فایل ورد کامل مقاله تقسیمات تاریخی استان؛ بررسی علمی تحولات جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی در بستر زمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تقسیمات تاریخی استان؛ بررسی علمی تحولات جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی در بستر زمان دارای ۵۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تقسیمات تاریخی استان؛ بررسی علمی تحولات جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی در بستر زمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تقسیمات تاریخی استان؛ بررسی علمی تحولات جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی در بستر زمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تقسیمات تاریخی استان؛ بررسی علمی تحولات جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی در بستر زمان :

تقسیمات تاریخی استان

استان یزد با حدود ۱۲۹۲۱۴ کیلو متر مربع وسعت در قسمت مرکزی فلات ایران و در حاشیه کویرهای مرکزی و لوت قرار دارد. این استان در ۲۹ درجه و ۵۲ دقیقه تا ۳۳ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی و ۵۲ درجه و ۵۵ دقیقه تا ۵۶ درجه و ۳۷ دقیقه طول شرقی واقع شده است و دربرگیرنده نامتناسب ترین عوامل طبیعی غالب بر فلات مرکزی ایران است و به استان های کرمان، فارس، خراسان و اصفهان محدود می شود از نظر پستی و بلندی تنوع زیادی دارد. ارتفاع نقاط مختلف آن از

سطح دریا بین ۸۵۰ متر در اطراف کویر ریگ زرین تا ۴۰۵۵ متر در ارتفاعات شیر کوه تغییر است. تراکم ارتفاعات در سه رشته مجزا که عمداتاً رشته کوه های مرکزی ایران را دنبال می کند، دیده می شود که جهت آن ها شمال غربی- جنوب شرقی می باشد. همچنین کوه های جنوبی و شمالی جدا مانده نیز در سطح استان به طور پراکنده وجود دارند. این استان در مسیر راه آهن تهران- بندرعباس و در مسیر بزرگ راه تهران- بندرعباس (جاده سنتو) موقع شده است و مواقع ارتباطی بسیار مناسبی به ویژه بعد از جنگ تحمیلی را دارد.

۱-۱-۱تقسیمات سیاسی استان:
استان یزد در سال ۱۳۷۹ دارای ۹ شهرستان، ۱۹ شهر، ۱۷ بخش و ۴۳ دهستان بوده است(سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان،۱۳۷۹). و در حال حاضر شهرستان های استان یزد شامل شهرستان های یزد، میبد، اردکان، مهریز، صدوق، تفت، بافق، ابرکوه، خاتم و طبس می باشد.
۱-۲-۲ تقسیمات تاریخی شهرستان:

این شهرستان با مختصات ۵۳ درجه و ۳۶ دقیقه تا ۵۴ درجه و ۲ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۶ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۱۹ دقیقه عرض شمالی در محدوده مرکزی استان یزد قرار گرفته است. از شمال و شرق به شهرستان اردکان و از جنوب و غرب به شهرستان صدوق محدود می شود. شهرستان میبد در حوضه آبریز دشت یزد- اردکان واقع گردیده است.

بخشی از ارتفاعات شمال غربی- جنوب شرقی استان در این شهرستان قرار دارد. این ارتفاعات تقریباً تمامی بخش های غربی این منطقه را می پوشاند. بخش شرقی را اراضی کم ارتفاع با ارتفاع متوسط ۱۲۰۰ متر تشکیل می دهد. بیش ترین نقاط ارتفاعی مربوط به کوه غصه خواران با ارتفاع ۲۷۰۵ متر در شمال غربی، کوه مروارید با ارتفاع ۲۶۷۸ متر در جنوب غرب و کوه های سنگستان و گوهر به ترتیب با ارتفاع ۲۵۸۰ متر و ۲۷۷۵ متر در غرب شهرستان میبد می باشد.

