فایل ورد کامل مقاله شناخت امام رضا (ع)؛ تحلیل تاریخی و علمی جایگاه ایشان در فرهنگ و اندیشه اسلامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله شناخت امام رضا (ع)؛ تحلیل تاریخی و علمی جایگاه ایشان در فرهنگ و اندیشه اسلامی دارای ۴۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله شناخت امام رضا (ع)؛ تحلیل تاریخی و علمی جایگاه ایشان در فرهنگ و اندیشه اسلامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله شناخت امام رضا (ع)؛ تحلیل تاریخی و علمی جایگاه ایشان در فرهنگ و اندیشه اسلامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله شناخت امام رضا (ع)؛ تحلیل تاریخی و علمی جایگاه ایشان در فرهنگ و اندیشه اسلامی :

نظر به اینکه این جزوه در سال روز میلاد باسعادت حضرت ثامن الائمه علی ابن موسی الرضا علیه آلاف و تحیه و الثناء به پایان رسید.
تقدیم به پیشگاه آن امام مهربان می نمایم شاید که ذره ای از تعهدات خود را انجام داده باشم.

ک – وجدانی

شناخت امام علیه السلام

جزوه شماره اول
شناخت امام علیه السلام بر همه کس واجب است .
امام علیه السلام: اگر کسی امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است. (۱)
امام علیه السلام، واجب العطاعه می باشد.
امام علیه السلام، عقل کل است. (۲)

امام علیه السلام، از گذشته ، حال و آینده اطلاع کامل دارد.
امام علیه السلام، در مکتب کسی غیر از خداوند متعال درس نخوانده است. (۳)
امام علیه السلام، راهنمای کل انسان های روی کره زمین می باشد.
امام علیه السلام، روزی رسان به تمام مخلوقات عالم می باشد.

امام علیه السلام، شناخت و معرفت به خداوندی اش کامل است.
امام علیه السلام، بغض ندارد.
امام علیه السلام، وجود مبارکش برکت است و هر کجا که باشد برکت نازل می گردد.
امام علیه السلام، معدن حکمت است.

امام علیه السلام، حافظ سّر خداوند است.
امام علیه السلام، حامل کتب الهی است.
امام علیه السلام، دعوت کننده خلق به سوی خداوند است.
امام علیه السلام، محبتش به خداوند کامل است.

امام علیه السلام، مطیع اوامر الهی است و حتی لحظه ای سرپیچی نمی کند.
امام علیه السلام، متصل به یاد خداوند است و لحظه ای غفلت نمی کند.
امام علیه السلام، مخلص در توحید است.
امام علیه السلام، بنده گرامی خداوند است.
امام علیه السلام، از طرف خداوند تعیین می گردد.

امام علیه السلام، به وسیله پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم معرفی می گردد.
امام علیه السلام، امام بعد از خود را به مردم زمانش معرفی می کند.
امام علیه السلام، دارای عصمت کامل بوده یعنی هیچ گونه گناهی از اول عمر تا آخر عمر از او سر نخواهد زد.
امام علیه السلام، اشتباه نکرده و اشتباه نمی کند که عذرخواه باشد.

امام علیه السلام، حتی گناه کوچک انجام نداده و سهوا اشتباهی نمی کند.
امام علیه السلام، بشری مانند انسان های روی زمین است.
امام علیه السلام، می خورد- می آشامد- می خوابد- ازدواج می کند و زندگی سالم دارد.
امام علیه السلام، تمام کارهایش به اذن پروردگار است.
امام علیه السلام، احاطه علمی به جمیع ماسوی الله دارد. (۴)

امام در یک لحظه تمام عالم را می بیند و به اعمال تمامی مردم اشراف دارد.
امام علیه السلام، در یک لحظه کل مخلوقات در هر کجای عالم که هستند را می تواند ببیند و مردم می تونند توسل کنند و درخواست حاجت بنمایند و امام علیه السلام هم در همان لحظه پاسخ تک تک آنها را داده زیرا صدای آنها را می شنود و از حال آنها با خبر است.
امام علیه السلام، دنیا و مخلوقاتش همانند دانه کوچکی در دست مبارکشان هستند.
امام علیه السلام، دارای علوم اولین و آخرین بوده و چیزی نیست که بر امام پوشیده باشد مگر آنچه که خلق نشده است.

