فایل ورد کامل مقاله بیمه خارجی؛ بررسی حقوقی و اقتصادی نقش شرکت‌های بین‌المللی بیمه در نظام مالی کشور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله بیمه خارجی؛ بررسی حقوقی و اقتصادی نقش شرکت‌های بین‌المللی بیمه در نظام مالی کشور دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله بیمه خارجی؛ بررسی حقوقی و اقتصادی نقش شرکت‌های بین‌المللی بیمه در نظام مالی کشور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله بیمه خارجی؛ بررسی حقوقی و اقتصادی نقش شرکت‌های بین‌المللی بیمه در نظام مالی کشور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله بیمه خارجی؛ بررسی حقوقی و اقتصادی نقش شرکت‌های بین‌المللی بیمه در نظام مالی کشور :

بیمه:
بعضی معتقدند که بیمه از کلمه “بیما”، از زبان هندی گرفته شده است و برخی دیگر نظر داده‌اند که بیمه از کلمه بیم (ترس) اخذ شده است و چنین استدلال می‌کنند که چون اولین بار روس‌ها از ایران امتیاز بیمه گرفتند (امتیازنامه حمل و نقل تأسیس اداره بیمه در مملکت ایران در سال ۱۳۰۸ هجری قمری در زمان ناصر‌الدین شاه قاجار) و بعدها نیز دو شرکت روسی به نام قفقاز مرکوری و نادژدا در ایران مشغول فعالیت بیمه‌ای شدند.

برخی از مؤلفان نیز کلمه بیمه را یک واژه پارسی قدیمی می‌دانند و به استناد کتاب مسالک و ممالک، تألیف ابواسحق ابراهیم اصطخری، می‌گویند که بیمه نام شهری در دیار طبرستان و دیلم بوده است.
به هر حال ریشه لغوی بیمه هرچه باشد مفهوم و مکانیسم فنی و تعاونی آن یکی است و آن عبارتست از مؤسسه یا صندوق مشترکی که کارش سازمان دادن به تعاون افراد در معرض خطر از طریق جمع‌آوری وجوهی معین طبق موازین آماری به منظور مقابله یا عواقب خطرها.

قانون بیمه ایران (مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۱۶ شمسی) بیمه را چنین تعریف می‌کند:
“بیمه عقدی که به موجب آن یک طرف تعهد می‌کند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی، از طرف دیگر در صورت وقوع حادثه خسارت وارد بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد.
متعهد را بیمه‌گر و طرف تعهد را بیمه‌گذار و وجهی را که بیمه‌گر به بیمه‌گذار می‌پردازد حق بیمه و آنچه که بیمه می‌شود موضوع بیمه می‌نامند.”

تعریف قانون بیمه بیشتر ناظر بر جنبه بیمه است و ماهیت تعاونی و مکانیسم فنی بیمه را منعکس نمی‌کند.
قدیمی‌ترین کتاب لغتی که معرف لفظ بیمه می‌باشد (فرهنگ نفیسی) اینطور تعریف می‌کند:
“اطمینان در مقابل مخاطره‌ای که محتمل‌الوقوع باشد.”

بیمه چگونه به وجود آمد :
بیمه‌های غیر زندگی پیشینه بلند مدتی دارند. نوعی بیمه‌های دریایی در حدود ۳۰۰۰ سال قبل مورد استفاده قرار گرفت. بیمه‌های زندگی نیز سابقه زیادی دارند. این نوع بیمه‌ها نخستین‌بار هنگامی پدید آمد که سربازان رومی قسمتی از دستمزد خود را در صندوقی جمع‌آوری کردند تا چنانچه در جنگ کشته شدند آن پول به خانواده‌هایشان پرداخت شود.

