فایل ورد کامل مقاله کنترل کیفیت در شرکت سایپا؛ تحلیل علمی استانداردهای تولید، نظام‌های نظارتی و پیامدهای صنعتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله کنترل کیفیت در شرکت سایپا؛ تحلیل علمی استانداردهای تولید، نظام‌های نظارتی و پیامدهای صنعتی دارای ۴۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله کنترل کیفیت در شرکت سایپا؛ تحلیل علمی استانداردهای تولید، نظام‌های نظارتی و پیامدهای صنعتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله کنترل کیفیت در شرکت سایپا؛ تحلیل علمی استانداردهای تولید، نظام‌های نظارتی و پیامدهای صنعتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله کنترل کیفیت در شرکت سایپا؛ تحلیل علمی استانداردهای تولید، نظام‌های نظارتی و پیامدهای صنعتی :

پیشگفتار :
خداوند را شکرگزارم که توفیق تدوین این مجموعه را در پایان دوره کارشناسی برایم فراهم نمود .
از آنجایی که بحث کیفیت در ‏فرآیند تولید همواره برایم جالب بوده است بر آن شدم تا موضوع پایان نامه ام را در این راستا انتخاب کنم و در اینجا از تمامی دوستان و بزرگوارانی که مرا در این امر یاری نمودند کمال تشکر و قدردانی را دارم .

ابتدا مطلب را با بررسی تاریخچه شرکت سایپا آغاز خواهیم کرد و سپس به روشها، ابزار و نظریه های موجود در رابطه با کیفیت فرآیند خواهیم پرداخت . بعد از آن می بینیم که فرآیند تولید خودرو پراید صبا به چه صورت انجام می شود و در دنباله به چگونگی تعیین کیفیت قابل قبول این خودرو می پردازیم . در پایان برای روشنتر شدن مراحل تعیین کیفیت در سایپا قطعه سپر را مورد بررسی قرار خواهیم داد .
با آرزوی موفقیت
فرخ حیدری

مقدمه:
با رشد فکری انسانها انتخاب فعالیتها و فرآیندهای عملیاتی به شیوه تهیه و استفاده بهینه مواد اولیه کمیاب، روشهای تصمیم‌گیری و ماحصل کار تکامل بسزا یافتند ، در یک مقطع از زمان دیگر انسان مجبور نبود روزانه به شکار برود نیازمندیهای آنی خانواده را فراهم سازد همفکری و همکاری و رقابت به آنها قدرت داد تا وسیعتر و عمیقتر فکر کند ، به سرعت بیاموزند با شتاب به کار گیرند با احتیاط با آزمایش بگذارند با تأمل نتایج را بررسی کنند و با تفکر در بهبود ماحصل کار اقدام ورزند در این راستا سطح خدمات رو به بهبودی رفت کالاها مرغوبیت چشمگیری بدست آوردند و نیازمندیها به سرعت فراهم گردید.

برای کاربرد صحیح ابزارهای تولید و وسایل کار، انسان مجبور شد که عمیقتر فکر کند و برای تولید فرآورده‌های مرغوب از مواد عالی و با دوام استفاده نماید. به سرعت در مورد طرح و ساخت کالاهای صنعتی و نحوه فروش و بهره‌وری فکر کرد و با گذشت زمان به مشخصه‌های ذاتی و غیر‌ذاتی و فرآیندهای چون ظاهر، زیبایی، رنگ، نرمی، سختی، خشکی، سبکی، و سنگینی، مقاومت و اندازه حجم، انعطاف‌پذیری، قدرت، سرعت، و بازده اهمیت خاص دارد و در این هنگام بود که در مورد قابلیت و دوام و کیفیت فرآورده‌ها اندیشید و در جهت بهبود و اصلاح آن گام‌های مؤثر و منظمی برداشت.

بنابراین با پیشرفت صنایع و تکنولوژی می‌توان گفت که » کیفیت محصول« یکی
از مهمترین عوامل برای تأمین نیازهای مشتریان می‌باشد و کنترل کیفیت با اهمیتی خاص امروزه در تمام صنایع مطرح و بکار گرفته می‌شوند.
معمولاَ قیمت و کیفیت دو عامل تعیین کننده در خرید کالاهای مورد نیاز مشتریان می‌باشد بعد از خرید، مشتری قیمت محصول خریداری شده را فراموش کرده اما کیفیت زمینه‌ای برای استفاده و یا تحسین از کالا مادامیکه در اختیار صاحب آن می‌باشد خواهد بود.

کیفیت عامل تعیین کننده در محصول نه تنها برای مشتری بلکه برای سازنده آن نیز می‌باشد.
مشتریان همواره در پی محصولاتی هستند که بتوانند نیازهای آنها را بطور مطمئن درتحت بدترین شرایط برآروده سازند. و سازندگان باید بدین خواسته آنها پاسخ گویند حال ما برای این وظیفه یعنی اطمینان کیفی چه باید بکنیم؟ آیا کاربرد ایده‌های خوب بطور اتفاقی سبب ایجاد کارها بطور مناسب می‌شود؟ به هیچ وجه بلکه این امر سبب اتلاف انرژی خواهد شد. ما باید بر مبنای اطلاعات کیفی روزانه قادر به تشخیص مشکلات فرآیند و نحوه رفع آنها و علل آنها باشیم.
در اینجا باید به مطالعه اصول بهبود و اطمینان کیفی بمنظور دستیابی به توانایی تجزیه و تحلیل اطلاعات برخورد عمیق به مسائل و روشهای خاص مورد نیاز برای کنترل کیفیت خواهیم پرداخت.

