فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش رفتار جرأت‌مندانه و تحلیل اثر آن بر اعتماد به نفس و ارتباطات اجتماعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش رفتار جرأت‌مندانه و تحلیل اثر آن بر اعتماد به نفس و ارتباطات اجتماعی صفحه می باشد دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مبانی نظری و پیشینه پژوهش رفتار جرأت‌مندانه و تحلیل اثر آن بر اعتماد به نفس و ارتباطات اجتماعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

پیشینه ومبانی نظری تحقیق رفتار جرات‏مندانه

رفتار جرات‏مندانه

از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است، همواره در تلاش است تا مهارت هایی جهت تسهیل روابط میان‏فردی به دست بیاورد. توجه روز افزون به رفتار جرات‏مندانه[۱] به عنوان موردی از مهارت های زندگی، حاکی از آشکار شدن ارزش ها و تاثیرات فراوان این مهارت است. اهمیت جرات‏ورزی در ارتباطات بین فردی و نقش موثر آن در تعامل های اجتماعی، منجر به پژوهش های متعددی در این زمینه گردیده است.

در متون ترجمه شده به فارسی کلمه assertion معادل با واژه‏ی جرات‏مندی، جرات‏ورزی، ابراز وجود، تایید خود، اظهار وجود، خودبیانگری، جسارت و قاطعیت به کار رفته است. مساله‏ی ابراز وجود و مقوله‏ی جرات‏ورزی، در واقع توانایی افراد جهت برقرار نمودن روابط بین فردی مناسب در تعاملات اجتماعی و یکی از مهم ترین عوامل موثر در بهداشت روانی است. (بندورا^[۲]،۱۹۷۷). می توان جرات‏ورزی یا ابراز وجود را قلب رفتار میان فردی ( لین و همکاران،۲۰۰۴) یا مهارت برقراری ارتباط میان فردی ( آلبرتی و امونس، ۱۹۷۷) برشمرد.

سازمان جهانی بهداشت، ده مهارت را به عنوان مهارت های زندگی اصلی معرفی نموده است. این ده مهارت عبارتند از: ۱- مهارت خودآگاهی ۲- مهارت همدلی ۳- مهارت برقراری ارتباط موثر ۴- مهارت مدیریت خشم ۵- توانایی ایجاد و حفظ روابط بین فردی موثر ۶- مهارت رفتار جرات‏مندانه ۷- مهارت حل مسئله ۸- مهارت مقابله با استرس ۹- مهارت تصمیم‏گیری ۱۰- مهارت تفکر خلاق

سازمان جهانی بهداشت این مهارت ها را به سه طبقه تقسیم میکند: الف) مهارت های مرتبط با تفکر نقاد یا تصمیم‏گیری ب) مهارت های بین فردی و ارتباطی ج) مهارت های مقابله ای و مدیریت فردی.

مهارت جرات‏ورزی در دسته­ی دوم قرار می­گیرد. گروه دوم، مهارت­هایی را در بر می­گیرد که با ارتباط کلامی و غیرکلامی، گوش دادن فعال و توانایی ابراز احساسات و بازخورد دادن، مرتبط هستند. در این طبقه، مهارت های مذاکره، امتناع و رد کردن درخواست دیگران و مهارت‏های رفتار جرات‏مندانه نیز جای می­گیرند. مبحث ابراز وجود سابقه طونی در رفتار درمـانی دارد و بــه کارهــای ســالتر^[۳](۱۹۴۹) و ولپــی(۱۹۸۵) میرسد. آنها متوجه شدند که برخـی انـسانهـا نمیتوانند حق خود را بگیرند؛ در نتیجه، این دو محقق کوشش کردند مهارت ابراز وجود را به آنهـا بیاموزنـد (هارجی و همکاران،۱۳۷۷).

