فایل ورد کامل مقاله تلفن و تلگراف؛ تحلیل علمی نقش این فناوری‌ها در تحول ارتباطات انسانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تلفن و تلگراف؛ تحلیل علمی نقش این فناوری‌ها در تحول ارتباطات انسانی دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تلفن و تلگراف؛ تحلیل علمی نقش این فناوری‌ها در تحول ارتباطات انسانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تلفن و تلگراف؛ تحلیل علمی نقش این فناوری‌ها در تحول ارتباطات انسانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تلفن و تلگراف؛ تحلیل علمی نقش این فناوری‌ها در تحول ارتباطات انسانی :

نقش تلفن وتلگراف در ایجاد ارتباط

تاریخ مخابرات در ایران
مخابرات در ایران همچون دیگر نقاط جهان با نصب اولین خط تلگراف در سال ۱۲۳۶ هجری خورسیدیعنی چهارده سال بعد از موفقیت مورس,بین‌ تهران وچمن سلطانیه در نزدیکی زنجان (اردوگاه تابستانی ناصر‌الدین شاه)تحقق یافت.

دو سال بعد خط تلگراف سلطانیه به سمت زنجان و تبریز و جلفا امتداد یافت و به شبکه تلگرافی روسیه پیوست. توسعه تلگراف بسیاری از شهرها را سال به سال درنوردید.تا اینکه ایران در سال ۱۲۴۸ به عضویت اتحادیه بین‌المللی تلگراف درآمد.اداره تلگراف در سال ۱۲۵۵ به وزارت تلگراف ارتقاء یافت.
مرحله دوم فناوری مخابرات با نصب تلفن آغاز می‌شود.اگرچه اولین خط تلفن در حدود دوازده سال پس از اختراع آن,یعنی سال ۱۲۶۹ در تهران راه‌اندازی شد,اما گسترش شبکه تلفن در ایران از سال ۱۳۲۰ آغاز گردید.

در سال ۱۲۶۹ بین دو ایستگاه ماشین دودی و شهر ری ارتباط تلفنی برقرار شد.بعد از آن بین کامرانیه(شمیران)و عمارت سلطنتی وزارت جنگ(تهران)و سپس مقر ییلاقی شاه(احتمالاً سلطنت‌آباد)و عمارت سلطنتی تهران ارتباط تلفنی دایر شد. در اول آبان‌ماه ۱۳۰۵ تلفن جدید برروی ۲۳۰۰ رشته کابل آماده بهره‌برداری شد.در مرداد ۱۳۰۸ به موجب تصویب‌نامه‌ای,رسیدگی به امور تلفن که در دست شرکتها بود,به وزارت پست و تلگراف واگذار و نام آن وزارتخانه به وزارت پست و تلگراف و تلفن تبدیل گردید.دوسال بعد سهام شرکت‌های تلفن برای دولت خریداری و شرکت سهامی تلفن ایران تأسیس شد.پس از شهریور ۱۳۲۰ همزمان با خروج نیروهای متفقین از ایران,خطوط تلفن جدید(کاریر)که توسط آنان در ایران تأسیس شده بود,خریداری گردید.

روند توسعه کیفی و کمی مخابرات از مرحله تلفن مغناطیسی تا مرحله خودکار به تدریج ادامه یافت و در سال ۱۳۴۳ استفاده از شیوه ریز موج(مایکروویو) در مخابرات ایران آغاز و به دنبال آن در سال ۱۳۴۵ اولین کارخانه مخابراتی ایران تأسیس شد.راه‌اندازی و بهره‌برداری از ایستگاه زمینی ماهواره‌ای شهید‌قندی(اسدآباد)همدان و استفاده از اولین کابل ارتباطی بین شهریPCM بین تهران و کرج و ایجاد مرکز آموزش مخابرات اقدامات بعدی بود.
در سال ۱۳۴۹ مرکز تحقیقات مخابرات پایه‌گذاری شد و در سال ۱۳۵۰ شرکت مخابرات ایران با ساختاری جدید متولی تمامی مسائل مخابرات کشور شد و صنایع مخابراتی راه‌دور ایران نیز به منظور تولید تجهیزات مخابراتی راه‌دور در همین سال شکل گرفت.

