فایل ورد کامل پرسشنامه افسردگی بک نسخه دوم (BDI-II) برای ارزیابی شدت و ابعاد مختلف افسردگی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل پرسشنامه افسردگی بک نسخه دوم (BDI-II) برای ارزیابی شدت و ابعاد مختلف افسردگی صفحه می باشد دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل پرسشنامه افسردگی بک نسخه دوم (BDI-II) برای ارزیابی شدت و ابعاد مختلف افسردگی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

پرسشنامه افسردگی بک – ویرایش دوم(BDI-II)

روایی و پایایی دارد

نحوه نمره دهی وکلید سوالات دارد.

BDI یک اتفاق مهم در روان‌شناسی و روان‌پزشکی بود. این پرسشنامه بیانگر تغییری در دیدگاه متخصصین بهداشت روانی نسبت به افسردگی، از یک رویکرد روان تحلیل‌گری به رویکردی جهت داده شده توسط افکار یا تحریف‌های شناختی بود(بک،۲۰۰۶). فرم اولیه‌ی پرسشنامه افسردگی بک توسط بک و همکاران(وارد^[۱]، مندلسون^[۲]، ماک^[۳] و ارباخ^[۴]) براساس مشاهدات بالینی و توصیفات بیماران افسرده در مقابل بیماران غیرافسرده تهیه شد. این توصیف‌ها و مشاهدات در قالب ۲۱ نشانه و نگرش گردآوری و در یک مقیاس چهاردرجه‌ای از ۰ تا ۳ براساس شدت درجه‌بندی شد. ۲۱ نشانه و نگرش مورد نظر درآزمون عبارتند از ۱- خلق۲- بدبینی^[۵] ۳- احساس شکست^[۶]۴- عدم رضایت از خود^[۷] ۵- گناه^[۸] ۶- تنبیه ۷- دوست نداشتن خود ۸- اتهام به خود^[۹] ۹- افکار خودکشی ۱۰- گریستن ۱۱- تحریک پذیری^[۱۰]۱۲- کناره‌گیری از اجتماع۱۳- بی‌تصمیمی^[۱۱] ۱۴- تغییرتصویربدنی^[۱۲] ۱۵- مشکلات کاری۱۶- بی‌خوابی^[۱۳] ۱۷- خستگی‌پذیری^[۱۴] ۱۸- از دست دادن اشتها۱۹- از دست دادن وزن ۲۰- اشتغالات ذهنی در مورد مسائل جسمانی و ۲۱- کاهش میل جنسی (بک و استیر^[۱۵]،۱۹۹۳).

در سال ۱۹۷۱ بک و همکاران شروع به تجدید نظر در فرم اولیه BDI کردند. عبارات متناوب را حذف کردند و از منفی‌های دوگانه اجتناب کردند. تعداد سؤال‌ها در هر سؤال کاهش یافت و بعضی عبارات نیز تغییرکرد. نسخه نهایی در سال ۱۹۷۸ تهیه و درسال ۱۹۷۹ به چاپ رسید. فرم تجدید نظر شده BDI به منظور تعیین شدت افسردگی بیماران با تشخیص روان‌پزشکی طراحی شد. گرچه BDI به عنوان یک ابزار غربالگری برای تعیین سندرم‌های افسردگی در بین نوجوانان و بزرگسالان تهیه نشده است ولی برای سال‌های متمادی به این منظور مورد استفاده قرارگرفته است. گرچه اجرای آزمون آسان و سریع است، ولی تفسیرآن باید ضرورتاً توسط متخصص صورت گیرد.

نقاط برش که از طریق پاسخ بیماران افسرده به دست آمده، شامل چهارطبقه می‌باشد:

نمرات ۹-۰ در دامنه‌ی حداقل می‌باشد.

نمرات ۱۶-۱۰ دال برافسردگی خفیف

نمرات ۲۹-۱۷ دال برافسردگی متوسط و

نمرات ۶۳-۳۰ دال برافسردگی شدید است.

دستورالعمل اجرای BDI از این جهت که آیا صفت افسردگی را می‌سنجد یا حالت آن را مورد نقد برده است. ساکو^[۱۶](۱۹۸۱؛ به نقل از بک و  استیر، ۱۹۹۳) می‌گوید که BDI بیانگر حالت خلق فرد در همان روز اجرای پرسشنامه است. در فرم نخستین از آزمودنی‌ها خواسته می‌شود که با توجه به« همین حالا» به سؤالات پاسخ دهند درحالی که در فرم تجدید نظرشده « هفته‌ی گذشته و امروز» مورد نظراست. به این ترتیب در فرم اصلی حالت و در فرم تجدید نظرشده صفت مورد نظراست.

