فایل ورد کامل مقاله معماری افغانستان؛ بررسی تاریخی و هنری سبک‌های بومی و تأثیر فرهنگ اسلامی بر ساختارهای معماری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله معماری افغانستان؛ بررسی تاریخی و هنری سبک‌های بومی و تأثیر فرهنگ اسلامی بر ساختارهای معماری دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله معماری افغانستان؛ بررسی تاریخی و هنری سبک‌های بومی و تأثیر فرهنگ اسلامی بر ساختارهای معماری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله معماری افغانستان؛ بررسی تاریخی و هنری سبک‌های بومی و تأثیر فرهنگ اسلامی بر ساختارهای معماری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله معماری افغانستان؛ بررسی تاریخی و هنری سبک‌های بومی و تأثیر فرهنگ اسلامی بر ساختارهای معماری :

معماری افغانستان

جایگاه تمدن و استراتیژیکی هرات در آئینه تاریخ
هرات یکی از قدیمی ترین ولایات افغانستان است که ریشه های آن به آریانای باستان می رسد. برخی منابع غربی هرات باستان را بنام آریا یاد نموده اند. چنانچه در نتیجه تحقیق زنده یاد اکادمیسین داکتر عبدالاحمد جاوید هرات باستان بگونه های ذیل آمده است:« آریا: Areia هرات یا هری، هریوا( هریرود= Arius ) آرییا Areia یونانی در اوستا Haroiva= Haraevaدر سنگ نوشته نقش رستم هره ایوه Haraiua و هم محل « اسکندر شهر» Alexandria Ariana ».

هرات قبل از کشف بحر هند در گذرگاه راه ابریشم قرار داشت و نقش بزرگ را

در تجارت میان نیم قاره هند، شرق میانه ، آسیای مرکزی و اروپا بازی می کرد. هرات از لحاظ موقعیت جغرافیایی در طول تاریخ بستر مناسب تلاقی مدنیت های شرق و غرب نیز به شمار می رفت. ازینرو هرات یکی از گهواره های تمدنی تاریخ پر بار افغاستان شناخته می شود. به قول آرنولد توین بی مورخ شهیر بریتانیا طلایی ترین دوران تاریخ افغانستان را عصر کوشانیان تشکیل می دهد که کابل، بلخ و هرات درین درخشش نقش بزرگی تاریخی را بازی می کردند. اما طلایی ترین دوران تاریخ هرات را سده پانزدهم تشکیل می دهد هنگامیکه شهر هرات به پایتخت پرجلال شاهان تیموریان مبدل گردیده بود.

جایگاه تمدنی و استراتیژیکی هرات به ویژه در عصر تیموریان مشغله فکری بسیاری پژوهش گران تاریخ وکارشناسان خارجی قرار داشته است. احمد رشید ژورنالست و کارشناس امور افغانستان و آسیای مرکزی در مورد عظمت تاریخی هرات در مشهور ترین اثرش« طالبان، اسلام، نفت و بازی بزرگ جدید» چنین می نویسد: « هرات گهواره تمدن و تاریخ افغانستان محسوب می شود. این شهر واحه ای در میان صحراست که سابقه آن به پنج هزار می رسد.

دشت حاصلخیز هرات که ۳۲۰ کیلومتر مربع وسعت دارد، چون نگینی در میان حلقه کوه ها قرار گرفته است و گفته می شود حاصلخیز ترین خاک در آسیای مرکزی است. مورخ یونانی «هرودت» هرات را سبد غذای آسیای مرکزی وصف کرده است.امپراطور بابر در خاطراتش نوشته است:« در تمام نقاط مسکون جهان شهری چون هرات وجود ندارد.». بریتانیا ییها زیبایی هرات را به بخشی جزیره انگلیس تشبه کرده اند.

جاسوس و جهانگرد انگلیس کاپتن« کنولی» در سال ۱۸۳۱ نوشت:« در میان تپه های سرسبز، روستاهای کوچک و زیبا، باغها و تاکستانها، و مزارع گندم قرار دارند. نهر های کوچک و زلال که از هر طرف دشت حاصلخیز هرات را قطع می کنند، این مناظر دلربا را زیباتر ساخته است»; اولین بنای مسجد اصلی، در مرکز شهر به قرن هفتم میلادی برمی گردد که در سال ۱۲۰۰ میلادی به وسیله غوریان تجدید بنا گردید.

در عصر های میانه، هرات هم مرکزی برای مسیحیت تحت نفوذ کلیسای« نستوری» و هم پایگاه مهم تصوف، یعنی نظریه زاهدانه اسلام به شمار می رفت. افرادی از پیروان« نقشبندیه» و« چشتیه»، انجمنهای اخوت صوفیه به مقامات وزارت و صدارت عظمی رسیده اند.
خواجه عبدا له انصاری در گذشته به سال ۱۰۸۸« پیر» هرات است. او شاعر، و فیلسوف و صوفی مشهوری بود و تا هنوز پیروان زیاد در افغانستان دارد.