با پیروزی انقلاب اسلامی‌,آغاز جنگ تحمیلی عراق برعلیه ایران,مانع از توسعه فراگیر شبکه مخابرات کشور شد. با این وجود از سال ۱۳۵۷ (سال پیروزی انقلاب اسلامی)تا سال ۱۳۶۳,تعداد ۳۵۱ هزارشماره تلفن در کشور دایر شد.۱۳۶۳ روستا به شبکه ارتباطی کشور پیوست,۱۰۱ شهر ارتباط بین‌شهری یافتند و ۴۰۸۳ تلفن همگانی شهری و بین‌شهری در نقاط مختلف کشور نصب شد.

اولین طرح آزمایش کابل نوری(در مرکز تحقیقات مخابرات)عملی شد و در سال ۱۳۶۴ کارخانه کابلهای مخابراتی شهید قندی یزد تأسیس یافت و در سال ۶۸ به بهره‌برداری رسید.درسال ۱۳۶۷ اولین کابل هم محور بین‌شهری از تهران به اصفهان متصل شد.در سال ۱۳۶۸ اولین مرکز سوئیچنیگ دیجیتال دانشگاه تهران به بهره‌برداری رسیده و در همین سال اولین خط کابل نوری بین‌شهری تهران تا کرج آغاز گردید.

به دنبال این تحولات در سال ۱۳۷۰ بهره‌برداری از اولین موج‌گیر ماهواره‌ای اینمارست شروع شد.در سال ۱۳۷۱ موافقت اصولی برای ایجاد دانشکده علمی و کاربردی مخابرات که با انقلاب فرهنگی در سایر دانشگاهها ادغام شده‌بود مجددا اخذ گردید.در سال ۱۳۷۲ بهره‌برداری از اولین موجگیرهای وی‌ست(VSAT)توسط شرکت مخابرات ایران صورت گرفت.بهره‌برداری از مراکز SC دیجیتال در هشت شهر کشور و بهره‌برداری از مجتمع مخابراتی انقلاب اسلامی به عنوان دومین مرکز مخابراتی ایران در تهران در همین سال آغاز شد.تحولات مهم در سال ۱۳۷۳ عبارت‌ بودند از توسعه شبکه تلفن تهران به یک میلیون و نهصد و چهل و پنج هزار شماره منصوبه وایجاد شبکه تلفن همراه در سال ۱۳۷۴ اساسنامه تأسیس شرکت سهامی مخابرات استانها به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در بهار سال ۱۳۷۵ این شرکتها فعالیت‌ خود را شروع کردند.در سال ۱۳۷۵ گسترش شبکه تلفن همراه در سطح ۳۵ شهر و طراحی یک میلیون شماره تلفن‌همراه,همچنین اتصال۹۰ شهر کشور به شبکه ارتباطات داده‌ها(دیتا) و توسعه شبکه وی‌ست به میزان ۷۰ درصد صورت گرفت.

شرکت سهامی تلفن ایران
در سال ۱۳۱۳ تمامی شرکتهای تلفن موجود در سطح کشور در هم ادغام گردید و شرکتی واحد به نام «شرکت سهامی تلفن ایران »با مشارکت سهامداران و زیر نظر وزارت پست و تلگراف و تلفن به وجودآمد و فعالیتهای ارتباطی مخابراتی کشور به دو سازمان مستقل دولتی سپرده شد ؛‌ به این ترتیب کـه شرکت سهامی تلفن ایران عهده دار توسعه و نگهداری و بهره برداری از تأسیسات تلفن شهری در سراسر کشور بود و وزارت پست وتلگراف و تلفن نیز وظیفه ایجاد ارتباط بین شهری و بین المللی را به عهده داشت .