بیمه های غیر زندگی :
بیمه دریایی که امروز وجود دارد احتمالاً در حدود صده‌های یازدهم و دوازدهم میلادی در منطقه‌ای در شمال ایتالیا به‌وجود آمده است. شخصی به نام لومباردز در صده‌های چهاردهم و پانزدهم انگلیسی ها را با این نوع فعالیت آشنا ساخت. مفاهیم بیمه‌گر و بیمه‌گری نخستین‌بار در بیمه دریایی مطرح شد. آن روزها هر بازرگانی که حاضر به تقبل بخشی از یک خطر بود نام خود را همراه با سهمی که از آن خطر قبول می‌کرد در پایین صفحه‌ای که جزئیات خطر مزبور در آن درج شده بود می‌نوشت. آن وقت مالکان کشتی‌ها و بازرگانان دریافتند که می‌توانند کشتی‌ها را برای حمل اجناس سودآور اعزام کنند زیرا می‌دانستند چنانچه کشتی دچار حادثه شود از این طریق جبران خواهد شد. در سال ۱۶۶۶ آتش‌سوزی بسیار بزرگی در لندن روی داد که باعث به وجود آمدن بیمه آتش‌سوزی شد. معلوم نیست که نخستین بیمه آتش‌سوزی به صورت امروزی در چه زمانی صادر شد اما گفته می‌شود که نخستین شرکت بیمه آتش‌سوزی به‌نام اداره آتش در سال ۱۶۸۰ بنیان نهاده شد که بعدها فونیکس لقب گرفت
ورود بیش از ۴۰ شرکت بیمه خارجی به چین تا به حال، بیش از ۴۰ شرکت بیمه کشورهای خارجی وارد بازار بیمه چین شده است.

۱۳ سپتامبر، لی که مو معاون کمیته نظارت و مدیریت بیمه چین در پکن هنگام حضور در سومین مجمع بین المللی بانکداری گفت که در ۵ سال اخیر بعد از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی ، شرکتهای بیمه خارجی وارد بازار چین به پیشرفت نسبتا با ثبات نائل آمده است.

 در حال حاضر با وجود آنکه سهم شرکتهای بیمه خارجی در بازار چین زیاد نیست و تنها حدود ۶ در صد را در اشغال دارد، اما بعضی شرکتها با سرمایه خارجی در بعضی شهرهای بزرگ با سرعت نسبتا سریع پیشرفت می کند، مانند بازارهای بیمه گوانگ جو و شانگهای که نسبت سرمایه خارجی آنها حدود ۱۸ در صد را در اشغال دارد.

بازار بیمه‌های خارجی پس از ورود به ایران
الحاق به سازمان تجارت جهانی و خصوصی‌سازی دو اتفاق بزرگی است که اقتصاد ایران ناگزیر به پذیرش آن است.
با توجه به نقش بیمه در توسعه اقتصادی، صنعت بیمه کشور نیز وارد بازاری رقابتی شده و باید خود را با شرایط جدید وفق دهد. عدم‌حضور بیمه‌گران خارجی هم‌اکنون به خاطر وجود برخی قوانین و موانع حقوقی است که باتوجه به سخنان وزیر اقتصاد و دارایی مبنی‌بر امکان فعالیت موسسات بیمه خارجی در ایران امکان رفع آنان وجود دارد. از این رو بحث جذابیت‌های بازار و امکان رقابت بین شرکت‌های بیمه داخلی و خارجی، آینده صنعت بیمه و فرصت‌ها و تهدیدهایی که از این نظر ممکن است برای صنعت بیمه و شرکت‌های بیمه داخلی حادث شود، موضوعاتی است که در این مصاحبه به آن پرداخته‌ایم. مهندس مثنوی قائم مقام مدیرعامل بیمه ملت درخصوص ورود بیمه‌های خارجی به ایران معتقد است، برای فعالیت در بیمه‌های مستقیم و خدمات مناسب نیاز به دفاتر و نمایندگی‌های فعال خدمات پس از فروش است و ایجاد این دفاتر و شعب، زمان بر و البته هزینه بر خواهد بود و قطعا نمی‌تواند جزء اولویت‌های آنان باشد. او به سوالات ما پاسخ داده که در ادامه می‌آید:
آقای مثنوی در زمینه ورود شــرکت‌های بیمـــه خارجی در ایران چه قوانینی وجود دارد و این شرکت‌ها چـگونه می‌توانند فعالیت کنند؟

در این خصوص دو قانون اصلی وجود دارد: قانونی عام که بر کلیه موسسات و شرکت‌های خارجی مایل به فعالیت در ایران حاکم است و قانون سرمایه‌گذاری خارجی آن را تعیین کرده است و من در اینجا به آن نمی‌پردازم و قانون خاص برای موسسات بیمه مایل به فعالیت در ایران، که در فصل چهارم قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری به آن اشاره شده است. براساس قانون بیمه موسسات خارجی می‌توانند با درخواست از بیمه مرکزی و تایید بیمه مرکزی و سپس تایید شورای‌عالی بیمه و تصویب هیات‌وزیران امکان حضور در بازار بیمه کشور را به‌دست آورند.