امام علیه السلام، انتخابش شورایی نیست.
امام علیه السلام، انتخابش رسیدن به سن معینی را لازم ندارد.
امام علیه السلام، انتخابش رفراندم ندارد.
امام علیه السلام، سلیقه ای انتخاب نمی شود.

امام علیه السلام، به داشتن ثروت و پست و مقام و منسب احتیاج ندارد.
امام علیه السلام، خصلت های حیوانی ندارد.
امام علیه السلام، درنده خوی- بد اخلاق- ترش روی- بخیل- حسود- خون ریز- کینه توز- منافق و ; نیست.
امام علیه السلام، ناقص العضو نیست.

امام علیه السلام، هیچ گونه نقصی ندارد.
امام علیه السلام، وارث علم پیامبر صلی الله و علیه واله و سلم است.
امام علیه السلام، اسماء الحسنی الهی است.
امام علیه السلام، چیزی برایش مجهول نیست.

امام علیه السلام، تمام صفات حمیده الهی در او ظاهر است.
امام علیه السلام، کلامش نور- یدالله- عین الله- لسان الله- اذن الله- جنب الله- مشیّت الله- ارادت الله- معلم بشر- اسم اعظم الهی و هادی سبل است.
امام علیه السلام، فقط برای شیعیان و مسلمانان نیست بلکه برای تمامی انسان های روی کره زمین می باشد.
امام علیه السلام، در وجودشان هیچ جهلی وجود ندارد.
امام علیه السلام، اول چیزی بود که خداوند خلقش کرد.

امام علیه السلام، برایش بعد مکان و زمان مطرح نیست.
امام علیه السلام، از هر کجای عالم مردم او را بخوانند ویا سلام کنند می فهمد و پاسخ می دهد و عیب ماست که نمی فهمیم و نمی شنویم.
امام علیه السلام، باب رحمت و برکت و مغفرت و توبه خداوند است.
امام علیه السلام، ابلاغ کننده احکام الهی است.

امام علیه السلام، در مقابل هر سوالی فورا پاسخ می دهد و نیاز به فکر کردن ندارد.
امام علیه السلام، آنچه که ما فکر می کنیم، می فهمد و اعمال ما را به طور ریز متوجه می شود.
امام علیه السلام، به اعمالی که ما انجام داده ایم آگاه است.

امام علیه السلام، دروغ نمی گوید- تهمت نمی زند- دنبال پست و مقام نبوده و نیست.
امام علیه السلام، به کتاب های آسمانی گذشته هم آگاهی کامل دارد.
امام علیه السلام، بر طرف کننده بلاهای اعمال خود ما می باشد.

امام علیه السلام، برای زائرینشان طلب مغفرت کرده و نیازهای آنها را به اندازه فهم ومعرفتشان و حکمت و مصلحت الهی برآورده می کند.
حال اگر خواستی بیشتر از این در خصوص امام عزیزت بدانی به جزوه شماره دوم مراجعه کن و بدان آنچه که در دنیا و آخرت دستگیر تو خواهد بود دو مطلب می باشد.
اول : فقط و فقط ولایت، شناخت و معرفت اهل بیت علیهم السلام یعنی دوستی پیامبر صلی الله علیه و اله و سلّم و امیر المومنین علیه السلام و فرزندان معصومش و احترام داشتن به سادات که راه نجات تمامی انسان ها می باشد.
دوم: سعی و تلاش کردن برای رسیدن به کمال انسانی.

