فایل ورد کامل مقاله زلزله در ایران؛ بررسی تاریخی و زمین‌شناسی رخدادهای لرزه‌ای و پیامدهای انسانی و اقتصادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله زلزله در ایران؛ بررسی تاریخی و زمین‌شناسی رخدادهای لرزه‌ای و پیامدهای انسانی و اقتصادی دارای ۴۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله زلزله در ایران؛ بررسی تاریخی و زمین‌شناسی رخدادهای لرزه‌ای و پیامدهای انسانی و اقتصادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله زلزله در ایران؛ بررسی تاریخی و زمین‌شناسی رخدادهای لرزه‌ای و پیامدهای انسانی و اقتصادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله زلزله در ایران؛ بررسی تاریخی و زمین‌شناسی رخدادهای لرزه‌ای و پیامدهای انسانی و اقتصادی :

زلزله در ایران

مقدمه
از آنجایی که ایران در کمربند زلزله آلپ-هیمالیا قرار دارد از نظر خطر زمینلرزه از جمله کشورهای آسیب پذیر جهان به شمار می رود. از این رو، هرگونه کوشش برای ارزیابی خطر دارای اهمیت زیادی است و می تواند موجب جلوگیری از تلفات جانی و خسارات مالی فراوان شود. با دخالت دادن عامل زلزله خیزی نواحی گوناگون در توزیع فضای سکونتگاههای انسانی، یا دست کم با وضع مقررات ایمنی متناسب با خطر زمینلرزه در پهنه های گوناگون، می توان از تلفات و خسارات ناشی از این گونه سوانح اجتناب ناپذیر کاست.
برای ارزیابی خطر در مکانیابی سکونتگاهها و فعالیتها باید پیشاپیش نواحی مختلف از نظر خطر زمینلرزه مشخص شوند. در پاسخ به همین نیاز، در طرح کالبدی ملی ایران، مطالعات زمینلرزه در دستور کار قرار گرفت و در دو گروه – گروه «لرزه زمینساخت» و گروه «برآورد خطر زمینلرزه» – سازمان یافت.

در گروه نخست، کارشناسان «لرزه زمینساخت» با بررسی منابع داخلی و خارجی، سودجستن از عکسهای هوایی و تصاویر ماهواره ای، ارزیابی داده های زمینلرزه ای ایران زمین از منابع معتبر داخلی و خارجی، بازدیدهای صحرایی برای گردآوری اطلاعات تکمیلی و برداشتهای منظم از گسله های بنیادی کشور، دو نقشه هر یک در مقیاس ۰۰۰/۰۰۰/۱:۱ تهیه کردند.
نقشه نخست نمایانگر گسله ها یعنی شکستهای پوسته جامد زمین است. احتمال دارد گسله های جنبا در اینده نیز دچار جابجایی شوند و در سازه هایی که برروی آنها و یا در فاصله هایی از آنها ساخته می شوند، اثر بگذارند. از این رو، شناسایی هرچه دقیقتر و کاملتر گسله ها به ویژه گسله های کواترنر گام نخست در بررسی لرزه زمینساخت و خطر زمینلرزه – گسلش در پهنه هاست.

در نقشه دوم همان گروه با بررسی داده های لرزه خیزی – خواه زمینلرزه های تاریخی خواه زمینلرزه های ثبت شده دستگاهی – مراکز زمینلرزه های گذشته را مشخص کرد.
گروه دوم یعنی گروه «برآورد خطر زمینلرزه» با بررسی موقعیت گسله ها و خطواره ها و بر مبنای نتایج مطالعات گروه نخست و ژرف نگری در بانک داده های زمینلرزه ای و زمینلرزه های تاریخی، با تحلیل خطر زمینلرزه، نقشه های خمهای هم شتاب را برای بیشنه شتاب افقی حرکت زمین برای دورهای بازگشت ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ ساله تهیه کرد. این نقشه ها با

سطوح گوناگونی طراحی و پایداری سازه ها در برابر خطر زمینلرزه مطابقت دارد. نقشه نخست برای «سطح مبنای طراحی» است که طی آن احتمال رویداد زمینلرزه دست کم یک بار در طول عمر مفید سازه وجود دارد. نقشه دوم برای «سطح بالای طراحی» است. در این حالت احتمال رویداد زمینلرزه در طول عمر مفید سازه کم است. نقشه سوم برای «سطح حداکثر قابل پیش بینی» است که بیانگر بیشترین میزان حرکت زمین می باشد. احتمال رویداد چنین زمینلرزه ای در طول عمر مفید سازه بسیار کم است.
پهنه بندی خطر زمینلرزه از درهم آمیختن نقشه خمهای بیشینه شتاب افقی حرکت زمین به دست آمده است.

