فایل ورد کامل مقاله تاریخچه باشگاه رئال مادرید؛ بررسی علمی سیر شکل‌گیری، افتخارات و نقش آن در فوتبال جهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تاریخچه باشگاه رئال مادرید؛ بررسی علمی سیر شکل‌گیری، افتخارات و نقش آن در فوتبال جهان دارای ۷۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تاریخچه باشگاه رئال مادرید؛ بررسی علمی سیر شکل‌گیری، افتخارات و نقش آن در فوتبال جهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تاریخچه باشگاه رئال مادرید؛ بررسی علمی سیر شکل‌گیری، افتخارات و نقش آن در فوتبال جهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تاریخچه باشگاه رئال مادرید؛ بررسی علمی سیر شکل‌گیری، افتخارات و نقش آن در فوتبال جهان :

تاریخچه رئال مادرید

نام رسمی: رئال مادرید

سال تاسیس: ۱۹۰۲

رئیس باشگاه: رامون کالدرون

نایب رئیس باشگاه : خوسه لوئیز لوپز سررانو

رئیس افتخاری: آلفردو دی‌استفانو

استادیوم: سانتیاگو برنابئو

(۷۸ هزار نفری)

زمین تمرین: سینداد دپورتیوا

حامی مالی:
Bwin

طراح لباس: آدیداس

لباس اصلی: سراسر سفید با خطوط آبی و سرشانه

اسامی مستعار: سپیدها، ققنوس‌ها، وایکینگ‌ها و کهکشانی‌ها

اسطوره همیشگی:رائول گونزالس بلانکو و زین الدین زیدان

هوادارن ویژه: ژنرال فرانکو
(دیکتاتور اسبق اسپانیا، خوان کارلوس ،پادشاه اسبق اسپانیا(

قهرمانی لالیگا:

۳۰ بار، اولین بار در سال (۳۲-۱۹۳۱) و آخرین بار در فصل (۲۰۰۶-۲۰۰۷(

قهرمانی جام حذفی:

۱۷ بار، اولین بار (۵-۱۹۰۴) آخرین بار در فصل (۹۳-۱۹۹۲)

افتخارات اروپایی:

قهرمان جام قهرمانی اروپا:
(لیگ قهرمانان ۹ بار)، اولین بار در فصل (۵۶-۱۹۵۵)، آخرین بار در فصل

(۲۰۰۲-۲۰۰۱) قهرمان جام یوفا: ۲ بار در سال‌های (۸۶-۱۹۸۵) و (۸۵-

۱۹۸۴) قهرمان جام بین قاره‌ای: ۳ بار در سال‌های (۲۰۰۰-۱۹۶۰)

نگاهی کوتاه به اسطوره های باشگاه

۱ آلفردو دی ‌استفانو (پیکان طلایی)

اگر فوتبال باشگاهی را دنیایی متفاوت از فوتبال ملی بدانیم، آلفردودی‌استفانو در

رده‌بندی بهترین فوتبالیست‌های قرن بعد از پله قرار داشت، او به دلیل مصدومیت

فرصت خودنمایی در جام‌های جهانی نیافت اما پنج بار پیاپی رئال را قهرمان اروپا

کرد و نخستین بازیکنی بود که دو بار پیاپی توپ طلایی را صاحب شد. او در سه

باشگاه معتبر دنیا نظیر ریورپلاته، بارسلونا و رئال مادرید بازی کرد. اما مساله

ملیت او بسیار مبهم است. او در سال ۱۹۲۶ در یک خانواده ایتالیایی در بوینوس

آیرس متولد شد و بعدها از آرژانتین به اسپانیا رفت و تبعه این کشور شد. او

بهترین گلزن تمامی رقابت‌های اروپایی محسوب می‌شود. دی‌استفانو امروز رئیس

افتخاری باشگاه به شمار می‌رود. دوره حضور وی در رئال به عنوان بازیکن

(۱۹۶۶-۱۹۵۴) و به عنوان مربی (۸۳-۱۹۸۲) و (۹۱-۱۹۹۰) می‌باشد

۲فرانتس پوشکاش «گلزن رؤیایی«

پوشکاش نابغه چپ پای مجار که از نوجوانی عضو سواره نظام مجارستان شده

بود، در ۱۸ سالگی نخستین بازی ملی‌اش را مقابل اتریش انجام داد و پس از یک

دهه رویایی در کنار مجارهای جادویی، چشم فوتبال دوستان را خیره کرد.