شناخت امام علیه السلام
جزوه شماره دوم
در این جزوه مختصری از خلقت امام علیه السلام شرح داده خواهد شد و بهتر است بدون مقدمه مطلب را آغاز کنم.
اول چیزی که خداوند خلق کرد روح بزرگ و بلند مرتبه ائمه معصومین علیهم السلام بود. (۵)

امام علیه السلام، عالم به جمیع چیزهایی است که خداوند خلق کرده است. (۶)
امام علیه السلام، تمامی علوم را از پروردگار آموخته است.
امام علیه السلام، علم تمام بدیها را پروردگار به او تعلیم داده و از رفتن به سوی آن منع کرده است.
امام علیه السلام، شناخت حقایق اشیاء و معرفت به خوبیها و بدیها را از خداوند تعلیم گرفته است.

امام علیه السلام، قلب مبارکش را در مقابل خداوند متعال قرار داده و تمامی آنچه که خدا فرموده مطیع است.
امام علیه السلام، شاهد بر خلقت تمامی موجودات: ملائکه، جن، انسان ها، کهکشان ها، خورشید، ماه، ستارگان و آنچه که در جهان هستی وجود دارد بوده است.
امام علیه السلام، همه ملائکه را راهنمایی می کند. (۷)

امام علیه السلام، همه انبیاء را هدایت می کند. (۷)
امام علیه السلام، واسطه بین خدا و خلق است.
امام علیه السلام، اسرار جهان آفرینش را می داند.
امام علیه السلام، وسیله خلقت تمامی اشیاء بوده است. (۷)

امام علیه السلام، علمش لدنی است.
امام علیه السلام، ملائکه در کلاسشان تعلیم یافته اند.
امام علیه السلام، انبیاء در کلاسشان درس خوانده اند.
امام علیه السلام، بر آنچه که هزاران سال دیگر در گوشه ای از جهان رخ خواهد داد اطلاع کامل دارند.
امام علیه السلام، چیزی و یا کسی قبل از او خلق نشده است.

امام علیه السلام، زنده، مرده، حاضر و غایب ندارد. در هر چهار صورت امام می بیند و می شنود و پاسخ می دهد و دستگیری می کند.
امام علیه السلام، آنچه که قرار است خلق شود و آنچه که در دو هزار سال دیگر قرار است اتفاق بیافتد را می داند.
امام علیه السلام، تمام صفات حمیده الهی در او ظاهر است و هیچ فرقی بین او و خداوند جز در صفات ذات به خصوص در ازلیّت و استقلال مطلق نیست. (۷)

اول چیزی که خداوند خلق کرد عقل بود.

اول چیزی که خداوند از روحانیین خلق کرد عقل بود و به او قدرت حرف زدن داد و در مقابل اوامر الهی کاملا مطیع بود.
عقل از هر چیز با عظمت تر و برتر از مخلوقات است.
خداوند عقل را گرامی تر و او را از همه بیشتر دوست دارد.
خداوند مخلوقی بهتر و نیکو تر و شریف تر و بالاتر و عزیزتر و مطیع تر از عقل خلق نکرده است.
به وسیله عقل وحدانیت خدا شناخته می شود.

به وسیله عقل خدا عبادت می شود.
به وسیله عقل خدا خوانده می شود.
به وسیله عقل مردم از رحمت پروردگار بهره می برند و به وسیله اطاعت از خدا ثواب برای آنها حاصل می شود.
به وسیله عقل خلقت را شروع کرد.

به وسیله عقل معاد بر پا می شود.
به عقلی که این گونه باشد اجازه شفاعت کردن داده می شود و شفاعتش قبول است.
به وسیله مخالفت با عقل مردم عقاب می شوند.

پس اول چیزی که خداوند خلق کرد انوار مقدس ائمه معصومین علیهم السلام و عقل بود.
سوال: آیا ممکن است دو چیز هر دو اول چیزی باشند که خداوند خلقشان کرده است؟
جواب: منظور از عقلی که خداوند در اول خلقت خلقش فرمود همان انوار مقدس ائمه معصومین علیهم السلام است و جز آنها کس دیگری منظور نبوده است.
پس عقل با این صفات و خصوصیات همان روح پاک معصومین علیهم السلام است.