۱-۲-۱ تقسیمات سیاسی شهرستان:
این شهرستان شامل بخش مرکزی با شهر میبد و ۲ دهستان به نام های بفروئیه و شهدا می باشد. از ۱۳۱ آبادی آن بیش از ۸۷ آبادی خالی از سکنه است و ۶ آبادی بیش تر از ۱۰۰ خانوار دارد (سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان، ۱۳۷۹).
۱-۳-۱ تقسیمات سیاسی و تاریخی بخش:

حوزه نفوذ روستا بخشی از ایران مرکزی بوده و دربردارنده ویژگی های عمومی آن می باشد. این منطقه بخشی از حوضه آبریز یزد- اردکان است و در فاصله تقریبی ۴۵ کیلو متری شمال غرب یزد قرار دارد. از شمال به شهر اردکان، از جنوب به اشنیز، حاجب آباد، از شرق به شهر میبد و در غرب توسط ارتفاعات محدود می گردد. بر اساس گزارشات موجود میزان بارش حدود ۵۶ میلیمتر، رطوبت نسبی بین ۴ تا ۳۰ درصد در تابستان و ۱۵ تا ۶۵ درصد در زمستان، تعداد روزهای یخبندان در سال ۵۷ روز و حداکثر دما تا ۴۲ درجه سلسیوس می باشد. جهت باد مطلوب از طرف اردکان و باد نامطلوب از جنوب شرقی است. به غیر از بارش های رگباری، بادها از عوامل مهم فرسایش خاک هستند. پوشش گیاهی منطقه فقیر و کمتر از ۱درصد می باشد. کمی نزولات جوی، شوری خاک، محدودیت شدید منابع آب از عوامل عمده کمبود پوشش نباتی منطقه می باشد.
روستای بفروئیه (مرکزیت دهستان) در حاشیه شمال شرقی این دهستان قرار داشته و به لحاظ تقسیمات سیاسی تا غربی ترین نقطه دارای فاصله زیادی است. در رابطه با تعیین حوضه نفوذ روستای بفروئیه باید گفت که با توجه به شرایط فیزیکی، نحوه و امکان استقرار آبادی ها و نقاط تمرکز جمعیتی آن و همچنین ویژگی های طبیعی و جغرافیایی و تأثیرات مستقیم از فعالیت های اقتصادی دو شهر عمده میبد و اردکان و نیز قرارگیری این روستا در شمال شرقی تقسیمات سیاسی- اداری دهستان.
۱-۴-۲ تقسیمات سیاسی روستا:
روستای بفروئیه مرکز دهستان بفروئیه از توابع بخش مرکزی شهرستان میبد به حساب می آید. از شمال به اردکان از جنوب به ده آباد و حسن آباد، از شرق به عشرت آباد و از غرب توسط ارتفاعات محدود می شود که شامل کوه میل گازر(۲۱۲۰متر)، کوه غصه خواران (۲۷۰۵متر)، کوه طلاق آباد(۲۷۲۰ متر)، کوه سنگستان(۲۵۸ متر) و کوه مروار(۲۶۷۸ متر) میباشد. این روستا در عرض ۳۲ درجه و ۱۶ دقیقه شمالی و طول ۵۳ درجه و ۵۹ دقیقه شرقی و بر روی دشت همواری استقرار یافته و بخشی از حوضه آبریز دشت یزد- اردکان می باشد. متوسط ارتفاع آن از سطح دریا حدود ۱۱۰۰ متر می باشد.
تقسیمات تاریخی روستا:

روستای بفروئیه مرکز دهستان بفروئیه بوده و به همین سبب مرکز اداری- سیاسی کل منطقه به شش روستا شورای اسلامی، دو روستا شرکت تعاونی، یک روستا پاسگاه نیروی انتظامی، سه روستا پایگاه مقاومت بسیج، یک روستا مرکز خدمات، شش روستا آب لوله کشی تصفیه شده، نه روستا آب لوله کشی تصفیه نشده، پانزده روستا برق و دو روستا دارای گاز لوله کشی می باشند.
در حوضه این دهستان معادن سرب و روی، گرانیت، آهک، گچ و باریت وجود دارد که در صورت فعال نمودن این معادن و برنامه ریزی در رشته معدن، این بخش می تواند نقش مؤثری در اقتصاد منطقه داشته باشد.