فصل اول
تاریخچه شرکت سایپا

۱-ورود خودرو به ایران
۲-روابط عمومی گروه خودروسازی سایپا
۳-چارت سازمانی
۴-ارتباط سالن ها
۵-گزارش وضعیت شرکت های خودروساز سایپا
۶-عملکرد فروش و خدمات پس از فروش شرکت

بخش اول
ورود خودرو به ایران
کلیات:
با اختراع موتورهای چهار زمانه درون‌سوز در نیمه اول قرن ۱۹ و تکمیل آن متناسب با پیشرفتهای دانش بشری و سرانجام تولید انبوه انواع خودروها در اوایل قرن بیستم، مورد استفاده اتومبیل به عنوان وسیله‌ای لوکس و تجملی جهت گشت گذار آخر هفته و نشان دادن برتری منزلت اجتماعی مالک آن تغییریافت و به صورت وسیله‌ای ضروری برای رتق و فتق مشکلات روزمره زندگی بخصوص در شهرهای رو به گسترش درآمد و گسترش زندگی شهرنشینی نیز بر ضرورت تولید بیشتر و متنوع‌تر انواع خودرو تأثیر نهاد.

در ایران نیز متناسب با افزایش ارتباط خارجی و توسعه زندگی شهرنشینی، مورد استفاده اتومبیل به عنوان یک کالای لوکس و سپس با تأخیر نسبتاَ طولانی به عنوان یک کالای ضروری مشهود است. بر اساس اطلاعات موجود، مظفرالدین شاه قاجار اولین پادشاهی بود که اقدام به خرید اتومبیل کرد. او در نخستین سفرش به فرنگ دستور خرید اتومبیل مورد علاقه‌اش را صادر می‌نماید و سعدالدوله وزیر مختار ایران در بلژیک را مسؤل این امر می‌گرداند. به هر حال اتومبیلی با سلیقه شاه ایران خریداری و به همراه راننده بلژیکی که به همین منظور استخدام شده بود، از را ه دریا ارسال می‌گردد تا قبل از مراجعت شاه به پایتخت، او سوار بر این اتومبیل وارد تهران شود. هر چند که این اتومبیل اولین خودور وارد شده به خاک ایران

نبود اما تمایل و رغت شاه به اتومبیل، موجب ترغیب سایرین به خصوص متمولان و درباریان ایران به خرید اتومبیل ابزار برتری اجتماعی گردید. عدم وجود راههای مناسب برای تردد خودروها در ایران و حتی در تهران، قیمت نسبتا بالای اتومبیل و آشفتگی‌های مالی و اقتصادی ایران آن روز، از جمله موانع عمده ورود خودرو به میزان زیاد در عهده‌ قاجاریه بود. وادرات خودرو به ایران پس از سال ۱۳۰۰ با توجه به افزایش ارتباط بین المللی و بهبود راههای مواصلاتی تا حدودی رشد یافت اما رشد بیشتر روند واردات خودرو مربوط به سالیان پس از جنگ جهانی دوم بود، به طوری که بر اساس آمار و ارقام موجود واردات خودرو به ایران طی سال ۱۳۳۴ بالغ بر ده هزار دستگاه خودرو با ارزش دومیلیارد و دویست و پنج میلیون ریال بوده است.

تولید اتومبیل به صورت مونتاژ
از سال ۱۳۳۷ به دنبال افزایش روزافزون تقاضای خرید خودرو، اندیشه ساخت اتومبیل البته به صورت مونتاژ در کشور صورت‌گرفت، اما اقدامات عملی در این زمینه با صدور تصویب‌نامه‌ای در سال ۱۳۲۴ از سوی وزارت اقتصاد در خصوص چگونگی شرایط صدور پروانه ساخت خودرو صورت پذیرفت. پس از صذور تصویب‌نامه مزبور افرادی با مشارکت برخی از شرکتهای خودروساز خارجی تقاضای خوردو را نمودند. از تقاضای پذیرفته شده در آن زمان می‌توان به صدور پروانه تأسیس برای شرکت‌های ایران ناسیونال( ایران خودوری فعلی) شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل‌های سیتروئن (سایپای فعلی) و جنرال موتورز ایران( پارس خوردی فعلی) اشاره نمود.

تأسیس شرکت‌های سهامی ایران
تولید اتومبیل‌های سیتروئن
شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل‌های سیتروئن در سال ۱۳۴۴ در زمینی با مساحت ۲۴۰ هزار متر مربع و زیربنایی ۲۰ هزار متر با سرمایه اولیه ۱۶۰ میلیون ریال تأسیس گردید. این شرکت در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۴۵ تحت شماره ۱۳۳۱ در اداره ثبت و شرکت‌ها و مالکیت صنعتی تهران ثبت و شرکت‌ها و مالکیت صنعتی تهران ثبت و در اواخر ۱۳۴۷ با شماره پروانه ۳۲۱۰۹ با مشارکت شرکت سیتروئن فرانسه به مرحله بهره‌برداری رسید.