چون ائمه معصومین علیهم السلام از جهل عقال شده اند.
چون معرفت کاملی به خدای تعالی دارند.
به هیچ وجه گناه نمی کنند.
در وجودشان هیچ جهلی وجود ندارد.
همه چیز برای آنها معلوم است.

تنها ائمه معصومین علیهم السلام هستند که همه اشیاء را تعقل می کنند و می فهمند و بندگی کامل خدا را می کنند از این جهت خدای تعالی نام آنها را عقل گذاشته است.
سوال: عقلی که در وجود بشر است چیست؟

جواب: خدای تعالی روح تو را بسیار دراّک آفرید، وقتی به مدرسه ارواح گذاشتند یکی از آن کلاس ها شناخت حقایق اشیاء بود که نامش حکمت می باشد. در آن کلاس جمیع خوبیها و بدیها که در عالم خلقت در بعد معنوی وجود دارد به تو تدریس می شد، آن وقت تو هم مثل پیشوایان و استادانت ولی به قدر استعدادت از جهل عقال شده بودی یعنی به تو هم علم خوبیها و بدیها را تعلیم داده بودند.
همانگونه که خداوند به ائمه فرمود با این کلمات به نام عقل کل به سوی من برگردید به تو هم فرمود تا آنچنان که آنها آینه تمام نمای خداوندند باید تو هم آینه تمام نمای ائمه معصومین علیهم السلام باشی.
آن کس عاقل تر است که در کلاس شناخت حقایق اشیاء و معرفت خوبیها و بدیها بیشتر استفاده کرده و عقل تو همان علومی است که آموخته ای.

هر کس که آینه قلبش را در مقابل جمال ائمه معصومین علیهم السلام نگه داشته و درس های آن کلاس را خوب یاد گرفته باشد دارای عقل یعنی چیزی که او را از جهل عقال کند است.
همه ارواح در آن کلاس ها درس خوانده اند ولی بعضی ها بعد از آمدن به عالم دنیا از آن علوم استفاده نمی کنند و آینه قلب خود را در مقابل صورت جهل نگه می دارند.
پس کسی که قلبش را آینه تمام نمای خداوند قرار می دهد به حقایق اشیاء و معرفت به خوبیها و بدیها علم دارد لذا ائمه معصومین علیهم السلام از همه عالم تر هستند و نام دیگر ائمه معصومین علیهم السلام عقل کل است.

ان شاء الله در جزوه سوم در رابطه با علم امام علیهم السلام برای شما عزیزان مطالبی خواهم نوشت که مفید واقع گردد. در ضمن بدان که این مطالب را چه قبول داشته باشی چه قبول نداشته باشی مسئولیتت بیشتر خواهد شد.

شناخت امام علیه السلام
جزوه شماره سوم
با مطالعه دو جزوه کوچک و اطلاع پیدا کردن مختصری از خلقت اولیه اگر هم می دانستی باز هم تکرار آن مطالب برایت بی ضرر است.
خداوند متعال اول چیزیکه آفرید انوار مقدس ائمه معصومین علیهم السلام (عقل) بود. بعد به واسطه این انوار مقدس خلقت ملائکه، جن، انسان، آسمان و زمین و بالاخره همه موجودات آغاز شد. لذا هر چیزی علت و معلولی دارد و ما و مخلوقات معلول هستیم و علت ما امام زمان علیهم السلام و ائمه معصومین علیهم السلام می باشند . در واقع امام علیهم السلام شاهد بر خلق بوده مانند شخصی که از اول بنای یک ساختمان تا لحظه آخر حضور داشته باشد و با توجه به جزوه شماره دوم امام علیهم السلام قلبش آینه تمام نمای خداوند گردیده است و شناخت حقایق اشیاء و معرفت به خوبیها و بدیها را به خوبی استفاده کرده لذا از همه کس عالم تر هستند.