در سال ۱۹۵۸ به دلیل اشغال کشورش توسط روس‌ها به اسپانیا رفت و تبعه این

کشور شد و عصر طلایی رئال را در کنار دی‌استفانو خلق کرد. او در ۸۰ بازی

ملی ۸۳ گل به ثمر رساند. پوشکاش در سال ۱۹۹۶ بازنشسته شد و مربیگری

رئال را به عهده گرفت و در ۳۹ بازی اروپایی، ۳۵ پیروزی را برای رئال به

ارمغان آورد. دوران حضور در رئال به عنوان بازیکن (۶۶-۱۹۵۹) و به عنوان

مربی(۱۹۶۶-۱۹۶۸)

۳هوگو سانچس (اعجوبه مکزیکی)

سانچس درخشش خود را با کسب عنوان آقای گل جام جهانی جوانان در ۱۷

سالگی آغاز کرد. او چهار سال برای اتلتیکو گلزنی کرد و سرانجام با پیوستن به

رئال باشکوه‌ترین دوران زندگی‌اش را آغاز کرد. سانچس پنج بار آقای گل لالیگا

شد و با قیچی برگردان بی‌نظیرش، که از میانه میدان برای رئال به ثمر رساند،

بهترین گل سال ۱۹۹۰ را زد. دوران حضور در رئال (۱۹۹۲-۱۹۸۵)

۴ امیلیو بوتراگئینو (ملقب به ال بوتره(

امیلیو از آغاز تا پایان برای رئال بازی کرد. او از ۱۷ سالگی به عضویت

کارسیا، تیم پایه‌ای رئال درآمد و با این تیم توانست در فینال جام حذفی مقابل تیم

اصلی رئال بایستد. او در ۳۴۱ بازی همراه رئال توانست ۲۱۷ گل به ثمر برساند

و هفتمین گلزن برتر تاریخ باشگاه محسوب شود. سرانجام وقتی که در سال ۱۹۹۵

بازنشسته شد، برای اینکه به بارسلونا نپیوندد به مکزیک رفت و سه سال در آنجا

بازی کرد.

۵خوزه آنتونیو کاماچا:

او که سابقه هدایت سپیدها را داشت بعد از ناکامی اسپانیا در یورو ۲۰۰۰ به

پرتغال رفت و در تیم بنفیکا به فعالیت خود ادامه داد. او پس از شکست‌های تلخ

رئال و اخراج کوئیروز، به دعوت پرس پاسخ مثبت داد و هدایت این تیم افسانه‌ای

را به دست گرفت.

رئال مادرید پس از او ناکامی های فراوانی را تجربه کرد تا اینکه به دست مطمئن

و کار بلد مردی از برزیل به نام واندرلی لوکزامبورگو سپرده شد.

آلفردو دی استفانو بزرگترین اسطوره تاریخ باشگاه رئال مادرید

تولد: چهارم جولای ۱۹۲۶

محل تولد: بوینوس آیوس- آرژانتین

باشگاهها: ریورپلات، هوراکان، میلوناریوس، رئال مادرید، اسپانول

مهمترین افتخارات:

قهرمان لیگ آرژاتین ۱۹۴۵، ۱۹۴۷، قهرمان کوپا آمریکا ۱۹۴۷، قهرمان جام

باشگاه های اروپا ۱۹۵۶، ۱۹۵۷، ۱۹۵۸، ۱۹۵۹، ۱۹۶۰، قهرمان جام باشگاه

های جهان ۱۹۶۰، پنج بار آقای گل لیگ اسپانیا، مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۵۷ و

۱۹۵۹

تیم ملی آرژانتین : ۷ بازی، ۷ گل

تیم ملی اسپانیا: ۳۱ بازی، ۲۳ گل

بی شک آلفردو دی استانو بزرگترین اسطوره تاریخ باشگاه رئال مادرید است.

نابغه ای که این باشگاه را به پر افتخارترین تیم تاریخ اروپا بدل ساخت وقتی که

عامل اصلی پنج قهرمانی پیاپی این تیم در جام باشگاه های اروپا شد. دی استفانو

در سال ۱۹۲۶ در بوینوس آیرس متولد شد و تحت تعلیم پدرش مهارت های اولیه

فوتبال را آموخت.

