فایل ورد کامل مقاله بتن‌های دیرگداز؛ بررسی علمی و مهندسی ویژگی‌ها و کاربردهای صنعتی مصالح مقاوم در برابر حرارت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله بتن‌های دیرگداز؛ بررسی علمی و مهندسی ویژگی‌ها و کاربردهای صنعتی مصالح مقاوم در برابر حرارت دارای ۳۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله بتن‌های دیرگداز؛ بررسی علمی و مهندسی ویژگی‌ها و کاربردهای صنعتی مصالح مقاوم در برابر حرارت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله بتن‌های دیرگداز؛ بررسی علمی و مهندسی ویژگی‌ها و کاربردهای صنعتی مصالح مقاوم در برابر حرارت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله بتن‌های دیرگداز؛ بررسی علمی و مهندسی ویژگی‌ها و کاربردهای صنعتی مصالح مقاوم در برابر حرارت :

لغت شناسی و تقسیم بندی :
در تعاریف به کار رفته برای انواع مواد شبه بتنی که در دمای بالا به کار می روند یک نوع نا هماهنگی وجود دارد و استانداردی وجود ندارد که مواد را طوری تعریف کند تا در بر گیرنده این تقسیم بندی باشد . بنابر این کار اساسی این است که ابتدا موضوع را با تاکید بر تعاریف گفته شده برای بتن مقاوم حرارتی شروع کنیم .
مشکلات نامگذاری :
امروزه واژه ها ی مقاوم درجه حرارت پائین و بتن دیر گداز معمولا برای اشاره به خصوصیات
حرارتی به کار می روند بنا به استاندارد ۹۵۵۶TGL آلمان و ۹۹-۳۰ TGL شوروی واژه بین مقاوم حرارتی برای کلیه توصیفات به کار می رود . در صورتی که در کشور های دیگر استاندارد
۴۳-۸۵-۴۵GOST مرزی بین تعاریف بتن مقاوم حرارت و بتن مقاوم در دمای بالاتر از ۱۷۷۰ قائل شده است . در مقالات انگلیسی و آمریکایی نیز مواد مشابهی را به نام سیمانهای دیرگداز , بتن
های دیر گداز یا ریختگی های دیر گداز می نامند .

بتن دیر گداز :
به مخلوطی از سیمان , انواع پر کننده و ذرات ریز و آب گفته می شود که در درجه حرارت معمولی
حالت گیرش دارد و تمام موادی که شامل سیمان نیستند می توان شبه بتن ( concrete type )
بحساب می آورند . لغت بتن بیان کننده عوامل چسبا ننده ی دانه های ریز هیدرولیکی که عمدتا شامل ترکیبی از Fe2O3 , Al2O3 , Sio2 با CaO که در استاندارد های مشخص دارای خواص معینی هستند و بعد از عمل ترکیب (بعد از ۲۸ روز ) به استحکام فشاری Psi 3200 می رسد که آن را
به عنوان مینیمم استاندارد در نظر می گیرند , مهمترین بتن ها در این رابطه عبارتند از : بتن های

سیمان پرتلند , سیمان کوره بلند , آلومینا های مختلف که یکی از مشخصه های بارز همه ی آن ها سختی
هیدرولیکی آنهاست و کاربرد این بتنها تا منطقه زینتر شدن آنهاست .
مشخصات استاندارد بتن های دیر گداز عبارت است از :
بتن های دیر گداز در درجه حرارتهای معمولی دارای اتصالات هیدرولیکی هستند و وقتی پخته می شوند از مرحله ی اتصال هیدرولیکی به مرحله ی اتصال سرامیکی تبدیل می شوند بدون آنکه استحکام

آن کاهشی پیدا کند , بر طبق این استاندارد ها مخلوط های بتنی از نظر کارخانجات دیر گداز مخلوط
های خشک شدنی درهوا هستند که از مواد اولیه مقاوم در برابر حرارت با اندازه بندیmm 30- 0

و سیمان تشکیل شده اند . به عبارت دیگر بتنهای دیر گداز عبارتند از :
بتن هایی که خواص مکانیکی و فیزیکی آن حتی بعد از مدت زمان زیادی که در حرارتهای بالا تا
حد قابل قبولی باقی بماند .