 

– مطالعات لرزه زمینساخت
آنچه تحت این عنوان در زیر می آید چکیده ای از بخش نخست (بررسیهای لرزه زمینساختی) مجلدهای یک مجموعه شش جلدی است که با عنوان «مطالعات لرزه خیزی» در چهارچوب طرح کالبدی ملی تهیه شده و برای نخستین بار با توجه به پراکندگی و محدودیتهای زیاد اطلاعاتی موجود و بزرگی گستره مورد مطالعه (یعنی سراسر ایران زمین) در زمان کوتاهی انجام گرفته است.

شایان ذکر است که در این چکیده، نحوه ارائه و توصیف مطالب با «مجموعه گزارشها» کمی متفاوت است و در عمل اطلاعات موجود در گزارشهای شش جلدی، در محدوده ۱۰ منطقه مطرح برای اجرای «طرحهای کالبدی منطقه ای» قالب بندی شده اند. به همین دلیل برای آگاهی بیشتر باید به گزارشهای مطالعات تفصیلی رجوع شود.
– تعریف مبنایی

شکستهای پوسته جامد زمین که در راستای آنها جابه جایی نسبی روی می دهد گسله نامیده می شوند. جنبش برشی در هر دو سوی گسله که از روی زمین تا ژرفای زیاد (گاهی تا ۳۰ کیلومتر و یا بیشتر) ادامه می یابد، به سبب انباشتگی تنشهای ناشی از جنبش قاره ها نسبت به یکدیگر و جنبشهای درون گوشته بالایی روی می دهد. بسیاری از گسله های شناخته شده در طی سالیان دور گذشته جنبشی داشته اند و ممکن است امروز جنبا نباشند، در حالی که دسته دیگر از گسله ها در کواترنر نیز جنبش دارند.
گسله هایی که دارای یک یا چند ویژگی زیر باشند گسله های جنبا یا توانمند (گسله ای با توان جنبشی در روی زمین) به حساب می آیند (بربریان و همکاران، ۱۳۶۴):
۱ رویداد زمینلرزه تاریخی (بیش از سده بیستم) در بخشی از درازای گسله؛

۲ کانون یابی زمینلرزه های بزرگ با خطای کم در سده بیستم در نقطه ای از دارازای گسله های راستالغز و یا دیوراه روکمر گسله های فشاری و یا کششی ؛
۳ گسلش در رسوبات کواترنر پسین ؛ یک جنبش در ۳۵۰۰۰ سال پیش و یا دو جنبش یا بیشتر در ۰۰۰/۵۰۰ سال گذشته؛
۴ دیواره گسله های جنبا در روی کره زمین که بر اثر فرسایش از میان نرفته باشد؛

۵ رویداد کهلرزه ای زیاد، هم بسته با رویه گسله که با شبکه کامل و بسته لرزه نگاری محلی با خطای کم در رومرکز و کانون ژرفی و زمان گیری یکنواخت برداشت می شود؛
۶ همبستگی زمینساختی یک گسله با گسله شناخته شده جنبا که به سبب جنبش آن در گسله مجاور نیز جنبش روی می دهد.
انتظار می رود گسله هایی با ویژگیهای فوق در آینده نیز دچار جا به جایی نسبی شوند و در هر گونه سازه ای که بر روی آنها قرار می گیرد، بُرش ایجاد کنند. در نتیجه، داده های مربوط به ژرفای کانونی و زمان رویداد در دست است و معمولاً تاریخ و زمان رویداد این زمینلرزه ها – که مهمترین آنها مورد بررسیهای دقیق نیز قرار گرفته اند – همراه با اطلاعاتی در باره طول و عرض جغرافیایی، بزرگا و ژرفای کانونی و امثال آنها با دستگاههای دور و نزدیک ثبت شده اند.

