فایل ورد کامل مقاله امام مهدی (عج) در قرآن؛ بررسی علمی مبانی دینی، تفاسیر قرآنی و جایگاه آن در اندیشه اسلامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله امام مهدی (عج) در قرآن؛ بررسی علمی مبانی دینی، تفاسیر قرآنی و جایگاه آن در اندیشه اسلامی دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله امام مهدی (عج) در قرآن؛ بررسی علمی مبانی دینی، تفاسیر قرآنی و جایگاه آن در اندیشه اسلامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله امام مهدی (عج) در قرآن؛ بررسی علمی مبانی دینی، تفاسیر قرآنی و جایگاه آن در اندیشه اسلامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله امام مهدی (عج) در قرآن؛ بررسی علمی مبانی دینی، تفاسیر قرآنی و جایگاه آن در اندیشه اسلامی :

امام مهدى(عج) در قرآن

بیش از یکصد آیه از قرآن کریم به مصلح کل حضرت بقیهالله (ارواحنا فداه) تفسیر و تأویل شده است. علامه بزرگوار، ملا محمد باقر مجلسى در دائرهالمعارف بزرگ شیعه، بحارالانوار هفتاد آیه را به استناد احادیث اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، درباره ظهور یکتا بازمانده از حجت‏هاى حضرت احدیت نقل کرده است.

هم‏چنین برخى از بزرگان، کتاب هایى را در این زمینه به رشته تحریر در آورده‏اند که از آن جمله کتاب المحجه فیما نزل فى القائم(عج) تألیف محدث بزرگ سید هاشم بحرانى است که شامل ۱۲۰ آیه است که به استناد احادیث معصومان(ع)، به ظهور مهدى(عج) تفسیر شده است. کتاب‏هاى نفیس دیگرى نیز وجود دارند، که در این‏جا به نقل پاره‏اى از آنها بسنده مى‏کنیم:

در قرآن کریم درباره مسائل آینده دوران، حوادث آخرالزمان، استیلاى خوبى و خوبان بر جهان و حکومت یافتن صالحان، گاه به اشاره و گاهى به تصریح سخن گفته شده است.
از طرفى، قرآن کریم، ظهور آن منجى موعود را با آرزوها و فطرت حق‏طلبانه و عدالت خواهانه بشر پیوند زده است. در طول تاریخ، انسان همیشه در آرزوى تحقق حکومتى صالح و دور از ظلم و بى‏عدالتى بوده است. قرآن حکیم در معرفى حکومت حضرت مهدى(عج) و موعود آخرالزمان، روى این خواست فطرى انسان انگشت گذاشته است، هم‏چنین بر این نکته تأکید کرده که اعتقاد به موعود آخرالزمان تنها به شیعیان و مسلمانان اختصاص ندارد، بلکه تمام پیامبران گذشته، بشارت فرا رسیدنش را داده‏اند. قرآن ایشان را به عنوان منجى و ذخیره الهىِ همه انسان‏هاى مستضعف درسراسر جهان معرفى مى‏کند. او را به عنوان شخصیتى که فراتر از هرمذهب و ملیتى براى مردم کل جهان مطرح و قیامشان جهانى است، یادمى‏کند. در این‏جا از دریاى نور قرآن بهره مى‏گیریم:

بقیه الله:
(بقیَّهُ اللّه خَیْرٌ لَکُمْ اِنَّ کُنْتُمْ مُؤمِنین)(۱)؛
بقیه الله براى شما بهتر است اگر مؤمن هستید.
امام صادق(ع) فرمود:

اوّلین سخنى که پس از ظهور مى‏گوید این آیه است و مى‏فرماید: من بقیه الله و حجتش و خلیفه‏اش بر شما هستم، پس هیچ مسلمانى بر او سلام نمى‏کند، جز این که مى‏گوید، سلام بر تو اى بقیه الله در روى زمین.(۲)

امر الله:
(أتى أمْرُ اللّه فَلا تَسْتَعْجِلُوه;)(۳)؛
امر خدا فرا رسید، پس تقاضاى تعجیل آن نکنید.
این هشدارى است که قلب‏ها را از جا مى‏کند، هشدارى است که جبرئیل امین در روز ظهور حضرت حجت فریاد بر مى‏آورد و تمام خلایق صدایش را مى‏شنوند، این‏چنین امام صادق(ع) ما را خبر داده است که پس از این هشدار الهى، منادى در آسمان و زمین صدا مى‏زند: «اى آفریدگان پروردگار! این مهدى آل محمد است! با او بیعت کنید و مخالفتش ننمایید.»(۴)
وارثان زمین:
(أَنَّ الاَرْضَ یَرِثُها عِبادى الصَّالِحُون)(۵)؛
این زمین را بندگان شایسته من به میراث خواهند برد.
تأویل «عبادى الصالحون» امام زمان(عج) و یاران او هستند.(۶)
نصر خدا:
(وَ لَئِنْ جاءَ نَصَرٌ مِنْ رَبِّکِ لَیَقُولُنَّ اِنّا کُنّا مَعَکُم)(۷)؛
چون از سوى پروردگارت مددى رسید، مى‏گویند، ما نیز با شما بوده‏ایم.

