فایل ورد کامل مقاله گیاهان زراعی تراریخته؛ بررسی علمی فناوری‌های ژنتیکی، پیامدهای زیستی و نقش آن در کشاورزی نوین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله گیاهان زراعی تراریخته؛ بررسی علمی فناوری‌های ژنتیکی، پیامدهای زیستی و نقش آن در کشاورزی نوین دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله گیاهان زراعی تراریخته؛ بررسی علمی فناوری‌های ژنتیکی، پیامدهای زیستی و نقش آن در کشاورزی نوین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله گیاهان زراعی تراریخته؛ بررسی علمی فناوری‌های ژنتیکی، پیامدهای زیستی و نقش آن در کشاورزی نوین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله گیاهان زراعی تراریخته؛ بررسی علمی فناوری‌های ژنتیکی، پیامدهای زیستی و نقش آن در کشاورزی نوین :

گیاهان زراعی تراریخته

ارائه آمار و ارقام تحلیلی از تولید گیاهان زراعی تراریخته در جهان
گیاهان زراعی تراریخته (ترانسژنیک) از جمله محصولات بیوتکنولوژی نوین هستند که پیش‌بینی می‌شود انقلاب عظیمی در کشاورزی به‌وجود آورند. بنابراین کشورهای مختلفی در جهان نسبت به توسعه کشت این گیاهان اقدام نموده‌‌اند. هدف از این مقاله بررسی وضعیت کشت جهانی گیاهان زراعی تراریخته از سال شروع به توسعه آنها (۱۹۹۶) تا آخرین آمار معتبر منتشر شده (۲۰۰۳) از زوایای مختلف است. امید است که این مطلب مورد توجه مسئولان مختلفی واقع شود که در رابطه با توسعه و یا عدم توسعه این گونه گیاهان تصمیم‌گیری می‌نمایند:

مقدمه
گیاهان زراعی تراریخته، گیاهانی شبیه به همتای طبیعی خود هستند، با این تفاوت که با استفاده از دستکاری ژنتیکی، در یک یا چند صفت ویژه نسبت به نوع طبیعی خود برتری دارند. کشت این گیاهان منافعی را برای تولیدکنندگان (کشاورزان) و مصرف‌کنندگان در بردارد؛ به‌عنوان مثال، علاوه بر اینکه محصول بیشتری عاید تولیدکننده می شود، مواد شیمیایی کمتری (آفت کش یا علف کش) نیز مصرف می شوند. مصرف کننده نیز مواد غذایی ایمن تری را در نتیجه کاهش استفاده از مواد شیمیایی در تولید محصولات کشاورزی، مصرف خواهد کرد. تاکنون محصولات تراریخته در گیاهان مختلفی در جهان تولید شده‌اند که از آن‌جمله می توان موارد زیر را نام برد:
سویا، برنج، ذرت، جو، پنبه، سیب‌زمینی، کلزا، سیب‌زمینی شیرین، گوجه‌فرنگی، کدو، چغندرقند، پاپایا، سیب، انبه، موز، آناناس و نارگیل.
نقش گیاهان زراعی تراریخته در رفع نیاز غذایی بشر
گزارش برنامه جهانی غذا در سال ۲۰۰۳ نشان داد که به تعداد افرادی که در جهان دچار سوء تغذیه هستند، ۲۵میلیون نفر افزوده شده و از ۸۱۵میلیون نفر به ۸۴۰میلیون نفر رسیده است. در چنین شرایطی، نیاز به تولید مواد غذایی بیشتر، بیش از پیش احساس می‌شود و بیوتکنولوژی و به‌خصوص کشت گیاهان زراعی تراریخته می‌تواند از طرق زیر در تأمین غذای میلیون‌ها نفر انسان مؤثر باشد:
– افزایش محصول گیاهان زراعی و در نتیجه تولید غذای بیشتر در جهان؛
– حفظ تنوع زیستی به‌عنوان یک فاکتور مهم در تولید محصول بیشتر؛
– افزایش پایداری محصول در برابر تنش‌های زنده و غیرزنده؛
– ایجاد منافع اقتصادی و اجتماعی برای جوامع مختلف و در نتیجه، کاهش فقر در کشورهای در حال توسعه.
سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته در جهان در سال ۲۰۰۳
در سال ۲۰۰۳، ۷,۶۷میلیون هکتار (۱۶۷میلیون ایکر) از اراضی کشاورزی جهان به زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته رفت که ۳درصد نسبت به سال ۲۰۰۲ بیشتر شد و به حدود ۱۵درصد از کل اراضی زیر کشت دنیا رسید. این آمار و ارقام، ۳میلیون هکتار سویای تراریخته‌ای را نیز شامل می‌شود که برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ در کشور برزیل مجوز کشت دریافت کرد. نمودار ۱ سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته را از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ نشان می‌دهد.