– لرزه زمینساخت منطقه البرز جنوبی (تهران)
-گسله های منطقه البرز جنوبی (تهران)
از دیدگاه لرزه زمینساختی این منطقه در درون لرزه زمینساختی قرار می گیرد. در این ضمن راندگیهای با راستای شمال غربی – جنوب شرقی و شمال شرقی – جنوب غربی وجود دارند. تعداد قابل ملاحظه ای از این راندگیها جنبا بوده و در نتیجه حرکات روی داده در امتداد آنها موجب رخداد زمینلرزه های دهشت باری نیز شده اند. گسله های جنبا و توانمند منطقه تهران (شامل استانهای تهران، سمنان، مرکزی و زنجان) در نقشه نمایش داده شده است. مهمترین این گسله ها به شرح زیر هستند:

گسله دامغان:

گسله شاهوار:

گسله آستانه:

گسله کهریزک:

گسله مشا:

راندگی شمال تهران:

گسله شمالی ری:

گسله جنوب ری:

گسله گرمسار:

گسله تلو پایین:

گسله شیان-کوثر:

راندگی نیاوران:

گسله محمودیه:

گسله پیشوا:

راندگی سرخه حصار:

راندگی گرمابدر:

گسله پارچین:

گسله درازکوه:

گسله فشاری ارمیان:

گسله فشاری کویر چاه جم:

راندگی شاهرود:

راندگی شمال بسطام:

گسله‌فشاری‌جنوب‌بسطام:

گسله فشاری شیرین چشمه:

راندگی کوه گوگرد:

گسله فشاری فیروزکوه:

راندگی انجیرلو:

راندگی نیاک:

راندگی لاسم:

گسله اوریم:

گسله فشاری بشم:

گسله سفیدکوه (اوران):

راندگی چاشم:

گسله سرخ کلوت:

راندگی عطاری:

گسله رباط کریم:

گسله مره:

گسله شمال خاوری دریای نمک:

راندگی سیاهکوه:

گره گسله شاهکوه-کوه قاضی:

راندگی گچاب:

گسله فشاری ایپک:

گسله فشاری ایندس:

گسله فشاری طالقان:

گسله فشاری خاور سلطانیه:

گسله فشاری شاهرود:

گسله فشاری شمال قزوین:

گسله پوشیده ابهر:

گسله اشتهارد:

گسله آذرین:

گسله آفتابرو:

گسله البرز:

گسله فشاری ازناب:

گسله باش بولاغ:

گسله بالابان:

گسله فشاری پرندک:

گسله بیدهند:

گسله پراچین:

گسله پوشیده تارم:

راندگی تفرش:

گسله تلخاب:

گسله جنوب اشتهارد:

گسله پوشیده چپقلو:

گسله خشک رود:

گسله داخرجین:

گسله سینک:

گسله شمال حوض سلطان:

گسله فشند:

گسله قره قاش:

گسله جنوب قم:

گسله فشاری کوشک نصرت:

گسله ماه نشین:

گسله ای است کواترنر، به دارازای بیش از ۱۰۰ کیلومتر با بیشینه لرزه خیزی، راستای NE-SW، احتمالاً با ساز و کار فشاری که از ۱۰ کیلومتری شمال دامغان می گذرد.
گسله ای است کواترنر، با راستای NE-SW و شیب به سوی شمال باختری، ساز و کار فشاری و درازای بیش از ۶۰ کیلومتر. رویداد حداقل سه زمینلرزه – به ترتیب زمینلرزه ۱۸۹۰ م (۱۲۹۶ هـ . ش) با بزرگای Ms 7.2، زمینلرزه ۱۸۹۱ م (۱۳۶۰ هـ . ش) با بزرگای Ms 4.9 و زمینلرزه ۱۹۸۴ م (۱۳۶۳ هـ . ش) با بزرگای Ms 4.5 – را نتیجه جنبش این گسله دانسته اند.
گسله ای است کواترنر، با جابجایی راستالغز، چپ بر، درازای بیش از ۷۵ کیلومتر که احتمال ارتباط آن با یک زمینلرزه وجود دارد.
گسله ای است به درازای بیش از ۴۰ کیلومتر، سازوکار راندگی، شیب به سوی شمال که در رویداد سه زمینلرزه در سالهای ۶-۸۵۵م (۵-۲۳۴ هـ . ش)، ۸۶۴ م (۲۴۳ هـ . ش) و ۴-۱۳۸۳ م (۳-۷۶۲ هـ . ش)، به ترتیب با بزرگای Ms7.0، Ms5.3 برای دو رویداد نخست، نقش داشته است.