;. شاهرخ فرزند تیمور و همسرش گوهر شاد پایتخت امپراطوری تیمور را در سال ۱۴۰۱ م از سمرقند به هرات منتقل کردند این شهر به اوج شهرتش رسید.
تیموریان اولین چادر نشینان بودند که فرهنگ صحرا گردی و چادر نشینی را با فرهنگ شهر نشینی دشتهای هموار فارس در هم آمیخت.آنان با ساختن دها مسجد، مدرسه،کتابخانه وتفریحگاه های عمومی در هرات، این شهر را به شهر بناهای با شکوه تبدیل کردند.

«بهزاد» نقاش و میناتوریست مشهور در خدمت در بار تیموریان در آمده بود. بازار های هرات تولید کننده ای مرغوب ترین قالین ها، جواهرات، سلاح زره و کاشی بوده است.
علی شیر نوایی وزیر، نویسنده و شاعر شاهرخ می نویسد: « در هرات در هر قدمی که برداری به یک شاعر برمی خوری» . نوایی که در هرات مدفون است و شاعر ملی ازبکستان مدرن به شمار می رود، پدر ادبیات ترک« لقب» یافته است؛

زیرا قبل ازینکه سرودن شعررا به فارسی شروع کند به ترکی شعر می سرود.جامی شاعر فارسی سرا نیزکه در هرات مدفون است در دربار الغ بیگ فرزند شاهرخ به سر می برد. وی همچنان ستاره شناس بود ودر رصد خانه اش در سمر قند به مطالعه نجومی می پرداخت. تقویم جامی در سال ۱۶۶۵م در دانشگاه آکسفورد به چاپ رسید.

در ۱۴۱۷ میلادی گوهر شاد که قبلاً دهها مسجد ساخته بود، بنای مجموعه کامل آرامگاه پیش ساخته خودش را در دامنه شهر که مشتمل بر یک مسجد و مدرسه نیز بود، به پایان برد. این ارامگاه با ستون های نما کاری شده به وسیله کاشی آبی گلدار و گنبدی که دور تا دور آنرا نوشته های درخشان و خیره کننده آیات قرانی مزین کرده است، یکی از نمونه های عالی معماری اسلامی در سراسر جهان به شمار می رود.

« بایرون» در سال ۱۹۳۷ هنگام مشاهده این مجموعه، آنرا « زیباترین نمونه رنگ آمیزی در هنر معماری که تا کنون انسان به خاطر جاودانه کردن رابطه خودش با خداوند ابداع کرده است»، توصیف نمود. وقتی گوهرشاد پس از ساختن ۳۰۰ بنادر در افغانستان، ایران و آسیای مرکزی در سن هشتاد سالگی مرد، به سادگی روی قبرش نوشتند« بلقیس زمان». قسمت اعظم این بنای با شکوه را انگلیس ها در ۱۸۸۵ ویران کردند و شوروی سابق از ترس اینکه محل، پناهگاه مجاهدین نشود، پیرامون آنرا مین گذاری نمودند.»

تاریخ سیاسی هرات پر از فراز و نشیب است. چنانچه هرات همواره میدان لشکر کشی ها جنگهای اشغالگرانه، ویرانگرانه و گذرگاه جهان کشایان نیز بوده است. روی تصادفی نیست که تاریخ هرات مشحون از مبارزات آزادی خواهانه و استعمار شکن بوده است.

اسکندر مقدونی در ۳۳۰ ماقبل میلادی ازین و ولایت گذشت.در سده ۷ م توسط اعراب مسلمان فتح شد. روایت می شود که هرات اولین ولایت افغانستان است که به دین اسلام گروید. اما هرات مثل اکثریت مناطق دیگر خراسان با هجوم چنگیزیان از بنیاد ویران ساخته شد و اهالی بومی آن قتل عام و یا آواره ساخته شدند.

به قول احمد رشید« در حمله( چنگیز) بر هرات ۱۲۲۲ م بیش از ۶۰ فیصد جمعیت آن از میان رفت». مثل مولا نای بلخ اکثریت عارفان، شعرا، هنر مندان و نقاشان این شهر نیز راه مهاجرت را در پیش گرفتند. در ۱۳۸۱ تیمور لنگ باوجودیکه یک پایش را در جنگ با مردم هرات از دست داده بود بعد از قتل عام و تخریب این شهر را اشغال نمود.

بدین تر تیب برای دومین بار اکثریت اهالی بومی و روشنفکران هرات مثل مناطق دیگر مجبور به مهاجرت شدند. در ۱۵۰۶ شیبانیان آسیای مرکزی بر شمال افغانستان و هرات مسلط شدند. اندکی بعد هرات در تحت کنترول صفویان ایران قرار گرفت. اما در سده هژدهم برای مدتی کوتاهی در تحت تسلط حکومت هوتکیان قندهار قرار گرفت.

در تاریخ معاصر افغانستان هرات از استبداد داخلی، تحجر ، تعصب و تجاوزات خارجی بیش تر از دیگران رنج کشید. هرات سراسر سده نزدهم را در میان کشمکش های سرداران سدوزایی و محمد زایی و «بازی بزرگ» سپری نمود.