پس از شهریور ۱۳۲۰ هجری خورشیدی , همزمان با خروج نیروهای متفقین از ایران خطوط تلفن جدید (کاریر) که توسط آنان در ایران تأسیس شده بود, خریداری گردید.
روند توسعه مخابرات از تلفن مغناطیسی تا خودکار بتدریج ادامه یافت و در سال ۱۳۴۳ استفاده از شیوه ریز موج (مایکروویو) در مخابرات ایران آغاز و به دنبال آن در سال ۱۳۴۵ اولین کارخانه مخابراتی تأسیس شد.

راه اندازی و بهره برداری از ایستگاه زمینی ماهواره ای شهید قندی (اسدآباد) همدان و استفاده از اولین کابل ارتباطی بین شهری ‍PCM بین تهران و کرج و ایجاد مرکز آموزش مخابرات اقدامات بعدی بود . درسال ۱۳۴۹ مرکز تحقیقات مخابرات پایه گذاری شد و در سال ۱۳۵۰ شرکت مخابرات ایران با ساختاری جدید متولی تمام مسائل مخابرات کشور گردید. صنایع مخابراتی راه دور ایران نیز به منظور تولید تجهیزات مخابراتی راه دور در همین سال شکل شرکت مخابرات ایران گرفت.
به دلیل افزایش جمعیت شهرهاو ضرورت ایجاد ارتباط بین نقاط دور و نزدیک, ‌به موجب قانون تأسیس شرکت مخابرات ایران مصوب خرداد ماه ۱۳۵۰ ,‌شرکت سهامی تلفن ایران منحل و تمامی داراییها و دیون و مطالبات و تأسیسات و کارکنان آن به شرکت جدید به نام «شرکت مخابرات ایران » منتقل شد و از سال ۱۳۵۱ امورتلگراف و تلفن و بی سیم و همه تجهیزات مخابراتی وزارت پست و تلگراف وتلفن در این شرکت ادغام گردید. و از آن تاریخ تا امروز تحت نظارت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات فعالیت دارد.

مخابرات بعد از انقلاب اسلامی
با پیروزی انقلاب اسلامی , آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مانع از توسعه شبکه مخابرات کشور گردید. با این وجود ,‌از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۳ ,‌تعداد ۳۵۱ هزار شماره تلفن در کشور دایر گردید, ۱۳۶۳ روستا به شبکه ارتباطی کشور پیوست ؛ ۱۰۱ شهر به شبکه ارتباط بین شهری و ۴۰۸۳ تلفن همگانی شهری و بین شهری در نقاط مختلف کشور نصب شد. .

اولین طرح آزمایش کابل نوری نیز در سال ۱۳۶۳ عملی شد و در سال ۱۳۶۴ کارخانه کابلهای مخابراتی شهید قندی یزد تأسیـس گردید و در سال ۱۳۶۸ به بهره برداری رسید.
در سال ۱۳۶۷ اولین کابل هم محور بین شهری از تهران به اصفهان متصل شد و در سال ۱۳۶۷ اولین مرکز سوئیچینگ دیجیتال دانشگاه تهران به بهره برداری رسید و اولین خط کابل نوری بین شهری بین تهران و کرج برقرار شد .

به دنبال این تحولات ,‌ در سال ۱۳۷۰ بهره برداری از اولین موج گیر ماهواره ای اینمارست آغاز شد و شبکه ارتباطات دیتا به عنوان متولی طراحی ,‌ایجاد و توسعه شبکه‌ها و خدمات ارزش افزوده اطلاع‌رسانی از ابتدای سال ۱۳۷۰ رسماً ایجاد ومأمور راه‌اندازی شبکه اطلاع‌رسانی عمومی کشور شد؛ و نزدیک به سه سال فعالیت و با تکیه بر تجربیات سالیان دراز در امور مخابراتی و با استفاده از تمامی امکانات فنی موجود کشور موفق به راه‌اندازی فاز اول شبکه (PDN) public DATA NETWORK کشور تحت نام Iran pac با پروتکل xo25 شد که این پروتکل قراردادی بین‌الملل برای شبکه های ارتباطی دیتا در سطح جهان قرارگرفت.
در سال ۱۳۷۱ موافقت اصولی برای ایجاد دانشکده علمی و کاربردی مخابرات که با انقلاب فرهنگی در سایر دانشگاه ها ادغام شده بود ؛ مجدداً اخذ گردید. در سال ۱۳۷۲ بهره‌برداری از اولین موجگیرهای وی ست ( VSAT )‌توسط شرکت مخابرات ایران صورت گرفت. بهره‌برداری از مراکز دیجیتال در هشت شهر و بهره‌برداری از مجتمع مخابراتی انقلاب اسلامی به عنوان دومین مرکز مخابراتی ایران در تهران نیز در همین سال آغاز شد. تحولات مهم دیگر سال ۱۳۷۳ عبارت بودند از :