عاملهای چسباننده :
عاملهایی چسباننده ای که در چنین بتنهایی بکار می روند ممکن است چسبهای هیدرولیکی ( معمولا سیمانها ) باشند و یا چسبهای غیر هیدرولیکی ] بتن پریکلاس با سیمان سورل ( بتن ما گنزیا ) , چسب شیشه [ . در کشور های غربی استفاده از چسبهای هیدرولیکی در بتن های مقاوم در برابر درجه حرارت بسیار رایج است و در شوروی استفاده از عامل چسباننده چسب شیشه در بتن های دیر گداز
نقش مهمی را در صنعت ایفا می کند . مواد نوع بتنی ( شبه بتنی ) موادی هستند که دارای فسفات
چسب شیشه و ماگنزیا ( پریکلاس ) می با شند .

تقسیم بندی بتنهای دیر گداز : بتن های دیر گداز را می توان بر اساس درجه حرارت کار , نوع عاملهای اتصال ( چسباننده ) و نوع مواد پر کننده تقسیم بندی نمود :
نوع بتن درجه حرارت درجه حرارت کار
بتن با دیر گدازی پائین کمتر از ۱۵۰۰ ۱۱۰۰- ۲۰۰
بتن با دیرگدازی متوسط ۱۷۹۰- ۱۵۰۰ ۱۳۰۰- ۱۱۰۰
بتن با دیرگدازی بالا بیشتر از ۱۷۹۰ بیشتر از ۱۳۰۰

۲- تقسیم بندی بر اساس نوع اتصالات :
A – بتن های دیرگداز ساخته شده از بتن های سرباره ( بتنهای کوره بلند با بتنهای آهن پرتلند )
B- بتن های دیر گداز ساخته شده از سیمان آلومینیایی ( بتن های آلومینیای بالا )
C- بتن های دیر گداز با عامل چسباننده ی چسب شیشه ( بتنهای آلومینیای باریم )
D- بتن های دیر گداز با عامل چسباننده ی ماگنزیا
E- اتصال های شیمیایی مانند فسفاتها با افزودن اسید فسفرین به مخلوط
F- اتصال هیدرولیک
G- عاملهای چسباننده ی آلی مثل قیر , قطران , سولفیت لایم

۳- تقسیم بندی بر اساس نوع مواد پر کننده :
A- بتن های دیر گداز با مواد پر کننده ی غیر مقاوم در برابر حرارت (خرده آجر , سرباره و ;;)
B- بتن دیر گداز با شاموت ( خاک نسوز پخته شده )
C- بتن دیر گداز با آلومینات بالا
D- بتن های دیر گداز با کراندوم
E- بتن دیر گداز با سیلیس
G- بتن دیر گداز با مگنزیا
F- بتن های دیر گداز با کرومیت – ماگنزیا

H- بتن دیر گداز با کاربید سیلیسیم
روند تاریخی پیشرفت :
بر مبنای اولین گزارش امکان استفاده از بتن در دمای بالا به کارهای مهندسین ساختمان در اوایل
همین قرن بر می گردد . استفاده از شاموت و خاکستر بعنوان اجزای بتن در این مقاصد مفید تر
بوده , هر چند پیشنهاد آن ها در همان زمان عملی نگردید .

تا اوایل قرن بیستم هیچ توجه اساسی به این نوع مواد دیر گداز نشد یعنی زمانی که C.Platzman
تولید بتن دیر گداز را با پایه ی سیمان پرتلند و افزودن شاموت و خاکستر ( یا سیلیکای فعال )
به ثبت رساند همزمان استفاده از سیمان آلومینائی نیز در ۲۶ – ۱۹۲۵ بوسیله Kesther به ثبت
رسید . با شروع دهه ۱۹۳۰ افزایش قابل ملا حظه ای در تحقیق و توسعه در تعدادی از کشورها
در این زمینه به چشم می خورد .