اگر از شخصی که از اول بنای یک ساختمان تا آخر آن حضور مستمر داشته باشد هر گونه سوالی از او بشود فورا پاسخ خواهد داد.
امام علیهم السلام، شاهد بر خلقت ملائکه و جن بوده است.
امام علیهم السلام، شاهد بر خلقت تمامی ارواح تا قیامت بوده است.
امام علیهم السلام، شاهد بر خلقت پیامبران گذشته بوده است.

امام علیهم السلام، شاهد بر خلقت آسمان و زمین بوده است.
امام علیهم السلام، شاهد بر خلقت کرسی، عرش و لوح و قلم بوده است.
امام علیهم السلام، شاهد بر خلقت کرات آسمانی بوده است.
امام علیهم السلام، شاهد بر آنچه که خلق شده و تو فکر می کنی بوده است.

امام علیهم السلام، می داند که هر شخصی چه زمانی و چه ساعتی و در کجا به دنیا می آید و از دنیا می رود و در کجا به خاک سپرده می شود.
امام علیهم السلام، می داند که ساختار ساختمانی یک فرد چگونه است زیرا که شاهد بر بنای آن بوده است.
امام علیهم السلام، هیچ علمی بر امام علیهم السلام پوشیده نیست، فقط علم غیب مطلق است و آن علمی است که مربوط به آنچه خلق نشده است. (۸)
امام علیهم السلام، آن چه که در آینده انجام می شود و خدا خلق می کند، می داند.

آنچه که خلق می شود از سه حال خارج نیست:

اول: وعده است.
دوم: وعید است.
سوم: غیر از این دو تا است.
وعده : به خاطر آنکه ‹‹وعده ولن یخلف الله وعده›› علمی است و تغییر ناپذیر است.
وعید: وعید به خاطر آنکه لطف الهی ممکن است شامل شود و تخلف پذیر است پس قطعی و علمی نیست.
غیر این دو: مثل بیرون آمدن خورشید.

امام علیهم السلام: اگر میلیاردها سال دیگر در یکی از کرات ذرّه ای را باد بخواهد از جایی به جایی منتقل کند الان امام می داند و حسابش در دست اوست الا آن که ممکن است خدا نخواهد آن کار انجام شود. علومی که ما در عالم ارواح آموخته ایم استدلالی و عقلی است و علومی که در دنیا از آن استفاده می کنیم قراردادی است.
علوم قراردادی
علوم قراردادی مثل ریاضی، طب و علوم هنری که اینها هیچ کدام در آن عالم نبوده ولی امام علیه السلام از این علوم آگاهی کامل دارد و اگر این علوم بر اساس عقل و استدلال پایه ریزی شود و از آن استفاده مطلوب شود خوب است یعنی زیر نظر امام علیه السلام طرح ریزی و برنامه ریزی و خلاصه بهینه گردد.

علوم استدلالی و عقلی
علومی هستند که در عالم ارواح سر کلاس پیشوایان و معصومین حضور پیدا کرده و در آن کلاس ها مطالب زیر را آموخته ایم که عقل امروزه در این دنیا آنها را به یاد می آورد.
۱- شناخت حقایق اشیاء(حکمت).
۲- علم خوبیها و بدیها.
۳- صفات خداوند.
۴- اثبات خدا که خالق هر چیزی است به طوری که فطری بشر گردید.
۵- صفت وحدانیّت خدا که اهمیت داده می شد.
۶- غنای پروردگار و عدم نیاز او به غیر خودش و احتیاج و فقر مطلق مخلوق در اعماق وجود ما راه یافته بود.
۷- مسئله ربوبیّت الهی و آنکه او رب العالمین است و هیچ چیز را خارج از نفوذ الهی نمی دانیم.