توسعه شبکه تلفن تهران به یک میلیون و نهصد و چهل و پنج هزار شماره منصوبه و ایجاد شبکه تلفن همراه تهران .
در سال ۱۳۷۴ اساسنامه تأسیس شرکت سهامی مخابرات استانها به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در بهار سال ۱۳۷۵ این شرکتها فعالیت خود را شروع کردند. در سال ۱۳۷۵ گسترش شبکه تلفن همراه در سطح ۳۵ شهر و طراحی یک میلیون شماره تلفن همراه, همچنین اتصال ۹۰ شهر کشور به شبکه ارتباطات داده ها (دیتا) و توسعه شبکه وی ست به میزان ۷۰ درصد صورت گرفت .

جمهوری اسلامی ایران با توجه به اهمیت ارتباطات مخابراتی در ابعاد مختلف زندگی بشر امروز, تلاش فراوانی در زمینه توسعه و تجهیز شبکه مخابراتی بکار برده است. شرکت مخابرات ایران به عنوان مسئول شبکه مخابراتی کشور در سالهای اخیر آخرین دستاوردهای فناورانه مخابرات جهان ,‌ مانند دستگاههای کلیدزنی رقمی (سوئیچ دیجیتال ) کابل نوری ، تلفن همراه ، شبکه‌های اطلاع‌رسانی ، خدمات ماهواره‌ای ، خدمات ویژه تلفن را راه‌اندازی کرد و به تولید بیش از ۸۰ درصد تجهیزات مورد نیاز شبکه ارتباطی کشور توفیق یافت.

شرکت مخابرات ایران در سال‌های اخیر به موازات توسعه و تجهیز شبکه مخابراتی کشور با توجه به تجربیات عملی در تمامی زمینه‌ها و به‌کارگیری فناوری های متنوع در بخشهای مختلف مخابراتی فعالیت‌های همه جانبه‌ای در راستای صدور خدمات فنی مهندسی آغاز کرده است . براین اساس به عنوان مشاور و مجری ، در بخشهای مختلف توان اجرایی و تجارب خود را در اختیار سایر کشورها قرارداده است . شرکت مخابرات ایران طرح کابل نوری آسیا- اروپا در خاک ترکمنستان را به طول ۷۰۰ کیلومتر با دو مسیر اجرا کرده است که مسیر اصلی مجهز به کابل نوری ، با ظرفیت ۷۵۶۰ کانال و مسیر پشتیبان دارای چهارده هاب رادیویی با ظرفیت ۱۸۹۰ کانال است . تمامی مراحل طرح کابل نوری ترکمنستان اعم از طراحی ، تأمین کابل نوری ، تجهیزات ، ملزومات و اجرا و آموزش کارکنان به عهده شرکت مخابرات ایران بوده است.

ایران در زمره پنج کشوری است که در سالهای اخیر در زمینه توسعه شبکه مخابراتی ، رشدی بالغ بر ۲۰ درصد و بیشترین حجم توسعه را دارا بوده است و افتخار کسب ، لوح تقدیر به دلیل ارتباط رسانی به مناطق محروم روستایی را از یونسکو داشته است.

