیعانه است اما ممکن است از روی میل نباشد و اعتماد به نفس نیز نداشته باشد. ممکن است در ظاهر آرام و مطیع باشد ولی در درون ملتهب و مضطرب باشد. چنین کودکی به زودی طغیان می کند و افسار گسیخته خواهد شد

سیدمحمودبحرالعلوم میردامادى

اشاره: اهمیت وحدت میان مسلمانانبر هیچ کس پوشیده نیست و برهمگان لازم است که با تاکید بر نقاطاشتراک اهل اسلام، بر پیوند و برادرىمیان شیعه و اهل سنت را بیش ازپیش مستحکم نمایند. در مقاله حاضر ضمن معرفى امام مهدى، علیهالسلام، به عنوان محورىکه همه مسلمانان مىتوانند با تکیه برآن به همدلى و مودت

دستیابند، ازهمه پیروان دین محمد،صلىاللهعلیهوآله، خواسته شده که بارجوع به منابع اصیل خود بیش ازپیش به موضوع مهدویت توجهنمایند
روایت مىفرماید
هل الدین الا الحب و البغض. (۱)
آیا ایمان غیر از دوستى خدا و اولیا اوو دشمنى با دشمنان ایشان است؟
پاسخ این است که
الدین هو الحب و الحب هوالدین. (۲)
حقیقت دین دوستى خدا و اولیا اوست
دوستى خدا و اولیا او حقیقت دیناست. انسان محب، در طریق محبتمحبوب پیروى از کتاب تکوین«آفرینش» و کتاب تشریع «قرآنکریم» مىنماید. قانون محبت درسراسر عالم وجود حکمفرماست وهمه موجودات با نظم خاص و ارتباطو تاثیرپذیرى نسبتبه یکدیگر،گوش به فرمان خالق، تسبیح گو ومحب اویند
یسبح لله ما فى السموات والارض ; (۳)
قرآن کریم که خود نسخه محبتو سعادت است، انسان را بههماهنگى با کتاب آفرینش فراخوانده و به محبت الله و اولیاء اودعوت مىنماید

موجبات محبت       

موجبات محبت فراوان است، و مابه خواستخداوند متعال درگفتارهاى آینده به بررسى      آنهامىپردازیم. نفعرسانى محبوب بهمحب، یکى از موجبات محبت است
قرآن کریم مىفرماید
فاما الزبد فیذهب جفاء و اما ماینفعالناس فیمکث فىالارض. (۴)
اما کف (و خاشاک روى آب) نابود گرددولى آنچه براى مردم سودمند است درزمین پایدار بماند
زبد، کف و خاشاک که خود فاقدکمال است چگونه مىتواند به جامعهبشرى نفع رسان باشد؟
کور چگونه مىتواند عصا کشکور دیگر بشود، خودش درهوىخواهى و علو طلبى مانده،ادعاى خلیفهاللهى، مرشدیتخلقمىکند
خاشاکهاى تاریخ، سلاطین جور،حکام ستمگر، از خوبیها چه داشتندکه بتوانند عطا کنند و سودببخشند!؟
اما آب ; اول; طهور است، پاک وپاک کننده، چه هنرى از این بالاتر؟محیط زیست را از آلودگى پاکمىکند، به جنگ میکروبها و آفتهامىرود، هوا را طراوت و طهارتمىدهد و حیات بخشى دارد، حیاتهر ذى حیاتى از آب است، پس آب بهدلیل نفع رسانىاش باقى مىماند ومحبوب حیات داران عالم است
علما و دانشمندان ربانى،مجاهدان و شهیدان الهى که بعد ازپیشوایان معصوم، علیهمالسلام،نقش آب را در طهارت بخشى و حیاتدهى در جامعه انسانى دارند، محبوبانسانها و باقى به بقاء حق وجاویدانند
على، علیهالسلام، مىفرماید
; العلماء باقون ما بقىالدهر (۵)
دانشمندان پایدار و جاویداناندچندانکه روزگار به جا است
قرآن مىفرماید
و لا تقولوا لمن یقتل فى سبیلالله امواتا بل احیاء و لکن لاتشعرون. (۶)
خورشید هم نفعرسان است
چگونه راه را از چاه تشخیصمىدهید، به چه وسیله؟ اگر نور نباشدچطور؟
الله نورالسموات و الارض. (۷)
خداوند راه و چاه را به شما نمایانده و همگان را به پیمودنصراط مستقیم امر فرموده است
نور او به وسیله عقل «حجتدرون» و پیامبر، صلىاللهعلیهوآله، و ائمه، علیهمالسلام، «حججبرون»به انسان مىرسد
پس هادى بالذات و اول اوست،نفع رسانىاش براى همه لایقان عالماست، و لذا محبوب هدایتیافتگان وروشن ضمیران است
رسول اکرم، صلىاللهعلیهوآله،خورشید آشکار هدایت که بایدها ونبایدها را از طرف خداوند براىمردم بیان داشت، صراط مستقیم وطریق ظلمت را معین نمود وصحراى خشک و خزان زده فکر واندیشه بشر را با باران رحمت آیاتو آب حیات مواعظ و روایات، زندگىدوباره و جان تازه بخشید، نیزمحبوب زنده دلان و پاک سیرتاناست
پیامبرى که بیشتر از همه انبیادر راه بیدارى مردم و سعادتجامعه بشرى، رنج و شکنجه دید وبراى رضاى محبوبش صبر واستقامت را پیشه ساخت