به موجب پروانه تأسیس صادره از سوی وزارت اقتصاد در سال ۱۳۴۴ با تأسیس کارخانه ساخت و بهره‌برداری اتومبیل سواری بیابانی به ظرفیت سالیانه چهار هزار و پانصد دستگاه و پس از اجرای کامل ضوابط ساخت تولید در حد نیازمندی‌های بازار موافقت گردیده است. همچنین مبتنی بر اساسنامه اولیه شرکت دارای تابعیت سیتروئن و لوازم و قطعات یدکی آنها در ایران طبق اجازه و امتیازی که از طرف شرکت سهامی آندره سیتروئن فرانسه به شرکت واگذار شده و فروش مصنوعات مزبور و هر گونه اعمال بازرگانی صنعتی دیگر که به نحوی از انحاء به طور مستقیم یا غیر مستقیم به موضوع شرکت مربوط و یا آن را تسهیل نماید شروع به فعالیت نمود.

به هر حال با صدور پروانه تأسیس و تعیین اعضای هیئت مدیره شرکت فعالیت خود را در اواخر سال ۱۳۴۵ به صورت رسمی آغاز نمود. تهیه زمین احداث نخستین سالن تولید( سالن بدنه و رنگ فعلی) تهیه و تدارک لوازم مورد نیاز و تقاضای ثبت علامت به همراه کلمه SAIPAC ( سیپاک) که مأخوذ از عبارت فرانسوی نام شرکت Societe Annonyme inranienne De Production Automobil «Citroen بود و همچنین تقاضایی ثبت کلمه ژیان برای انواع اتومبیل‌های تولیدی( هرچند که بعد‌ها کلمه ژیان به یک نوع از محصولات شرکت اطلاق گردید.) و… از جمله اقداماتی بود که تا سال ۱۳۴۷ یعنی زمان بهره‌برداری از شرکت صورت گرفت. اولین تولیدات شرکت که با روشی کاملاَ دستی و بدون به کارگیری تجهیزات مدرن در نیمه دوم سال ۱۳۴۷ تولید و روانه بازار گردید، شامل اتومبیل وانت ژیان با نام اختصاصی» آکا« و خودروی سواری ژیان با نام اختصاری» ژیان« بود. آکا تنها تا سال ۱۳۵۰ ادامه داشت و به طور مجموع

۱۰۳۵ دستگاه آکا در طول سه سال تولید و روانه بازار شد. اما تولید ژیان سالیان متمادی ادامه داشت و هر ساله با افزایش تولید مواجه شد، به خصوص از سال ۱۳۵۳ با توجه به نصب و راه‌اندازی ابزارهای بادی و سایر لوازم و امکانات مورد نیاز تولید این خودرو سیر صعودی یافت و در طول ۱۳ سال تولید این خودرو یعنی تا سال ۱۳۵۹ تعداد ۹۹۱۲۹ هزار دستگاه ژیان تولید گردید.
اتومبیل مهاری، خودوری دیگری بود که تولید آن از سال ۱۳۵۰ در شکت سهامی ایران تولید اتومبیل‌های سیتروئن آغاز و در طی هشت سال تولید( تا پایان سال ۱۳۵۷) مجموعاَ ۱۰۵۸۴ دستگاه مهاری تولید و روانه بازار گشت. از دیگر تولیدات این شرکت می‌توان به تولید انواع خودروی پیکاب در چهار مدل معمولی، مسقف، دولوکس و کار اشاره نمود. تولید خودروی بسیار سبک و جنس بدنه فایبرگلاس، محصول دیگری بود که تنها طی دو سال ۱۳۵۲ و ۱۳۵۳ تولید آن در شرکت ادامه داشت که امروزه می‌توان برخی از انواع نخستین تولیدات شرکت سایپا را در سطح شهر ملاحظه نمود.

تغییر نام شرکت
در مورخ۳۰/۲/۵۴ عنوان شرکت با حذف کلمه سیتروئن از انتهای عبارت فرانسوی آن به » شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل« تغییر یافت و نام سایپا SAIPA از جمع حروف اول عبارت فرانسوی عنوان شرکت اخذ گردید.
«Societe Annonyme Iraniene De Production Automobile »

تولید رنو ۵
با توجه به لزوم جایگزینی خودروی مناسب‌تر به جای ژیان که از تکنولوژی به

روزتری برخوردار باشد مسؤولین وقت شرکت اقدام به انعقاد قراردادی با شرکت رنو به منظور تولید این خودرو در ایران گرفتند. لذا یکی از محصولات عمده تولید شده در این شرکت خودرو » رنو۵« بود که تولید ۳ در آن از سال ۱۳۵۵ در شرکت ساپیا آغاز گردید و سپس تولید مدل۵ درب آن تا سال ۱۳۷۲ ادامه داشت. در این سال با جایگزینی اتومبیل کلاس کوچک» پراید« عملا تولید رنو در شرکت ساپیا متوقف گردید و خط تولید این خودرو به شرکت پارس خودرو(یکی از اعضای گروه خودروسازی ساپیا)منتقل گشت.