ویژگیهای بتن دیر گداز :
تکنولوژی بتن دیر گداز را می توان در مقایسه با بتن معمولی یا در مقایسه با مواد دیر گداز نشان
داد . برای صاحبان تکنولوژی بتن ویژگیهای اصلی در استفاده از پر کننده های دیر گداز خاص با
مشخصات معین در نظر است و استفاده از پر کننده های خیلی ریز مثل خاک نسوز یا استفاده از
سیمان آلومینیائی یا حتی چسب های غیر معمول تر دیگری مثل چسب شیشه و فسفات .

انحراف از تکنولوژی بتن معمولا خیلی کم بوده و در خور توجه نیست . از این نقطه اثر به سختی
می توان انتظار داشت که بتن دیر گداز مواد تازه ای را عرضه کند در حالی که مقادیر مشخصی در استحکام ساختمانی برای بتن معمولی اهمیت دارد . این مقادیر برای بتن دیر گداز از اهمیت نا چیزی برخوردار است . زیرا تنشهای حرارتی که در بتن در حین سرویس و کار تحمل می کند
اساس ساختار آن را تغییر می دهد .

از دید گاه مهندسینی که با مواد دیر گداز سروکار دارند بتن دیر گداز دارای ویژگیهای خاص خود در نحوه ی تولید و کاربرد است در حالی که تکنولوژی مواد دیر گداز را می توان اینطور ترسیم کرد که تهییه مواد به شکل دلخواه در آوردن و سپس خشک کردن در یک زمان طولانی و نهایتا در آتش قرار دادن . در حالی که تکنولوژی پیش ریختگی بتن دیر گداز عبارت است از تهییه مخلوط
و به فرم دلخواه در آوردن با ریختن و لرزش و سپس سخت کردن با پرس و سر انجام در زمان
کوتاهی خشک می شود . استحکام مورد نیاز بدون پخت بدست می آید و بدین وسیله ما قادر به تولید

شکلهای پیچیده و مختلف می باشیم بدون خطر ترک و تغییر فرم , مزایا و اهمیت بتن دیر گداز در
کارخانجات تکنو حرارتی را می توان از نقطه نظر فنی و اقتصادی ملاحظه نمود .

اگر چه استفاده از این مواد گاهی به علت مقدار دما محدود می شود وجود بتن های تولید شده در
مقیاس وسیع با چسب های مخصوص قابلیت استفاده از آن را در دماهای خیلی بالا نشان می دهد.
مواد اصلی بتن دیرگداز :
ترکیب مواد اصلی بتن دیر گداز عبارتند از :
۱- عامل چسباننده :
الف ) سیمان : سیمان یکی از عوامل چسباننده ی در بتن های دیر گداز می باشد . سیمانهای صنعتی معمولا بعد از زینتر یا ذوب و آسیاب کردن بصورت پودرریزی در می آیند که هم دارای ساختمان
کریستالی و هم غیر کریستالی می باشند. اجزای اصلی سیمانها عبارتند از : Al2O3, Fe2O3 , ,
SiO2, CaO و سیمانها را به طور کلی به دوسته تقسیم می کنند :
۱- سیمانهای سیلیکاتی مثل سیمان پرتلند معمولی و سیمانهای سرباره ای (سیمان پرتلند آهن و سیمان کوره بلند و سیمان سوپر سولفاته )
۲- سیمانهای آلومینیائی مثل انواع سیمان آلومینیائی
از انواع سیمانه که بطور معمولی تهیه می شوند آن ها که در ساخت بتن های دیر گداز استفاده می شوند عبارتند از : سیمان پرتلند, سیمان پرتلند آهن , سیمان کوره بلند , سیمان آلومینیای معمولی ,

سیمان آلومینیای بالا و سایر سیمانها اهمییت محدود داشته یا در در تحقیقات علمی بکار می روند .
ب) چسب های سرد گیر – غیر آلی بدون آب : همان طور که گفته شد توسعه ی بتن های دیر گداز با گذر از مرز های بتن با پایه ی سیمانی به تولید و استفاده از شبه بتن با چسب های دیگر رسیده