تأویل «نصر من ربّک» امام زمان(عج) است.(۸)
نور پروردگار:
(وَ اَشْرَقَتِ الارْضُ بِنُورِ رَبِّها)(۹)؛
و زمین به نور پروردگارش روشن شد.
تأویل «و اشرقت الارض»، در زمان ظهور امام زمان(عج) است.(۱۰)
نصرت الهى:
(وَ لَمَنْ اِنْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئکَ ما عَلَیْهِم مِنْ سَبِیل)(۱۱)؛
بر کسانى که پس از ستمى که بر آنها رفته باشد انتقام مى‏گیرند ملامتى نیست.

تأویل «و لمن انتصر» امام زمان(عج) و یاران او هستند.(۱۲)
نزدیکى رستاخیز:
(اِقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَ انْشَقَّ القَمَرُ)(۱۳)؛
رستاخیز نزدیک شد و ماه دو پاره گردید.
تأویل «السّاعه» ظهور امام زمان(عج) است.(۱۴)
نور الله:
(یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِاَفْواهِهِمْ وَ اللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونْ)(۱۵)؛
مى‏خواهند نور خدا را با دهانهایشان خاموش کنند، ولى خدا کامل کننده نور خویش است، اگر چه کافران را ناخوش آید.
تأویل «والله مُتِّم نورِه» به وسیله امام زمان(عج) است.(۱۶)

روشنایى روز:
(وَالنَّهارِ اِذا تَجَلّى‏)(۱۷)؛
سوگند به روز آن‏گاه که آشکار شود.
تأویل «النهار» امام زمان(عج) است.(۱۸)
طلوع فجر:
(سَلامُ هِىَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْر)(۱۹)؛
شب قدر تا طلوع بامداد همه سلام و درود است.
تأویل «مطلع الفجر» زمان ظهور امام زمان(عج) است.(۲۰)
تفسیر چند آیه درباره وجود مقدس امام زمان(عج)
یاران خدا
(اَلَّذینَ إنْ مَکَّنّاهُمْ فِى الأرضِ أقامُوا الصَّلوهَ وَ اتُواالزَّکوهَ وَ أمِروا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهْوا عَنْ الْمُنْکَرِ وَ لِلّهِ عاقِبَهُ الأُمُورْ)(۲۱)؛
اینها (یاران خدا) کسانى هستند که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز بر پا مى‏دارند و زکات مى‏پردازند و امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند و پایان همه کارها از آنِ خداست.

در بررسى آیه نکات زیر مورد اهمیت است:
۱ موقعیت آیه:
قبل از این آیه، خداوند مطالبى را درباره دفاع از مظلومان و قدرت خود بر یارى آنها بیان کرده، سپس در فایده دفاع مى‏فرماید: اگر دفاع نباشد، عبادت‏گاه و مساجدى که در آن یاد خدا مى‏شود از بین مى‏رود. در پایان تأکید مى‏کند: کسانى که خدا را یارى مى‏کنند خداوند نیز آنها را یارى مى‏کند و هنگامى که با یارى خداوند پیروز و حاکم زمین شوند، اجراى احکام الهى را سر لوحه برنامه خود قرار داده و دین الهى را حاکمیت مى‏بخشند.
۲ برنامه عملى یاوران خدا:
اینها از پیروزى، هم چون خود کامگان، غرور، مستى و دنیاطلبى را شیوه خود نمى‏کنند تا این که خود طاغوت جدیدى شوند، بلکه زندگانى صالحانه توأم با اصلاح خود، جامعه و رضایت خداوند را فراهم مى‏سازند. برنامه‏هاى اصلى آنها در سه امر زیر است:
الف) بر پاداشتن نماز:
یعنى حاکمیت توحید و ایجاد روح معنویت وتزکیه‏نفس که راه کمال نفسانى را بر انسان هموار مى‏کند. البته مراد نمازى‏است که به دلیل رعایت تمام شرایط ظاهرى و معنوى، انسان را از فحشا و منکر باز دارد و مقبول حضرت حق گردد. چنین نمازى اطاعت، خشیت و تقواى الهى را در همه شئون زندگى فراهم ساخته و نتیجه آن کامیابى است.
ب) پرداختن زکات:
که از دو جنبه ارزشمند است: ۱ هم دلى و هم راهى با مردم و زدودن فقر و اصلاح اقتصادى در جامعه؛ ۲ زدودن حرص، بخل و مال پرستى از وجود انسان‏ها و جایگزینى روح ایثار و هم دردى. تا بخل در انسان‏هاست راه سعادت و رستگارى به روى آنها بسته است.
(وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئکَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ)(۲۲)؛
و هر کسى جان خود را از بخل حفظ کند، او رستگار است.
در حکومت صالحان زکات به همان صورتى که واجب شده پرداخت مى‏شود و به مصارف واقعى خود مى‏رسد.