تولید انواع پراید
از سال ۱۳۷۱ با توجه به بررسی‌های انجام شده و گزارش‌های تکمیلی که حاوی توجیه فنی و اقتصادی لازم بود جایگزینی خودرویی برتر با تکنولوژی روز و قیمت مناسب احساس گردید. لذا تولید» پراید« با نام‌های ایرانی نسیم و صبا در دو مدل ۵ و۴ از سال ۱۳۷۲ پس از انعقاد قراردادی با شرکت کیاموتورکره آغاز گردید. نکته حایز اهمیت در تولید»پراید« روند رو به رشد ساخت داخلی قطعات این خودرو می‌باشد. در حالی که در بدو تولید این محصول در ایران اکثر قطعات آن از خارج وارد می‌شد، امروزه با تلاش مستمر متخصصین داخلی شاهد ساخت بیش از ۸۵% کل قطعات این خودرو در ایران هستیم. همچنین با تغییرات به عمل آمده بر روی شکل ظاهری این محصول توسط مرکز تحقیقات و نوآوری خودرو شرکت سایپا مدل‌های جدیدی از پراید طراحی گردید که در این میان می‌توان به مدل پراید استیشن با نام اختصاصی» نسیم سفری«، از سال ۱۳۷۷ به بازار عرضه گردیده است. و مدل‌های دیگر چون» پراید لیفت بک«، » پراید فیس لیفت« اشاره نمود.

تولید انواع نیسان
از سال ۱۳۶۲، وانت نیسان جونیور نیز با حجم موتور ۲۰۰۰ سی‌سی جزو تولیدات شرکت سایپا قرار گرفت و از سال ۱۳۶۴ امتیاز ساخت این وانت از شرکت زامیاد خریداری و تولید این خودرو در انحصار شرکت سایپا واقع شد. در سال ۱۳۶۹ به منظور افزایش قدرت این اتومبیل، با استفاده از تکنولوژی پیشرفته‌تر موتور جونیور با حجم ۲۴۰۰ سی‌سی جایگزین موتور قبلی گشت. طراحی، ساخت و عرضه وانت نیسان دوکابین از سال ۱۳۷۱ و اعمال تغییراتی در اطاق بار این خودرو به منظور افزایش کیفیت آن در سال ۱۳۷۳ از فعالیتهای دیگر شرکت سایپا بود و سرانجام در اواخر سال ۱۳۷۶ با توجه به خرید ۵۱% از کل سهام شرکت زامیاد توسط شرکت سایپا و الحاق این شرکت به گروه خودروسازی سایپا، خط تولید این محصول مجدداَ به شرکت زامیاد منتقل گردید.

تولید انواع خودرو کلاس متوسط
در سال ۱۳۷۱ با نصب تجهیزات تولید خودروی کلاس متوسط در سالن‌های
تولید، تولید خودرو » رنو۲۱« با همکاری شرکت رنو فرانسه و با حجم موتور ۱۷۲۱ آغاز گردید اما هنوز دو سال از تولید این خودرو نگذشته بود که طرف فرانسوی خواهان افزایش قیمت محصول تولید شده گردید که با رد این درخواست از سوی مدیران شرکت عملاََ قرارداد تولید رنو ۲۱ فسخ و تولید این خودرو در ایران خاتمه یافت.

به منظور انتخاب و جایگزینی خودرو سواری کلاس متوسط دیگری به جای» رنو ۲۱« پس از بررسی و پیگیری‌های لازم و مطالعات فنی و اقتصادی، خودرو سواری »زانتیا« از محصولات شرکت سیتروئن بر مبنا و شرایط قرارداد تراز ارزی مطرح و در بهمن‌ماه سال ۱۳۷۸ قراردادی بین شرکت سایپا و شرکت سیتروئن فرانسه منعقد گردید که براساس آن در مرحله نخست و ظرف یک سال شرکت سیتروئن ۱۳ هزار و ۵۰۰ دستگاه خودروی تولیدی سایپا را خریداری خواهد کرد. همچنین شرکت سیتروئن متعهد گردیده است که قالب‌ها و ابزار و تجهیزات مربوط به قطعات بدنه و وسایل تزیینی خودرو را به تدریج به سایپا منتقل نماید.

با انعقاد این قرارداد، شرکت سایپا به عنوان پایگاه اصلی صادرات خودرو سیتروئن به کشورهای تازه استقلال یافته و حوزه خلیج فارس عمل خواهد کرد و می‌تواند تولیدات خود را به سایر کشورها همچون کشورهای ترکیه، روسیه و اوکراین نیز صادر کند.
لازم به ذکر است عنوان تراز ارزی در قرارداد فوق بدین معناست که طرف فرانسوی موافقت نموده به جای دریافت ارز محصولات تولیدی شرکت سایپا را دریافت کند. به عبارت دیگر مجموع خرید سایپا از طرف فرانسوی معادل خریدی است که سیتروئن از سایپا خواهد داشت. بدیهی است انعقاد چنین قراردادی حاکی از حرکت جدی در عرصه صنعت خودروسازی کشور است که با سرمایه‌گذاری‌های عدیده ، به‌کارگیری دانش و فن‌آوریهای نوین، و… هر روز بالنده خواهد شد.