شرکت مخابرات ایران در سازمانها و مجامع زیر فعالیت دارد:
اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU)
جامعه مخابراتی آسیا و اقیانوسیه (APT)
سازمان ماهواره‌ای بین‌الملل مخابراتی (INTELSAT)
سازمان بین‌المللی ماهواره دریایی (INMARSAT)
سازمان کنفرانس اسلامی (OIC)
سازمان همکاریهای صنعتی (ECO)
سازمان سیستم موبایل جهانی (GSM)
اتحادیه الکترونیکی آسیا (AEU)
کنفرانس رادیویی جهانی (WRC)
سازمان جهانی تلفن موبایل ماهواره‌ای ((ICO Globai Communication
سازمان نجات از طریق ارتباطات ماهواره‌ای (COSPAS-SARSAT)
شرکت مخابرات نباید از اینترنت در تماس‌های بین‌المللی مردم استفاده کند

در حالی که شایعه استفاده مخابرات از اینترنت در مکالمه‌های مردم با خارج از کشور به شدت مطرح است و یکی از نشریات اقتصادی ایران که به اخبار این حوزه علاقه خاصی نشان می‌دهد از افشای آن به عنوان اینترگیت نام می‌برد، رییس کمیته مخابرات پارلمان که مستقیما به امور تخصصی مربوط به ارتباطات و مخابرات می‌پردازد این مسئله را به نقل از وزیر پست و تلگراف و تلفن تکذیب کرده است.

حدود یک‌ ماه پیش، نصرالله جهانگرد معاون وقت برنامه ریزی و توسعه وزارت پست و تلگراف و تلفن و دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی، از سمت معاونت خود در وزارت پست و تلگراف و تلفن استعفا داد. سوالاتی که به ذهن می‌رسد می‌تواند موارد زیر باشد:
۱ چرا جهانگرد استعفا داد؟ آیا جهانگرد مجبور به استعفا شد و نتوانست در آنجا به کار خود ادامه دهد؟
۲ آیا نتیجه جدا شدن او از وزارت پست وتلگراف و تلفن می‌تواند باعث رشد فناوری اطلاعات باشد یا خیر؟

۳ آیا جایگاه فعلی او تنها به عنوان دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی به او قدرت و قوام بیشتری می‌بخشد که به ایده‌های خود جامه عمل بپوشاند؟
به نظر می‌رسد جهانگرد پس از عدم دریافت رای اعتماد از هم‌پیمانان سیاسی‌اش در مجلس شورای اسلامی، همواره بیش از آن که خود را معاون برنامه‌ریزی و توسعه وزارت پست و تلگراف و تلفن بداند، خود را سکاندار فناوری اطلاعات می‌انگاشته است، این رویکرد تا بدانجا رسید که حکم مشاور ویژه رییس جمهور در امور فناوری اطلاعات را به دست آورد.

می‌توان گفت این اولین نقطه شروع برای جداشدن از وزارتخانه بود، حال آن که قطعا می‌شد بسیاری کارها را انجام داد، بدون این که نیازی به این حکم وجود داشته باشد. در واقع معاون یک وزیر، حکمی در دست دارد که می‌بایست در خیلی جاها فراتر از وزارتخانه تصمیم بگیرد. نتیجه آن شد که مباحث مربوط به فناوری اطلاعات در دبیرخانه شورای عالی اطلاع‌رسانی به طور کاملا جدا از وزارت بررسی شود، و جزیره‌ای مستقل در درون وزارتخانه ایجاد گردد.
ادامه این روند، اخذ مصوبه طرح تکفا -مستقل از وزارتخانه- از هیئت دولت بود. طرح تکفا در فضایی جدای از وزارتخانه بررسی، طرح و تصویب شد، در حالی که کمترین اثر و ردپایی از وزارت پست وتلگراف و تلفن در آن نبود. شاید در اینجا نیز بتوان گفت که: «نمی‌شود یک وزارتخانه را با دو وزیر اداره کرد!»
ذکر این نکته نیز ضروری است که در زمان اشتغال جهانگرد در پست معاونت برنامه ریزی وزارتخانه، او کمترین سخنی از برنامه‌ها و توسعه وزارتخانه نزد و عموما به IT پرداخت، IT که موضوعی است فرابخشی و نیازمند به چانه‌زنی‌هایی فراتر از وزارتخانه، با این اوصاف تنگ‌شدن فضا برای او در وزارتخانه دور از ذهن نبود، و تنها راه باقی مانده نیز رفتن بود و استعفا!

