فایل ورد کامل تحقیق کشاورزی پایدار؛ تحلیل علمی روش‌های زراعی نوین، مدیریت منابع طبیعی و نقش آن در توسعه پایدار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق کشاورزی پایدار؛ تحلیل علمی روش‌های زراعی نوین، مدیریت منابع طبیعی و نقش آن در توسعه پایدار دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق کشاورزی پایدار؛ تحلیل علمی روش‌های زراعی نوین، مدیریت منابع طبیعی و نقش آن در توسعه پایدار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق کشاورزی پایدار؛ تحلیل علمی روش‌های زراعی نوین، مدیریت منابع طبیعی و نقش آن در توسعه پایدار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق کشاورزی پایدار؛ تحلیل علمی روش‌های زراعی نوین، مدیریت منابع طبیعی و نقش آن در توسعه پایدار :

مفاهیم و اهمیت کشاورزی پایدار
در سال‌های اخیر، کشاورزی پایدار از جمله موضوعاتی است که در علوم کشاورزی مطرح شده است و با گذشت زمان توجه دانشمندان علوم کشاورزی بیش از پیش به آن معطوف می‌شود و می‌رود که در سال‌های آتی از مهمترین مباحث علوم کشاورزی دنیا شود. در ارتباط با کاهش سریع و جدی منابع ضروری

کشاورزی از طریق فرسایش، شور شدن زمین‌ها، بیابان‌زایی، انقراض گونه‌ها و آلودگی‌های محیطی از نگرانی‌های عمده موجود در گزارش‌های جهانی است.
با‌ آغاز کشاورزی صنعتی، فشار بر اکوسیستم شروع شد. در سال‌های قبل در صورت تخریب زمین، انسان به منظور رفع مایحتاج خویش می‌توانست به مناطق دیگر نقل مکان نماید، اما امروزه با افزایش جمعیت، این امر امکان‌پذیر نیست. بدین‌ترتیب، کشاورزی پایدار غیرقابل اجتناب است و به نظر می‌رسد در پایان این قرن و اوایل قرن آینده، به پایداری در توسعه کشاورزی ضروری باشد.

معمولاً تعاریفی که توسط متخصصان برای یک موضوع و مبحث خاص مطرح می‌شود تا حدود زیادی بیانگر ویژگی‌های آن مبحث بوده و می‌توان ویژگی‌های آن را تا حد قابل قبولی مطرح نماید. به همین منظور به بیان تعریف و مفاهیمی پرداخته می‌شود که توسط کارشناسان این فن ارائه شده است.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد به نقل از موسسه منابع جهانی برای کشاورزی پایدار یک تعریف کوتاه و مفید ارائه داده است. بنابراین تعریف، «نظام کشاورزی پایدار، نظامی است که در شیوه پایا و یا دوام بهره‌وری اساس منابع و الگوهای زراعی را بهبود بخشد، به طوری که کشاورزان بتوانند عرضه محصولات را هماهنگ با رشد جمعیت، رشد اقتصادی و با توجه به محیط زیست افزایش دهند».

هارگراو، کشاورزی پایدار را چنین تعریف می‌کند: «کشاورزی پایدار به مدیریت صحیح منابع کشاورزی اطلاق می شود که در عین حال نیازهای در حال تغییر بشری رفع شوند، کیفیت محیط زیست و همچنین منابع طبیعی حفظ شده و یا حتی بهبود می‌یابند».

سنایاک، بیان می‌کند که: «واژه کشاورزی پایدار به یک سیستم کشاورزی اطلاق می‌شود که می‌تواند به روند تولید خود در آینده طولانی ادامه دهد».
در سال ۱۹۸۹، انجمن علوم زراعی آمریکا در گردهمایی سالانه خود، کشاورزی پایدار را چنین توصیف می‌نماید: «کشاورزی پایدار نظامی است که ضمن برخورداری از پویایی اقتصادی، می‌توان به بهبود وضعیت محیط زیست و استفاده بهینه از منابع موجود منجر شده و همچنین در تامین نیازهای غذایی انسان و ارتقای کیفیت زندگی جوامع بشری نقش مبهمی داشته باشد».

به نظر گروهی از کشاورزان، کشاورزی پایدار چنین تعریف شده است: «کشاورزی پایدار از نظر مفهوم، سیستمی است که ضمن مدیریت موفق در استفاده از منابع برای تامین نیازهای غذایی بشر، کیفیت محیط را حفظ و ذخایر منابع طبیعی را افزایش می‌دهد؛ از نظر اقتصادی پویا بوده و نیازهای غذایی را تامین کرده و مواد غذایی آن، اثر سوئی بر سلامت بشر نداشته و علاوه بر آن، ذخایر منابع طبیعی را حفظ کرده و کیفیت آنها را برای نسل‌های آینده افزایش می‌دهد».

