فایل ورد کامل مقاله کارخانه آسفالت؛ بررسی علمی فناوری تولید، کنترل کیفیت و نقش آن در پروژه‌های عمرانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله کارخانه آسفالت؛ بررسی علمی فناوری تولید، کنترل کیفیت و نقش آن در پروژه‌های عمرانی دارای ۵۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله کارخانه آسفالت؛ بررسی علمی فناوری تولید، کنترل کیفیت و نقش آن در پروژه‌های عمرانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله کارخانه آسفالت؛ بررسی علمی فناوری تولید، کنترل کیفیت و نقش آن در پروژه‌های عمرانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله کارخانه آسفالت؛ بررسی علمی فناوری تولید، کنترل کیفیت و نقش آن در پروژه‌های عمرانی :

مقدمه
راه وسیله‌ای جهت جابجایی و حمل و نقل مسافرین و کالا و پایه گسترش اقتصادی در هر کشور می‌باشد. از دیدگاه باربری و حمل مسافر، به راه‌های زمینی، هوایی و دریایی تقسیم می‌شود.
راه زمینی

راه زمینی که با ویژگی خاص ساخته می‌شود، شامل راه (جاده) و راه‌آهن می‌باشد، که ذیلاً به توصیف آن پرداخته خواهد شد:
راه‌سازی زمینی، از پیدایش تمدن بشر آغاز شده است و پس از ساخته شدن چرخ که بزرگترین کامیابی بشر در دوران باستانی بوده، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است.
قبل از پیدایش چرخ، جهت عبور چارپایان به ویژه در مناطق صعب‌العبور، مناطقی که زمین‌های سست و آب و هوای مرطوب داشته، مناطقی چون کویر که زمین‌های نمکزار، آبگیر و لجنی داشته است، ضمن انتخاب مسیر مناسب و امن نسبت به ساخت راه و کاروان‌سرا، اقدام می‌نمودند و با توجه به آثار باقیمانده از رومیان در بابل و غیره، برای ساختن راه‌ و خیابان و محافظت از طغیان رودخانه‌های دجله و فرات، از آجر، ملات و قیرهای معدنی استفاده می‌نمودند و در مسیرهای گود

و جاهایی که نیاز به خاکریزی داشته با ریختن مخلوط‌های شن و ماسه و قلوه‌سنگ در لایه‌های حدود ۳۰ سانتیمتری و متراکم نمودن آن به روش آن زمان نسبت به ساخت راه اقدام می‌نمودند و جهت پایدار نمودن راه از خرده‌سنگ و ذخال چوب استفاده می‌کردند.

اکثر راه‌های شبکه‌ای کاروان‌رو در زمان حکومت صفوی ساخته و یا بازسازی شده‌اند. در بین راه، محل امن جهت استراحت کاروانیان، کاروانسراهای شاه عباسی ساخته شده که آثار آنها مشهود است. ساختمان کاروانسراها طوری ساخته شده که کاروانیان بتوانند بیشترین استراحت را داشته و بارهای خود را در سکوهای آن به راحتی تخلیه و مجدداً بار چارپایان نمایند.

در حال حاضر، شبکه‌های اصلی و راه‌آهن، اکثراً با اصول فنی و با شکل منظم ساخته شده است. نخستین کلنگ راه‌آهن سراسری در ایران روز بیست و سوم مهرماه ۱۳۰۶ به زمین زده شد و پس از ۱۱ سال، روز سوم شهریور ۱۳۱۷ راه‌آهن ۱۳۸۹ کیلومتری تهران ـ قم به اهواز و بندر شاپور افتتاح شد.