فناوری اطلاعات موضوعی است فرابخشی، بدین معنا که بسیاری از نهادها، سازمان‌ها، و وزارتخانه‌ها در رشد و تعالی و کاربرد IT نقش دارند و ایفای نقش هرکدام منوط به این است که یک نهاد فرابخشی، وظایف را به آنها تکلیف نماید تا در درون یک برنامه مشخص، هدف اصلی -که همان رشد فناوری اطلاعات از حیث توسعه زیرساخت و رشد کاربرد است- تامین گردد. در اینجا وزارت پست وتلگراف و تلفن به عنوان ایجاد کننده بستر ارتباطات، نقشی کلیدی‌تر از دیگران خواهد داشت. بنابراین اگر وظیفه نهاد فرابخشی، هدایت و راهبری این بخش است(در همان حد اهداف IT و نه سایر وظایف آن)، در این صورت، چنانچه جداشدن جهانگرد از وزارتخانه، به ایجاد یک نهاد فرابخشی از نوع پیش‌گفته بینجامد، قطعا استعفای او می‌تواند به نفع IT قلمداد شود، در غیر این صورت اتفاق خاصی نیفتاده است، زیرا او به عنوان یک معاون وزیر می‌توانست امور را با قدرت جلو برده و برخی از کاستی‌ها را رفع نماید، که اکنون این مهم نیز از کف رفته است.
همچنین شنیده شده که جهانگرد، به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور (جایی که او توانست طی مدت چند سال گذشته با کمک آن تمامی اهداف خویش را در جهت گسترش استفاده از IT ،برای تصویب طرح تکفا وتخصیص بودجه‌های مربوط به آن به پیش ببرد) خواهد رفت و به عنوان معاون IT آن سازمان، فعالیت‌های خویش را دنبال خواهد نمود، چون هنوز این اتفاق نیفتاده، طبیعتا در این خصوص چیزی نمی‌توان گفت، زیرا قرار گرفتن دفاتر زیرمجموعه معاونت برای نیل به اهداف، تعیین کننده خواهند بود که این موضوع را می‌توان در زمان مناسب بررسی کرد. حال که این اتفاق نیفتاده است بایستی دید که آیا دبیری شورای عالی اطلاع‌رسانی می‌تواند آنجایی باشد که جهانگرد را به اهداف خود برساند؟ (هدف جهانگرد در یک جمله «توسعه کاربرد فناوری اطلاعات، و افزایش تقاضای آن» است، و می‌توان ادعا کرد که با همه کاستی‌های موجود، توفیق نسبی حاصل شده است، و حداقل در حال حاضر کسی به طور علنی و رسمی با گسترش فناوری اطلاعات مخالفت نشان نمی‌دهد)

«شورای عالی اطلاع‌رسانی» یک نهاد است که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی بنا نهاده شده است. در حقیقت این شورا بدلیل این که هیچ نهاد تعریف شده دیگری وجود ندارد که وظایف فناوری اطلاعات در حوزه سیاستگذاری را انجام دهد عهده‌دار این مسئولیت خطیر گردید، وگرنه وظیفه اصلی آن همانا اطلاع‌رسانی از نوع کتابخانه‌ای است تا IT، به هر صورت، این نهاد که توسط یک نهاد هم‌تراز خود ایجاد شده از نظر برخی از نمایندگان مجلس دارای وجاهت قانونی نیست و مصوبات آن نیز در حکم قانون مصوب نخواهد بود(البته از آنجا که رئیس جمهور، رئیس این شورا است، برای قوه مجریه ماهیتی دیگر خواهد داشت) با همه این مقدمات، شورای عالی اطلاع‌رسانی در کلیت قضیه نمی‌تواند آنجایی باشد که توانایی راهبری بخش IT -از جمله وادار کردن وزارت پست و تلگراف و تلفن به مهیا نمودن زمینه‌های ایجاد ارتباطات- را داشته باشد، به ویژه با توجه به اهمیت فوق‌العاده‌ای که این وزارتخانه در توسعه IT بر عهده دارد، با ذکر این نکته که یک دبیر شورای اطلاع‌رسانی هماهنگ با وزارت، شاید بتواند در آینده موفق‌تر باشد تا یک دبیر جداشده از وزارت!