گسله ای است به درازای ۲۰۰ کیلومتر، راستای NW-SE، شیب به سوی شمال و شمال باختری متغیر میان ۳۵ تا ۷۰ درجه، سازوکار فشاری که در شمال خاوری روستای آهار و جنوب روستای روته دوشاخه می شود. داده های موجود حاکی است که حداقل ۱۰ زمینلرزه بین سالهای ۱۶۶۵ تا ۱۹۷۴ میلادی (۱۰۴۴ تا ۱۳۵۳ ه- . ش) به سبب جنبش این گسله روی داده است.

این راندگی به درازای ۹۰ کیلومتر، راستای E-W با شیب به سوی شمال در بخش خاوری و راستای NW-SE خاوری با شیب به سوی شمال در بخش باختری، لرزه است و رویداد چهار زمینلرزه در سالهای ۹۸۵م (۳۶۴ هـ .ش)، ۱۱۷۷ م (۵۵۶ ه- . ش)، ۱۸۹۵ م (۱۲۷۴ هـ . ش) و ۱۹۷۰ م (۱۳۴۹ هـ .ش) را در پیوند با جنبا شدن این گسله دانسته اند.
گسله ای است با راستای تقریباً E-W در ازای حداقل ۵/۱۶ کیلومتر، شیب به سوی شمال که به صورت دیواره ای فرسوده در کنار جنوبی بزرگراه ری-بهشت زهرا (در نزدیکی شاه عبدالعظیم) دیده می شود. این گسله احتمالاً در رویداد چهار زمینلرزه با بزرگان متغیر بین Ms 7.6 تا Ms 5.3 در سده های پیشین نقش داشته است.

گسله ای است با راستای NE-SW، که در جنوب تپه باستانی موسوم به تپه غار و آبادی قلعه نو دیده می شود. این گسله نیز احتمالاً در رویداد چهار زمینلرزه سده های پیشین نقش داشته است.

گسله ای است با راستای خاوری – باختری، درازای بیش از ۱۰۰ کیلومتر، سازوکار راندگی و شیب به سوی شمال. جنبش دوباره این گسله ممکن است سبب رویداد پنج زمینلرزه در سالهای بین ۷۴۳ تا ۱۹۸۸م شده باشد.

گسله ای است کواترنر با درازای نزدیک ۲۰ کیلومتر، راستای NW-SE، شیب به سوی جنوب باختری با جابه جایی راستالغز راست بر.
گسله ای است با راستای خمدار NW-SE، درازای ۱۶ کیلومتر، شیب به سوی جنوب و جنوب باختری که در شمال تهران پارس به شکل دیواره دیده می شود.
این راندگی به درازای ۱۸ کیلومتر، راستای ENE-WSW با جابه جایی نزدیک ۶۰۰ متر و چپ بر و شیب به سوی شمال باختری به موازات و در فاصله یک کیلومتری راندگی شمال تهران قرار دارد.

گسله ای است به درازای ۱۱ کیلومتر، با راستای E-W، سازوکار فشاری و شیب به سوی جنوب که از ۲ کیلومتری شمال خاوریونک تا انتهای بزرگراه چمران در شمال هتل استقلال کشیده شده است.
گسله ای است که کواترنر با راستای NW-SE، درازای ۳۵ کیلومتر، ساز و کار فشاری و شیب به سوی شمال خاوری که در جنوب خاوری ورامین قرار گرفته است.
این راندگی خمدار از دو بخش شامل یک بخش باختری با راستای E-W و شیب به سوی جنوب، و یک بخش خاوری با راستای N.NW-S.ES و شیب به سوی جنوب تشکیل شده است. درازای راندگی ۲۲ کیلومتر است و در جنوب سرخه حصار قرار دارد.