نمودار ۱ سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته را از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ (میلیون هکتار)
آمارها نشان می‌دهد که از سال ۱۹۹۶ که گیاهان تراریخته برای اولین‌بار در مقیاس وسیع کشت شدند تا سال ۲۰۰۳، سطح زیر کشت این گیاهان در جهان مرتباً در حال افزایش بوده است؛ به‌طوری‌که سطح زیر کشت در سال ۲۰۰۳ تا ۴۰ برابر نسبت به سال ۱۹۹۶، افزایش داشته است و از ۷,۱میلیون هکتار در سال ۱۹۹۶، به ۷,۶۷میلیون هکتار در سال ۲۰۰۳ رسیده است. همچنین، تعداد کشورهای کشت‌کننده این گیاهان در سال ۲۰۰۳ نسبت به سال ۱۹۹۶، به بیش از دو برابر رسیده است.

وضعیت توزیع گیاهان زراعی تراریخته در کشورهای صنعتی و در حال توسعه
سهم کشورهای در حال توسعه از کشت گیاهان زراعی تراریخته در سال ۲۰۰۳ نسبت به سال ۲۰۰۳ رسیده است (جدول۱). یعنی یعنی در سال ۲۰۰۳، تقریباً یک‌سوم (۴,۲۰میلیون هکتار) از کل سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته در جهان (۷,۶۷میلیون هکتار) مربوط به کشورهای در حال توسعه شده است (نمودار ۲).

افزایش سهم کشورهای در حال توسعه در این رابطه، تا حدی به کشت سویای تراریخته برای اولین بار در برزیل و همچنین افزایش سطح زیر کشت این گونه گیاهان در چین،‌ آرژانتین، آفریقای جنوبی و هند مربوط است.

نمودار ۲ کل سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته در کشورهای صنعتی و در حال توسعه (میلیون هکتار)
میزان افزایش سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته در سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ در کشورهای در حال توسعه (۴,۴ میلیون هکتار) و صنعتی (۶,۴ میلیون هکتار) تقریباً با هم برابر بود (جدول۱)؛ اما درصد رشد در کشورهای در حال توسعه (۲۸درصد) بیش از دو برابر کشورهای صنعتی (۱۱درصد) بود.