سالتر، پایه گذار آموزش ابـراز وجـود بـود. وی بـا  استفاده از اصول بازتاب شرطی به درمانگری پرداخت .سالتر موضـعی مخـالف نـسبت بـه روانتحلیـلگـری داشت. پایهگذار نظریه بازتاب شرطی پـاولوف^[۴] است. پاولوف معتقد بود که انـسان نیروهـای «تهیـیج کننده» و «بازدارنده» دارد. تهییج یک فرایند مغزی استکه فعالیـت را افـزایش مـیدهـد و همچنـین، ایجـاد واکنشهای شرطی جدیـد را تـسهیل مـی کنـد . نقـش نیروهای بازدارند ه کاهش فعالیت و در نتیجه، کـاهش یادگیری است. سالتر نیـز تحـت تـأثیر نظریـه پـاولوف اعتقاد داشت تا زمانیکه نیروهای تهیـیج کننـده تـسلط دارند افراد فعـال و از نظـر عـاطفی، آزاد هـستند . امـا زمانیکه نیروهای بازدارنده تسلط دارنـد، افـراد دچـار سردرگمی و رکود می شوند. چنـین افـرادی از وجـود احساسات حبس شده و پنهـان خـود ر نـج مـیبرنـد . بنابراین، به اعتقاد سالتر، برای سمتی روان باید تعـادل مناسبی بین فرا یند تهییجی و بازدارندگی در مغز وجود داشته باشد. بنابر نظریـه وی افـراد عـصبی همیـشه از فراوانی نیروهای بازدارنده رنج میبرند.

اندیــشههــا و نوشــتههــای ســالتر، ولپــی (۱۹۵۸) را برانگیخت. ولپی نیز از نتـایج درمـان براسـاس اصـول روانتحلیلگـری ناخرسـند بـود. وی نیـز راهبردهـای مداخلهای براساس نظریه شـرطی سـازی را جـایگزین آنها کرد . ولپی رفتار ابـراز وجـود را بـه صـورت بیـان مناسب هیجانی به جای اضطراب در مقابل سایر افراد، در نظر میگرفت. هدف ولپـی کـم کـردن اضـطراب و ترس متقابل اجتماعی بود که انسان را از ابـراز وجـود بازمیدارد. ولپی آموزش ابراز وجود را براسـاس اصـل  بازداری تقابلی انجام میداد. این اصل بیان میکند که اگر بتوان یک واکنش باز دارنده اضطراب را در حـضور محرکهـای اضـطراب برانگیـز ایجـاد کـرد، پیونـد آن محرک و اضطراب ضعیف می شود.

ولپـی بـه بیمـاران خود یاد داد که در موقعیت های اجتمـاعی، بـا خـشم، محبت یا هر احـساسی کـه مـانع اضـطراب مـی شـود واکنش نشان دهند. در جلسات آموزشی، ولپی بیماران را با ایفا کردن نقش موقعیت هـای ایجـاد کننـده تـنش تحریک می کرد، سپس به آنها می آموخـت احـساساتی غیر از اضطراب را در ایفای نقش، ابراز کنند . هر بار که بیمار یک صحنه را با موفقیت اجـرا کنـد، رشـته میـان محرک اجتماعی و واکنش اضطراب ضعیف تر می شود تا اینکه اضطراب کـامً از بـین مـیرود. سـپس فـرد آموزش دیده میتواند تعلیمات خود را به موقعیتهـای زندگی واقعی انتقال دهد .

روشهای آموزشی و درمانی جـرأت ورزی بـسیار متعددند. برخی از آنها مکمل و برخی مستقل به حساب میآیند. این روش ها عبارتنـد از روش هـای بازسـازی عقنی، حسا سیتزدایی، تمرین رفتـار، ایفـای نقـش، سرمشقگیری، پسخورد کمی و ویدیوئی، ارائه‏ی فـیلمهای آموزشی، آموزش راه حل های مناسـب و شقوق مختلفرفتاری تعیین تکلیف خانگی، راهنمایی، تقویت، توقف فکر و مانند اینها . اما روشی که در این پژوهش، باتوجه به نظریات و کارهای آموزشی ولپـی، صـورت گرفتهاست آموزش ابراز وجود از طریـق ایفـای نقـش است.