بخش دوم
روابط عمومی گروه خودروسازی سایپا

در سال ۱۳۷۷ با توجه به سیاست‌های جدید سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مبنی بر تمرکز بیشتر در فعالیت‌های صنعت خودروسازی کشور، استفاده بهینه از امکانات موجود در مجموعه شرکت‌های تحت پوشش سازمان، ایجاد رقابت و… وزارت صنایع زمینه‌های ادغام مجموعه‌های خودروسازی را در قالب دو گروه بزرگ خودروساز ایجاد و تحت عناوین:
۱- گروه خودروسازی سایپا

۲- گروه خودروسازی ایران خودرو
متمرکز نمود. امروزه گروه بزرگ خودروسازی سایپا با بیش از ۷۷ شرکت وابسته و با در اختیار داشتن سهم عمده‌ای از بازار داخلی خودرو یکی از قطب‌های بزرگ صنعت خودروسازی ایران را تشکیل می‌دهد. به طوری که ۱۰۰ درصد سهام شرکت‌های سایپا یدک، قالب‌های بزرگ صنعتی سایپا، آیتسکو، اس‌سی‌تی(SCT)، سازه‌گستر،مؤسسه فرهنگی ورزشی سایپا، نماد سازه خودرو، شیشه ایمنی، متاخودرو، مهندسی توسعه خودرو، سایکو، سایپاپرس، رایان سایپا، تولید رینگ سایپا، مرکزتحقیقات و نوآوری خودرو سایپا، سایان توسعه سرمایه‌گذار، سایان الکترنیک، خدمات بیمه‌ای رایان سایپا، سایان اعتبار و شرکت مهندسی و بازرگانی تأمین و جمع‌آوری و بسته‌بندی سایپا. همچنین بیش از ۵۰ درصد سهام ۱۵ شرکت و سهام ۴۲ شرکت را با کمتر از ۵۰ درصد به خود اختصاص داده است.

استراتژی و برنامه‌های گروه خودروسازی سایپا
گروه خودروسازی سایپا به منظور تبدیل شدن به یک خودروساز بین‌المللی، با تشکیل شورای برنامه‌ریزی استراتژیک در سال ۱۳۷۶ و با عضویت مدیران عامل شرکت‌های عمده تحت پوشش، مشاورین مدیر عامل، معاونین شرکت، و جمعی از اقتصاددانان با ریاست مدیریت عامل شرکت سایپا، برنامه بلند مدتی را در سه مرحله با فواصل زمانی معین به جهت انطباق با برنامه‌ریزی‌های کلان اقتصاد کشور به ترتیب ذیل:

۱) برنامه‌های کوتاه مدت(از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳): شامل برنامه‌هایی که از قبل به مرحله اجراء درآمده و باید برای تثبیت و نهادینه کردن آنها اقدام نمود.
۲) برنامه‌های میان مدت(از ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۰): شامل برنامه‌هایی که مبانی و مقدمات آن وجود دارد و برای اجرای آن باید تلاش بیشتر نمود.
۳) برنامه‌های بلند مدت(از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰): شامل استراتژیهایی که فعلاَ در
دسترس نیستند و جهت اجرای آن باید مقدمات و امکاناتی را فراهم نمود. که برخی از محورهای اصلی برنامه به شرح ذیل می‌باشد:
۱) تبدیل شدن به خودروساز بین‌‌المللی با تنوع تولید انواع خودرو

۲) بهبود کیفیت خودروهای ساخته شده در حد استانداردهای جهانی به منظور حفاظت از محیط زیست و سلامت و رفاه بشری
۳) مشتری‌گرایی و کسب رضایت مشتریان از طریق بهبود کیفی، افزایش امکانات خودروها، تنوع محصولات تولید شده و گسترش خدمات بعد از فروش
۴) توسعه صادرات با توجه به ظرفیت‌های موجود در بازارهای جمهوری‌های تازه‌ استقلال یافته آسیای میانه و حوزه خلیج فارس
۵) انعقاد قراردادهایی مبتنی بر تراز ارزی با خودروسازان معتبر بین‌المللی به منظور راه‌یابی در شبکه بازارهای جهانی خودرو
۶) کاهش ارزبری واحد محصول با تأکید بر توانایی طراحی و ساخت کلیه قطعات خودرو در داخل کشور

۷) برنامه‌ریزی برای تأمین و اعتلای سطح توانایی‌های نیروی انسانی به عنوان اصلی‌ترین عامل رشد و توسعه
۸) اصلاح ساختار سازمانی گروه و دست‌یابی به اصول جدید مدیریت
۹) متمرکزسازی و استفاده از حداکثر ظرفیت‌های موجود
۱۰) خصوصی‌سازی گروه سایپا

ناگفته پیداست که دست‌یابی به برنامه‌های فوق‌ و ایجاد زمینه‌های ورود فعالانه به عرصه بازار رقابتی خودرو در سطح جهانی، نیازمند افزایش ظرفیت‌ها و توانایی‌ها در کلیه موارد اعم از طراحی، قطعه‌سازی، پشتیبانی و… است. بر این اساس گروه خودروسازی سایپا با سرمایه کلان به منظور دستیابی به آخرین فن‌آوری‌ها و پیشرفت‌ها پروژه‌هایی را تعریف نموده که برخی از آنها عبارتنداز:

۱) احداث سالن رنگ جدید
۲) احداث سالن‌های جدید مونتاژ
۳) طراحی و ساخت و راه‌اندازی خط تولید خودروی جدید کاروان(ون)

۴) توسعه تولید شیشه ایمنی خودرو سایپا
۵) احداث کارخانه رینگ فولادی انواع خودروهای سایپا
۶) توسعه کارخانه کمک فنرسازی ایندامین سایپا
۷) طراحی و تولید پراید انژکتوری
۸) احداث و تجهیز مرکز تحقیقات و نوآوری
۹) احداث کارخانه شاتون‌سازی
۱۰) و…