احداث کارخانه های چدن و قند میبد و دیگر واحدهای صنعتی در امتداد جاده میبد- اشنیز در حوضه نفوذ روستا زمینه مناسبی را جهت رشد و توسعه صنایع فلزی و غذایی و ایجاد اشتغال برای بخشی از جمعیت روستاهای غربی این دهستان فراهم کرده و ماندگاری این جمعیت در روستاهای خود کمک زیادی نموده است. هم چنین محور میبد- درین به عنوان یک محور توریستی- تفریحی روستایی می تواند امکانات خوبی را در این زمینه عرضه نماید.

فصل دوم
۲-۱-۱ عوارض زمین:
در شهرستان میبد دو رکن اصلی کشاورزی یعنی آب و خاک از محدودیت های زیادی برخوردار است. حتی با صرف هزینه زیاد نیز امکان توسعه آنها وجود نداشته و یا بسیار کم است. به سبب کمبود بارش در این شهرستان رودخانه دائمی وجود ندارد.
سطح منابع آبهای زیرزمین هم به سبب برداشت زیاد پایین رفته است. در قسمت هایی از منطقه آب آبیاری کیفیت مناسبی ندارد. تبخیر شدید و املاح زیاد سبب شوری خاک ها می شود. اراضی زیر کشت و قسمت هایی که دارای قابلیت کشاورزی هستند محدودند. مراتع و چراگاه ها به علت عدم رعایت اصول مرتع داری و چرا در حال ترتیب می باشند.

پوشش گیاهی:
مناطق طبیعی و پوش گیاهی منطقه تابع شرایط اقلیمی خشک و کویری بوده و گیاهان آن از گونه های مقاوم به خشکی تشکیل می دهند. در این ناحیه کوه های مرتفع تقریباً بدون پوشش گیاهی می باشند. در دره ها و دامنه های کوهپایه ها پوشش گیاهی با تراکم کم تا متوسط وجود دارد و در دشت ها پست و برکه ها گیاهان محدود بوده و عموماً شور پسند هستند. در شرایط اقلیمی استان و شهرستان رستنی ها به مفهوم علمی حالت جنگل به خود نمی گیرند علاوه بر پوشش طبیعی منطقه به منظور تثبیت ماسه های روان و جلوگیری از خسارات احتمالی تعدیل هوا، کمک به حفظ رطوبت و آماده سازی محیط برای

کاشت گونه های اصلی جنگل های دست کاشت نیز حائز اهمیت است. مراتع این شهرستان از نوع مراتع فقیر محسوب می شود و بهره برداری از این مراتع از استانداردی که برای مراتع فقیر وجود دارد بیش تر است و حتی گونه های نامرغوب هم مورد چرای دام سنگین قرار گرفته اند. منابع طبیعی این شهرستان به سبب بهره برداری شدید و کمبود بارش آسیب پذیر شده است. عوامل این تخریب را می توان بوته کنی، چرای بیش حد، استفاده از گیاهان چوبی به منظور سوخت، وجود ماسه های روان و فرسایش بادی و آبی نام برد.

به علت شرایط ویژه آب و هوایی پوشش گیاهی استان عمدتاً درختچه ای و بوته ای است که در سه قلمروی استیپ های خشک، نمکزارهای مرطوب و تپه های ماسه ای ظاهر می گردد. این گیاهان با شرایط خشک و نامساعد این محیط پیدا کرده اند. تنوع و پراکنش پوشش گیاهی تحت تأثیر شرایط اقلیمی، مناطق جغرافیایی گیاهی، پستی و بلندی و عامل فعالیت های انسانی شکل می گیرد. پوشش گیاهی قسمت وسیعی از استان را گونه های مقاوم به خشکی از قبیل تاغ، اقاقیا، قیچ و گز تشکیل می دهند که از شرایط اقلیمی واکولوژی بسیار نامساعدی برخوردار است.

کوه های مرتفع منطقه تقریباً بدون پوشش هستند و دره ها و دامنه های کوهپایه ها پوشش گیاهی با تراکم کم تا متوسط دارند و در دشت های پست و برکه ها پوشش گیاهی محدود و عمدتاً گیاهان شورپسند مثل انواع گز، اسکمبیل و تاغ وحشی دیده می شوند. پوشش مرتفعی منطقه را بوته های مختلف، انواع گرامنیه ها و گیاهان علفی تشکیل می دهند.