چه محدودیت‌ها و یا قوانینی باید رعایت شود تا یک شرکت بیمه خارجی بتواند در ایران فعالیت کند؟
براساس قانون بیمه مرکزی ، موسسات بیمه باید برای فعالیت در رشته‌های بیمه زندگی و رشته‌های غیر‌زندگی اولا مبلغی را به عنوان ودیعه نزد بیمه مرکزی بلوکه نمایند. مبلغ این ودیعه را شورای‌عالی بیمه تصویب می‌کند؛ اما برای هر یک از رشته‌ها نباید کمتر از ۵۰۰‌هزار دلار باشد. ثانیا موسسات بیمه باید از محل درآمد‌های کسب شده به مرور زمان مبلغ این ودیعه را تا دو برابر نزد بیمه مرکزی تکمیل نمایند. ثالثا موسسات بیمه خارجی می‌توانند درآمد حاصل از فعالیت‌های خود را از کشور مشروط به اینکه در هر سال بالاتر از ۱۰‌درصد ودیعه آنان نباشد خارج نمایند و بالاتر از این مبلغ باید به تایید هیات‌وزیران برسد. رابعا کلیه قوانین و آیین‌نامه‌هایی که حاکم بر صنعت بیمه ایران و شرکت‌های بیمه داخلی است نیز باید توسط این موسسات رعایت گردد. این قوانین و آیین‌نامه‌ها از دو منشا قانون و مصوبات شورای‌عالی بیمه نتیجه می‌شود: هم چون رعایت نظام تعرفه، اتکایی اجباری و; فکر می‌کنید چه بخش‌هایی از بازار بیمه کشور برای شرکت‌های خارجی جذابیت داشته باشد که بخواهند در آن فعالیت کنند؟

به نظــر من با توجه به فاصله عمیق قوانین و دستورالعمل‌های حاکم بر صنعت بیمه کشور با کشورهای دیگر شرکت‌های بیمه خارجی در ایران بیشتر جـــذب بازار بیمه‌نامه‌های غیر‌مستقیم یا اتکایی خواهند شد تا فروش بیمه‌نامه‌های مستقیم.
چرا بیمه‌نامه‌های اتکایی برای آنها جذابیت دارد؟

به نظر من دو دلیل اصلی برای این موضوع وجود دارد اولا در بخش بازار اتکایی قوانین محدود‌کننده در مقایسه با فعالیت‌های فروش بیمه‌نامه‌های مستقیم وجود ندارد، مثلا نظام تعرفه‌ای وجود ندارد، اتکایی اجباری مطرح نیست و غیره. ثانیا در خصوص ریسک‌های با سرمایه بالا همچون کارخانجات صنعتی بزرگ مانند پتروشیمی‌ها، خودروسازی‌ها، صنایع فولاد، هواپیمایی‌ها، کشتی رانی‌ها و ;. در حال حاضر نیز نرخ‌های بین‌المللی حاکم است و بیمه‌نامه‌های صادره ایران تقریبا با شرایط بین‌المللی صادر می‌شود بنابراین انتظار می‌رود رغبت ورود آنها به این بخش از بازار بیشتر باشد.

یعنی شما فکر می‌کنید اگر اجازه داده شود که شرکت‌های بیمه خارجی در بخش اتومبیل، درمان، حوادث یا رشته‌های دیگر فعالیت کنند، برای آنها جذابیتی نداشته باشد؟

باتوجه به قوانین فعلی خیر. قواعد فنی حاکم بر صدور بیمه‌نامه باید براساس ارزیابی ریسک باشد. در حال حاضر غیر‌از ریسک‌های بزرگ که براساس نرخ‌های بین‌المللی صادر می‌گردد، در بقیه رشته‌ها تعرفه حاکم است و این بر خلاف قوانین و قواعد حرفه‌ای و اصولی است که آنها بر مبنای آن آموزش دیده و عمل می‌کنند.
با توجه به اینکه تغییر نظام تعرفه‌ای در دستور کار قرار دارد و با فرض این تغییر، شما فکر می‌کنید جذابیت کدام رشته‌ها برای آنها بیشتر است؟