«چارت سازمانی شرکت خودروسازی سایپا»

بخش چهارم

«ارتباط سالنها »

بخش پنجم
گزارش وضعیت شرکت سایپا و شرکتهای خودروساز گروه سایپا

روند خصوصی سازی سایپا

گزارش سایپا

گزارش گروه سایپا
(چهار شرکت خودروساز)
شرکتهای گروه سایپا بر حسب موضوع فعالیت:

۱- خودروساز
۲- پارس خودرو
۳- سایپا دیزل
۴- زامیاد
۵- قطعه‌ساز
۶- مگا موتور
۷- قالبهای بزرگ
۸- سازه‌گستر
۹- سایپا آذین
۱۰-پلاسکو کار
۱۱- مالیبل
۱۲-ایندامین
۱۳-شیشه نشکن
۱۴-شیشه ایمنی
۱۵- تولید رینگ
۱۶- سایپا پرس
۱۷-ابزارآلات

خدمات مهندسی وبازرسی کیفیت:

۱- سایکو
۲- مهندسان مشاور وسائط نقلیه
۳- آیتسکو
۴- مهندسی و توسعه سایپا
۵- تحقیق و توسعهR&D
۶- مرکز‌‌تحقیقات‌‌و‌‌نوآوری‌ صنایع ‌سایپا
۷- خدمات پس از فروش
۸- سایپا یدک
۹- مالی اعتباری
۱۰-رایان سایپا

طرح‌های پروژه‌های سرمایه‌گذاری گروه سایپا
سرمایه‌گذاری و پروژه‌ها :
سرمایه‌گذاری بیش از ۳۲۰۰ میلیارد ریال در پروژ‌ه‌های اجرا شده و در دست اجرا.
تعداد ۵۳ پروژه با میانگین پیشرفت ۸۵درصد در دست اجرا می‌باشد.
طرح‌های در دست مطالعه و بررسی :
۳۳ طرح با پیش‌بینی اعتبار ۱۵۴۰ میلیارد ریال و ۱۸۵ میلیون دلار

دستاوردهای گروه سایپا در سال۱۳۸۲
• طرح جایگزینی خودروهای فرسوده گروه سایپا
• خرید شرکتهای ایران رادیاتور و زر
• کسب بالاترین رشد در گروه سواری در نیمه اول سال ۸۲ با ۴/۶۳ درصد
• راه‌اندازی مینی‌بوس گاز سوز ایویکو در زامیاد و کامیون FM در سایپا دیزل
• شروع طرح لیزینگ خودرو
• راه‌اندازی تولید موتور CLCپراید

بخش ششم
گزارش عملکرد فروش و خدمات پس از فروش شرکت سایپا

اقدامات انجام گرفته در جهت رضایت مشتریان از خدمات فروش
۱- کاهش زمان تحویل خودرو(پس از پرداخت مابه التفاوت).
۲- کاهش زمان انتظار پس از ثبت نام(پس از پرداخت).
۳- حذف تفاوت رنگ(یکسان نمودن قیمتهای رنگ متالیک و روغنی).
۴- تحویل خودروهای جایگزین به مشتریانی که خودروهای تحویلی آنها قابل اصلاح نبوده و یا دارای اشکالات اساسی می‌باشد.
۵- صدور بیمه نامه شخص ثالث برای خودروهای امانی به منظور جلوگیری از خسارت به مشتریان از زمان تحویل خودرو تا تاریخ صدور فاکتور و اسناد.
۶- انجام شماره‌گذاری و بیمه شخص ثالث بدون حضور مالک.
۷- طرح شفاف‌سازی و نحوه محاسبه قیمت، مبلغ مابه التفاوت قیمت پایه و سود مشارکت در دعوت نامه‌های ارسالی برای مشتری.
۸- انتخاب نمونه‌های تصادفی از مشتریان و برقراری تماس با آنها به منظور ارزیابی میزان رضایت مشتریان از نمایندگی‌ها و اعمال دیدگاههای آنها در تغییر ساختار عملکرد نمایندگی‌ها.
۹- ایجاد فضای مناسب و امکان پذیرایی برای مشتریان حضوری که مایلند خودروی خود را مستقیماَ از اداره تحویل، تحویل بگیرند.
۱۰- تهیه دفترچه راهنما ثبت نام مشتری تا مرحله تحویل خودرو برای نمایندگان به منظور جلوگیری از اتلاف وقت و تسهیل در امور مشتریان.

اقدامات انجام گرفته در جهت بهبود خدمات پس از فروش
۱- افزایش تعداد نمایندگی‌ها .
۲- افزایش عاملیت‌های مجاز تک منظوره( باتری – جلوبندی و…) .
۳- انجام طرح امداد نوروزی .
۴- تأسیس شرکت امداد خودرو سایپا .
۵- ایجاد طرح صدای مشتری .
۶- برگزاری همایش مخصوص نمایندگی‌ها( در چند مرحله) .
۷- ارتقاء طرح دانش نمایندگی‌ها و BENCH MARKING از طریق اعزام نمایندگی‌ها به خارج از کشور( فرانسه و ژاپن) .
ادامه اقدامات انجام گرفته در جهت بهبود خدمات پس از فروش .
۸ـ تشکیل جلسات خاص خدمات پس از فروش بصورت هفتگی با حضور مدیر عامل گروه و مدیران عامل شرکتهای مرتبط .
۹- استقرار حذاقل یک مهندس در هر نمایندگی .
۱۰- طراحی و چاپ استانداردهای تعمیراتی .
۱۱- انجام طرح‌های نظر سنجی برای اخذ نظر مشتریان( یکبار) .
۱۲- ارتقاء سیسستم نرم‌افزاری تعمیرگاه از پایه DOS به پایه WINDOWS و در آینده WEB BASE .
۱۳- انجام طرح برای ادغام طرح نرم‌افزاری تعمیرگاهی و نمایندگی فروش .

