فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش روش‌های تدریس، ویژگی‌های آموزشی و نوآوری در یاددهی و یادگیری نوین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش روش‌های تدریس، ویژگی‌های آموزشی و نوآوری در یاددهی و یادگیری نوین صفحه می باشد دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش روش‌های تدریس، ویژگی‌های آموزشی و نوآوری در یاددهی و یادگیری نوین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

پیشینه ومبانی نظری تحقیق روش تدریس، ویژگی‌های تدریس، روش‌های نوین یاددهی و یادگیری

روش تدریس، ویژگی‌های تدریس، روش‌های نوین یاددهی و یادگیری مورد بررسی قرار می‌گیرد و در ادامه آن مفهوم چندرسانه‌ای، یادگیری الکترونیک، درس‌افزار و ویژگی‌های آن تشریح می‌شود و هم‌چنین چرایی آموزش ریاضی بررسی می‌شود.

۲-۲ تعریف واژه‌ها:

۲-۲-۱ روش تدریس: عبارت است از راه منظم، با قاعده و منطقی برای ارائه درس  و در واقع برنامه‌ای مدوّن و از پیش تعیین شده برای رسیدن به اهداف مورد نظر معلم که بر اساس آن هدف‌های کوتاه مدت و بلند مدت، محقق می‌گردد. اصطلاح تدریس، اگر چه در متون علوم تربیتی مفهومی آشنا به نظر می‌رسد، اکثر معلمان و مجریان برنامه‌های درسی با معنی و ماهیّت درست آن آشنایی دارند. برداشت‌های مختلف معلمان از مفهوم تدریس می‌تواند در نگرش آنان نسبت به دانش‌آموزان و نحوه‌ی کار کردن با آنها تأثیرمثبت یا منفی بر جای گذارد. برداشت چندگانه از مفهوم تدریس می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ از مهمترین آنها ضعف دانش پایه و اختلاف در ترجمه و برداشت نادرست معلمان از دیدگاه‌های مختلف تربیتی است. گاهی آشفتگی و اغتشاش در درک مفاهیم تربیتی به حدی است که بسیاری از کارشناسان، معلمان و دانشجویان این رشته مفاهیمی چون پرورش، آموزش، تدریس و حرفه آموزی را یکی تصور می‌کنند و به جای هم به کار می‌برند. این مفاهیم اگر چه ممکن است در برخی جهات وجوه مشترک و در هم تنیده داشته باشند، اصولاً مفاهیم مستقلی هستند و معنای خاص خود را دارند .(گانیه، ۱۹۸۵، ۹۶)

در روش تدریس نیز آشنایی با واژه‌های زیر ضرورت دارد:

روش: تلاش برنامه‌ریزی شده جهت دستیابی به مطلوب را روش گویند. بنابراین اگر تلاشی بدون برنامه‌ریزی صورت گیرد، آن کار روش‌مند نخواهد بود. همچنین برنامه‌ریزی بدون تلاش و کوشش جهت دستیابی به مطلوب نیز تحت مقوله‌ی روش‌ها قرار نمی‌گیرد.

تدریس: فعالیت دوجانبه یا کنش متقابل را بین فرادهنده و فراگیر با هدف یادگیری تدریس گویند. نکته‌ی اساسی این نوع فعالیت، دو جانبه بودن آن است که روانشناسی ارتباط، زمینه ساز این مسأله خواهد بود. گفته شده است، مجموعه‌ی اعمال سنجیده‌ی منطقی و پیوسته که معلّم به منظور ارایه درس انجام می‌دهد، فرآیند تدریس نامیده می‌شود. (گانیه، ۱۹۸۷، ۳۸ )

چهار ویژگی خاص در تعریف تدریس وجود دارد که عبارتند از :

– وجود تعامل بین معلم و دانش‌آموزان

– فعالیت بر اساس اهداف معین و از پیش تعیین شده

– طراحی منظم با توجه به موقعیت و امکانات

– ایجاد فرصت و تسهیل یادگیری . »

۲-۲-۲ روش‌های نوین یادگیری و یاددهی: رویکرد یادگیری^[۱] به چگونگی برخورد یادگیرندگان با مطالبی که می­خواهند یاد بگیرند اشاره می­کند.(سیف، ۱۳۸۸، ص ۲۷۱) بر این اساس یادگیری و یاددهی نوین، آن است که باعث تغییر نگرش در یادگیرنده گردیده و انطباق مطالب با شیوه‌های استاندارد آموزشی است. در واقع روش های نوین یا “فعال” آن است که در آن مشارکت دانش‌آموز و معلم محرز باشد و به جای انتقال مطالب به دانش آموز، به افزایش توانایی یادگیرنده در فرآیند یادگیری عنایت داشته باشد. امروزه شیوه های نوین و فعال تدریس، توجه مسئولان و دبیران را به خود جلب کرده است. در این شیوه فراگیر، علایق و توانمندی‌های او در مرکز توجه قرار دارد و معلّم تلاش می‌کند تا توانایی فراگیران را در مهارت‌های گوش دادن، گفتن، خواندن، نوشتن، استدلال، مقایسه، تطبیق، تجزیه و تحلیل، سازندگی و خلاقیت تقویت کند و با توجه به این موضوع محتوای درسی را در کلاس ارائه می‌دهد.^[۲]

پاره‌ای از این روش‌ها در ادامه آورده شده است:

۲-۲-۲-۱ روش توضیحی: عبارت است از انتقال مستقیم داده به دانش‌آموزان با استفاده از مطالب چاپی (کتاب و جزوه) و یا بوسیله‌ی سخنرانی.