است . یکی از این دست عامل های چسباننده چسب شیشه می باشد که چسب شیشه عبارت است از
ترکیبات مختلف سیلیکات سدیم یا پتاسیم که در آب یا محلولند و یا مخلوط کلوئیدی تشکیل می دهند

و تقریبا به طور کامل هیدرولیز می شوند . عمومی ترین چسب شیشه ای که استفاده می شوند
سیلسکات سدیم غنی از سیلسی است که شامل ۴ – ۲ مولکول گرم SiO2 و در یک مولکول گرم
سیلیکات سدیم است .گیرش در هوا انجام می گیرد که معمولا همراه با استفاده از شتاب دهنده های
گیرش ( تحت عنوان افزودنی ها ) انجام می شود .

در مقایسه با سیمان پرتلند چسب شیشه بتنهایی از نظر خواص فیزیکی شیمیایی قابل قیاس نمی باشد . البته غیر از مدول الاسیته و دانسیته تنها نکتهی جالب توجه مشخصه های حرارتی است که
با استفاده از چسب شیشه عاید می شود . فایده این تر کیبات که در بتنهای دیر گداز چسب شیشه ای به عنوان عامل چسباننده بکار می روند فعالیت شدید آنهاست که آن ها را قادر می سازد تا با
مواد پرکننده ی بسیار متنوع و مختلفی ترکیب شوند و ترکیباتی تولید کنند که پایداری حرارتی خوبی دارند و دیر گدازی بسیار خوبی هم دارند .
از انواع دیگر این نوع چسباننده ها می توان به چسب های ماگنزیایی , دولومیت , اسید فسفریک
و فسفات ها می توان اشاره کرد .

۲- مواد پر کننده :
در ساخت بتنهای معمولی می توان از شن و ماسه ی طبیعی بهره گرفت . بنگ های صخره ای و سنگ آهک برای بتن های متراکم و خاکهای نسوز یا خاکستر زینتر شده برای بتن های سبک وزن
به عبارت دیگر برای استفاده از بتن ها در درجه حرارت بالا انتخاب مواد پر کننده باید بر اساس
نوع مصرفی که بر عهده ی آن است صورت گیرد . خواص حرارتی بتن در درجه حرارت بالا به
مقدار زیادی بوسیله انتخاب مواد پر کننده تعیین می شود بنابراین با انتخاب مواد مناسب مقاوم در برابر حرارت امکان تهییه بتن ها با مقاومت حرارتی بالا وجود دارد .

در بتن نسوز تنها مواد درشت تر که دارای اندازه ی دانه هایی بزرگتر از mm 2/0 می باشد باید
مورد استفاده قرار گیرد . مواد پر کننده ی ریز اغلب دانه های تشکیل دهنده اش از mm 1/0 کمتر

است . و به عنوان عامل تثبیت کننده با خواص شیمیایی مخصوص در بتن های دیر گداز ساخته
شده با سیمان پرتلند مورد استفاده قرار می گیرند در حالی که در بتن های چسب شیشه آنها به
عنوان مواد پر کننده ی بسیار ریز micro-filling عمل می کنند , بنابر این آنها به عنوان پر کننده عمل نمی کنند بلکه بیشتر مواد افزودنی هستند .
پر کننده های معدنی غیر مقاوم در آتش :

پر کننده های معمولی فقط برای استفاده در بتن های درجه حرارت پائین مناسب است نه برای بتن های دیر گداز زیرا مقاومت آن برای دماهای ۱۱۰۰- ۱۰۰۰ درجه ی سانتیگراد مناسب است . در
بعضی شرایط بخصوص افزودنیهای دیر گداز مثل سر باره ها بتن دیر گداز بکار می روند. البته به شرطی که آنها اثر شیمیایی خوبی داشته باشند .
مواد طبیعی : سنگ های طبیعی که ضریب حرارت انبساطی آن ها زیاد نباشد و تحت شرایط دیر گدازی انبساط حجمی نداشته باشند به عنوان پر کننده بکار می روند . مثل سنگهای کوارتز و شن.