برنامه‌ها، اهداف
بهبود نظام مدیریت شبکه خدمات پس از فروش از طریق مدیریت منطقه‌ای
استقرار سیستم تضمین کیفیت ۹۰۰۰ ISO ویرایش ۲۰۰۰
ایجاد تعمیرگاه مرکزی در غرب تهران
ارتقای رتبه نمایندگی‌ها بر اساس نظام ارزشیابی وزارت صنایع
استقرار نظام آراستگی در کلیه نمایندگی‌ها( اخذ مصوبه سایپا، خرید مکان)
طرح ED نمودن آستری قطعات بدنه
پروژه امداد منطقه

فصل دوم
«نظریه ها و روش‌های موجود در کنترل کیفیت فرآیند»

بخش اول :
الف-سیستم کنترل فرآیند
ب-چرخه بهینه سازی فرآیند

بخش دوم :
الف-تاریخچه کنترل کیفیت
ب-یک تعریف ویژه برای کنترل کیفیت
ج-فواید کنترل کیفیت

بخش سوم :
استفاده از ابزارهای کنترل کیفیت در طرحریزی کنترل فرآیند

بخش چهارم :
روشهای آماری مفید در کنترل کیفیت فرآیند
الف-مدلسازی
ب-ابزارهای SPC
ج-نمونه گیری جهت پذیرش

بخش پنجم :
معرفی روش (شش سیگما)

بخش ششم :
معرفی روش ارزشیابی VES

بخش اول
الف-سیستم کنترل فرآیند :
یک سیستم کنترل فرآیند را می توان به عنوان سیستم بازخوردی به شمار آورد . کنترل فرآیند آماری یک نوع از این سیستمهای بازخوردی است . سیستم های بازخوردی دیگری نیز وجود دارند که آماری نیستند . چهار عامل فرآیند عبارتند از :
۱-فرآیند : منظور از فرآیند مجموعه ای از فروشندگان ، تولید کنندگان ، افراد ، وسایل ، مواد داده ای ، روشها و محیطی که در آن کار به منظور به دست آوردن ستاده‌ها انجام می شود و مصرف کننده که محصول را مورد استفاده قرار می دهد . شکل زیر این ارتباط را نشان می دهد . انجام یافتن کامل فرآیند به ارتباط میان فروشنده و خریدار ، نحوه طرح و انجام فرآیند و نحوه به کار انداختن و اداره آن بستگی دارد . بقیه سیستم کنترل فقط در صورتی کمک خواهد کرد که در نگهداری و بهینه‌سازی فرآیند سودمند واقع شوند .

۲-اطلاعات مربوط به انجام یافتن فرآیند : با مطالعه نحوه واقعی انجام یافتن کار فرآیند می توان به اطلاعات مفید و گسترده ای دست یافت . البته اطلاعات مهمی از طریق درک خود فرآیند و نوسان های داخلی آن کسب می ود . مشخصه های فرآیند (مانند درجه حرارت ، زمان چرخه ، سرعت خوراندن دادن ها ، غیبت ، تاخیر ، بازده و تعداد انقطاع) می بایست مورد توجه قرار بگیرد . همچنین باید هدف هر یک از مشخصه ها را که باعث بهره وری کامل می شود معین ساخت ، و بعد با نظارت کامل ، مغایرت آنها را با هدفشان به طور دقیق کنترل کرد . چنانچه اطلاعات جمع آوری و به طور صحیح تجزیه و تحلیل شود ، نشان خواهد داد آیا فرآیند در حالت مناسب اداره می شود یا خیر . اقدام مناسب برای بهبود فرآیند باید بعداً انجام گیرد تا محصول بهتر تولید گردد . چنانچه اقدامی ضروری باشد ، بایستی به موقع و مناسب انجام گیرد ، در غیر این صورت اطلاعات جمع آوری شده ضایع خواهد شد .

• اقدام در مورد فرآیند : اقدام هایی که در مورد فرآیند انجام می شود ، معمولاً زمانی سودمند هستند که از نوسان هایی که امکان دارد باعث مغایرت در مشخصه فرآیند ، در نتیجه ، خراب شدن ستاده های فرآیند شود ، جلوگیری کند . این اقدام ها ممکن است تغییراتی در نحوه عملکرد فرآیند (آموزش کارکنان ، تغییر مواد داده و غیره) و یا دیگر تغییرهای اساسی (تعمیر ماشینها ، نحوه ارتباط ها ، طرح فرآیند که در درجه حرارت و یا درجه رطوبت تاثیر داشته باشد) را شامل شود . اثر این اقدامها می‌بایست کاملاً دقیق بررسی شود تا اقدام جدید یکسری ، در صورت نیاز ، انجام گیرد.