۲-۱-۲ شیب
این استان از نظر خاک های مناسب و حاصلخیز دچار محدودیت می باشد. بخش اعظم استان در بخش دشت ها و در اراضی کوهپایه ای قرار دارد. نوارهای کوهستانی که بیشتر منابع آب استان از آن ها منشأ می گیرد، بیش تر از ۱۵ درصد اراضی استان را تشکیل می دهند. مجموع اراضی قابل استفاده زراعی آن کم تر از ۲ درصد سطح کل استان را تشکیل می دهد. حدود ۳۵ درصد از سطح استان را که کوه ها و تپه ها می پوشاند، دارای محدودیت کشاورزی است و یا استفاده مرتعی دارند. ۲/۳۳ درصد استان را فلات ها و تراس های فوقانی تشکیل داده که عمدتاً برای چراگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند. هم چنین واریزه های بادبزنی شکل سنگریزه دار ۸/۹ درصد، دشت های سیلابی ۹/۷ درصد، اراضی پست و شوره زار ۸/۵ دزصد، اراضی مخلوط ۴/۳ درصد، تپه های ماسه ای و ماسه زارها ۹/۲ درصد و آبرفت های بادبزنی شکل سنگریزه دار ۳۴/۰ درصد از سطح استان را دربرمی گیرند(طرح هادی بهاباد،۱۳۸۰).

بخش عمده ای از استان یزد را مناطق کویری و بیابانی تشکیل می دهد. بیابان ها در اکثر نقاط استان به ویژه در بخش های شمالی و شرقی آن مشاهده می شوند. وجود سه رشته ارتفاعات نسبتاً موازی در جهت شمال غرب- جنوب شرقی سبب گردیده تا دشت های نسبتاً مسطح و وسیعی بین ارتفاعات محصور گردند که عموماً این دشتها به حوزه های بسته شدیداً شور و کویری و باتلاقی منتهی می گردند.
الف- کوهستان ها

– کوه های جنوبی و جنوب غربی: این کوه ها گستردگی و ارتفاع بیشتری نسبت به دیگر ارتفاعات استان دارد. مهم ترین قله آن شیر کوه دارای یخچال های طبیعی و دائمی است. در جنوب غربی استان کوه های بوانات قرار دارد که به وسیله چاله ابر کوه از شیر کوه جدا می شود.
– کوه های مرکزی(خرانق): ارتفاع این کوه ها کمتر از کوه های جنوبی بوده و منابع آب آن محدودتر است. مرتفع ترین آن کوه دربید با ارتفاع ۳۱۵۸ متر می باشد. از قلل دیگر آن می توان چک چک و هامانه را نام برد.

– کوه های شرقی: این ارتفاعات در شرق استان واقع شده و مرتفع ترین آنها بن لخت(۳۰۰۲ متر) و کوه باجگان(۲۷۸۹ متر) می باشد.
– شمال شرقی: مهم ترین ارتفاعات آن کوه های شتری است که در محدوده شهرستان طبس واقع شده است.
ب- سرزمین های هموار: این مناطق بین کوهستان ها قرار گرفته و مهم ترین آن ها شامل دشت های یزد- اردکان، بافق- بهاباد، ابر کوه- مروست و هرات و طبس می باشد.

۲-۲-۴ بارش:
میزان بارش ماهانه به میلیمتر در بفروئیه در سال ۱۳۸۷(هوا شناسی استان یزد
فروردین اردیبهشت خرداد تیر مرداد شهریور مهر آبان آذر دی بهمن اسفند
۳ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۵/۱ ۵/۵ ۷/۱۰ ۵/۱ ۱۱ ۱۰

