فایل ورد کامل مقاله الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B؛ تحلیل علمی راهنماهای بالینی و رویکردهای نوین پزشکی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B؛ تحلیل علمی راهنماهای بالینی و رویکردهای نوین پزشکی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B؛ تحلیل علمی راهنماهای بالینی و رویکردهای نوین پزشکی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B؛ تحلیل علمی راهنماهای بالینی و رویکردهای نوین پزشکی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B؛ تحلیل علمی راهنماهای بالینی و رویکردهای نوین پزشکی :

: الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه

اهداف مهم درمان بیماران با هپاتیت مزمن B
• بهبودی سمپتوماتیک
• مهار یا از بین بردن HBVDNA
• سروکانورژن Hbe Ag به anti-HBe
• طبیعی شدن ALT

• کاهش التهاب و فیبروز کبد
• جلوگیری از عوارض طولانی مدت
• کاهش در مورتالیته
• جلوگیری از انتشار ثانویه بیماری

در حال حاضر FDA، ۵ دارو را برای درمان هپاتیت مزمن B تأئید نموده است:
۱- ۲b INF- در (۱۹۹۲)
۲- لامی ودیدین در (۱۹۹۸)
۳- آدفویر در (۲۰۰۲)
۴- Entecavir در مارس (۲۰۰۵)
۵- ۲b Peg interferon – در می (۲۰۰۵)
اینترفرون ۲b : اولین درمان پذیرفته شده در بسیاری از کشورها برای هپاتیت مزمن B بوده است.
ساب کوتانه برای ۴-۶ ماه با دوز ۵ میلیون واحد زیرجلدی روزانه یا ۱۰ میلیون سه بار در هفته استفاده می شود. ویژگی بیمارانی که به INF پاسخ بهتری
می دهند:
۱-ALT بالا
۲-HBVDNA پایین
۳- مدت ابتلای کوتاه مدت با عفونت
۴- هپاتیت فعال

لامی ویدین: مهارکننده ریورس ترانس کریپتاز، دوز ۱۰۰ میلی گرم روزانه و درمان اولیه حدود ۱ سال طول می کشد و معمولاً تا ۶ ماه بعد از سروکانورژن HbeAg ادامه می یابد.
– درمان با لامی ویدین با توجه به ریسک مقاومت ۲۰% در سال محدود شده است.
– مقاومت به لامی ویدین با افزایش >1-log در HBVDNA و یا افزایش ALT با یا بدون تغییر کلینیکال یا هیستولوژیکال مشخص می شود.

– در بیماران با فیبروز پیشرفته یا سیروز کبدی ثابت شده که درمان طولانی مدت با لامی ویدین ریسک پیشرفت بیماری و HCC را کاهش می دهد.
آدفوویر- آنالوگ نوکلئوتیدی که با مهار ترانس کریپتاز معکوس ویروس هپاتیت B از تکثیر ویروس جلوگیری می کند و در ضمن از فعالیت DNA پلیمراز نیز جلوگیری می کند.
– در بیمارانی که ۱ سال درمان با آدفوویر گرفته اند در:
۱- HbeAg مثبتها بهبود هیستولوژیک ۵۳% در مقابل ۲۵% پلاسبو
۲- HbeAgمنفی ها بهبود هیستولوژیک ۶۳% در مقابل ۳۳% پلاسبو
– این بهبود هیستولوژیک بخصوص در بیماران HbeAg منفی ها با درمان طولانی مدت آنتی وایرال ثابت شده است.

– مقاومت به آدفوویر در سال اول ۰%، سال دوم ۲%، سال سوم ۷% و سال چهارم ۱۵% است.
Entecavir: اخیراً توسط FDA جهت درمان هپاتیت B مزمن تأئید شده است. آنالوگ نوکلئوزیدی دئوکسی گوانین است و به طور انتخابی تکثیر ویروس هپاتیت B را مهار می کند و بر علیه Wild-Type ویروس و Lamuvidine – resistance فعال است.
– قوی ترین داروی خوراکی آنالوگ نوکلئوزیدی است و باعث کاهش متوسط ۶/۹۸ log 10/copie per ml، HBVDNA می شود.
– هیچگونه مقاومتی در عرض ۱ تا ۲ سال درمان وجود ندارد.
– ولی بیماران مقاوم به لامی ویدین با انسیدانس حدود ۶% مقاومت ژنوتیپیک و انسیدانس حدود ۱% مقاومت فنوتیپیک دارند.

– موتاسیونهای مقاوم به آدفوویر به لامی ویدین حساس است و بیماران با مقاومت به آدفوویر با لامی ویدین درمان می شوند.
PEG – interfron درمان ارجح تری نسبت به مونوتراپی به لامی ویدین است و در بیماران بعد از ۱۲ ماه پاسخ ویرولوژیک پایدار (SVR) و بیوشیمیایی دیده شده است.
– در حال حاضر PEG – interfron حداقل به مدت شش ماه اولین خط درمانی عفونت با هپاتیت مزمن B است.
– درمان ترکیبی: در حاضر در دست بررسی است. نکات مثبت به نفع درمان ترکیبی شامل : اثر سینرژیستیک و مقاومت پایین تر این نوع درمان است. و نکات منفی شامل: افزایش هزینه درمان، اثر افزایش عوارض جانبی داروها و تداخلات دارویی است.

درمان بیماران با هپاتیت مزمن HbeAg+
بیماران با HBVDNA<105 نیاز به درمان ندارند. اما هنوز ممکن است از نظر بیوشیمیایی، هیستولوژیک و کلینیکال در معرض پیشرفت و خطر باشند و مانیتورینگ با کمک PCR مورد لزوم است.
بیمارانی که درمان نیاز ندارند باید هر ۳ ماه تا یک سال و سپس هر ۶ ماه تا ۱۲ ماه مانیتورینگ شوند.

از آنجا که احتمال وجود بیماری کبدی مشخص در بیماران با ۱۰۵ HBVDNAو ALT نرمال وجود دارد بیوپسی کبد باید انجام شود ولی مطالعات بیشتری لازم است که اثربخشی درمان در این گروه مشخص شود.
در بیماران با ۱۰۵ HBVDNAو ALT بالا آدوفویر، لامی ویدین و یا INF هر سه به عنوان درمان مشخص شدند ولی PEG – Interfrone در حال حاضر به عنوان خط اول درمان است و برعکس آدوفویر و لامی ویدین در بیمارانی که HBVDNA بالا و ALT نرمال ارجح است چون این بیماران به INF پاسخدهی کمتری دارد.

بیمارانی که با آدوفویر و لامی ویدین درمان می شوند باید هر شش ماه مانیتورینگ شوند. بخصوص آنهایی که با لامی ویدین درمان می شوند از جهت اینکه سریعتر مقاومت به لامی ویدین مشخص شود.