ایفای نقش یا نقشگزاری روشـی اسـت کـه در آن درمانگر از مددجو می خواهد تـا در یـک موقعیـت ساختگی در اتاق درمان، که با موقعیت واقعی زنـدگی شبیهسازی شده است، به رفتار مـورد نظـر بپـردازد. در این موقعیت ساختگی، مـددجو و درمـانگر بـه تعامـل میان فردی^[۵]مربوط به مشکل مددجو میپردازند (سیف، ۱۳۸۰).پایهگذار روش ایفای نقش مورنو^[۶] (۱۹۴۶) بود.

بـه نظر وی نمایش روانی، روشـی بـرای بررسـی روابـط عاطفی و مشکت فرد با دیگران است . اعضای گـروه پس از ایفای نقش میبایستی به آن پاسخ دهند. پاسـخ اعضا می توانـد بـه صـورت بـازگو کـردن احـساسات خویش نسبت به موضوع مطرح شده، و یا بـه صـورت بیان تجارب گذشته در زندگی فردی باشد که به نوعی با موضوع مطرح شده شباهت دارد ؛ به هر حـال، هـر پاسخ و عکس العمل به عنوان بـازخوردی بـرای تغییـر رفتار استفاده میشود (شفیع آبادی،۱۳۸۰). بــازی نقــش و هــدایت عملــی معمــوً بــر روی رفتارهای آماجی معینی کـه بیمـار بیـشترین مـشکل و بازداری و اضطراب را در انجام آنها دارد، اجرا و اعمال میگردد. ایفای نقش جـزو تمـرین رفتـار و هـر دو از نظریههای تئاتردرمانی ناشی شدهاند؛ اما با توسعه نظریه یادگیری اجتماعی، سازوکار رفتار عینی تری یافته است (جلی، ۱۳۷۶).

تکنیک ایفای نقش مراجع را بـا نقـشهای مختلف مواجه می کند تا از راه مشاهده رفتارهـای الگو، نوعی بصیرت نسبت به رفتار خود کسب کنـد و سعی کند رفتار فردی را که برایش نقش ای فا می کند به خود بگیرد؛ در این صورت، تکنیک ایفای نقش نـوعی الگوسازی به حساب می آید. شیوه ایفای نقش به طریـق دیگری نیز به کار برده می شود. در ایـن طریـق، کـه بـه تمرین و تکرار رفتار موسوم است، درمانگر یـا مـشاور به مراجع می آموزد که احساسات ممنوع شـده معمـولی خود را نـسبت بـه آن شـخص ابـراز کنـد . در ایـن تکنیک به منزلـه بخـشی از شـیوه تمـرین و تکـرار رفتار، مشاور نقش فرد اضطراب‏انگیز را بهخود میگیرد و از مراجع میخواهد که در مقابل او واکـنش و عکس العمل نشان دهد و آن وقت بـه تـدریج بـه اصح نحوه پاسخگویی او میپردازد و پاسخهـای بهتر و سازنده تر را عمـً بـه او آمـوزش مـی دهـد(شفیعآبادی و ناصری، ۱۳۷۷).

جرأت‏ورزی در نظریات روان شناسی

نظریه تحلیل تبادلی^[۷]

در این نظریه اعتقاد بر این است که جرأت ورزی، احترام به خود و به دیگران است. احترام به خود شامل خودآگاهی^[۸] از اینکه « کسی » هستیم و احترام به دیگران، آگاهی از اینکه دیگران وجود دارند می شود، نظریه تحلیل تبادلی خصوصا مفهوم «جایگاه‏های زندگی^[۹]» برای تبادل بین رفتارهای جرات‏مندانه و غیر جرات‏مندانه مفید است. فلسفه ی اساسی  تحلیل تبادلی این است که همه ی مردم خوب متولد می شوند، و اینکه افراد بر مبنای دوران کودکی و نیز بر اساس نوع شناخت و تاییدی که از افراد مهم دیگر دریافت می‏کنند تصمیماتی در مورد خودشان و دیگران می گیرند، به این نتیجه می رسند که خوب نیستند، برن^[۱۰] مبدع تحلیل تبادلی، معتقد است که افراد می توانند این تصمیم را تغییر دهندکه این از طریق خودآگاهی و بازشناسی مثبت از دیگران حاصل می شود، آن ها می توانند انتخاب کنند که خوب هستند. (برن، ۱۹۷۵، به نقل از توند^[۱۱]،۲۰۰۷)