فایل ورد کامل مقاله تعریف بازی؛ تحلیل علمی مبانی روانشناختی، اجتماعی و آموزشی در طراحی و اجرای بازی‌ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تعریف بازی؛ تحلیل علمی مبانی روانشناختی، اجتماعی و آموزشی در طراحی و اجرای بازی‌ها دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تعریف بازی؛ تحلیل علمی مبانی روانشناختی، اجتماعی و آموزشی در طراحی و اجرای بازی‌ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تعریف بازی؛ تحلیل علمی مبانی روانشناختی، اجتماعی و آموزشی در طراحی و اجرای بازی‌ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تعریف بازی؛ تحلیل علمی مبانی روانشناختی، اجتماعی و آموزشی در طراحی و اجرای بازی‌ها :

تعریف بازی

هر نوع فعالیتی که ، توسط کودکان به منظور تفریح انجام گیرد ، بازی نامیده می شود .
مربیان ورزش از بازی تلقی جامع تری دارند . آن ها معتقد‌ند که ( بازی عبارت است از فعالیتی که افراد با میل و رغبت در اوقات فراغت انجام می دهند).
بر خلاف نظریات گذشتگان که بازی را تنها وسیله ای برای اتلاف انرژی مازاد بدن می دانستند ، کودکان به هنگام بازی بخشی از نیروی ذهنی و بدنی خود را بکار می گیرند .و بازی را بخشی از زندگی خویش به حساب می آورند اما نباید این نکته را فراموش کرد که کودک از انجام این فعالیت لذت می برد.

در یک فرهنگ لغت ۱۰ معنای متفاوت برای واژه – در جایگاه اسمی – و ۲۴ معنای متفاوت برای واژه ( بازی کردن ) – در جایگاه فعلی – دیده می شود . اما به نظر می رسد که واژه ( بازی ) برای افراد مختلف ، کاربردهای متفاوتی را دارد . برای روشن شدن این مبحث به مثال های ذیل توجه نمائید:
۱- مادری که از سر و صدای فرزندش به ستوه می آید فریاد می زند : ” برو بیرون ، این قدر اذیتم نکن ، بو بازی تو بکن ” این مادر به فرزندش می فهماند که من مشغول هستم و شما نیستید . کار من با اهمیت است و کار شما بی اهمیت می باشد . متأسفانه دیدگاه بسیاری از مادران بدین صورت است.
۲- در یک کلاس معلم به شاگردانش می گوید : ” به جای بازی پشت میزاتون فقط باید درس بخونید.”

۳- بازدید کننده ای – از کلاس درس یک دبستان – هنگامی که دانش آموزان کلاس را ترک می کنند به دانش آموزان می گوید : ” شما آنقدر چیزهای جالب توجه برای بازی کردن دارید که من مایلم مجدداً به مدرسه شما بیایم و شما را ملاقات کنم .”
دانش آموزان ناراحت می شوند و اعتراض می نمایند “ما داریم کار میکنیم بازی نمی کنیم “.در این مثال بازی ، با کار متفاوت است اما ما نمی توانیم این نکته را بیان نمائیم که بازی ، متضاد کار است .

اگر یک کودک خردسال را در هنگام بازی با دقت بسیار مشاهده نمائید در می یابید که کودک با دقت تمام با اسباب بازی خود بازی می کند . از دیت هایش با مهارت بسیار استفاده می کند ونشان می دهد که مشغول استدلال است . از یک فرضیه به سوی فرضیه دیگری حرکت می نماید.
در حقیقت رفتار او همانند یک فرد بزرگسال است که در حال انجام دادن یک پروژه تحقیقاتی است.

در قرن اخیر فیلسوفان و روان شناسان همواره در صدد بوده اند که در پیرامون فعالیت های کودکان به کشف حقایقی نائل گردند . آنان دریافتند که راه های بسیاری برای مشاهده کودکان ،در هنگام بازی وجود دارد و در موقعیت های متفاوت ، باید از روش های مناسب با آن استفاده کرد. زیرا هر شیوه ای ارزش خاص خود را دارد . اگر فردی تمایل دارد به صورت محسوس به بازی نظر بیافکند ، نخست باید از راهکارهایی که صاحب نظران در این زمینه مطرح کرده اند آگاهی داشته باشد .

اگر در اندیشه آن هستند که فرزندان شما از شخصیت کاملی برخوردار شوند و در آینده نزدیک به دیگاه های سنجیده دست یابند . باید آنها ، مراحل مختلف رشد را به خوبی طی نمایند . اگر در طی مراحل از رشد ، کودک رشد مطلوب را کسب نماید و دوران کودکی رضایت بخشی را سپری کند ، آن گاه به صورت فردی شاد و سرزنده به زندگی مسرت بخش خویش ادامه داد .