این راندگی با راستای W.NW-E.SE، شیب به سوی شمال خاوری و درازای ۸۰ کیلومتر از شمال روستای گرمابدر تا جنوب روستای گچسر ادامه دارد.
گسله ای است به درازای حدود ۷۳ کیلومتر، سازوکارفشاری، راستای NW-SE و شیب به سوی شمال خاوری که از جنوب خاوری ایوانکی تا امین آباد ادامه دارد.
گسله ای است با راستای NE-SW، شیب به سوی شمال باختری و درازای ۳۵ کیلومتر که تقرباً به موازات در شمال جاده سمنان-دامغان قرار دارد.
گسله ای کواترنر با راستای E.NE-W.NW و شیب به سوی جنوب خاوری و درازای ۸۷ کیلومتر که از حدود ۲۰ کیلومتری خاور روستای مهماندوست (خاور مغان) به سوی شمال خاوری ادامه دارد.

گسله ای است کواترنر بیش از ۹۲ کیلومتر، شیب به سوی شمال باختری و با جابه جایی چپ بر که در مجاورت کویر چاه جم (دق حاج علی قلی دامغان) قرار دارد.
این راندگی با راستای خمدار NE-SW، درازای نزدیک به ۳۹ کیلومتر و شیب به سوی شمال دربخش خاوری، و شیب به سوی شمال تا شمال باختری در بخش باختری، از شمال شهر شاهرود می گذرد.

این راندگی با راستای خمدار NE-SW و درازای نزدیک به ۲۰ کیلومتر در شمال بسطام قرار دارد.
گسله ای است به درازای ۴۵ کیلومتر، شیب به سوی جنوب خاوری و با برش در نهشته های کواترنر که در حنوب بسطام قرار دارد.
این راندگی با راستای خمدار NE-SW شیب عمومی به سوی شمال باختری، از ۵ کیلومتری شمال شهر سمنان می گذرد.
گسله ای است با راستای تقریبی E-W، شیب به سوی شمال و درازای نزدیک به ۱۸ کیلومتر که در جنوب گسله فشاری جنوب بسطام قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار NE-SW، درازای ۸۰ کیلومتر و شیب به سوی شمال در بخشهای خاوری – باختری، و شیب به سوی شمال باختریدر بخشهای میانی که در یال جنوب خاوری کوه گوگرد دیده می شود.

گسله ای است با راستای E-SW، شیب به سوی جنوب خاوری و درازای ۳۶ کیلومتر که از فاصله کمتر از یک کیلومتری فیروزکوه می گذرد.
این راندگی به درازای ۲۲ کیلومتر، راستای NE-SE-SW و شیب به سوی جنوب خاوری در باختر شهر دامغان قرار دارد.
درازای این راندگی ۳۲ کیلومتر، راستای آن W.NW-E.SE و شیب آن به سوی شمال است در ناحیه خاوری کوه دماوند دیده می شود.
درازای این راندگی ۳۶ کیلومتر، راستای آن W.NW-E.SE و شیب آن به سوی شمال و در مجاورت روستای لاسم (حاده هراز) قرار دارد.
گسله ای است با راستای NE-SW، به درازای ۶۴ کیلومتر و دارای جنبش از نوع چپ گرد.

گسله ای است با درازای ۵/۵۲ کیلومتر، راستایNE-SW، شیب نزدیک ۵۰ درجه به سوی جنوب خاوری که از ۶ کیلومتری شمال شهمیرزاد می گذرد.
گسله ای است با راستای NE-SW، درازای شناخته شده ۲۶ کیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری که در یال شمال باختری کوه لوران و یال جنوب خاوری سفیدکوه قرار دارد.
این راندگی به درازای شناخته شده ۴۴ کیلومتر، راستای خمدار کم و بیش E-W و شیب عمومی به سوی شمال در جنوب گسله اوریم قرار دارد.
گسله ای با راستای E-W و درازای ۳۵ کیلومتر که در حدود ۱۵ کیلومتری شمال روستای آروان قرار دارد.

این راندگی با درازای شناخته شده ۳۲ کیلومتر، دارای راستای NW-SE با شیب به سوی باختر-جنوب باختری در بخش خاوری، و راستای NE-SW با شیب به سوی جنوب-جنوب خاوری در بخش باختری است.