جسم راه
جسم راه از دو قسمت تشکیل شده است:
۱ بستر و زیرسازی
۲ روسازی
۱) بستر راه
قبل از احداث راه ضروری است که مطالعات نقشه‌برداری، مسیریابی و غیره تعیین و پس از تهیه نقشه‌های لازم و رسم خط پروژه محل‌های خاکبرداری و خاکریزی مشخص شده و ضمن پیاده نمودن نقشه در محل نسبت به اجرای عملیات و بسترسازی اقدام گردد:
هنگام عملیات اجرایی دقت شود که لوله‌های آب، گاز، نقت، کابل برق، تاسیسات نظامی، تاسیسات و ابنیه فنی مهم موجود در کنار جاده از صدمات احتمالی در حین عملیات بسترسازی مصون بمانند.
در کل مسیر جاده، خاک‌های نباتی برداشته شده و اگر ریشه اضافی در خاک باقی بماند، به طریق مناسب خشکانده شده و در صورتی که ابنیه مزاحم، آشغال و زباله و غیره در مسیر است، پاکسازی گردند. خاک‌های نباتی و آشغال و نخاله‌های بنایی برداشته شده در محل‌های مناسب تخلیه شوند.

اگر مسیر راه از باغ، باغستان و جنگل می‌گذرد، لازم است در حریم راه درختان قطع و ریشه‌های آنها معدوم شوند. طول شاخه‌های درختان در حریم مسیر نباید بیش از ۵ متر باشد و اگر خطوط لوله و غیره از مسیر راه می‌گذرند، محل آنها تغییر یابند.
در صورت وجود چاه آب، قنات و یا چاه‌های خشک و متروکه در مسیر راه ضمن رعایت کلیه مسائل نسبت به تغییر مسیر قنات و پر کردن چاه‌ها و چاله‌های ناشی از کندن ریشه درختان اقدام شود. چاه‌ها و چاله‌ها باید به صورت لایه لایه پر و متراکن شوند.

لازم است کلیه عملیات خاکبرداری بر اساس نقشه‌های اجرایی باشد و خاک‌های حاصل از‌ آن به مصرف خاکریزی برسد و چنانچه قابل مصرف در خاکریزی نیست، در محلی مناسب که جای کشت و املاک شخصی مردم نباشد، دپو کرد.
باید از احداث راه در مسیر زمین‌های سست، لجنی، خاک‌های ریزشی، زمین‌های گچ So4Ca, 2H2o، مسیرهای سیل‌گیر، برف‌گیر و بهمن‌گیر، ماسه‌زار و بادگیر، پرتگاه و ماسه بادی روان خودداری کرد. اگر به اجبار لازم است مسیر راه در محل‌های یاد شده قرار گیرد، اصول فنی و ایمنی در عملیات راه‌سازی و مقاوم کردن بستر راه صورت پذیرد. بدین منظور، لازم است که در مسیر راه

مطالعات ژئوتکنتیک با حفر گمانه تا عمق مورد لزوم و یا حداقل ۲ متر و نمونه‌برداری و آزمایش‌های لازم انجام شود تا در صورت نامناسب بودن خاک زیرسازی و بستر، نسبت به تعویض مسیر و یا تعویض خاک و عملیات فنی دیگر اقدام شود و اگر نتایج آزمایش، نشانه مرغوب بودن مصالح باشد، از مصالح به عنوان خاکریز استفاده شود، فاصله و عمق گمانه‌ها بستگی به نوع و تراکم خاک و اهمیت جاده دارد.

پس از خاکبرداری و تسطیح می‌بایست مسیر بستر آبپاشی و توسط غلطک مناسب متراکم شود. مقدار آبپاشی باید به میزان ۲درصد بیش از رطوبت اپتیمم باشد که توسط آزمایش تراکم Compaction مشخص می‌گردد. تراکم بستر باید به حداقل ۹۰درصد برسید و پس از تایید خاک بستر توسط آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک و دستگاه نظارت کارگاه (مهندس ناظر) نسبت به خاکریزی و یا قشرهای زیراساس و اساس اقدام گردد.