در واقع، نظام کشاورزی پایدار یک نظام سودمند، مستمر و متکی بر حفظ منابع طبیعی است. این شیوه کشاورزی، اقتصادی‌ترین و در عین حال، سودمندترین نوع استفاده از انرژی خورشید و تبدیل آن به محصولات کشاورزی را بدون تخریب و حاصلخیزی خاک و کیفیت محیط زیست توصیه می‌کند. این روش کشاورزی، دیدگاهی بالاتر از اقتصادی تولیدی صرف دارد، به طوری که در آن به همبستگی بین اقتصاد تولید، ثبات اکولوژیکی و کیفیت محیط زیست به صورتی جامع

نگریسته می‌شود. در کشاورزی پایدار، افزایش جریان انرژی در نظام کشاورزی و نجات کشاورز مبتدی از زراعت معیشتی و نیز صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش تلفات آن در کشاورزی متمرکز در راستای حفاظت از پایداری کشاورزی و کیفیت محیط زیست دنبال می‌شود.

در تعریفی دیگر، نظام کشاورزی پایدار: «نظامی است که از مواد شیمیایی به گونه‌ای استفاده گردد که در نهایت به گونه‌ای استفاده گردد که در نهایت نه موجب متلاشی شدن و زوال خودش شود و نه با انتقال آن به محیط زیست، اکوسیستم را دچار مخاطره نماید».

به اعتقاد آلتیری، در تعاریف کشاورزی پایدار، سه وجه مشترک وجود دارد که عبارتند از: بهره‌برداری حیوانی و گیاهی، کیفیت و سلامت محیط زیست و پویایی اقتصادی و اجتماعی. وی این سه عامل را به عنوان عوامل تحقق نظام کشاورزی پایدار به حساب می‌آورد.

در یک مفهوم کلی، کشاورزی پایدار عبارت است از بینشی که اهداف انسان و شناخت او از آثار فعالیت‌های کشاورزی متکی بر محیط زیست است. بکارگیری چنین بینشی می‌توان ارائه طریقی باشد برای تلفیق تجربه‌های پیشینیان و تازه‌ترین پیشرفت‌های علمی به منظور ایجاد نوعی نظام زراعی که ضمن حفاظت از منابع از نظر اکولوژیکی نیز سازگاری داشته باشد. چنین نظام‌هایی علاوه بر آنکه موجب کاهش آثار سوء بر محیط زیست می‌شوند، می‌توانند باروری

کشاورزی را در حدی مطلوب حفظ نموده و ضمن ایجاد پویایی اقتصادی در بلندمدت و کوتاه مدت، زمینه‌ای مناسب برای ثبات جوامع روستایی نیز فراهم سازند.
پژوهشگران کشاورزی به ندرت به نقش و تاثیر نظام‌های تولید کشاورزی در اکوسیستم توجه کرده‌اند. هدف اساسی بیشتر پژوهشگران و متخصصان توسعه کشاورزی، حرکت به سوی دستیابی به راهکارهایی بوده که در زمان کوتاه مدت به تولید کشاورزی مطلوبی دست پیدا کند.

استراتژی بهره‌گیری از نظام کشاورزی و تولیدی که به افزایش تعادل و بالانس مورفولوژیکی زمین، هیدرولوژی و چرخه مواد غذایی در طبیعت منجر شود، عموماً مورد غفلت واقع شده است و اکثر مطالعات و پژوهش‌ها صرفاً به جنبه تولید تاکید داشته‌اند و کمتر به عوارض و آثار جانبی توجه شده است. پیامدهای این موضوع، سبب ایجاد شکست‌هایی در جوامع کشاورزی و کاهش روزافزون کیفیت زمین‌های کشاورزی و مشکل عدم تکافوی تولیدات کشاورزی برای جمعیت رو به ازدیاد بوده است. متخصصان و کارشناسان کشاورزی باید بیش از پیش بر روی این موضوع تامل کنند که چگونه فعالیت‌های کشاورزی می‌تواند به صورت شایسته در اکوسیستم ادغام شود.
تثبیت بیولوژیکی ازت، راهبردی در کشاورزی پایدار

گرچه استفاده از کودهای بیولوژیک در کشاورزی از قدمت زیادی برخوردار است و در گذشته نه چندان دور تمام مواد غذایی مورد مصرف انسان با استفاده از چنین منابع ارزشمندی تولید می‌شد، ولی بهره‌برداری علمی از این گونه منابع سابقه چندانی ندارد. اگرچه کاربرد کودهای بیولوژیک به علل مختلف در طی چند دهه گذشته کاهش یافته، ولی امروزه با توجه به مشکلاتی که مصرف بی‌رویه کودهای شیمیایی به وجود آورده، استفاده از آنها در کشاورزی مجدداً مطرح شده است.