ج) امر به معروف و نهى از منکر:
یکى دیگر از وظایف یاوران دین خدا در زمان حکومت، ترویج تمام خوبى‏ها و اوامر الهى در میان همه مردم است. تمام کوشش آنها زدودن بدى‏ها و گناهان در جامعه است. در چنین حکومتى، اسلام و مسلمین چنان عزیز و کفار و منافقان چنان ذلیلند که صالحان به دلیل اطاعت از فرمان خدا و ترک معصیت تمسخر نمى‏شوند و هر انسانى خود را در برابر دیگران مسئول مى‏بیند.

۳ مصداق آیه:
امام صادق(ع) در ذیل همین آیه مى‏فرماید:
فهذه لِآل محمّد(ص)آخر الآیه، و المهدی و أصحابه یملکهم الله مشارق الأرض و مغاربها، و یظهرالدین و یمیت الله به و الصحابه البدع و الباطل کما أمات الشقاه الحقّ، حتى لا یرى أین الظلم و یأمرون بالمعروف و ینهون عن‏المنکر؛(۲۳)
این آیه تا آخر آن درباره آل محمد و مهدى و اصحاب اوست که مشرق‏ها و مغرب‏هاى زمین را تصاحب مى‏کند و دین پیروز مى‏شود و خداوند به وسیله او و اصحابش بدعت‏ها و باطل را مى‏میراند، همان‏طور که اشقیا اهل حق را از بین بردند، به‏گونه‏اى که ظلم در هیچ جا دیده نمى‏شود و امر به معروف و نهى‏از منکر مى‏کنند.

انقلاب مستضعفان
(وَ نُریدُ أن نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِى الأرْضِ وَ نَجْعَلَهُمُ أئِمّه وَنَجْعَلَهُمُ الْوارَثین)(۲۴)؛
ما مى‏خواهیم تا به مستضعفانِ زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم.
قرآن کریم در آیاتى چند محورهاى با اهمیتى را بیان کرده که یکى از آنها طبقه مستضعف است. در طول تاریخ (به جز دوران کوتاهى، آن هم در جوامع خاص) قدرت مالى، سیاسى و نظامى همواره در دست طبقات مستکبر، برترى طلب و سلطه‏جو بوده است. آنها با دست یازى به منابع ثروت و کالاها، سلطه خود را بر خلق خدا استوار مى‏ساختند. اما طبق وعده‏هاى قرآنى این جریان ناهنجار، به‏طور اصولى و واقعى و نه شعارى و ادعایى، در انقلاب نهایى تاریخ، راه نیستى مى‏پوید و طبقه قدرت‏مند از اریکه قدرت به زیر کشانده مى‏شود و ضعیفان و فرو دستان، مراکز قدرت را در دست گرفته و به راستى حاکم مى‏شوند. این انقلاب مانند انقلاب و رستاخیز قیامت است، چنان‏که در قیامت به راستى نیکان و انسان‏هاى وارسته به منزلت و جایگاه شایسته خویش دست مى‏یابند و انسان‏نماها سقوط مى‏کنند و به کیفر مى‏رسند. قرآن در این‏باره مى‏فرماید: (خافِظَهٌ رافِعَه)(۲۵).
همان‏طور که انقلاب قیامت، گروهى را بالا مى‏برد و گروهى را از اریکه قدرت به زیر مى‏کشد، انقلاب جهانى و نهایى موعود آخرالزمان نیز چنین‏مى‏کند؛ یعنى بدون هیچ کم و کاست و یا سهل انگارى و چشم پوشى، سلطه طلبان قدرت‏مند را به زیر افکنده و فرو دستان محروم را بر مراکزقدرت حاکم مى‏سازد. در پرتو تعالیم خاص و ناب آن معلم الهى، توحید راستین آموزش داده شده و راه مستقیم الهى روشن مى‏شود، خداشناسى و خداجویى به اوج شکوفایى مى‏رسد و این است معناى انقلاب راستین و رابطه انسان باخدا.