۸- مسئله قدرت و توانایی بی منتهای پروردگار عالمانه تدریس شده بود.
۹- مسئله احاطه علمی و ذاتی خدا آن چنان معرفی شده بود که شاگردان او را از هر چیزی به خود نزدیک تر می دانستند.
۱۰- مسئله ولایت و معرفت پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم و امام علیه السلام نیاز به معرفی شخص معینی نبود زیرا خود امام علیه السلام و آن نور مقدس که معلم بشر است در سر کلاس ایستاده بود و با ما حرف می زد و ما او را می دیدیم ولی لازم بود که صفات و خصوصیات امام علیه السلام را معرفی کنند تا به او علاقه پیدا کنیم و از او تبعیت کنیم.
حالا که از علم امام علیه السلام مختصری بهره بردی خوب است که امام علیه السلام را با خصوصیاتی که ذکر می شود بهتر بشناسیم.

امام علیه السلام را عالم به جمیع چیز هایی که خدا خلق کرده است، بدانیم و بشناسیم.
امام علیه السلام را مطیع پروردگار بدانیم و برایش عصمت مطلق قائل باشیم.
امام علیه السلام چون دارای علم و عصمت بوده و پاک است او را دوست داشته باشیم وهمه طالب این دو چیز باشند و در هر کجا و در هر کس این دو چیز را کامل تر پیدا کردند به او علاقه بیشتری داشته باشند و چون در امام علیه السلام علم و عصمت و تقوا از همه کامل تر بود تبعاً ولایت او را پذیرفتند و به او عشق ورزیدند.

امام علیه السلام آینه تمام نمای الهی است و او عقل کل است و اوست که احاطه به هر چیز دارد و باید کاملاً مطاع واقع شود.
حقیقت معنای پیروی جاهل از عالم تدریس شد و در روح انسان تثبیت گردید.
معنای مولویّت و عبودیّت مطلقه تدریس و انسان، خدا و امام خود را شناخت.
علومی تدریس شد که از آن به بعد خود را به اطاعت خدا و امام موظف می دانستند.

در ضمن قبح بدیها مثل ظلم، دروغ، خیانت، حسد، بدخلقی، تجاوز به حقوق دیگران و سایر صفات زشت تدریس شد و از بشر الزام گرفته شد که زشتی آنها را یاد بگیرد و به آنها آلوده نشود.
در کلاس دیگر ارزش و اهمیت عدالت، رفعت، صداقت، حسن خلق و سایر صفات حمیده انسانی تدریس شد.
به هر صورت بخش های دیگر کلیه علومی که معقول است و حقیقت دارد، از بخش عقاید گرفته تا اخلاقیات و سایر علوم عقلی همه و همه را روح بشر آموخت و تو هم آموختی و تعلیم گرفتی و تعهد دادی که به آن علوم عمل کنی .

لذا کسی که امام علیه السلام را بشناسد خدا را شناخته و کسی که امام علیه السلام را دوست بدارد خدا را دوست داشته و او امام مبین است.

شناخت امام علیه السلام
جزوه شماره چهارم
با مطالعه جزوه های قبلی متوجه شدیم که امام علیه السلام علت ما بوده است و اول چیزی هم بوده که خدا خلقش کرده است.
امام علیه السلام، عقل کل است.
امام علیه السلام، احاطه علمی به جمیع ماسوی الله دارد.
امام علیه السلام، شاهد بر خلقت همه موجودات بوده است.
امام علیه السلام، واسطه ایجاد موجودات بوده است.

امام علیه السلام، شاهد بر خلقت من و تو و همه بوده است.
پدر و مادر دو عامل خلقت جسمی در دنیا هستند آیا آنها را اذیت می کنید؟
آیا امام علیه السلام که علت پدر و مادر و این عالم هستی می باشد آنها را هم اذیت باید کرد؟
روح: از هر چه که تصور کنی لطیف تر است.
روح: مثل آینه می باشد، هر چه از معنویات و علوم در مقابلش نگه دارید در خود منعکس می کند و حفظ هم می کند و در حافظه اش محیا نگه می دارد.
روح: سر تا پا بینایی و شنوایی و احساس است.