قسمت عمده بارش استان و شهرستان توسط کم فشارهای مدیترانه ای و سودانی در زمستان و اوایل بهار تأمین می شود.
مهم ترین شاخص اقلیمی منطقه میانگین بارش سالانه است. در یک دوره آماری ۱۳۶۰-۱۳۴۵ ایستگاه کلیماتولوژی اردکان مقادیر میانگین، حداقل و حداکثر بارش های زمستانه که برای شهرستان میبد استفاده شده در جدول زیر آمده است و متوسط جدول زیر بارش سالانه در این منطقه ۲/۵۵ میلیمتر محاسبه شده است.
شهرستان میبد عمدتاً در محدوده خط هم بارش ۵۰ میلیمتر در سال محصور شده ولی بخش غربی آن در محدوده منحنی هم بارش ۷۵ میلیمتر در سال قرار دارد.
بارش سالانه شهرستان میبد در دوره آماری ۱۳۶۰-۱۳۴۵ به میلیمتر
ایستگاه ارتفاع(متر) میانگین حداقل حداکثر
میبد ۱۰۶۰ ۲/۵۵ ۲/۲۵ ۱/۱۰۰

اطلاعات مربوط به بارش های ماهانه و فصلی شهرستان یزد که برای شهرستان میبد استفاده شده در جدول زیر مشاهده می گردد. رژیم بارشی شهرستان میبد مدیترانه ای است و فصل خشک منطبق بر تابستان و قسمت عمده بارش از اواسط مهر تا اواخر فروردین ریزش می کند. ۵۲ درصد بارش ها متعلق به زمستان، ۲۸ درصد بهار، ۱۹ درصد پائیز و ۱ درصد آن متعلق به تابستان است.
رژیم بارش ماهانه شهرستان میبد به میلیمتر در دوره آماری۱۳۶۰-۱۳۴۵ (هواشناسی استان یزد)
ایستگاه مهر آبان آذر دی بهمن اسفند فروردین اردیبهشت خرداد تیر مرداد شهریور سالانه
میبد ۵/۱ ۴/۵ ۹/۸ ۳/۱۲ ۲/۸ ۷/۹ ۲/۱۲ ۴/۵ ۲/۰ ۵/۰ ۱/۰ ۱/۰ ۵/۶۴

۲-۲-۱ بادها
در سال ۱۳۸۷، حداکثر رطوبت نسبی ۴۲ درصد، حداکثر سرعت باد ۴۰ متر بر ثانیه از مسیر ۱۳۰ درجه، حداکثر مطلق دما ۴۱ درجه سلسیوس در تیر ماه، حداقل مطلق دما در بهمن ۱۷- درجه سلسیوس و تعداد روزهای یخبندان ۶۰ روز بوده است. جهت باد مطلوب از طرف اردکان و باد نامطلوب از سوی جنوب شرق به سمت شمال غرب میباشد. اختلاف دمای شبانه روز به ویژه در تابستان زیاد است. بادها از عوامل مهم فرسایش خاک به شمار می روند. حداکثر تبخیر در تیر ماه به ۶۰۰ میلیمتر می رسد.

۲-۲-۲ دما:
حداکثر و حداقل مطلق دمای ثبت شده ماهانه به درجه سلسیوس در سال ۱۳۷۸ در بفروئیه(هواشناسی استان یزد)
فروردین اردیبهشت خرداد تیر مرداد شهریور مهر آبان آذر دی بهمن اسفند
حداکثرمطلق ۵/۳۲ ۳۸ ۳۹ ۴۱ ۵/۳۷ ۵/۳۶ ۳۴ ۳۰ ۵/۱۹ ۲۰ ۲۰ ۵/۲۵
حداقل مطلق ۴/۳ ۴/۱۱ ۱۲ ۱۴ ۶/۱۴ ۲/۱۴ ۶/۶ ۲ ۳- ۸/۳- ۱۷- ۴/۲-
۲-۲-۳ هوا و دوره های یخبندان:
با توجه به نزدیکی بفروئیه و متصل بودن آن به شهرستان میبد، از نظر اقلیمی تفاوتی با اقلیم این شهرستان ندارد و دارای اقلیمی گرم خشک است. متوسط بارش سالانه آن حدود ۴۸ میلیمتر می باشد. در فصول پائیز و زمستان هوایی سرد و خشک و در فصول بهار و تابستان هوایی گرمک همواره با طوفان های ماسه و گرد و غبار است بیش ترین بارش از مهر تا فروردین می بارد. فصل خشک منطبق بر تابستان و ۵۲ درصد بارش ها در زمستان و ۲۸ درصد آن در بهار ریزش می کند.