حب شى مستلزم حب آثار شى است     

انسان محب، خدا را براى نعم،خاصه نعمت هدایتش دوستمىدارد و پیامبر را به خاطر خدا و بهجهت نفع رسانى، طهارت بخشى ونور فشانىاش محبت مىورزد
سؤال این است: آیا آنکه در نفعرسانى و حیات بخشى به جامعهبشرى، کمالات و فضایل انسانى،نفس ( خود) رسول الله،صلىاللهعلیهوآله، است، از محبتمحبان مستثنى است!؟
راستى آیا کسى مىتواند، پیامبررا دوست داشته باشد، ولى قلبشخالى از محبت على، علیهالسلام،باشد؟
اینچنین کسى در دوستىاشدروغگو و کاذب است، زیرا روح وجان نبى و ولى، طبق آیه شریفهمباهله (۸) و روایات منقول از فریقینمتحد و دوستى هر کدام، مستلزمدوستى دیگرى است
شما را به خدا حدیث منقول ازفریقین «کتاب الله و عترتى» چهمىگوید؟
کتابالله یعنى کتاب خدا ، عترتىیعنى عترت من پیامبر، آیا کسىمىتواند خدا را دوست داشته باشدولى با کتابش بیگانه و مخالف باشد،ادعاى دوستى با رسول الله،صلىاللهعلیهوآله، بکند و دوستىعترتش را نادیده بگیرد؟
دوستى عترت چگونه تحققمىیابد؟ آیا مقدم داشتن مفضول برفاضل، خانهنشین نمودن «من عندهعلم الکتاب» (۹) و شمشیر کشیدن براعلم امت و استاد فرشته و ملک،دوستى عترت، علیهم السلام ، محسوب مىشود؟
مگر حب پیامبر مستلزم حب آثارو وابستگان آن حضرت، نیست؟
پس چرا آثار و احادیثحیاتبخش پیامبر، صلىاللهعلیهوآله، محوگردید، و بیان و نشر آن ممنوع اعلامشد؟
چرا هر چه در تاریخ اسلاممىنگریم کمتر دوستى و دوستنسبتبه خاندان عصمت ، علیهمالسلام ، پیدا مىکنیم و بیشترینصفحات تاریخ را ستم در حقاهلالبیت، علیهمالسلام، پر کردهاست؟
مسلمانان این زمان باید پاسخگو باشند که چرا با یگانه وارث پیامبر، صلىاللهعلیهوآله ، حضرت مهدى، علیهالسلام ، بیگانهاند و نسبتبه یاداو و اهداف مقدسش بى تفاوت؟
مگر اهل سنتبه وجود و قیام وظهور حضرت مهدى، علیهالسلام،بىعقیدهاند!؟
مگر احادیثحضرت مهدى،علیهالسلام، را بسیارى از صحابه;مثل عثمانبن عفوان، طلحهبنعبیدالله، عبدالرحمنبن عوف،ابوهریره، عبداللهبن عمر، انسبنمالک و; نقل نکرده و در کتابهاى اهلسنن مثل ابوداود ترمذى، ابن ماجه ومسانیدى مثل مسند احمد و; گزارشاین موضوع مقدس ثبت نشده است!؟     چرا ائمه جمعه و خطباىمسجدالحرام و مسجدالنبى،صلىاللهعلیهوآله، درباره اینموضوع سرنوشتساز سخننمىگویند و با بیان احادیثالمهدى،علیهالسلام، از کتب خودشان، قلوبمسلمین را در برابر تهاجم دشمناناسلام تسکین نمىدهند؟ مگر شما نباید دوستدار عترت باشید؟ و مگرحضرت مهدى، علیهالسلام، از عترترسولالله، صلىاللهعلیهوآله،نیست!؟
آیا سنت رسول خدا،صلىاللهعلیهوآله، دوستى به عترترا درس نمىدهد!؟
آیا ابن تیمیه در کتاب فتاوایش (۱۰) و دیگر بزرگان اهل سنت احادیثقیام و ظهور حضرت مهدى،علیهالسلام، را متواتر و غیر قابلانکار معرفى نکردهاند!؟