توزیع گیاهان زراعی تراریخته بر اساس کشور
در سال ۲۰۰۳، شش کشور عمده تولیدکننده محصولات تراریخته (آمریکا، آرژانتین، کانادا، برزیل، چین و آفریقای جنوبی)، ۹۹درصد از سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته را به خود اختصاص داده‌اند. جدول ۲ سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته را در کشورهای مختلف در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ نشان می‌دهد.
ملاحظه می‌شود که از این شش کشور پیشرو در زمینه کشت گیاهان زراعی تراریخته، چهار کشور در حال توسعه و دو کشور جزء کشورهای صنعتی هستند (نمودار ۳). در این کشورها، آمریکا با ۸,۴۲میلیون هکتار (۶۳درصد) سطح زیر کشت، مقام اول را دارد و پس از آن، به‌ترتیب آرژانتین با ۹,۱۳میلیون هکتار (۲۱درصد)، کانادا با ۴,۴میلیون هکتار (۶درصد)، برزیل با ۳میلیون هکتار (۴درصد)، چین با ۸,۲میلیون هکتار (۴درصد) و آفریقای جنوبی با ۴,۰ میلیون هکتار (۱درصد) در رده‌های دوم تا ششم قرار دارند.از این شش کشور، چین و آفریقای جنوبی با نرخ رشد ۳۳درصد، بالاترین نرخ رشد سالانه را به‌خود اختصاص داده‌اند. چین در سال ۲۰۰۳، سطح زیر کشت پنبه Bt خود را تا ۸,۲میلیون هکتار افزایش داد که این مقدار برابر ۵۸درصد از سطح زیر کشت پنبه این کشور در سال ۲۰۰۳ (۸,۴میلیون هکتار) است. آفریقای جنوبی نیز در سال ۲۰۰۳، سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته خود را که شامل ذرت، سویا و پنبه تراریخته بود، افزایش داد و به ۴,۰میلیون هکتار رساند که در مورد ذرت سفید، میزان رشد سالانه بیشتر از بقیه محصولات بود؛‌ به‌طوری‌که سطح زیر کشت این گیاه در این کشور از ۶هزار هکتار در سال ۲۰۰۳ به ۸۴هزار هکتار در سال ۲۰۰۳ افزایش یافت.
سطح زیر کشت گیاهان تراریخته در کانادا نیز با یک میلیون هکتار افزایش (۲۶ درصد) در سال ۲۰۰۳ نسبت به سال قبل به ۴,۴میلیون هکتار رسید. این یک میلیون هکتار افزایش، مربوط به کشت سه گیاهان تراریخته در سال ۲۰۰۳، حدود ۳درصد رشد داشته است که در مورد ذرت Bt، افزایش میزان سطح زیر کشت بیشتر از سایر محصولات بوده ‌است.

نمودار۳ کل سطح زیر کشت گیاهان زراعی تراریخته در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ در شش کشور پیشرو (میلیون هکتار)
در آمریکا، رشد محصولات تراریخته در سال ۲۰۰۳، ۱۰درصد بود (۸,۳میلیون هکتار) که این میزان

رشد به‌ترتیب مربوط به ذرت مقاوم به حشره و علف‌کش و سویای مقاوم به علف‌کش بوده است.
علاوه بر این کشورها، کشورهای دیگری نیز به جمع کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته پیوستند. به‌عنوان مثال، دو کشور برزیل و فیلیپین، کشت گیاهان زراعی تراریخته را برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ تصویب کردند. برزیل به‌طور قانونی کشت سویای مقاوم به علف‌کش را در اواخر سپتامبر ۲۰۰۳ و کمی قبل از شروع فصل کشت، تصویب کرد و این زمانی بود که ۵۰درصد زمین‌ها به زیر کشت سویا رفته بود. با این وجود، ۳ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی این کشور به زیر کشت

سویای تراریخته رفت. در فیلیپین، در سال ۲۰۰۳ و برای اولین بار ۲۰هزار هکتار به زیر کشت ذرت Bt رفت و به این ترتیب برزیل و فیلیپین به جمع ۱۶ کشور عمده تولیدکننده گیاهان تراریخته پیوستند تا شمار این گونه کشورها در سال ۲۰۰۳ به ۱۸ کشور افزایش یابد. علاوه بر این کشورها، کشورهای دیگری نظیر هند، ‌اسپانیا، اروگوئه و رومانی نیز افزایش تولید محصولات تراریخته را در سال ۲۰۰۳ گزارش کردند. هند سطح زیر کشت پنبه Bt خود را در سال ۲۰۰۳ تا ۱۰۰درصد افزایش داد. اس

پانیا سطح زیر کشت ذرت Bt را تا یک سوم افزایش داد که این مقدار، ۶درصد از کل سطح زیر کشت ذرت را در این کشور در سال ۲۰۰۳ تشکیل می‌دهد. در برخی از کشورها نیز مانند کلمبیا و هندوراس که در سال ۲۰۰۲ به جمع کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته پیوستند، رشد کمتری دیده می‌شود.