بدون تردید کارکرد کودهای بیولوژیک علاوه بر اثر مثبتی که بر کلیه خصوصیات خاک دارد، از جنبه‌های اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی نیز مثمرثمر واقع خواهد شد و می‌تواند جایگزینی مناسب و مطلوب برای کودهای شیمیایی باشد. در حال حاضر، نگرش‌های جدیدی که در ارتباط با کشاورزی پایدار، ارگانیک و بیولوژیک مطرح می‌باشد، به بهره‌برداری از چنین منابعی استوار است.

کودهای بیولوژیک منحصر به مواد آلی حاصل از کودهای دامی، اضافات گیاهی و غیره اطلاق نمی‌شود، بلکه تولیدات حاصل از فعالیت میکروارگانیسم‌هایی که در ارتباط با تثبیت ازت و یا فسفر و سایر عناصر غذایی در خاک فعالیت می‌کنند را نیز شامل می‌شود و می‌تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای کودهای ازته مطرح باشد. زیان‌های زیست محیطی و بهداشتی برگرفته از کاربرد کودهای ازته بسیار بیشتر از منابع اقتصادی آن است. وجود نیترات در آب‌های زیرزمینی مناطق ذرت‌خیز ایالات متحده و دیگر مناطق دارای کشت فشرده به عنوان یک نگرانی عمده مطرح است، به نحوی که نیتروژن در رواناب و آب‌های سطحی منجر به آلودگی زیاد رودخانه‌ها و دریاچه‌ها می‌شود. اکسیدهای گازی شکل نیتروژن که از کودهای ازته متصاد می‌شوند، واکنش شدیدی داشته و به عنوان یک خطر عمده برای دوام لایه اوزن قلمداد می‌شوند. نظام‌های پایدار زراعی باید تا سرحد امکان، بر پایه استفاده و مدیریت موثر از منابع داخلی باشند.
مفاهیمی از کشاورزی پایدار

توسعه فن‌آوری‌های مختلف در فعالیت‌های کشاورزی از دیرباز تا کنون مشکلات زیست محیطی و اجتماعی مختلفی را بوجود آورده که حرکت به سوی فعالیت‌های پایدار در یک نظام زراعی را غیرقابل اجتناب نموده است.

با توجه به مفاهیم بیان شده در زمینه کشاورزی پایدار، روی آوردن به روش‌هایی که بر بهره‌گیری از منابع داخلی مزرعه توجه دارد، تاکید می‌شود. استفاده از شیوه‌های مدیریتی مناسب در تامین نیاز غذایی گیاه نقش موثری در پایداری نظام زراعی دارد. افزایش کاربرد منابع درون مزرعه نظیر کودهای دامی، محصولات لگومینوز و کود سبز منجر به کاهش هزینه تولید و افزایش سودمندی می‌شود. کاربرد کودهای دامی و تثبیت ازت در فعالیت‌های زراعی از جمله موارد مهمی

است که نقش موثری در مدیریت مواد غذایی دارد. در فرآیند تثبیت ازت یک رابطه همزیستی بین گیاه میزبان و باکتری ریزوبیوم که در گرهک‌های ریشه گیاهان لگومینوز وجود دارد، برقرار است. وارد کردن بقولات در نظام کشت، معمولاً باعث کاهش نسبت C/N بقایایی می‌شوند که به خاک اضافه می‌گردد. این امر به نوبه خود می‌تواند فعالیت میکروبیولوژی خاک، تبدیل ازت اتمسفری، قابلیت دسترسی به عناصر غذایی و رشد گیاهان را به میزان زیادی تغییر دهد. همچنین تغییراتی که در فعالیت میکروبیولوژیک خاک ایجاد می‌شود، به نوبه خود می‌تواند بر دانه‌بندی خاک موثر واقع شده و از این‌رو میزان آب و هوای خاک و در پی آن فعالیت بیولوژیک را تحت تاثیر قرار دهد.