یکی از راه هایی که در این مرحله از رشد ممکن است به نحو موفقیت آمیزی حاصل شود برخورداری از فرصت کافی برای بازی آزاد است .
شاخصه های ذیل در بازی کودکان تأثیرا بسزایی دارد.
۱- نگرش های والدین و معلمین
۲- ویژگیهای مسکن کودک : نظیر سکونت در آپارتمان ها ، خانه های حیاط دار
۳- ترافیک خیابان ها

۴- تنش های فزاینده ای که والدین تحت تأثیر آن ها زندگی می کنند .
دوران پیش از دبستان ف برای والدین مسایلی ایجاد می کند ، زیرا کودکان باید سرگرم شوند و از امکانات بازی استفاده نمایند . اما راه هایی وجود دارد که والدین می توانند شرایط مناسبی را برای کودکان – پیش از ورود به دبستان – فراهم آورد.
نظرات متخصصان تعلیم و تربیت در پیرامون بازی
تا کنون نظریات بیشماری ، پیرامون بازی کودکان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است اما با این وجود ما نمی توانیم یک تعریف جامع را برای بازی کودکان بیابیم . زیرا بازی خون جاری در رگ های زندگی کودکان است .

برای آشنایی با دیدگاه های نظریه پردازان به تعاریف ذیل توجه نمایید:
ماریا مونته سوری : ” بازی حرفه کودک است .”
جان دیویی :” بازی چیزی است که در حال انجام دادن از آن لذت می بریم . اما کار چیزی است که ، پایان آن خوش آیند می باشد .”
زیگموند فروید : “بازی موقعیت هایی را فرراهم می آورد که عواطف ، به طور واضح بیان شده و همچنین رشد پیدا کنند.”
ژان پیاژه : ” آیا این بازی نیست که به کودک اجزه می دهد تا نشانه ها را جایگزین واقعیت های زندگی کند ؟”
ویگوتسکی : ” بازی به رشد و پیشرفت روز افزون کودک کمک می کند .”

بازی باعث می شود تا کودک ، رفتارهای غیر عادی خود را بهتر کنترل نماید . همچنین کودک را نا گزیر می نماید تا ماهیت اشیاء را درک نماید و این امر موجب می گردد کودک تفاوت خیال و واقعیت را دریابد .
آیا کودکان ، تنها به این علت به بازی کردن می پردازند که از بازی لذت می برند ؟آیا کودکان ، تنها به خاطر تشویق معلمان به بازی کردن می پردازند ؟
بازی آزادانه انتخاب می شود

آیا کودکان می توانند ، آنچه را که دوست دارند . انتخاب نمایند ؟ آیا آن ها اجزه دارند بر اساس عقاید خودشان بازی کنند و محل های مناسب آموزشی را خودشان ترتیب دهند؟
بازی یک عملکرد هدفمند است . کودکان در هنگام بازی احساس رضایت می کنند ، حتی اگر این بازی نتیجه ای هم نداشته باشد ، کودکان از بازی کردن لذت می برند .
مربیان در هنگام برگزاری بازی ها باید به این نکته توجه داشته باشند که ، کودکان حق انتخاب داشته باشند به عنوان مثال : اگر کودک بپرسید ، آیا قصد داری با لگوهایت یک خانه بسازی یا یک مدرسه ؟ این رفتار نا مناسب مانع از تصمیم گیری کودک می شود و قدرت انتخاب او را محدود می نماید .
مراحل متفاوت بازی کودکان

محققیین عقیده دارند که بازی از مراحل تکاملی مختلفی می گذرد .
۱- بازی کاربردی و کشف اعضای بدن : فعالیت های ساده و تکراری که در آن کودک اعضای بدن خود را لمس و نکاتی را یاد می گیرد ، به عنوان مثال : هنگامی که کودک با انگشتان خود بازی می کند و یا آن را می فشارد و یا زمانی که او خمیر بازی را به صورت لوله در می اورد.
۲- بازی ساده : بازی هایی که دارای هدف و منظور خاصی باشند بازی های سازنده نامیده می شود . مانند : ریختن آب برای پر کردن سطل
۳- بازی های نمایشی ( دراماتیک ) : که در این بازی ها کودک انجام کاری را نشان می دهد و سعی بر یادگیری کاربرد آن ها می کند .
۴- بازی های قانون مندانه : این بازی ها برای کودکان خردسالانه مناسب نیستند اما برای کودکان بزرگسال مناسب است . برنامه های رقابتی در این بازی ها توسعه بیشتری پیدا می کند.

۵- بازی های غیر اجتماعی : در این مرحله کودک فعالیت های اجتماعی محدودی را انجام می دهد و به طور موازی بازی می کند . منظور از بازی موازی آن است که ، کودک در نزدیکی کودک دیگر و با وسایل مشابه به او به بازی می پردازد، اما کودک برای تأثیر نهادن بر او اقدامی را انجام نمی دهد.
۶- بازی هایی با فعالیت های اجتماعی محدود : در این مرحله کودکان به تنهایی بازی می کنند اما در هنگام بازی ، با یکدیگر به تبادل رفتار می پردازند ونظرات خود را به یکدیگر بیان می کنند.