۲-۲-۲-۲ روش‌سخنرانی: در روش سخنرانی معلم کم و بیش بدون وقفه در کلاس صحبت می‌کند شاگردان به سخنان معلم گوش می‌دهند، یادداشت بر می‌دارند و سپس درباره سخنان معلم می‌اندیشند. ولی با او گفتگو نمی‌کنند هدف فقط ارائه داده از سوی معلم به دانش‌آموز است.

۲-۲-۲-۳ روش اکتشافی: فرآیندی است که در آن دانش آموز باید مسئله ی مورد نظر را مشخص کند راه‌حل‌های ممکن را برای مسئله در نظر بگیرد. در این روش شاگردان با راهنمایی معلم یا بدون راهنمایی او به هدف مورد نظر نائل می آید. معلم فقط اصول را شرح می دهد اما درباره ی راه حل چیزی نمی گوید.

۲-۲-۲-۴ حل مسئله: فرآیندی است برای کشف توالی و ترتیب صحیح راه‌هایی که به یک هدف یا یک راه حل منتهی می‌شود. عامل اصلی در روش کاربرد تجربه‌ی قبلی فرد برای رسیدن به راه حل و پاسخی است که پیش از آن برای انسان شناخته شده نبوده است.

۲-۲-۲-۵ روش مباحثه: روش مباحثه یکی از کهن‌ترین روش‌هایی است که در طول تاریخ تعلیم و تربیت به کار رفته است. روش‌های جدید آن عبارتند از:

الف- بحث کنترل شده توسط معلم

ب- بحث آزاد

ج- بحث گروهی

۲-۲-۲-۶ روش پرسش و پاسخ: فنّی است که می‌تواند در کلیه روش‌های تدریس و فعالیت‌های آموزشی به کار رود به ویژه هنگامی که معلم می‌خواهد دانش‌آموز را به تفکر درباره‌ی مفهومی جدید یا بیان مطلبی که آموخته شده است تشویق کند. این روش ممکن است برای مرور کردن مطالبی که قبلاً تدریس شده است مفید باشد و یا وسیله‌ی مناسبی برای ارزشیابی میزان درک دانش‌آموز از مفاهیم مورد نظر باشد.

۲-۲-۲-۷ روش آزمایشی: آزمایش فعالیتی است که در جریان آن فراگیران با به کار بردن وسایل و مواد به خصوصی درباره‌ی مفهومی خاص عملاً تجربه کسب می‌کنند. آزمایش معمولاً در آزمایشگاه انجام می‌گیرد. اما نداشتن آزمایشگاه مجهز یا وسایل مناسب در مدرسه نباید دلیلی برای انجام ندادن آزمایش باشد. در بعضی موارد حتی با وسایل بسیار ساده می‌توان در کلاس آزمایش انجام داد.

۲-۲-۲-۸ واحد کار (پروژه): فعالیتی است که از نظر آموزش و پرورش دارای ارزش است و متوجه هدف و مقصودی معین می‌باشد. واحد کار معمولا مستلزم بررسی جمع‌آوری داده و یافتن راه حل، مطالعه و انجام کار عملی است و اغلب در خارج از مدرسه صورت می‌گیرد. در جریان انجام واحد کار روال معمول و تصنعی کلاس از میان برداشته می‌شود. معلم و دانش‌آموز با هم همکاری می‌کنند کار فردی و گروهی جای فعالیت‌های کلاس را می‌گیرد. کلاس به صورت کارگاه در می‌آید و محدودیت زمانی برداشته می‌شود. واحد کار توسعه علایق شخصی دانش‌آموز می‌گردد و در جایی شروع می‌شود که درس خاتمه می‌یابد، ولی پایانش منوط به آن‌ است که دانش‌آموز کار را از کجا شروع کند.

۲-۲-۲-۹ گروه‌های کوچک: در این روش شاگردان کلاس به گروه‌های کوچک تقسیم می‌شوند و هر یک مستقلاً به فعالیت یادگیری می‌پردازند. در چنین موقعیتی معلم انتقال دهنده‌ی دانش نیست بلکه نقش هماهنگ کننده‌ی فعالیت‌ها را بر عهده دارد. در گروه‌های کوچک هر یک از شاگردان می‌توانند نقش فعالی بپذیرند. گروه‌های کوچک به شکل‌های مختلفی می‌توانند فعالیت کنند. به عنوان مثال همه‌ی گروه‌ها می‌توانند فعالیت مشترکی داشته باشند و یا اینکه هر گروهی فعالیت ویژه‌ای را متفاوت از سایر گروه‌ها انجام دهد.

۲-۲-۲-۱۰ روش نمایشی: روش نمایشی بر اساس مشاهده و دیدن استوار است افراد مهارت‌های خاصی را از طریق مشاهده و دیدن فرا می‌گیرند. ابتدا معلم عملاً جریان کاری را در برابر چشم فراگیران انجام می‌دهد و آنگاه فراگیران همان کار را شخصاً تکرار کرده انجام می‌دهند با استفاده از این روش می‌توانیم مهارتی را به تعداد زیادی از افراد و در طی زمانی کوتاه ارائه نمائیم. و آموزش به کم اشیا واقعی و حقیقی است برای درس‌هایی که جنبه عملی و فنی دارند بیشتر استفاده می‌شود.

۲-۲-۲-۱۱ گردش علمی یا فعالیت خارج از کلاس: کاری است عملی که بیرون از کلاس آزمایشگاه یا کتابخانه صورت می‌گیرد و شامل مطالعات مستقیم و دست اول درباره‌ی یک مسئله جمع‌آوری داده از طریق مشاهده پرسشنامه، مصاحبه، اندازه‌گیری، نمونه‌برداری و سایر فنون تحقیقی می‌باشد. تا از این طریق در مورد اعتبار فرضیه‌ها، تشخیص تغییرات با درستی و صحت شرایط و موقعیت‌ها اطمینان حاصل شود.