اساساً حاکمیت مستضعفان که به‏معناى حاکمیت معیارهاى درست انسانى است، تحوّلاتى ریشه‏اى درهمه ابعاد زندگى پدید مى‏آورد و در نتیجه، زندگى راه درست خویش را مى‏یابد و انسان‏ها همه به شایستگى زندگى‏مى‏کنند.
دین خدا در همه ابعاد حیات انسانى، نقش اصلى را بر عهده دارد و مادیت و معنویت و بُعد این دنیایى و آن جهانى زندگى انسان را سامان مى‏دهد. دین در متن زندگى مردم است نه جدا از آن؛ این موضوع در اصل عقیده به مهدویت کاملاً نهفته است؛ موعودى که براى گسترش عدالت در جوامع انسانى قیام مى‏کند و اوضاع ستم‏بار و آشفته زندگى بشرى را از میان مى‏برد، دنیاى مردم را به نظم مى‏آورد و آخرت ایشان را نیز اصلاح مى‏کند.

بنابر این اندیشه، حذف دین از زندگى دنیایى و تبعید دین به حوزه مسائل آخرتى، با عقیده به موعود آخرالزمان، به‏کلى ناسازگار است، چون بیشترین تأکیدى که در تعالیم اسلامى شده موضوع عدالت اجتماعى در حکومت آخرالزمان است نه اصل خدا باورى یا پرهیز پیشگى شخصى و درونى و روحى.(۲۶)
محبت به امام زمان(عج)
محبت و عشق به امام زمان(عج) در حقیقت، همان محبت به خداست: «مَنْ أحَبَّکُمْ فَقَدْ أحَبَّ اللّه».
به این محبت در احادیث و روایات امامان معصوم(ع) از طریق عامه و خاصه تأکید شده است، چنان‏که زمخشرى از مشاهیر علماى عامه و صاحب تفسیر کشاف در تفسیر آیه (قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیه أجْرَاً اِلاّ الْمَوَدَّهَ فى الْقُرْبى) این حدیث را نقل مى‏کند:
رسول خدا(ص) فرمود: هر که با دوستى آل محمد بمیرد شهید مرده است، هرکه با دوستى آل محمد بمیرد بخشوده از عذاب مرده است، هر که با دوستى آل‏محمد بمیرد توبه کار مرده است، هر که با دوستى آل‏محمد بمیرد مؤمن کامل مرده است، هر که با دوستى آل‏محمد بمیرد فرشته مرگ او را بشارت‏مى‏دهد و سپس منکر و نکیر نیز او را به بهشت بشارت مى‏دهند، هرکه با دوستى آل‏محمد بمیرد او را معزز و محبوب به سوى بهشت مى‏برند، هر که با دوستى آل‏محمد بمیرد خداوند قبر او را زیارتگاه فرشتگان رحمت قرار مى‏دهد و دو در به سوى بهشت از آن گشوده مى‏شود.
اما هر که با دشمنى آل محمد بمیرد، روز قیامت در حالى وارد مى‏شود که برپیشانى او چنین نوشته شده است: مأیوس از رحمت خدا!
هر که با دشمنى آل محمد بمیرد کافر مرده است، هر که با دشمنى آل محمد بمیرد بوى بهشت را استشمام نمى‏کند.(۲۷)
بنابر این، محبت به اهل بیت داراى ارزش و اعتبار والایى است، تا آن‏جا که در برخى روایات آمده که از همه عبادت‏ها بالاتر است.

امام صادق(ع) مى‏فرماید:
(إنَّ فَوقَ کُلِّ عِبادَهٍ، عِبادَهٌ وَحُبَّنا أهْلَ الْبَیتِ أفْضَلُ العِبادَه)(۲۸)؛
بالاتر از هر عبادتى، عبادتى است و محبت ما اهل بیت برترین عبادت هاست.
این محبت است که با سرعتِ تمام صفات «محبوب»، را به «محب» مى‏رساند. وقتى فردى محب انسان کاملى، مانند حضرت حجت(عج) مى‏شود طبیعى است که لازمه‏اش پیروى محب از محبوب و متصف شدن به صفات محبوب است.

وَ قُلْ جاءَالْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً؛(۲۹)
و بگو حق فرا رسید و باطل مضمحل و نابود شد که همانا باطل نابود شدنى است.
یکى از آرزوهاى دیرین بشر، بر چیده شدن بساط ظلم و بیدادگرى و حکم‏فرمایى صلح و آرامش و اجراى عدالت در سراسر جهان است.