موران^[۱۷] و لامبرت^[۱۸] در سال ۱۹۸۳، وردنبرگ^[۱۹]، کرامز^[۲۰] و فلت^[۲۱] در سال ۱۹۸۵ در بررسی اعتبار محتوای BDI در مقایسه با ملاک‌های اختلال عاطفی DSM3 نتیجه گرفتند که BDI شش ملاک از نه ملاک DSM3 را منعکس کرده است و علایم افزایش وزن، پرخوابی و بی‌قراری را مدنظرقرار نداده است. در حالی که به نظرمی‌رسد فقدان علایم مذکور عمدی بوده است، بک در یک بررسی دریافت که ۷۲ بیماران افسرده خیلی شدید از دست دادن وزن و ۸۷ اختلال خواب را گزارش کردند. اما افزایش اشتها و خواب اغلب  در بزرگسالان بهنجار اتفاق می‌افتد. به این ترتیب وی و همکاران به این نتیجه رسیدند که در نظرگرفتن این علایم منجر به خطای مثبت می‌شود و بدین وسیله افرادی مبتلا به افسردگی تشخیص داده می‌شوند که واقعاً افسرده نیستند. بی‌قراری نیز به عنوان یک علامت برای یک ابزار خودگزارشی مناسب تشخیص داده نشد(بک و استیر،۱۹۹۳).

با چاپ سومین نسخه‌ی تجدید نظرشده‌ی تشخیصی و آماری انجمن روانپزشکی آمریکا(DSM3-R) و سپس چهارمین نسخه (DSM-IV)، ویرایش دوم آزمون (BDI-II) تهیه شد. BDI-II پس از ۳۵ سال تجربه و پژوهش  برروی BDI-I و به منظور تجدید چاپ و به روز رساندن پرسشنامه‌ی افسردگی توسعه یافت(دابسون و محمدخانی،۱۳۸۶). بک در این نسخه علایمی را که در ملاک‌هایDSM-IV  برای اختلال افسردگی  عمده به آن اشاره شده بود را به پرسشنامه افزود. علایمی نظیر بی‌قراری^[۲۲]، تمرکز^[۲۳]، دشواری^[۲۴] و بی‌ارزشی.^[۲۵] علایم BDI در خصوص از دست دادن وزن، تغییر تصوربدنی و اشتغالات بدنی، به این دلیل که تحلیل‌های روان‌سنجی نشان داد که این علایم در سال ۱۹۹۶ نسبت به سال ۱۹۶۱ کمتر بیانگر شدت کلی افسردگی است از BDI-II حذف شدند(بک، استیرو بروان^[۲۶]، ۱۹۹۶). همچنین در گویه‌های مربوط به کم‌خوابی و کم‌اشتهایی تجدید نظرشد، به این ترتیب که هم افزایش و هم کاهش در خواب و اشتها در نظرگرفته شد. به این ترتیب همه‌ی عبارات به استثنای سه گویه تغییر کرد. تنها گویه‌های مربوط به احساس تنبیه شدن، افکار در مورد خودکشی و تمایلات جنسی بدون تغییرباقی ماند. سرانجام از شرکت‌کننده‌ها خواسته شد که با توجه به احساس‌شان درطی دو هفته اخیر، گزینه‌های موردنظرشان را انتخاب کنند؛ برخلاف BDI که یک هفته‌ی  اخیردرآن مدنظربود.

به طور خلاصه BDI-II برای سنجش شدت افسردگی بزرگسالان و نوجوانان بالاتر از ۱۳ سالی است که تشخیص افسردگی را دریافت داشته‌اند. در واقع BDI-II هم وجود و هم نشانگان افسردگی را ارزشیابی می‌کند و بنابراین فقط برای تشخیص افسردگی به کار نمی‌رود (دابسون و ابراهیم‌خانی، ۱۳۸۶).

شبیه BDI-II, BDI نیز شامل ۲۱ سؤال با مقیاس ارزشی ۰ تا ۳ می‌باشد. نقطه برش در این فرم با دو فرم دیگر متفاوت است.

۱۳-۰ حداقل افسردگی

۱۶-۱۴ افسردگی خفیف

۲۸-۲۰ افسردگی متوسط

۶۳-۲۰ افسردگی شدید

رویکرد دو عاملی در مورد افسردگی، افسردگی را شامل دو مؤلفه‌ی شناختی و عاطفی می‌داند. در این خصوص اینگونه مطرح می‌شود که BDI-II منعکس کننده‌ی این دو مؤلفه است. به این ترتیب BDI-II شامل دو زیر مقیاس است. زیرمقیاس عاطفی که دارای هشت‌گویه است. گویه‌های بدبینی، شکست‌های گذشته، احساس گناه، احساس تنبیه، تنفرازخود، انتقاد ازخود، فکر یا میل به خودکشی و احساس بی‌ارزشی، در زیرمقیاس عاطفی قراردارد و در زیرمقیاس شناختی، با سیزده گویه، غمگینی، فقدان لذت، گریستن، بی‌قراری، فقدان علاقه، بی‌تصمیمی، فقدان انرژی، تغییر درالگوی خواب، تحریک پذیری، تغییردراشتها، مشکلات تمرکز، خستگی و یا فرسودگی و ازدست دادن تمایلات جنسی قرارمی‌گیرد. دو زیرمقیاس همبستگی متوسطی در حد ۵۷/۰ داشته‌اند(استرچ^[۲۷]، روبرتی^[۲۸] و روث^[۲۹]، ۲۰۰۴؛ استیر، بال^[۳۰]، رانییری^[۳۱] و بک،۱۹۹۹).