استفاده از کمپوست مواد آلی در کشاورزی پایدار
کودهای دامی و زباله‌های شهری از جمله منابع تهیه کمپوست می‌باشند. کاربرد مواد آلی کمپوست نشده، باعث ایجاد صدمه در گیاهان می‌شود. کمپوست نمودن مواد آلی که برای کمپوست شدن مناسب هستند، شامل: خاک اره، بقایای علف‌ها، برگ‌ها، زباله‌های خانگی، بقایای صنایع غذایی و فاضلاب‌ها می‌باشند.

توجه به کشاورزی پایدار، کشاورزی آلی و بروز مشکلاتی نظیر فرسایش خاک و فقر مواد آلی و کاهش قدرت باروری خاک، توجه زیادی را به صنایع کمپوست‌سازی و تحقیقات مربوط به آن جلب نموده است. قبل از استفاده از کمپوست، باید از بی‌خطر بودن آن برای گیاه از نظر درجه شوری، میزان عناصر سنگین و عدم وجود عوامل بیماری‌زا اطمینان حاصل نمود. میزان مصرف بهینه کمپوست برای محصولات زراعی و باغی بستگی به نوع خاک گیاه، کیفیت کمپوست و عوامل اقلیمی دارد. توصیه استفاده از کمپوست باید بر اساس رایج‌ترین ماده آلی موجود در هر منطقه و توان اقتصادی کشاورزان استوار باشد.
نقش کمپوست در تولید سبزی‌ها و میوه‌ها

افزایش کمپوست مواد آلی به خاک موجب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک و در نهایت افزایش رشد و نمو گیاه می‌شود. تحقیقی نشان می‌دهد که افزایش میزان کمپوست زباله شهری به یک خاک شنی، میزان ماده آلی، فسفر، کلسیم و منیزین آن را افزایش داد. ۶ ماه پس از کاربرد ۵۰۱۰۰ تن در هکتار، کمپوست زباله شهری در ۲۰ سانتیمتری سطح خاک سبب افزایش مقدار پتاسیم، کلسیم، منگنز، روی و ماده آلی خاک شد. کاربر کمپوست لجن فاضلاب، سبب افزایش درصد ازت در برگ‌های درختان پرتقال و گلابی شد.
اثرات کاربرد کمپوست با توجه به نوع خاک و گونه‌های گیاهی می‌تواند بسیار متفاوت و متغیر باشد. به عنوان نمونه، کاربرد کمپوست زباله‌های شهری بر روی خاک‌های تحت کشت گوجه‌فرنگی یا منجر به افزایش رشد شد و یا این که هیچ تاثیری بر رشد نداشت.
از خصوصیات مهم کمپوست که بر رشد گیاه موثر است، درجه رسیدگی آن می‌باشد، چرا که اگر فرآیند کمپوست شدن به طور کامل صورت گیرد، بسیاری از عوامل بیماری‌زای موجود در توده مواد آلی از بین خواهد رفت. همچنین میزان مواد سمی موجود در آن که می‌تواند به گیاه صدمه بزند، کمتر خواهد بود.
از مسایلی که در استفاده از کمپوست باید به آن توجه شود، غلظت املاح محلول (شوری) موجود در آن می‌باشد. شوری کل کمپوست به خصوص برای اغلب درختان میوه و گیاهان چند ساله نباید از ۲ گرم بر لیتر (به صورت NaCl) بیشتر باشد. بنابراین چون درختان میوه اکثراً حساس به شوری خاک می‌باشند:
۱ در باغات میوه باید از کمپوستی استفاده شود که میزان املاح آن پایین باشد، نظیر کمپوست کودهای دامی (به مقدار حدود ۳۰-۲۰ تن در هکتار در تناوب‌های ۳-۲ ساله).
۲ کیفیت آب آبیاری خوب باشد (هدایت الکتریکی کمتر از ۱ دسی‌زیمنس بر متر). همچنین بافت خاک سبک تا متوسط بوده و مشکل زهکشی هم نداشته باشیم. در هنگام اضافه نمودن کمپوست به خاک، با کمی افزایش مقدار آب در هنگام آبیاری می‌توانیم املاحی که توسط کمپوست به خاک اضافه شده را از محیط ریشه‌ها خارج کنیم.
۳ مقدار مصرف کمپوست سنگین به سن درختان مابین ۱۰۰-۵۰ کیلوگرم در تناوب‌های ۳-۲ ساله باید رعایت شود.
بیشترین نسبت ساقه به ریشه در سطوح مناسب عناصر غذایی و رطوبت کافی به دست می‌آید. به عبارت دیگر، نسبت بالای ساقه به ریشه نشان دهنده محیط مورد علاقه گیاه جهت رشد ساقه‌ها می‌باشد. تحقیقات نشان داده است که استفاده از کمپوست موجب افزایش نسبت ساقه به ریشه می‌شود. به عنوان مثال، طول کل ریشه‌های درختان پرتقال به اضافه نمودن کمپوست کاهش پیدا نمود.