• اقدام در مورد ستاده ها : اقدامهایی را که می توان در مورد ستاده انجام داد ، معمولاً اقتصادی نیست وزمانی انجام می شود که پیشگیری و ردیابی یا بازرسی و تصحیح محصول خارج از محدوده ویژه بدون در نظر گرفتن مشخصه فرآیند مشکل آفرین باشد . متاسفانه چنین ستاده هایی با مشخصه های مورد نیاز خریداران سازگاری مستمر داشته نداشته باشد ، احتمال بازبینی کلیه قطعات تولید شده و جدا کردن قطعه‌های خراب از بقیه قطعه ها نیاز خواهد بود . این عمل می بایست تا انجام دادن تغییر کلی در مورد فرآیند دنبال شود تا از ارسال قطعه خراب برای خریداران جلوگیری به عمل آید و بهینه سازی های لازم فرآیند انجام گیرد .
• البته کاملاً پیداست که بازرسی و اقدامی پس از آن در مورد محصول تولیدی ، حرکت نامناسب به منظور اداره فرآیند است . اقدام در مورد ستاده فقط می بایست در حد فاصل انجام یافتن کارهای بهینه سازی در مورد فرآیند انجام گیرد . بنابراین اطلاعاتی که در این بین جمع آوری می شود می بایست به منظور تجزیه و تحلیل فرآیند و تصحیح عوامل فرآیند باشد .

ب-چرخه بهینه سازی فرآیند :
برای بهبود بخشیدن به فرآیند با استفاده از سیستم کنترل «کیفیت آماری» ، از چرخه ای سه مرحله ای می توان استفاده کرد . فرآیند هایی که شامل بهینه سازی است در یکی از مراحل چرخه بهینه سازی قرار می گیرند . نقش هر یک از مراحل چرخه بهینه سازی عبارت است از :
۱-تجزیه و تحلیل فرآیند :
وقتی که بهبود فرآیندی مدنظر قرار می گیرد ، می بایست درک واقعی از فرآیند وجود داشته باشد . بنابراین موضوعهای زیر و تجزیه تحلیل موارد زیر می تواند ما را در درک فرآیند کمک کند .
• کار فرآیند چیست ؟
• چه مشکلاتی ممکن است پیش بیاید ؟
– چه چیزهایی در فرآیند نوسان خواهد داشت ؟
– چه اطلاعاتی درباره نوع نوسانها در حال حاضر موجود است ؟
– چه متغیرهایی بیشتر نسبت به نوسانها حساسیت نشان می دهند؟
• کار فعلی فرآیند در حال حاضر چگونه است ؟

– آیا ستاده های فرآیند در حال حاضر ضایعات تولید می کنند و یا اینکه احتیاج به دوباره کار می دارند؟
– آیا ستاده های سازمان در حال حاضر تحت کنترل آماری است ؟
– آیا فرآیند صلاحیت لازم را دارد ؟
– آیا فرآیند قابل اطمینان است ؟

بسیاری از روشها مانند جلسات گروهی ، مشاوره با کسانی که اینگونه فرآیند ها را به وجود می آورند و یا درباره آن اطلاعات کافی دارند ، مرور تاریخچه فرآیند و یا انجام دادن تجزیه و تحلیل موارد خطر و عواقب آن می بایست مورد استفاده قرار گیرد تا اطلاعات کافی به دست آید . نمودارهای کنترل فرآیند ، که در این مجموعه مطرح می‌‌‌گردد ، بهترین ابزاری است که می توان برای این منظور به کار برد . این روشهای ساده آماری به مدیر فرآیند کمک خواهد کرد که تفاوت علل عام و خاص را درک کند . علل خاص که می بایست شناسایی و حذف گردد و پس از آن شاخصهای صلاحیت فرآیند را می توان برآورد کرد .

۲-ابقای فرآیند :
وقتی که شناخت کافی از فرآیند بدست آمد ، می بایست آن را در صلاحیتی مناسب نگهداری کرد . فرآیندها پویا و تغییرپذیرند . کار فرآیند می بایست دائماً زیرنظر قرار گیرد تا مقایسه مناسب جهت پیشگیری تغییرهای ناپسند جمع آوری شوند و اقدام‌های لازم به عمل آید . این اقدام های لازم می بایست درک و در موسسه بنیان نهاده شود . دوباره باید گفت این روشهای ساده که در این مجموعه شرح آن خواهد رفت این امکان را به مدیر فرایند خواهد داد . ایجاد و استفاده از نمودارهای کنترل فرآیند و دیگر روشهای آماری به مسئولان کمک خواهد کرد تا در فرآیند نظارت کامل داشته باشند . چنانچه روشهای مورد استفاده علائم کافی را ارائه کردند که نشان دهنده تغییر فرآیند باشد ، مقیاسهای مؤثری می بایست به سرعت گرفته شود تا علل و سببها شناسایی گردد و اقدام لازم در مورد آنها انجام گیرد .

در این مرحله از چرخه بهینه سازی ، به سادگی می توان فعالیتهای بهینه سازی را متوقف کرد . حائز اهمیت است که منابع موجود جهت بهینه سازی هم در سازمانها حدی دارد . این منابع ممکن است کم و یا به حد وفور وجود داشته باشد ، ولی باید توجه کرد که کوتاهی در جهت مرحله دیگر چرخه بهینه سازی به رقابت نامساعد منجر خواهد شد .