او با تیم محلی بارانکاش شروع کرد و در هفده سالگی توسط مدیر باشگاه ریور

پلات کشف شد و به این تیم پیوست. از آنجا که در یورپلات امکان خودنمایی

چندانی نیافت به مدت یک سال در هوراکان به طور قرضی بازی کرد و در ۲۵

بازی ۱۰ گل برای این تیم به ثمر رساند. در بازگشت به ریورپلات، دی استفانو

در طی سه فصل برای تیمش ۴۹ گل به ثمر رساند و در سال ۱۹۴۷ با این تیم

قهرمان آرژانتین شد. سپس راهی میلوناریوس یکی از باشگاه های کلمبیا شد و در

طی پنج سال ۱۶۷ گل برای این تیم به ثمر رساند.

به دنبال اخراج آرژانتین از فیفا، امکان ادامه فوتبال حرفه ای برایش ممکن نبود

،بنابراین راهی اسپانیا شد و به دنبال توافق مدیران میلوناریوس با رئال مادرید به

این تیم پیوست. باشگاه بارسلونا که پیش از آن با ریورپلات بر سر انتقال دی

استفانو به توافق رسیده بود جنجالی به راه انداخت که موجب دخالت فدراسیون

فوتبال اسپانیا شد و مقرر گردید که دی استفانو یک سال برای رئال مادرید و سال

دیگر برای بارسلونا بازی کند ولی وقتی مسئولان بارسلونا تمرین وی را دیند از

سهم خود انصراف دادند. دی استفانو هنر خود را در اولین دیدار با بارسا به نمایش

گذاشت و با چهار گلی که به ثمر رساند باعث پیروزی ۵-۰ رئال مادرید شد.

در طی یازده فصل حضور این نابغه بزرگ، باشگاه رئال مادرید به هشت عنوان

قهرمانی در لیگ اسپانیا دست یافت و پنج بار جام باشگاه های اروپا را فتح کرد.

دی استفانو به عنوان یک مهاجم از مهارت های قابل توجهی برخوردار بود از

جمله بازی با هر دو پا و همچنین قدرت بازی سازی و حتی شرکت در کارهای

دفاعی. یکی از بیادماندنی ترین بازی های او، فینال جام باشگاه های اروپا در سال

۱۹۶۰ بود که طی آن تیم اینتراخت فرانکورت با سه گل او و چهار گل فرانس

پوشکاش ۷-۳ شکست خورد و رئال مادرید به پنجمین قهرمانی خود دست یافت.

دی استفانو در سال های ۱۹۵۷ و ۱۹۵۹ عنوان برترین بازیکن اروپا را به دست

آورد و پس از کناره گیری از رئال مادرید،در سال ۱۹۶۴ به اسپانول پیوست و دو

فصل برای این بازی کرد تا بالاخره در سن ۴۰ سالگی کفش های خود را برای

همیشه بیاویزد. دی استفانو در سالهای بعد به مربیگری روی آورد و با هدایت

والنسیا این تیم را به مقام قهرمانی جام حذفی اسپانیا در سال ۱۹۷۹ رساند. مدتی

هم سرمربی رئال مادرید بود و سپس سال ها به عنوان ریاست افتخاری این باشگاه

در کنار تیم سابقش بوده است.

نوع و رنگ پیراهن رئال مادرید در بازیهای مختلف

شاید تنها عده کمی از طرفداران بایرن مونیخ و منچستر یونایتد هستند که با تصمیم

فیفا مبنی بر اعطای لقب «بزرگ‌ترین باشگاه تاریخ فوتبال» به رئال مخالف باشند.

از شکست تلخ سه بر یک در مقابل بارسلونا در نخستین فصل لیگ اسپانیا دوران

افسانه‌ای تیم آنها در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ نیم‌قرن طول کشید و بعد رئال دوباره ۳۲