البته اگر در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، یک معاونت IT تشکیل گردد(یا نهادی هم سطح آن) و وظایف دبیری شورای عالی اطلاع‌رسانی به آن واحد منتقل شود، قاعده بازی متفاوت خواهد بود و موازنه قدرت نیز تغییر می‌کند.
در مجموع با توجه به تحولات رخ داده در حوزه IT، می‌توان گفت این تحولات حاکی از این است که تشتت‌ها نه تنها کاهش نیافته، بلکه در حال افزایش است و فاصله‌های ایجاد شده در نهایت به دودستگی بیشتر در ایجاد بستر و زیرساخت(ایجاد کننده ارتباطات) و کاربرد فناوری اطلاعات خواهد انجامید، و این دقیقا یعنی کندی رشد فناوری اطلاعات در کشورمان!

مصوبه شورای‌عالی اداری
وزارت پست وتلگراف و تلفن _ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور
شورای عالی اداری در یکصد و سومین جلسه مورخ ۲۱/۴/۸۲ بنا به پیشنهاد مشترک وزارت پست و تلگراف و تلفن و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به منظور تفکیک وظایف حاکمیتی و تصدی و در
راستای تشکیل شرکت مادر تخصصی مخابرات ایران در جهت انجام امور مربوط به راهبری، نظارت، هماهنگی و ساماندهی شرکتهای زیرمجموعه و نیز افزایش بازدهی و بهره‌وری و مدیریت مطلوب آنها و فراهم نمودن زمینه توسعه مشارکت بخش غیردولتی در امور مخابراتی تصویب نمود :

۱- کلیه وظایف و فعالیتهای مربوط به شبکه ارتباطات زیرساخت شامل مراکز مایکروویو بین شهری و بین‌المللی، شبکه اصلی فیبر نوری، ایستگاههای زمینی ماهواره مخابراتی مرتبط با زیرساخت، مراکز سوئیچ راه دور (Sc و ) و بین‌الملل (ISC) از شرکت مخابرات ایران منتزع و به شرکت طرح و توسعه تلفن ایران منتقل می‌گردد و نام شرکت مذکور به «شرکت ارتباطات زیرساخت» تغییر می‌یابد.

۲- در اجرای مصوبه شماره ۲۸۳۱/۱۱ مورخ ۳۱/۴/۱۳۷۸ شورای عالی اداری ضمن انتقال وظایف شرکت تولید فیبر نوری و برق خورشیدی به شرکت کابلهای مخابراتی شهید قندی، کلیه وظایف و فعالیتهای مربوط به امور ارتباطات داده‌ها از شرکت مخابرات ایران منتزع و به شرکت تولید فیبرنوری و برق خورشیدی منتقل می‌گردد و نام شرکت اخیرالذکر به «شرکت ارتباطات داده‌ها» تغییر می‌یابد.
تبصره – وظایف و فعالیتهای مربوط به شبکه دسترسی (Access) شبکه ارتباطات داده‌ها جزء وظایف شرکتهای مخابرات استانها می‌باشد که در ارائه آن استفاده از ظرفیتهای بخش غیردولتی در اولویت خواهد بود.

۳- کلیه وظایف و فعالیتهای مربوط به امور ارتباطات سیار از شرکت مخابرات ایران منتزع و به مرکز سنجش از دور ایران انتقال می‌داد و نام مرکز مذکور به «شرکت ارتباطات سیار» تغییر می‌یابد. با تشکیل این شرکت وظایف حاکمیتی مرکز سنجش از دور ایران به وزارت پست و تلگراف و تلفن انتقال می‌یابد و وظایف تصدی آن حداکثر تا پایان سال ۱۳۸۳ توسط شرکت ارتباطات سیار انجام می‌پذیرد و ظرف این مدت
شرکت مخابرات ایران به عنوان شرکت مادر تخصصی موظف است، با هماهنگی شرکت مذکور نسبت به واگذاری وظایف یاد شده به بخش غیردولتی برنامه‌ریزی و اقدام نمایید.