در استفاده از سنگ آهک باید دقت شود زیرا که تغییراتی در خواص آن ها در اثر از بین رفتن بوجود می آید .
ضایعات صنعتی و محصولات فرعی : سر باره هایی که ازمنابع مختلف تولید می شود اولین محصولات
فرعی هستند که باید بررسی شوند . تعدادی از محققان محدوده ی وسیع از سرباره ها را ازمایش کرده اند که توانسته اند اینها را به عنوان مواد پر کننده در بتن دیر گداز بکار برند .

پر کننده های مصنوعی : معمولی ترین مواد مصنوعی که به عنوان پر کننده بتن تولید می شوند پر
کننده های سبک وزن مشخصی هستند برای تولید بتن سبک بکار می روند .
مثالهای این موارد از خاکها نسوز پوک شده ( با نام صنعتی سر امسایت ceramcite ) و slate
پوک شده ( با نام صنعتی Glovulite ) . این مواد برای ساخته شدن بتن نسوز ساخته شده است .
انواع دیگر پر کننده های سبک شامل ورمیکولایت و پرلیت می باشند .

شاموت : متداولترین ماده ی پر کننده برای بتن های دیر گداز انواع مختلف شاموت های مقاوم در برابر حرارت ( ذرات شاموت مقاوم در برابر حرارت مثل خاک رس ) است .
از شاموت به میزان زیادی به عنوان افزودنی برای سیمان پرتلند و بتن های سیمان چسب شیشه استفاده می شود. شاموت از پختن کائولن های نسوز در درجه حرارت بالا بدست می آید . اجزای اصلی آن SiO2 و Al2O3 و همچنین مقادیر کمی Fe2O3 و قلیایی ها ست که بسته به مواد اولیه
آن فرق می کند. درجه ی دیر گدازی اکثر شاموت های کوارتزی ۱۶۵۰ درجه ی سانتیگراد و شاموت
های معمولی ۱۷۵۰ درجه ی سانتیگراد می باشد . درجه ی حرارت کار با افزایش درصد آلومینای از
۱۴۰۰ – ۱۲۰۰ درجه ی سانتیگراد فرق می کند .

از دیگر مواد پر کننده ای که می توان در ساختن بتن دیر گداز استفاده کرد عبارتند از :مولایت ,
کواندوم ) کواندوم به علت نقطه ذوب بسیار بالا ی استحکام مکانیکی و مقاومت شیمیائی آن به مقدار بسیار زیاد به عنوان پر کننده برای تولید بتن دیر گداز استفاده می کنند . در حالت معمولی هم انقباض بتن را کاهش می دهد ) , ترکیبات شیمیائی و کانسازی ( منیزالورژی ) , مواد محتوی کرومیت و کرومیت منیزیت , فورستریت , کاربید سیلیسیم , دیاتومیت می باشند .

۳- افزودنی ها :
افزودنی ها تحت عنوان مواد پر کننده و چسب ها قرار نمی گیرند عمده ترین افزودنی ها مواد پودری
شکل هستند که تثبیت کننده های سرامیکی نیز نامیده می شوند و برای بتن های ساخته شده با سیمان
پرتلند و چسب شیشه بکار می روند . افزودنیها همچنین شامل موادی که برای بهبود پلاستیسه , شتاب
دهنده ی گیرش و خواص زنیتر در موقع حرارت دادن بکار می روند تحت این عنوان می باشند .

تثبیت کننده های سرامیکی : مهمترین افزودنیها برای بتن دیر گداز یا سیمان پرتلند مواد پودری شکل ریز است که هدف آن چسباندن و آزاد کردن آهک آزاد است . آهک آزاد در ابتدا بصورت Ca(OH)2 و بالای ۵۵۰ درجه ی سانتیگراد به CaO تبدیل می شود و برای مواد شبه بتنی

بنیان چسب شیشه افزودنیهایی از این نوع استحکام و اتصال چسب را بهبود می بخشند . این مواد
به عنوان افزودنیهای بسیار ریز در مقابل مواد پر کننده ی معمولی قرار می گیرند و اطلاق تثبیت
کننده های سرامیکی نیز کار آنها را می سازد .