سال انتظار کشید تا در سال ۹۷ باردیگر قهرمان اروپا شود. آخرین توفیق بزرگ

آنها فتح لیگ قهرمانان در سال ۲۰۰۲ و قهرمانی لالیگا در سال ۲۰۰۳ است. حالا

این باشگاه سمبل فوتبال اسپانیا و به نوعی اسپانیا قلمداد می‌شود. دست یافتن رئال

به اعتبار جهانی مقارن با زمانی بود که اسپانیایی‌ها در جام جهانی ۱۹۵۰ غوغا به

پا کرده بودند. در این دوران، کشور به خاطر آشفتگی پس از جنگ‌های داخلی از

قحط سالی در عذاب بود. گرچه صنعت توریسم تازه شکل گرفته بود اما وضع

اقتصادی خراب به نظر می رسید. ژنرال فرانکو، خودکامه بزرگ اسپانیا بر آن

بود که از پیروزی‌های رئال به عنوان ابزاری در جهت آشتی دادن غرب با

حکومت دیکتاتوری‌اش استفاده کند. رئال به شدت از سوی فرانکو، ملقب به کادیو،

حمایت می‌شد و در مقابل، بارسلونا، سمبل کاتالان‌ها مورد ظلم قرار می‌گرفت.

پس از مرگ فرانکو شرایط تا حدودی تعدیل شد. گرچه شرایط مالی به‌رغم طبیعت

ولخرج رئال همچنان در سطح عالی باقی ماند، اما قدرت گرفتن باشگاه‌های رقیب

نظیر بارسلونا سبب شد که رئال از سال ۱۹۵۷ به بعد اقتدار مطلق سه‌ دهه‌ای خود

را از دست بدهد. همان طور که تیم‌های بزرگ انگلیس تحت تاثیر افراد خاصی

بوده‌ که پایه‌های مستحکم باشگاه را بنا نهاده‌اند، ارتقای رئال از سطح یک تیم محلی

مادرید تا جایگاه رؤیایی فعلی در دنیا نیز مدیون یک نفر است. منچستر یونایتد مت

بیزلی را داشت، لیورپول بیل شنکلی را و آرسنال هم هربرت چیمن را، رئال هم

سانتیاگو برنابئو را داشت. بازیکن دهه سی رئال که از سال ۱۹۴۳ تا زمان مرگ

ژنرال فرانکو در سال ۱۹۷۵ مدیر باشگاه بود. در آن زمان مادرید به خانه فعلی

خود واقع در خیابان اصلی شهر مادرید «کاستیانا» نقل مکان کرد و پایه‌های یک

باشگاه بین‌المللی شد تا با جمع‌آوری ستاره‌های فوتبال از سراسر دنیا بتواند

افتخارات متعددی را نصیب خود سازد. گرچه شاه آلفونسوی سیزدهم در سال

۱۹۲۰ نشان سلطنتی خود را به باشگاه بزرگ پایتخت اهدا کرده بود اما حرکت

اصلی رئال دو دهه بعد با مدیریت کارآمد برنابئو آغاز شد. ژنرال فرانکو در

۱۹۴۷ همه اسپانیا را بسیج کرد تا با کمک‌های عمومی فراوان، استادیوم سانتیاگو

برنابئو را افتتاح کنند. در ادامه آلفردو دی‌استفانو و فرانتس پوشکاش، ترکیبی از

تکنیک‌ لاتینی و قدرت هجومی مجارهای جادویی، در کنار فرانسیسکو خنتو، اساس

تیم طلایی رئال را شکل دادند. پس از پیروزی قدرتمندانه هفت بر سه در مقابل

اینتراخت فرانکفورت در فینال جام باشگاه‌های اروپای ۱۹۶۰ در هیمدون پارک

گلاسکو آنها پنج دوره نخست این رقابت‌هارا فتح کردند که این افتخار بزرگ به

عنوان رکورد در جام باشگاه‌های اروپا به ثبت رسیده است. آنها سپس در فصل

۶۲-۶۱ مقابل بنفیکا شکست خوردند تا یک نایب قهرمانی اروپا را به دست آورده

باشند. قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا در فصل ۶۶-۶۵ به عنوان ششمین قهرمانی

«ققنوس‌ها» نامیده شد. پس از مرگ برنابئو افتی سریع در باشگاه پدید آمد. دو جام

یوفا در سال‌های ۸۶ و ۱۹۸۵ و چندین قهرمانی لیگ در آن شرایط ناامیدکننده،

نظر کسی را جلب نکرد. در این مدت باشگاه عرصه رفت و آمد ۱۷ مدیر شد، که

یکی پس از دیگر عزل شدند. ستاره‌های گرانقیمت خارجی که به طور دیوانه‌وار و

بدون هدف خرید و فروش می‌شدند نیز بلای دیگر رئال بودند. بازیکنان اسپانیایی

مادرید در دهه ۱۹۷۰ بسیار استوار بودند و ستاره‌های دهه هشتاد درخششی
دوچندان داشتند.