۴- شرکتهای «ارتباطات زیرساخت»، «ارتباطات داده‌ها» و «ارتباطات سیار» واحد استانی نخواهند داشت و کلیه فعالیتهای اجرایی خود در سطح استانها را به صورت پیمانکاری در قالب قرارداد مشخص و با استفاده از حداکثر توانبخش غیردولتی و به صورت رقابتی انجام خواهند داد.
۵- کلیه اختیارات، اعتبارات، اموال و دارایی‌ها، تعهدات، پستهای سازمانی و نیروی انسانی مربوط به وظایف و فعالیتهای انتقال یافته موضوع این مصوبه در چارچوب قوانین و مقررات مربوط حسب مورد به وزارت پست و تلگراف و تلفن و یا به شرکتهای ذیربط منتقل می‌گردد.

۶- وزارت پست و تلگراف و تلفن موظف است با هماهنگی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و وزارت امور اقتصادی و دارایی با توجه به مفاد این مصوبه تا پایان مهر ماه سال ۱۳۸۲ نسبت به تهیه و تدوین اساسنامه شرکت مخابرات ایران به عنوان شرکت مادر تخصصی اقدام آن را جهت تصویب به مراجع ذیربط ارائه نماید.
تبصره – شرکت مادر تخصصی مخابرات ایران موظف است حسب مورد نسبت به تهیه و تدوین و پیشنهاد یا اصلاح اساسنامه‌های شرکت ارتباطات زیرساخت، شرکت ارتباطات داده‌ها، شرکت ارتباطات سیار و شرکتهای سهامی مخابراتی استانی و تصویب در مراجع قانونی تا پایان بهمن ماه ۱۳۸۲ اقدام نماید.
۷- وزارت پست و تلگراف و تلفن مکلف است ساختار تشکیلات شرکت مادر تخصصی مخابرات ایران را در چارچوب اساسنامه‌های مصوب با توجه به مفاد این مصوبه تا پایان دی ماه ۱۳۸۲ تهیه نماید و به تأیید سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور برساند.

۸- شرکت مخابرات ایران به عنوان شرکت مادر تخصصی موظف است در اجرای احکام قانونی برنامه سوم توسعه و مقررات مربوط نسبت به واگذاری حداقل ۵۱% سهام شرکتهای زیرمجموعه خود به بخش غیردولتی تا حداکثر ۳ سال پس از تصویب اساسنامه‌های مربوطه اقدام نماید.
تبصره – برنامه‌زمانبندی، روش و درصد سهام قابل واگذاری شرکت کابلهای مخابراتی شهید قندی براساس جدول پیوست تصویبنامه شماره ۱۰۴۴/ت۲۸۴۰۳هـ مورخ ۱۶/۱/۱۳۸۲ هیئت وزیران می‌باشد.

۹- وزارت پست و تلگراف و تلفن موظف است تا پایان برنامه سوم نسبت به ایجاد تسهیلات و بستر مناسب برای فعال شدن بخش غیردولتی در زمینه امور مخابراتی اقدام نماید به گونهای که ارائه کلیه خدمات توسط شرکتهای زیرمجموعه شرکت مخابرات ایران به عنوان شرکت مادر تخصصی (به جز شرکت ارتباطات زیرساخت) به طور غیرانحصاری و به صورت رقابتی از طریق بخش غیردولتی انجام پذیرد.
۱۰- وزارت پست و تلگراف و تلفن مسئول اجرای این مصوبه بوده و موظف است گزارش نتایج اقدامات انجام شده را هر شش ماه یکبار به دبیرخانه شورای عالی اداری ارائه نماید.