به منظور عملیات خاکریزی، لازم است اولاً قرضه از خاک مناسب انتخاب شود و ثانیاً خاک از قرضه به جاده منتقل شود. اطراف راه و قسمت‌های آبگیر باید به‌طریقی زه‌کشی شود که در اثر بارندگی و غیره، آب در جاده در حال ساخت، جمع نگردد. در صورتی که بنا به دلایلی، از قرضه جانبی استفاده می‌شود باید آن زهکشی لازم صورت گیرد تا از ایستایی در قرضه جلوگیری شود.
کلیه خاک‌های گچی، نمکی، زراعتی، لجنی، حاوی مواد آلی و رستنی‌ها و کلیه خاک‌هایی که وزن مخصوص خشک آنها برابر روشن AASHTO-T180 کمتر از(gr/cm3) 55/1 هستند در گروه خاک‌های نامناسب قرار گرفته و برای خاکریزی مناسب نمی‌باشند. در صورتی که مسیر راه از محل خاک‌های باتلاقی، لجنی، نمکی و گچی بگذرد، لازم است نسبت به تعویض خاک و اصلاح آن برابر نقشه‌های اجرایی اقدام شود.

۲) روسازی
پس از این‌که خاکریزی به سطح نهایی (Sub Grade) رسید نسبت به خاکریز قشرهای زیراساس Sub Base و اساس Base اقدام خواهد شد که ذیلاً به آن می‌پردازیم:

۱-۲- زیراساس (Sub Base)
زیراساس به قشری از مصالح سنگی و یا مخلوطی از مصالح سنگی و خاک با مشخصات معین و ضخامت محاسبه شده اطلاق می‌گردد که بر روی بستر روسازی راه (Sub Grade) به منظور تحمل بارهای وارده از جانب قشر اساس واقع شده است و دارای انواع زیر می‌باشد:

زیر اساس شنی
زیراساس مخلوطی
زیراساس آهکی

زیراساس سیمانی
زیراساس قیری

۱-۱-۲- زیراساس شنی Granuler Sub Base
مصالح زیراساس شنی از بستر روخانه‌ با معادن شن و ماسه و یا سنگ کوهی شکسته تهیه می‌شود و لازم است.
لازم است قبل از اجرای عملیات زیراساس Sub Base، سطح روسازی عاری از هرگونه مواد زائد و اضافی بوده و در صورتی که شمشه روی سطح جاده بگذاریم، ناهمواری از ۳ میلیمتر تجاوز ننماید.
مصالح زیراساس باید از قرضه مناسب که به تایید آزمایشگاه و دستگاه نظارت کارگاهی رسیده، تهیه شود. جابجایی مصالح باید طوری انجام پذیرد که منجر به بهم خوردن دانه‌بندی آن نشود. پس از پخش و پروفیله نمودن مصالح بر روی سطح راه، آبپاشی شده و مخلوط با غلظک ۱۰ الی ۱۲ تنی متراکم گردد. وزن غلطک باید طوری باشد که دائماً زیر غلطک خرد نگشته و نظم دانه‌بندی بهم

نخورد. عملیات غلطک‌زنی از کناره راه شروع و به وسط آن ختم می‌شود. پس از متراکم شدن تا ۱۰۰% به روش آشتو اصلاح شده، لازم است راه از دو طرف بسته شود تا عبور و مرور بر روی آن صورت نگیرد. سطح قشر تمام شده باید طوری باشد که اختلاف رقوم پستی و بلندی از ۲± سانتیمتر تجاوز ننماید.
۲-۱-۲- زیراساس مخلوطی Soil Aggregato
مصالح زیراساس مخلوطی،‌از اختلاط مصالح موجود در محل با مصالح مناسب منتخب تهیه می‌شو