در سده نزدهم هرات یکی از دروازه های عمده ورودی به هندوستان تحت استعمار بریتانیا به حساب می آمد. چنانچه هرات در نیمه اول سده نزدهم در مرکز بازی بزرگ میان« فارود پالیسی» بریتانیا، روسیه تزاری و حملات حکومت قاجاری ایران گیر افتید. هرات در محاصره ده ماهه ایران در سالهای ۱۸۳۷-۳۸ قهرمانانه از خود دفاع کرد در نتیجه نخستین حماسه آزادی خواهی و مقاومت را در تاریخ معاصر افغانستان ثبت نمود.

اما هنوز زخم های محاصره هرات التیام نیافته بود که اینبار ادامه جنگ قدرت میان سرداران سدوزایی و محمد زایی از یک طرف و اشغال افغانستان توسط بریتانیا از جانب دیگر بلا های جدیدی برسر هرات نازل شد. چنانچه هرات در سال ۱۸۶۲ باری دیگر بعد از ۱۰ ماه محاصره نظامی در اوج فقر و گرسنگی از چنگال یک سردار جاه طلب به چنگال سردار جاه طلب دیگر افتید. سر انجام هرات سده نزدهم رادر اوج استبداد عبدالرحمن خان به پایان رسانید.
هرات در سده ب

یستم سرنوشت دراماتیک تر از سده ماقبل آن داشت. حماسه های داد خواهانه و مقا ومت های هراتیان درین سده به اوج آن رسید. در سالهای ۸۰ اولین قیام گسترده بر علیه دولت وقت از هرات با شعار های مذهبی سر بلند کرد که به سرکوب خونین هراتیان منجر شد.

سر انجام کاسه صبر هراتیان پس از سه صد سال لبریزشده از درون جنگ، جهاد و مقاومت در برابر استبداد داخلی و تجاوزات خارجی رستاخیر بزرگ اجتماعی سربلند کرد که می توان آنرا بیداری اجتماعی نامید. از مهمترین مشخصات این بیداری خود شناسی، هویت شناسی وحق شناسی است که هراتیان به قیمت قربانی ها و قهرمانی های انکار ناپزیر بدست آوردند.ـ

چشم‌انداز‌های فرهنگی و بقایای باستانی دره‌ی بامیان
چشم‌انداز‌های فرهنگی و بقایای باستانی دره‌ بامیان، نمایانگر رونق هنری و مذهبی‌ای است که از قرن اول تا قرن سیزدهم میلادی وجه مشخصه باکتریای باستان بوده است.

چشم‌انداز‌های فرهنگی و بقایای باستانی دره‌ بامیان، نمایانگر رونق هنری و مذهبی‌ای است که از قرن اول تا قرن سیزدهم میلادی وجه مشخصه باکتریای باستان بوده است و نیز با به هم آمیختن مکاتب مختلف فرهنگی، به غنای مکتب هنری قندهار و هنر بودایی می‌افزاید.

این چشم انداز شامل تعداد زیادی دیر و کنشت بودایی است و همین‌طور عماراتی مستحکم که مربوط به دوره اسلامی است. این محوطه همچنین شاهدی است بر ماجرای تراژیک نابودی دو مجسمه ایستاده بودا توسط حکومت طالبان در مارس ۲۰۰۱ که دنیا را شوکه کرد.

ثبت در لیست میراث جهانی در خطر: ۲۰۰۳
تهدیدات متوجه محوطه
این محوطه در سال ۲۰۰۳ به طور هم‌زمان در لیست میراث جهانی و لیست میراث جهانی در خطر ثبت شد. محوطه به دلیل متروک ماندن و متحمل شدن عملیات نظامی و انفجار‌‌های دینامیت در شرایط حفاظتی شکننده‌ای قرار دارد. خطر‌های اصلی محوطه شامل احتمال ریزش قریب‌الوقوع تاقچه‌های سنگی که بقایای مجسمه‌های بودا را در خود جا داده‌اند؛

وضعیت بد نقاشی‌ دیوارهایی به جا مانده در غار‌ها و غارت و حفاری‌های غیر قانونی است. امکان دسترسی به بعضی قسمت‌های منطقه به دلیل وجود مین‌های ضد نفر وجود ندارد.
دلایل ثبت
معیار اول: مجسمه‌های بودا وتزئینات غار‌ها‌ی بامیان تجسمی استثنایی از مکتب قندهار در هنر بودایی این قسمت از آسیای مرکزی هستند.

معیار دوم: بقایای هنری و معماری دره‌ بامیان که یکی از مراکز مهم بودائی سر راه جاده ابریشم «جاده ابریشم» محسوب می‌شود، گواهی استثنایی‌اند بر تعامل فرهنگی با هندی‌ها، یونانی‌ها، رومی‌ها، ساسانی‌ها، که این تعاملات فرهنگی در نهایت به‌عنوان زیربنایی برای شکل‌گیری مکتب هنری قندهار عمل می‌کنند. تأثیر اسلام در دوره‌های بعد را نیز می‌توان به این تأثیرات فرهنگی اضافه کرد.