مگر ابو نعیم، صاحب کتاب«اخبارالمهدى» و ابن حجر هیثمى،صاحب کتاب «القولالمختصر فىعلاماتالمهدىالمنتظر» از علماىشما نیستند!؟ مگر «رابطهعالمالاسلامى» حجاز در جوابسؤال «ابومحمد کنیایى» مساله قیامو ظهور حضرت مهدى، علیهالسلام،را از اخبار متواتر معرفى نکردهاست!؟ (۱۱)
به چه علت اگر شیعهاى محبتقلبى خودش را نسبتبه عترت و (بقیهعترت)، بقیهالله «حضرت مهدى، علیهالسلام» بروز دهد و در فضاى پرمعنویت مسجدالحرام و مسجدالنبىصبح جمعهاى به یاد آن یگانه مصلحبشریت اظهار مودت کند و دعاى فرجآن حضرت را که فرج و گشایشمؤمنین و آزادى مسلمین از اسارتکفار و مستکبرین است، بخواند،مشرک خوانده مىشود و تحتمحاکمه قرار مىگیرد؟
راستى سرزنش کنندگان شیعه،حدیثشریف نبوى «من مات و لمیعرف امام زمانه مات میتهجاهلیه» (۱۲) را چه پاسخ مىدهند؟
حدیث مذکور منقول از فریقیناست، و مدلولش این است که در هرزمانى باید امام و رهبرى وجودداشته باشد، بنابراین امام و پیشواىزمان ما چه کسى است؟
شما را به خدا از بحث فرار نکنید ومجادله به غیر علم ننمایید، امامى کهعدم شناختنش، کفر به حساب بیاید، یعنى افراد بى معرفت در حق او درصف کفار و مشرکین قرار گیرند، آیامىتواند حاکم غیر معصوم باشد؟
ما قائل به امامت آن آقایى هستیمکه سنتش سنت نبوى است، و انبیا ظهورش را بشارت داده و حکومتشرا مظهر قسط و عدل و آیینه ایزدنما معرفى کردهاند

محور محبتها برادرى و اخوت مسلمین باید براساس محور محبتخداوند و اولیا اوباشد، در تفسیر آیه شریفه«واعتصموا بحبلالله جمیعا و لاتفرقوا» (۱۳) مفسران شیعه و اهلسنت روایاتى نقل کردهاند مبنى براینکه «حبلالله» حضرت على،علیهالسلام، است. (۱۴)

نقش محبت در زندگی خانوادگی