گسله ای است با راستای NW-SE، شیب به سوی جنوب باختری و درازای بیش از ۱۰۰ کیلومتر که در بخش جنوبی رودخانه شور و به موازات آن جای دارد.
گسله ای است با راستای NW-SE، درازای ۲۱ کیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری که در سال شمالی کوه مره قرار دارد.

گسله ای به درازای ۴۸ کیلومتذ، راستای NW-SE با سازوکار از نوع راندگی و شیب به سوی شمال خاوری که کرانه شمال خاوری دریای نمک را تشکیل داده است.
این راندگی با درازای نزدیک به ۴۰ کیلومتر، راستای خمدار NW-SE و شیب به سوی شمال-شمال خاوری در حدود ۸۰ کیلومتری جنوب گرمسار واقع است.
گسله های این گروه سازوکارهای گوناگون و راستای NW-SE دارند. شیب گسله های فشاریآنها به سوی شمال خاور و شیب گسله های گرانشی به سوی جنوب باختر و درازای شناخته شده آنها دست کم نزدیک به ۴۵ کیلومتر است. این گروه در یال جنوبی کوههای شاه کوه، لاشتر و کوه قاضی واقع شده اند.

این راندگی با درازای حدود ۴۰ کیلومتر، راستای کم و بیش E-W و شیب عمومی به سوی شمال در یال جنوبی کوه گچاب دیده می شود.
گسله ای است با راستای کم و بیش E-W، درازای بیش از ۸۵ کیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری، این گسله در زمینلرزه بویین زهرا ۱۹۶۲ میلادی (۱۳۴۱ هـ . ش) با بزرگای Ms 7.2 جنبش دوباره یافت.

گسله ای است با راستای NW-SE که منفرد نیست و از چهار گسله موازی که طولی بیش از ۷۰ کیلومتر دارند تشکیل شده است. کارکرد این گسله سبب فرونشست و زایش دشت ساوه شده است. رویداد ۷زمینلرزه در فاصله سالهای ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۵ میلادی (۱۳۵۰ تا ۱۳۶۴ هـ .ش) به کارکرد این گسله نسبت داده می شود.
گسله ای است با راستای تقریبی E-W، درازای ۶۴ کیلومتر با شیب به سوی جنوب، رویداد دو زمینلرزه در سالهای ۱۹۶۶ میلادی (۱۳۴۵ هـ ش) با بزرگای Mb 5.0 و ۱۸۰۸ میلادی (۱۱۸۷ هـ . ش) را نتیجه حرکت این گسله می دانند.

گسله ای است با راستای NW-SE و درازای شناخته شده بیش از ۲۰ کیلومتر که از شاهین دژ آغاز و در نزدیکی شمال شهر سلطانیه ناپدید می شود.
گسله ای است با راستای SE-NW، در بخش خاوری و کم و بیش E-W در بخش باختری، درازای ۸۵ کیلومتر و شیب به سوی جنوب و جنوب و جنوب باختری. احتمالاً این گسله در رویداد زمینلرزه ۱۹۶۸ (۱۳۴۷ هـ . ش) رودبارات – طالقان بابزرگای Ms 7.6 نقش داشته است.

گسله ای است به درازای ۶۰ کیلومتر، راستای کمابیش E-W و شیب کلی به سوی شمال. اختلاف بلندای ناگهانی میان شهر قزوین و نزدیکترین ستیغ به آن به سبب جنبش گسله فشاری قزوین به وجود آمده است. این گسله لرزه زاست، ولی به دلیل کمی داده ها تاریخچه آن به خوبی روشن نیست.
گسله ای است با راستای خمدار NW-SE و درازای ۵۳ کیلومتر که از نزدیکی باختر ابهر می گذرد.

گسله ای است به درازای ۶۲ کیلومتر، راستای خمدار کم و بیش E-W و شیب به سوی شمال که در ۴ کیلومتری شمال اشتهارد قرار دارد.
گسله ای است به درازای ۲۲ کیلومتر، راستای NW-SE که در شمال خاوری گسله تفرش قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار و روند NW-SE و درازای ۴۷ کیلومتر.