روح: بدون آنکه به بدنی تعلق داشته باشد، خداوند آن را خلق نمود. (۹)
روح: قوه دراکّه قوی دارد، علوم و معارف را درک و هر چه به او تعلیم بدهند یاد می گیرد.
روح: صورت معقولات و علوم در آن منعکس می شود و در خود حفظ می کند.
روح: هر یک از افراد بشر مستقل و جدا از هم خلق و همه آنها با یکدیگر مساوی هستند.
عالم ارواح عالم تعلیم است
عالم ذر عالم میثاق و تعهد است

روح: سعیده ترین مردم امروز (به استثناء چهارده معصوم علیهم السلام) با روح شقی ترین مردم در ابتدای خلقت مساوی بوده.
روح: حضرت آدم علیه السلام و فرزندانش تا روز قیامت حدود دو هزار سال قبل از آنکه بدن خاکی حضرت آدم خلق شود خلق شده بود. (۱۰)
روح: همه افراد بشر که خلق شده بود همه در مدرسه انوار مقدسه ائمه معصومین علیهم السلام آمدند. (۱۱)
ارواح: مهم ترین کلاس های درس را که خداشناسی، توحید و معارف حقه بود گذراندند.
ارواح: کلاس های دیگری هم در اخلاقیات، معرفی صفات انسانی، رموز و اسرار جهان هستی و حقایق قرآن که تنها همین رشته شامل جمیع علوم عالم خلقت و شناخت حقایق اشیاء یعنی حکمت می گردد را گذراندند.

ارواح: چون معلمان خوبی داشته در ظرف دو هزار سال جمعی زیاد از آنها در این مدرسه فارغ التحصیل شدند.
ارواح: وقتی که خلق شدند یک صفت داشتند و آن قوه دراکه عجیبی بود.
ارواح: با آن قوه دراکه قوی، معقولات و محسوسات را فوق العاده سریع درک می کردند و آن روز همه با هم مساوی ولی هیچ چیز نمی دانستند.
ارواح: عینا مثل آینه بودند با این فرق که آن فقط محسوسات را در خود منعکس می کند ولی روح انسان معقولات را هم در خود منعکس می کند و آنها را ضبط هم می کند.
ملائکه: قبل از ارواح در کلاس های درس ائمه معصومین شرکت کرده بودند و آنها با علوم معنوی و معارف الهی آشنا شده بودند.

ارواح: بشر بعد از آنکه ملائکه کلاس خود را گذراندند خلق شدند و خدا دستور داد که ارواح بشر هم در آن کلاس ها شرکت کند و همه شرکت نمودند.
ارواح: تمامشان در مدت هزارها سال کلاس ها را گذرانده و یاد گرفتند و در قلب خود ثبت کردند. پس عقل تو همان روح دراک تو می باشد یعنی هر چه از آن علوم را آموخته ای عقل تو می باشد.
ارواح: آن کلاس ها را فراموش نکرده اند بلکه خصوصیت کلاس ها را ممکن است فراموش کرده باشند.

ارواح: درس هایی را که از آن کلاس ها فرا گرفته الان در اختیار دارند و آنها همان علوم و اطلاعاتی است که از حقایق داریم.
ارواح: فقط و فقط قوه دراکه بسیار قوی بودند و پس از آنکه به مدرسه آمدند و دارای عقل شدند به آنها اختیار داده شد تا بتواند ارزش خود را نشان دهند و بتوانند با فضیلت و با اختیار خود به طرف کمالات حرکت کنند.
ارواح: چون دارای اختیار شدند هم ممکن است کار خوب بکنند و هم کار بد انجام دهند.
ارواح: بعضی که خوب درس نخواده بودند و به راهنمایی های مدرسه توجه ننموده بودند در عالم ذر نافرمانی کردند.