شاموت : که در سطح وسیعی از آن استفاده می شود و مهمترین افزودنی دانه ریز است و هرچه
دانه های آن ریز تر باشد استحکام بتن بیشتر خواهد شد .
خاک رس : پودر خاک رس نیز در این زمینه مهم است , عمل پلاستیسیته آن نیز باید مد نظر باشد
و در بتن های سیمان پرتلند مدتهاست که استفاده می شود . در سیمان های آلومینیای ذوب شده به عنوان پر کننده ی بسیار ریز برای بهبود پلاستیسیته بتن تر یا افزودنی برای بدست آمدن استحکام
بالاتر در درجه حرارت های متوسط بکار می رود .

۴- آب :
آب یکی دیگر از موادی است که در ساختار بتن دیر گداز بکار می رود و نسبت آن باید بدقت رعایت شود و همچنین بکار بردن آبی که دارای نا خالصی است در بتن مضر است .
طرح مخلوط بتن :
مواد اصلی و اجزای بتن دیر گداز از نظر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مورد بررسی قرارگرفت
حال به بررسی اجزای بتن از نظر دانه بندی ارتباط اجزا با یکد یگر تشریح می کنیم .

در این بخش خصوصیات ویژه مورد نظر نیست بلکه عموما مشکلات اصلی مرتبط به تاثیر دانه بندی اجزا در حالت های منفرد و مخلوط را بررسی می کنیم .
این پارامتر ها به طور بسیار وسیعی بر خصوصیات بتن تاثیر می گذارند مثل آب در مخلوط پر
کننده یا قابلیت کار پذیری بتن تر , تراکم پذیری آسان , مقاومت حرارتی , افزایش استحکام و سر
انجام خصوصیات و و رفتار بتن گیرش یافته در حالت خام و پس از عملیات حرارتی . در این
بحث اساس طرح مخلوط بتن و عمدتا در بتن های اتصال سیمانی بررسی می شود .

سیمان ها : سیمان هایی که در تولید بتن دیر گداز بکار می روند اغلب استاندارد هستند در نتیجه
تحقیقات در آلمان و سایر کشورها نشان داده که سیمان با آلومینای بالا , سیمان آلومینیای معمولی
سیمان پرتلند , سیمان پرتلند آهن و سیمان کوره بلند هر کدام برای دماهای خاص و محدوده های گرمایی مشخص در هنگام کار مفید است .
استفاده از سیمان های trass و سیمان های آذرین و انواع دیگری از آن ها که تا همین اواخر رایج نبوده اخیرا نشان داده است که سیمان های آذرین را تحت شرایط بخصوصی می توان در بتن های
دیر گداز و بتن های معمولی بکار برد . قسمتی از خاکهای آذرین نیز بکار می روند که تحت شرایط گرمایی خاص انقباض ندارند و یا مقدار آن خیلی کم می باشد .

هیچ نیازی برای دانه بندی دانه ها لازم نیست و همان ریزی که در استاندارد در نظر گرفته شده
مناسب است و سیمان های استاندارد مناسب و قابل مصرف هستند اگر چه در شرایط بتن های درجه حرارت بالا باید حداقل کیفیت استاندارد را داشته با شند . در آلمان بتن های دیر گداز ریخته گری در محل کار و پیش ساخته هر دو از سیمان آلومینای تجارتی استفاده می شود .
دانه بندی پر کننده ها : پر کننده ها نقش اصلی را در تعیین مقاومت بتن دیر گداز تعیین می کنند .

اندازه ی دانه و درجه بندی پر کننده از اهمیت اساسی در بهبود کیفیت بتن دیر گداز برخوردار است
ممکن است با استفاده از اندازه ی دانه های ریز و درشت مناسب در پر کننده بتوان به بیشترین
فشردگی دست یافت .در حال حاضر استفاده از منحنی های دانه بندی کاربرد عملی محدودی دارد
یک بتن فشرده و خیس که بر مبنای این این منحنی تهیه شده باشد حجم خودش را حفظ کرده و هر دانه ی فضایی را که موقع خیس بودن اشغال کرده به همان صورت حفظ می کند .