د. لازم است مصالح مصرفی عاری از خاک‌های لجنی و مواد آلی و یا کودی باشد و نتایج حاصل از انجام آزمایش می‌بایست مورد بررسی قرار گیرد و در صورت تطابق با مشخصات فنی و عدم مغایرت با خصوصیات مصالح زیراساس شنی که قبلاً شرح داده شد، مورد تایید واقع شود.
۳-۱-۲- زیراساس آهکی Soil Lime
آهک مورد مصرف در زیر اساس آهکی باید به‌طور زنده و به صورت پودر مصرف شود. جهت جلوگیری از صدمات ناشی از عوامل جوی لازم است آهک در انبارهای سرپوشیده نگهداری شود و نباید مدت نگهداری آن از دو روز بیشتر به‌طور بیانجامد. در هنگام حمل و نقل آهک می‌بایست شرایط ایمنی مدنظر قرار گرفته و در زمانی که هوا متغیر و طوفانی است از حمل آن خودداری گردد. ضمناً در حین کار باید کارگران از دستکش و ماسک استفاده نمایند.
۴-۱-۲- زیراساس سیمانی Soil Cement
زیراساس سیمانی که از مصالح موجود در محل (دارای مشخصات فنی لازم) مخلوط با سیمان پرتلند تشکیل شده است و بر سطح راه پخش می‌شود. مصالح باید دارای حد روانی کمتر از ۴۰درصد و گام خمیری PI کمتر از ۱۸درصد باشد.
مصالح مورد نیاز زیراساس سیمانی که از محل قرضه و یا مجاورت کارگاه (محلی) و یا مخلوطی از مصالح قرضه و محلی تهیه شده، باید عاری از مواد‌ آلی، کود و لجن باشد و حداکثر دانه‌های آن از ۷۵ میلیمتر تجاوز ننموده، در سطح راه پخش و سپس با نسبت ۱۰-۶درصد وزن خشک مصالح، سیمانی را که مشخصات فنی آشتو M85 را داراست، به وسیله مخلوط کن‌های مکانیکی در سطح راه پخش و با انجام آزمایش سینی، مقدار آن آزمایش و کنترل گردد.
۵-۱-۲- زیراساس قیری Soil Bituminous

پخش مصالح موجود در محل، قرضه و یا مخلوط کردن خاک محل و قرضه را که با نسبت معینی قیر آغشته و در سطح راه پخش و متراکم شود زیراساس قیری گویند و لازم است مقدار قیر از حجم منافذ مصالح بیشتر نباشد. در مناطق دارای آب و هوای گرم و خشک که رطوبت موجود در مصالح کم است، اضافه نمودن قیر به مصالح باعث ازدیاد مقاومت و در مناطقی که دارای آب و هوای مرطوب می‌باشد، اضافه نمودن آن به مصالح باعث کاهش مقاومت قشر زیراساس می‌گردد.
مصالح مصرفی باید عاری از خاک‌های لجنی، کود و یا مواد آلی باشد. حداکثر درشتی دانه‌ها در مخلوط از ۵/۲اینچ یا ۶۳ میلیمتر تجاوز ننماید. قیرهای مورد استفاده از نوع مخلوط‌های RC-70, RC-250, MC-70, MC-250, SC-70, SC-250 و یا امولسیون قیر SM-k, SS-k, SS-1 انتخاب شود. قیر مخلوط در مناطق دارای آب و هوای خشک مصرف شود. مقدار قیر بین ۴ تا ۷ درصد ورزن مصالح خشک می‌باشد.
پس از پخش مصالح موردنظر در سطح راه، قیر توسط قیرپاش در سطح راه با نسبت داده شده پخش و توسط تیغ گریدر مخلوط و عمل اختلاط آنقدر ادامه یابد تا رنگ مخلوط یکنواخت شود. پس از اختلاط، عملیات غلظت‌زنی با غلطک‌های ۱۰ یا ۱۲ تنی آن‌قدر ادامه خواهد یافت تا تراکم به

صددرصد برسد. در قسمت‌هایی که امکان غلطک‌زنی با غلطک بزرگ نیست، با غلطک‌های دستی کوچک و یا لوازم کوبنده مناسب دیگر غلطک‌زنی انجام خواهد شد تا تراکم مورد نظر حاصل شود. لازم است از هر ۱۵۰۰ متر طول راه نمونه‌برداری حجیم Bulk Sample برداشته و نسبت به درصد قیر، دانه‌بندی و غیره اقدام شود.