امیلیو بوتراگئینو، گونسالس میشل، مارتین واسکس، در دهه نود که مدیر وقت

باشگاه رومان مندوسا برای خرید ستاره‌هایی مثل روبرتو کارلوس، پردراک

میاتوویچ، کلارنس سیدورف سرمایه‌گذاری کرد. لورنسوسانس چندان بلند پرواز

نبود و تنها مک منمن انگلیسی و نیکلاس آنلکای فرانسوی را به مادرید آورد. ریخت

و پاش‌های آنچنانی باشگاه که از دهه ۱۹۳۰ با شکستن رکورد نقل و انتقالات در

جریان خرید «ریکاردوزامورا» دروازه‌بان افسانه‌ای بارسلونا،‌ سرآمد تمامی

باشگاه‌ها شده بود، چیز چندان عجیبی نیست اما با نزدیک شدن به انتهای دهه نود،

هرچقدر این ولخرجی‌ها فزونی یافت، پاداش‌های بیشتر و بیشتری را نصیب رئال

ساخت. ابتدا پردراک میاتوویچ، با گلی که در فینال لیگ قهرمانان ۱۹۹۸ به

یوونتوس زد، مادریدی‌ها چندان در حسرت هفتمین جام می‌سوختند که گویی برای

نخستین قهرمانی انتظار می‌کشند.

رئال با استفاده از تاکتیک‌های دفاعی فابیو کاپلو موسوم به «کاتانا چیو» قهرمان

لیگ در فصل ۹۷-۱۹۹۶ را که در آن داور سوکر ۲۴ گل و رائول ۲۱ گل به ثمر

رساندند، به دست آورد و دورانی جدید را آغاز کرد. حتی فرو ریختن اعتبار ملی

اسپانیا در جام جهانی ۹۷ هم رئال را سرافکنده نکرد. کاپیتان ایه رو محور اصلی

تیم بود. او رهبری تیمی جوان متشکل از رائول، مورینتس، سالگادو و

ایکرکاسیاس را برعهده داشت که پایه‌گذار ادامه قهرمانی‌های رئال شدند. پس از

اینکه جان توشاک انگلیسی نتوانست در نیم فصل ابتدایی ۲۰۰۰-۱۹۹۹ رئال را به

جایگاه مناسبی برساند، ویسنته دل بوسکه به عنوان مربی جدید معرفی شد.

حضور «مرد خانه» بر روی نیمکت سبب شد که رئال موقتا مشکلات را پشت سر

بگذارد و در آستانه ورشکستگی با پیروزی والنسیا، آن هم با سه گل، دوباره

قهرمان اروپا شود. قهرمانی رئال در لیگ قهرمانان ۲۰۰۰ بر پیشرفت تیم ملی

اسپانیا در یورو ۲۰۰۰ هم تاثیر زیادی گذاشت. فصل بعد لوئیس فیگو با رکورد

۵۶ میلیونی یورویی از چنگ بارسلونا بیرون کشیده شد. این به معنای تحقق

نخستین شعار تبیلغاتی فلورنتینو پرس، رئیس جدید و جاه‌طلب رئال بود که در

انتخاباتی همانند انتخابات ایالات متحده با رسوایی بر لورنسوسانس پیروز شده بود.

پرس رئال را با ۱۸۵ میلیون یورو بدهی و در شرایط دشوار مالی تحویل گرفت و

رؤیای افتخارات اروپایی در عالم واقعیت را با این حقیقت که رئال صاحب گنجی

رؤیایی است توام کرد. آنها زمین تمرینشان در مرکز شهر مادرید را فروختند و

بدهی‌هایشان را پرداختند، اما پرس به جای روش‌های صرف‌جویانه، زین‌الدین

زیدان را هم به دنبال فیگو و با رکورد ۶۴ میلیون یورو به برنابئو آورد.