بازی هایی با تأثیرات متقابل اجتماعی
در بازی های مشارکتی ، کودکان تمایل دارند که فعالیت های خود را به صورت جداگانه انجام دهند .اما اسباب بازی های خود را باهم تعویض کنند و رفتار یکدیگر را مورد نقد و بررسی قرار دهند.
۱- بازی های مشارکتی : کودکان با همکاری یکدیگر برای یک هدف مشترک تلاش می کنند . این گونه بازی ها دسته جمعی ، مخصوص کودکان پیش دبستانی است .
۲- بازی های انفرادی : این بازی ها اغلب در خردسالان مشاهده می شود اما اگر در بزرگسالان به دفعات مشاهده شود : جای تأمل دارد . بزرگسالان نیاز دارند تا در بعضی مواقع در حریم شخصی خود فکر کنند . اما اگر این امر ، به صورت یک عادت در آید جای نگرانی است . البته بازی های موازی در بعضی مواقع ، بعد از بازی های گروهی مشاهده می شوند.
بازی های نمایشی :

بازی های نمایش مستلزم تقلید از بعضی افراد می باشد . در اجرای نمایش ارتباط کلامی و تأثیر متقابل بین دو یا چند نفر تقویت می شود . اجرای یک نقش همان تقلید از فرد است .
توجه به هدف بازی و یافتن راهی برای اجرای نمایش تا پایان وقت لازم ، از اهداف دیگر این نوع بازی می باشد .
خردسالان و کودکان نوپا ، رفتار اجتماعی مناسبی را در بازی های نمایشی از خود نشان می دهند،

به عنوان مثال : در تمام دنیا و با هر فرهنگی بازی ” مدرسه بازی ” توسط والدین با کودکان انجام می شود .
اغلب بازی های سنتی ، بازی های حرکتی هستند . مانند : دست زدن ، آواز خواندن ، دویدن ، لی لی حوضک و قایم باشک . این بازی ها پیوند های عاطفی میان کودکان را تقویت می نماید و مهارت های اجتماعی آن ها را افزایش می دهد و احساس همکاری و صمیمیت را در کودکان پدید می آورد.
بر اساس دیدگاه “کوپلان و روبین ” کودکانی که در زندگی از امکانات کمتری برای بازی برخوردارند ، کمتر می توانند خود را با جامعه تطبیق دهند.
در بازی های نمایشی که توسط کودکان انجام می شود مهارت های ذیل کسب می شود :

۱- ایجاد حس هم دلی : کودک می آموزد که از شخص دیگری تقلید کند ، در نتیجه احساس هم دلی و توجه به دیگران در او تقویت می شود .
۲- رشد شخصیت اجتماعی : کودک با بازی در نقش دیگران در می یابد که مادر ،پزشک و یا پرستار چگونه فکر می کنند و این آگاهی ، موجب رشد شخصیت اجتماعی او می شود .
۳- کسب مهارت های اجتماعی : انتظار کودک برای این که نوبتش شود ؛ توفیقات اجتماعی که کودک به دست می آورد. دانستن این نکات که کودک ، چگونه مورد تأیید یک جمع قرار می گیرد ؟ کودکان ، چگونه کار گروهی را انجام می دهند ؟ کلید موفقیت کودک در جامعه است.
پیشرفت ذهنی در بازی

براساس نظریات ” پیاژ و ویگ.تسکی ” بازی اصلی ترین عامل رشد – شناختی – کودک است .همچنین یکی از پاک ترین روش های فکری قابل دسترسی برای خردسالان می باشد. کودکان در قالب بازی با درک واقعیت ها و کنترل مهارت های شخصی ، به تعادل دست می یابند.بازی های تخیلی ، حافظه ی کودک را توانمند می سازد و اطلاعات و معلومات کودک را افزایش می دهند . کودک در بازی های نمایشی ، از لغات توصیفی بیشتری نسبت به دایره ی لغت روزمره استفاده می کند.
عوامل مؤثر در بازی

بدون تردید بازی یکی از فعالیتهای اساسی کودکان است و کودکان از راه بازی ، دنیای پیرامون خود را می شناسند و آن را تجربه می کنند . کودکان احساس ها و نیازهای خود را از راه بازی ابراز می نمایند ، در جریان آن اهداف خود را جستجو می نمایند و دیدگاه ها و احساسات خود را با خیال پردازی بیان می کنند . همچنین از طریق بازی آرزوهایشان را به واقعیت نزدیک می نمایند و بر نگرانی ها و اضطراب های خود غلبه می کنند . از سوی دیگر کودکان در هنگام بازی به توانایی های جسمانی خود پی می برند و در تقویت و ایجاد مهارت های گوناگون سعی و تلاش می کنند و به همین علت بازی در اعاد مختلف جسمانی ، عاطفی ، شناختی ، اخلاقی و ; دارای ارزش است .
بازی کودکان متأثر از عواملی مانند : جنسیت ، هوش ، سن و محیط می باشد که هر یک به نحوی در روند بازی تأثیر می گذارند . در این جا به طور خلاصه عوامل فوق مورد بحث و بررسی قرار می گیرند.
۱- ویژگیهای فردی
عوامل تشکیل دهنده موقعیت روانی و تشخیص کودکان با یکدیگر یکسان نیستند همین تفوت خلقیات و تمایلات کودکان را از یکدیگر متمایز می کند.