بر حسب مواد ترکیب پر کننده خشک کردن و پختن ممکن است انبساط یا انقباض ایجاد کند و
منجر به تغییر مکان دانه شود . بدین ترتیب اصطلاح فشرده ترین بتن بر حسب نوع و شیوه ی
مخلوط کردن فرق می کند . معمولا مقدار ماکزیمم فشردگی به شکل و درجه بند ی ذرات بستگی

دارد . پر کننده های کروی شکل تمایل کمی به حفظ آب دارند ولی آن هایی که سوزنی شکل و
مسطح هستند تقریبا دو برابر دانه های کروی آب نگه می دارند و اینها بیشتر در بتن های دیر گداز استفاده می شوند طبیعت سطح پر کننده اثر نا چیزی بر استحکام بتن دارد اما تاثیر آن بر

استحکام اتصالات خیلی زیاد است . در بتن های دیر گداز درجه ی دانه بندی باید همان طوری باشد که در بتن معمولی مورد نیاز است .
ترکیب مواد برای ساختن بتن مقاوم در برابر حرارت :
ترکیب مواد بتن های مقاوم که از سیمان آلومینا استفاده می شود :
۵۰ کیلوگرم سیمان آلومینیایی
۱۱۰ کیلو گرم شاموت نپخته ی ۰ تا ۳ میلیمتر

۱۱۰ کیلوگرم شاموت پخته ی ۳ تا ۸ میلیمتر
نسبت سیمان به آب تقریبا ۶/۰
در صورتی که سیمان پرتلند نوع ۳۵۰ مصرف شود ترکیب زیر استفاده می گردد :
۵۰ کیلوگرم سیمان پرتلند ۳۵۰
۵۷ کیلوگرم شاموت نپخته ی ۰ تا ۳ میلیمتر
۹۰ کیلو گرم شاموت پخته ی ۳ تا ۸ میلیمتر

۶۰ کیلو گرم سر باره ی کوره ۰ تا ۳ میلیمتر
۱۳ کیلوگرم کلی ۰ تا ۱ میلیمتر
نسبت آب به سیمان تقریبا ۷/۰
مخلوط دیگری که نسبت سیمان به شاموت آن برابر ۸۰/ ۲۰ است در دو نوع شاموت با مشخصات زیر مورد استفاده قرار می گیرد . نقطه ی ذوب ۱۷۳۰ = شاموت نوع یک
نقطه ی ذوب ۱۶۸۰ = شاموت نوع دو

بتن های دیر گداز با اتصال سیمانی :
برجسته ترین مشخصه های بتن دیر گداز با اتصال سیمانی در مقایسه با انواع مواد دیر گداز این
است که بسیاری از خواص ذکر شده در بالا در شرایط کار برد بتن دیر گداز با اتصال سیمانی
در مقایسه با درجه حرارت های اتاق و یا در مدت زمان اولین باری که تا درجه حرارت های بالا
حرارت داده می شود به کلی متفاوت است . دلیل این امر این است که تحت تاثیر حرارت تغییرات شیمیائی زیادی صورت می گیرد که به موجب آن مشخصه ی اولین بتن به کلی تغییر می کند .

تغییر یک بتن نمونه از حالت اولیه با اتصال غیر یکنواخت بین مواد پر کننده و عامل اتصال دهنده
به صورت ساختار سرامیکی سخت شده که در نتیجه بالا رفتن درجه ی حرارت و انجام واکنش ذوب سطحی وسیع تر شدن حاصل می گردد .
فاز های میانی و پایانی که در نتیجه ی این واکنشها بدست می آیند از مشخصات ویژه ی بتن دیر گداز می باشد که دارای اهمیت ویژه ای می باشد . بنا بر این به منظور رسیدن به درک صحیحی

از این خصوصیات ضروری است یک مهندس دیر گداز قبل از توجه به خواص نهایی ( نتیجه ) که
هدف اصلی است تحولات ( استحاله ) شیمیائی را که در سیمان اتفاق می افتد را مطالعه کند .