رئال جشن تولد صد سالگی‌اش را با گل جادویی زیدان در فینال لیگ قهرمانان

۲۰۰۲-۲۰۰۱ در مقابل لورکوزن، نهمین قهرمانی، اروپا کامل کرد. تحقق

شعارهای پرس ادامه یافتند آنها ثابت کردند که علاوه بر به دست آوردن جام،

چگونه به دست آوردن آن همه برایشان اهمیت دارد. خرید رونالدو آخرین افتخاری

بود که در کارنامه رئال ثبت شد ولی بعدا معلوم شد که آنها به دنبال افتخارات

زیادی هستند. بنابراین دیوید بکام را خریدند. اما با ورود این دو عجوبه برزیلی

انگلیسی فقط یک قهرمان لالیگا در این دو فصل به دست آمد. در مرحله نیمه نهایی

لیگ قهرمانان مغلوب یوونتوس شدند و در فصل اخیر با شکست از موناکو از دور

مسابقات حذف شدند و در لالیگا با شکست‌های پیاپی اواخر فصل بر رتبه چهارم

ایستادند تا پس از فصل ۱۹۶۸ این بدترین عنوان تیم کهکشانی باشد. مادرید در

فصل بعد ا رقیب دیرینه خود بارسلونا رقابتی تنگاتنگ داشتو اگر در نیوکمپ ۳ بر

۰ شکست نمی خورد می توانست رتبه دوم را با قهرمانی تعویض کند.

آدرس:
Avda. Concha Espina 1 ES – 28036 Madrid
+۳۴-۹۱۳-۹۸۴-۳۰۰ : تلفن
+۳۴-۹۱۳-۹۸۴-۳۸۲ : فکس
سایت : www.realmadrid.com
ایمیل : international@realmadrid.com

آدرس ورزشگاه :

Concha Espina 1, 28036, Madrid(Spain)
ظرفیت ورزشگاه : ۷۲۱۱۶
ابعاد زمین : ۱۰۷m x 72m

منشی باشگاه : مارتا سیلوا دی لاپوئرتا
مدیر مطبوعاتی : مارتا سنتیستبان

تاریخچه بارسلونا

بارسلونا شهری درایالت باسک واقع در نیمه شرقی کشور اسپانیاست. این قسمت
از کشور اسپانیا همیشه مشکلات زیادی برای دولتمردان این کشور به وجود آورده
است. کاتالان ها هیچ کدام از حکومت های اسپانیایی را نمی پذیرند و به دنبال
استقلال هستند! بنابراین دشمن اصلی سلطنت اسپانیا محسوب می شوند
در سال ۱۸۹۹ کاتالان ها بر آن شدند که با تاسیس یک تیم فوتبال ، عقاید و
نظریات خود را به این سبک مطرح کنند.
به دلیل همان فشارهای سیاسی، بارسلونا درابتدا مشکلات زیادی داشت. این تیم
دورنگ آبی و اناری را به عنوان نماد کاتالان ها برتن کرد و دراولین بازی خود
در یک دیدار دوستانه به مصاف یک تیم محلی انگلیس رفت و با یک گل شکست
خورد. اما چیزی به آغاز روزهای طلایی مردان کاتالان باقی نمانده بود
مردان بارسا اولین برگ از تاریخ افتخارات خود را درهمان اولین جام قهرمانی

باشگاه های اسپانیا ورق زدند. اناری ها در سال ۱۹۲۹ این جام را به خانه بردند
تا اقتدار خود را در فوتبال اسپانیا به اثبات برسانند. بارسلونا مجموعاً ۱۵ بار دیگر
این عنوان را به دست آورد. آخرین قهرمانی این تیم در رقابت های لالیگا در سال
۱۹۹۹ به دست آمد
بارسا که ۲۴ بار جام حذفی باشگاه های اسپانیا را به دست آورده است، در صحنه
رقابت های اروپایی نیز افتخارات کم سابقه ای داشته و هیچ گاه در مراحل انتخابی
جام های اروپایی ناکام نبوده است. این تیم تنها یک عنوان قهرمانی جام یوفا را در