باید پس از تغییر قوانین به این سوال جواب داد. فاصله صنعت بیمه ایران با دنیا از نظر قوانین فقط نظام تعرفه‌ای نیست، بلکه اتکایی اجباری و اختیاری، قواعد مربوط به میـــزان نگهداری ریسک‌ها، قواعد نمایندگی‌های شرکت، قواعد مربوط به محصولات جدید، قوانین مربوط به صورت‌های مالی و غیره نیز مطرح است. اما اگر بخواهم جوابی به سوال شما بدهم و اگر فرض کنیم که قوانین و دستورالعمل‌های حاکم بر صنعت بیمه ایران به سطح قوانین و استاندارد‌های بین‌المللی نزدیک گردد، غیر‌ از رشته اتکایی و ریسک‌های بزرگ، بیمه‌نامه‌های عمر نیز از جذابیت کافی برخوردار است. بازار بکر و روبه رشد بیمه‌نامه‌های عمر می‌تواند برای شرکت‌های بیمه خارجی جذاب باشد.

یعنی حتی اگر قوانین ایران به سمت استانداردهای بین‌المللی حرکت نماید مثلا رشته‌هایی مانند بیمه‌های درمان تکمیلی و اتومبیل که در حال حاضر بیش از ۷۰‌درصد بازار را به خود اختصاص داده است، برای آنها جذاب نیست؟

در رشــته‌هایی که مثال زدید برای ارائه خدمات مناسب نیاز به دفاتر و نمایندگی‌های فعال خدمات پس از فروش است و ایجاد این دفاتر و شعب، زمان بر و البته هزینه بر است و نمی‌تواند جزء اولویت‌های آنان باشد. هرچند اگر این رشته‌ها با تغییر قوانین سود آور گردند من فکر می‌کنم موسسات خارجی می‌توانند از طریق اتکایی وارد این بازارها شوند ولی فروش مستقیم خیر و شاید با مشارکت با شرکت‌های داخلی و به‌صورت نوعی جوینت ونچر (Joint Venture) و نه مستقیم.

در بخش‌هایی که برای موسسات خارجی جذاب است آیا ورود آنها تهدیدی برای شرکت‌های بیمه داخلی به‌وجود خواهد آورد یا اصولا شرکت‌های داخلی می‌توانند با آنها رقابت کنند؟

اصولا صنعت بیمه با بقیه صنایع تفاوت ماهوی دارد. در صنعت بیمه رقابت به آن معنایی که در صنایع دیگر در جریان است، مطرح نیست. نقطه بهینه فعالیت شرکت‌های بیمه در مشارکت حداکثری تعریف می‌شود. ریسک‌ها باید با قواعد فنی و به اندازه لازم بین شرکت‌های بیمه داخلی و جهانی توزیع شود. سود در این توزیع است یا به‌عبارتی حداقل خسارت در این توزیع است. در بخش اتکایی و ریسک‌های بزرگ، در حال حاضر نیز شرکت‌های خارجی در ایران حضور دارند. درست است که این حضور فیزیکی نیست؛ ولی در دنیای امروز در زمینه اتکایی تفاوتی ندارد که دفتر آنها در تهران است یا اروپا. بنابراین در حال حاضر نیز ما در حال همکاری یا رقابت هستیم. به نظر من با توجه به ورود ایران به سازمان تجارت جهانی یا WTO صنعت بیمه ایران بنا به ذات فعالیت بیمه‌ای از بقیه صنایع کشور جلوتر است، هر چند برای اینکه بتوانیم بهتر این فعالیت‌ها را سامان دهیم باید قوانین و مقررات هرچه سریع‌تر برای بسترسازی قبول ریسک از خارج مهیا گردد. متاسفانه امروز برخی قوانین دست‌وپاگیر وجود دارد که باید اصلاح شود تا ما همان طور که ریسک خود را واگذار می‌کنیم، ریسک آنها را نیز بپذیریم. فرآیند یادگیری سازمانی زمان‌بر است و باید هرچه زودتر برای این امر آماده شویم. بدون اینکه اجازه راه رفتن داشته باشیم، دویدن غیر‌ممکن است، هرچند در این تمرین شاید زمین خوردن نیز وجود داشته باشد، به قول معروف حرکت نکردن برای ترس از زمین خوردن بدتر از مرگ است.