همانگونه که از مواد آلی تازه می‌توان به جای مالچ استفاده کرد، کمپوست نیز در هر مرحله از رسیدن (عامل آمدن) قابلیت استفاده را دارد. مالچ کمپوست باعث کاهش تنش‌های خشکی در گیاه می‌شود. همچنین ممکن است میزان عناصر غذایی، ظرفیت نگهداری آب و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک را نیز افزایش دهد که علت آن هم به دلیل افزایش مواد آلی خاک است. بخش لایه‌ای از کمپوست به قطر ۴۰-۳۰ سانتیمتر به دور درختچه‌ها یا درختان می‌تواند همچون مالچ، بسیار سودمند باشد.

درصد سبز شدن و بقایای گیاه لوبیا با افزودن ۵/۲ سانتیمتر کمپوست برگ درون ردیف‌های کاشت، افزایش چشمگیری نشان داد. در نهایت مقایسه مالچ پلی‌اتیلن و مالچ کمپوست مشخص نمود که عملکرد گیاه فلفل یا پلی‌اتیلن ۷ تن در هکتار به دست آمد، اما به دلیل این که تهیه کمپوست به تلاش و زمان زیادی نیاز دارد. بیشتر مردم بر این باورند که بهتر است به جای استفاده به صورت لایه‌های مالچ از آن بیشتر به عنوان خود کمپوست استفاده شود.

استفاده از کمپوست برای کنترل علف‌های هرز
علف‌های هرز به دلیل رقابتی که با گیاه برای به دست آوردن مواد غذایی، آب و نور دارند، عملکرد و کیفیت محصول را کاهش می‌دهند که باعث افزایش هزینه برداشت محصول و افزایش هزینه برداشت محصول نیز می‌گردند. کاهش عملکرد ناشی از علف‌های هرز در آمریکا، ۱۳% گزارش شده است. مبارزه با علف‌های هرز به دو طریق مکانیکی و شیمیایی انجام می‌شود، اما هزینه استفاده از علف‌کش‌ها کمتر می‌باشد. بنابراین کشاورزان تمایل بیشتری به استفاده از علف‌کش‌ها نشان می‌دهند؛ در نتیجه استفاده طولانی مدت از علف‌کش‌ها، اثر منفی بر محیط زیست خواهد داشت. علف‌کش‌ها از دو طریق آبیاری سطحی و حمل همراه با رسوبات، در طبیعت پراکنده می‌شوند.

از مالچ‌ها می‌توان جهت کنترل علف‌های هرز استفاده نمود. مالچ‌های کمپوست شده یا کمپوست نشده، به علت حضور فیزیکی در سطح خاک و همچنین وجود ترکیبات شیمیایی که طی فرآیند کمپوست شدن حاصل می‌شوند (مانند اسیداستیک، اسیدپروپیونیک، اسیدبوتریک و 😉 از رشد علف‌های هرز جلوگیری می‌کند.

کودهایی حیوانی
این دسته از کودها شامل دو دسته از کودها می‌باشند یکی کودهای اصطبلی که از فضولات حیوانات تشکیل شده و به آن کود دامی نیز می‌گویند و دیگری اجزای بدن حیوانات که شامل خون، شاخ، مو، استخوان و آردماهی است.
ترکیب و مشخصات کود حیوانی

کود حیوانی دارای دو جزجامد و مایع است که ارزشی غذایی برای گیاهان دارد، بخش جامد آن حدود ۳ برابر بخش مایع وزن دارد و در واقع قسمتی از علوفه‌ای می‌باشد که در گوارش حیوان بصورت قابل جذب در نیامده است. قسمت مایع آن از موادی تشکیل شده است که در نتیجه فعالیت در خون تولید گردیده و بخش عمده آن ازت و پتاسیم آن فوراً قابل جذب می‌باشد. مشخصات کود حیوانی به چند عامل بستگی دارد که عبارتند از:
۱ نوع دام: کود دامی گاوی با کود گوسفندی، اسبی و مرغی خصوصیات شیمیایی متفاوتی دارند.

۲ نوع بستر دام: برای نگهداری دام در اصطبل از کاه و کلش استفاده می‌کنند. این نوع بستر در ترکیب شیمیایی کود اثر می‌گذارد.