۲-۲-۲ دمای روستا:
مقادیر سالانه پارامترهای هواشناسی در ایستگاه میبد در سال ۱۳۷۸ (امار نامه استان،۱۳۷۹)
ایستگاه حداکثر وزش باد دما(درجه سلسیوس) مقدار بارش سالانه به میلیمتر متوسط رطوبت نسبی به درصد تعداد روزهای یخبندان
تعداد روز سرعت متر بر ثانیه مسیر درجه حداکثر مطلق حداقل مطلق حداکثر حداقل
میبد ۱ ۴۰ ۱۳۰ ۴۳ ۸- ۵/۲۳ ۴۲ ۲۱ ۶۰

مهمترین شاخص اقلیمی دما، متوسط دمای سالانه است و مقدار آن در ایستگاه یزد که برای شهرستان میبد استفاده شده ۸/۱۸ درجه سلسیوس می باشد.
پارامتر های دمای سالانه به درجه سلسیوس در شهرستان میبد در دوره آماری ۱۳۶۴-۱۳۳۱ (هواشناسی استان یزد).
ایستگاه متوسط دمای روزانه متوسط حداکثر دما متوسط حداقل دما حداکثر مطلق حداقل مطلق
یزد ۸/۱۸ ۲/۲۶ ۳/۱۱ ۴۵ ۱۶-

در جدول بالایی مشاهده می گردد که در سال ۱۳۸۷ در ایستگاه میبد حداکثر مطلق دما ۴۳ و حداقل مطلق آن ۸- درجه سلسیوس، تعداد روزهای یخبندان ۶۰ روز، حداکثر رطوبت نسبی ۴۲ و حداقل آن ۲۱ درصد و حداکثر وزش باد ۴۰ متر بر ثانیه است.
بر اساس آمار ۱۰ ساله طشتک تبخیر کلاس A ایستگاه محمد آباد یزد در ارتفاع ۱۲۲۳ متری که برای شهرستان میبد منظور شده است حداقل تبخیر ۶۶ میلیمتر در دی ماه و حداکثر آن ۶۰۱ میلیمتر در تیر ماه می باشد.

متوسط تبخیر ماهانه شهرستان میبد بر اساس آمار ایستگاه محمد آباد یزد(هواشناسی استان یزد).
مهر آبان آذر دی بهمن اسفند فروردین اردیبهشت خرداد تیر مرداد شهریور سالانه
۲۶۵ ۴/۱۴۸ ۴/۹۴ ۶/۶۵ ۵/۷۹ ۴/۱۱۹ ۹/۲۳۹ ۴/۳۴۷ ۵۰۱ ۵/۶۰۱ ۸/۵۴۵ ۸/۳۹۹ ۶/۳۴۰۷
جهت باد غالب در شش ماه از سال در استان و منطقه یعنی بهار و تابستان شمال غربی، از آبان تا بهمن جنوب شرقی، در ماه های گذار یعنی در اسفند و مهر، غربی است.

تعداد متوسط روزهای توام با ماسه و غبار در میبد در یک دوره اقلیمی ۲۴ ساله (۱۳۵۴-۱۳۳۱)، ۵۹ روز و نوسان آن در سال های مختلف نیز زیاد است. تعداد سالانه روزهای مذکور بین ۲۲ تا ۱۷۱ روز در تغییر می باشد.
این شهرستان دارای اقلیمی گرم و خشک است که به لحاظ وسعت کم و از طرفی حاکمیت یکسان عوامل اقلیمی در تمام نقاط آن شرایط یکسانی به چشم می خورد. در فصل بهار و تابستان طوفان های ماسه ای و گرد و غبار شدید و در پائیز و زمستان هوای سرد و خشک در این منطقه حاکم است.

۲-۲-۱ جهت و زاویه تابش
اوضاع آب و هوایی استان تابع شرایط کلی آب و هوایی فلات مرکزی ایران می باشد. علاوه بر این شرایط محلی دگرگونی هایی را در آن ایجاد نموده است.
عوامل مؤثر در آب و هوای استان را می توان توده های هوا، موقعیت جغرافیایی، مجاورت با دشت کویر، جهت و امتداد کوه های البرز و زاگرس و نقش ناهمواری ها را نام برد.