گسله ای است با راستای E.SE-W.NW، درازای۲۵ کیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری که از فاصله ۱۲ کیلومتری شمال خاوری قم می گذرد.
گسله ای است با راستای خمدار کمابیش E-W، درازای ۴۵ کیلومتر و شیب عمومی به سوی شمال که در ناحیه غرب ساوه قرار دارد.
گسله ای است با راستای E.SE-W.NW، درازای ۳۷ کیلومتر که به موازات گسله ایپک قرار دارد.
گسله ای است با راستای NW-SE و شیب به سوی جنوب باختری که در شمال گسله آوج قرار دارد.

گسله ای است با راستای NW-SE، درازای نزدیک به ۴۵ کیلومتر و شیب به سوی شمال خاوری. برشی ناشی از رویداد این گسلش در روی زمین دیده نمی شود.
گسله ای است با راستای خمدار و جهت NW-SE در بخش شمالی و راستای N.NW-S.SE در بخش جنوبی و درازای نزدیک به ۴۰ کیلومتر که در فاصله حدود ۴۰ کیلومتری قم شروع می شود و بهسوی جنوب – جنوب خاوری ادامه می یابد.

گسله ای است به درازای نزدیک به ۲۰ کیلومتر، راستای خمدار NW-SE، ساز و کار فشاری و شیب به سوی شمال خاوری که در ناحیه شمال شهرک طالقان قرار دارد.
گسله ای است به درازای ۱۲۰ کیلومتر، راستای NW-SE و شیب به سوی شمال خاوری. برش ناشی از رویداد این گسله برروی زمین دیده نمی شود این گسله در شمال ناحیه ابهر-سلطانیه دیده می شود.

گسله ای است با راستای NW-SE، شیب به سوی جنوب باختری و درازای ۴۳ کیلومتر که داز فاصله ۵ کیلومتری جنوب باختری فم و تفرش می گذرد. راندگی تفرش نقش بنیادی در فرونشست و تشکیل دشت تفرش داتشه و مرز جنوب باختری آن را می سازد.
گسله ای است با راستای NW-SE، شیب به سوی شمال خاوری و درازای نزدیک به ۵۰ کیلومتر که از نزدیکی روستای تلخاب در شمال اراک می گذرد.
گسله ای است با راستای E-W، درازای ۵۲ کیلومتر و شیب به سوی جنوب که از نزدیکی شهر اشتهارد می گذرد.
گسله ای است به درازای ۱۵۰ کیلومتر، راستای NW-SE و شیب به سوی شمال خاوری که در یال جنوب باختری کوههای سلطانیه قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار W.NW-E.SE، درازای نزدیک به ۱۱۱ کیلومتر، سازوکار فشاری و شیب به سوی شمال که در فاصله حدود ۵۰ کیلومتری شمال ساوه قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار کمابیش NW-SE، درازای ۳۷ کیلومتر و شیب به سوی جنوب باختری که در ناحیه جنوب باختری بوئین زهرا قرار دارد.
گسله ای است با راستای W.NE-E.SE و درازای ۳۳ کیلومتر که در جنوب باختری گسله لرزه زای ایپک قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار NW3-SE، شیب به سوی شمال خاوری و درازای ۴۰ کیلومتر که در ۵ کیلومتری شمال دریاچه حوض سلطان قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار W-SE، سازوکار راندگی و شیب کلی به سوی شمال که درازای آن ۲۲ کیلومتر است. این گسله از سوی شمال باختری با گسله طالقان و از سوی جنوب خاوری با گسله مشا تلاقی می کند.
گسله ای است با راستای NW-SE و درازای ۵۰ کیلومتر که در جنوب و به موازات گسله کوشک نصرت قرار دارد.
گسله ای است با راستای خمدار NW-SE، شیب به سوی جنوب – جنوب باختری، سازوکاری فشاری و دارازای نزدیک به ۴۵ کیلومتر که از نزدیکی (جنوب – جنوب باختری) شهر قم می گذرد.
گسله ای است به درازای ۱۶۰ کیلومتر که در پهنه شمالی ساوه قرار دارد. این گسله خمدار با راستای عمودی NW-SE و با سازوکار فشاری (زاویه باز و راستالغز) است.
گسله ای است با راستای خمدار NW-SE، درازای بیش از ۶۵ کیلومتر و شیب به سوی خاور شمال باختری که در فاصله حدود ۸۰ کیلومتری شمال خاوری تکاب دیده می شود.