کارنامه خود نمی بیند.
بارسلونا در سال ۱۹۶۱ اولین فینال اروپایی خود را تجربه کرد . فینالی که با
شکست مردان کاتالان حکم نایب قهرمانی آنها را صادر کرد. آبی و اناری ها در
سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۴ نیز در فینال جام قهرمانان اروپا شکست خوردند، اما
قهرمانی آنها در جام ۱۹۹۲ شیرینی خاصی داشت
بارسا سه بار در سال های ۱۹۷۹، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۹ عنوان قهرمانی جام برندگان
باشگاه های اروپایی را نیز به دست آورده است. این تیم چندین بار به دلیل
بدشانسی از راهیابی به جام های اروپایی باز مانده است. در غیر این صورت شاید
ویترین افتخارات کامل تری از خود به جا می گذاشت. کسی چه می داند شاید در
فصل آتی تنها جام غایب در آلبوم بارسلونا یا همان جام یوفا نیز به نیوکمپ بیاید

تاریخ بارسلونا شاهد حضور بازیکنان بسیار بزرگی بوده است. شاید کاتالان ها از
این حیث پرافتخارترین باشگاه اروپا محسوب شوند. دیه گو آرماندو مارادونا،
جادوگر بی نظیر آرژانتین، از جمله بازیکنانی بوده که با یپراهن اناری بارسا در
ورزشگاه نیوکمپ به میدان رفته است. به غیر از او چهره هایی همچون یوهان
کرایوف ستاره افسانه ای فوتبال هلند، رونالد کومان ، فیگو از پرتغال ، هریستو
استویچکوف بلغار، روماریو و رونالدوی برزیلی در مقاطع مختلف زمانی پیراهن

این تیم را بر تن داشته اند. ریوالدو هم در همین فصل گذشته نیوکمپ را به مقصد
میلان ترک کرده بود
با حضور این ستارگان که روح تهاجمی خاصی به بارسا بخشیده است، هواداران
این تیم علاقه خاصی به پیروزی های پر گل دارند. آنها حاضرند تیمشان به اندازه
انگشتان دو دست گل بخورد، اما بیش از این گل بزند
فصل جاری رقابت های فوتبال به هیچ وجه سال خوش یمنی برای هواداران
بارسلونا نبود. ستاره های نیوکمپ به هیچ یک از اهداف خود دست نیافتند.
مربیگری ضعیف لوئیزون گال در آغاز فصل، بارسا را تا مرز سقوط به دسته
های پایین تر پیش برده بود
اما آمدن آنتیچ، تحول مثبتی در روند حرکتی این تیم ایجاد کرد
بارسلونا در صحنه رقابت های اروپایی چهره یک تیم افسانه ای را داشت. آنها تا
پیش از بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی رنگ شکست را ندیده بودند. اما
شکست ناعادلانه در برابر یوونتوس ، رویاهای اناری را به گورستان فرستاد.
حالا کسب سهمیه جام یوفا و یا حتی جام قهرمانان اروپا تنها هدف شاگردان آنت

یچ
است.
بارسلونا در این فصل با وجود ستاره هایی همچون ساویولا، مهاجم بیست و دو
ساله آرژانتینی ، کلایورت گلزن بزرگ هلندی و همچنین مندیتا، اوورمارس،
رایزیگر، ریکلمه، جرالد، کوکو و ; لیاقت کسب هر افتخاری را داشت.
لوئیزانریکه ۳۲ ساله، کاپیتان متعصب بارسا، را نیز نباید فراموش کرد.
هواداران متعصب کاتالان

در حقیقت می توان گفت نه تنها کاتالان ها ، بلکه همه ساکنان منطقه باسک جان
خود را فدای اناری ها می کنند. بارسا همیشه به داشتن بیشترین و متعصب ترین
هواداران مشهور بوده است.

در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۸۹۹، هانس گمپر به همراه یازده نفر از مشتاقان فوتبال،

ورزشی که در این قسمت از دنیا هنوز تا حد زیادی ناشناخته بود، باشگاه فوتبال

اف سی بارسلونا را تاسیس کرد.

او هرگز نمی توانست عظمتی را که ابتکارش به آن تبدیل خواهد شد، تصور کند.

اف سی بارسلونا در طی تاریخچه بیش از صدسالش، به طور ویژه ای در هر

محیطی رشد کرده و به چیزی به مراتب فراتر از یک باشگاه تبدیل شده است تا

شعار «فراتر از یک باشگاه» بارسا را به واقعیت تبدیل کند.

بارسا برای میلیون ها نفر در سراسر دنیا، به سمبلی برای هویتشان، نه تنها در

زمینه ورزش، بلکه در محدوده جامعه، سیاست و رسوم، تبدیل شده است