به طور کلی پائین بودن نزولات جوی همراه با تبخیر شدید، رطوبت نسبی بسیار کم توأم با گرمای زیاد و نوسانات شدید دما سبب گردیده تا این استان به یکی از شدیدترین مناطق کویری و بیابانی دنیا درآید. وجود ارتفاعات بلند شیر کوه تنها عاملی است که دمای منطقه را تعدیل می نماید و مناطق اطراف را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. به همین دلیل است که در دره های شیر کوه مناطق خوش آب و هوا و ییلاقی به وجود آمده است.
میزان بارش در نقاط پست و کویری، شمال و شرق استان به طور متوسط کمتر از ۵۰ میلیمتر است در حالی که هرچه به طرف جنوب و جنوب غربی برویم میزان آن افزایش یافته و در ارتفاعات شر کوه به بیش از ۲۵۰ میلیمتر می رسد. متوسط دمای سالانه بین ۱۸ تا ۲۰ درجه سلسیوس بوده ولی اختلاف حداقل و حداکثر دما در طول سال تا ۶۰ درجه سلسیوس نیز می رسد.

با توجه به برهنه بودن دشت ها و ارتفاعات که ناشی از عوامل فوق می باشد، شدت باد در استان زیاد بوده به طوری که سرعت طوفان های ماسه ای به ۹۰ کیلومتر در ساعت هم می رسد. این پدیده نیز موجب تشکیل و جابجایی تپه های ماسه ای و ماسه های روان در اطراف اکثر شهرهای استان شده و باعث خسارات زیادی به آنها می شود.

فصل سوم
۳-۱-۱ جمعیت
بر اساس سرشماری سال ۱۳۶۵ دهستان بفروئیه جزئی از بخش میبد و شهرستان اردکان بوده است که دارای ۵۳۷۳ نفر جمعیت با ۱۱۳۷ خانوار که ۳/۵ درصد جمعیت شهرستان را در خود جای داده ، بوده است. در سال ۱۳۵۵ جمعیت این دهستان ۳۷۴۲ نفر با ۸۹۶ خانوار بوده که در این سال جمعیت نقاط تمرکز جمعیتی ۱/۱۰۴ درصد جمعیت روستایی شهرستان بوده است. نرخ رشد جمعیت این دهستان از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵ به میزان ۷/۳ درصد و بعد خانوار به طور متوسط ۲/۴ نفر بوده و در سال ۱۳۶۵ بعد خانوار به ۷۳/۴ نفر رسیده است.

جمعیت روستای بفروئیه در سال ۱۳۵۵، ۲۷۸۷ نفر با ۶۱۰ خانوار و در سال ۱۳۶۵ به ۴۳۶۳ نفر و ۸۸۴ خانوار رسیده است. در سال ۱۳۷۵ تعداد این محل ۵۱۱۹ نفر با ۱۱۶۸ خانوار و در سال ۱۳۸۰ تعداد جمعیت به ۵۷۱۰ نفر با ۱۳۵۶ خانوار رسیده است
تعداد جمعیت و خانوار در سال های مختلف در روستای بفروئیه
جمعیت در سال ۱۳۵۵ خانوار در سال ۱۳۵۵ جمعیت در سال ۱۳۶۵ خانوار در سال ۱۳۶۵ جمعیت در سال ۱۳۷۵ خانوار در سال ۱۳۷۵ جمعیت در سال ۱۳۸۰ خانوار در سال ۱۳۸۰
روستای بفروئیه ۲۷۸۷ ۶۱۰ ۴۳۶۳ ۸۸۴ ۵۱۱۹ ۱۱۶۸ ۵۷۱۰ ۱۳۵۶
بر اساس محاسبات انجام شده نرخ رشد جمعیت بین سال های ۱۳۶۵-۱۳۵۵، ۶۳/۴ درصد و بین سال های ۱۳۷۵-۱۳۶۵،۶/۱ درصد و در بین سال های ۱۳۸۰-۱۳۷۵ به ۲/۲ درصد رسیده است.