فایل ورد کامل مقاله تحلیل رابطه میان اعتماد بیش از حد مدیران و بروز محافظه‌کاری شرطی در تصمیم‌گیری‌های سازمانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تحلیل رابطه میان اعتماد بیش از حد مدیران و بروز محافظه‌کاری شرطی در تصمیم‌گیری‌های سازمانی دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تحلیل رابطه میان اعتماد بیش از حد مدیران و بروز محافظه‌کاری شرطی در تصمیم‌گیری‌های سازمانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تحلیل رابطه میان اعتماد بیش از حد مدیران و بروز محافظه‌کاری شرطی در تصمیم‌گیری‌های سازمانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تحلیل رابطه میان اعتماد بیش از حد مدیران و بروز محافظه‌کاری شرطی در تصمیم‌گیری‌های سازمانی :

چکیده

مدیران بیش اعتماد بازده های آینده سرمایه گذاری های شرکت را بیش برآورد می کنند، لذا انتظار می رود این مدیران شناسایی زیان را به تاخیر انداخته و تمایل کمتری به استفاده از رویه های حسابداری محافظه کارانه داشته باشند. پژوهش حاضر، به بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی حسابداری و بیش اعتمادی مدیریت می پردازد. برای دستیابی به هدف مذکور، یک فرضیه تدوین

نمونه ای متشکل از ۸۶ شرکت به روش حذف سیستماتیک از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ انتخاب گردید. برای اندازه گیری محافظه کاری شرطی از مدل لافوند و ریچاهاردروی (۲۰۰۸) و مدل خان
واتس((۲۰۰۹ برای اندازه گیری اعتماد بیش از حد مدیریتی از دو سنجه مبتنی بر تصمیمات سرمایه گذاری استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS) و شیوه داده های ترکیبی استفاده گردید. نتایج حاصل از برآورد مدل های پژوهش گویای این است که بین محافظه کاری شرطی با بیش اعتمادی مدیریتی رابطه معناداری و منفی وجود دارد. به عبارتی، وجود ویژگی اعتماد بیش از حد در مدیران، سبب کاهش محافظه کاری شرطی در فرایند گزارشگری مالی می شود.

کلمات کلیدی : اعتماد بیش از حد مدیریتی، محافظه کاری حسابداری، محافظه کاری شرطی، تصمیمات سرمایه گذاری

مقدمه

اعتماد بیش از حد یا بیش اطمینانی، یکی از مهمترین مفاهیم مالی مدرن است که هم در تئوری های مالی و هم روان شناسی جایگاه ویژه ای دارد. بنابراین بررسی آثار اعتماد بیش از حد مدیران بر رویه های شرکت، شامل رویه های حسابداری مهم است. بیش اعتمادی باعث می شود انسان دانش و مهارت خود را بیش از حد و ریسک ها را کمتر از حد تخمین زده، احساس کند روی مسایل و رویدادها کنترل دارد، در حالی که ممکن است در واقع این گونه نباشد و از آنجا که مدیران به عنوان مسئول تهیه صورتهای مالی با آگاهی کامل از وضعیت مالی شرکت و با برخورداری از سطح آگاهی بیشتر نسبت به استفاده کنندگان صورت های مالی، به طور بالقوه سعی دارند که تصویر واحد تجاری را مطلوب جلوه دهند، ممکن است دارایی ها و سرمایه واحد تجاری بیشتر از میزان واقعی گزارش گردد و می تواند منجر به اتخاذ تصمیمات آتی نادرست شده و با تحریف از سیاست های مناسب سرمایه گذاری، تامین مالی یا حسابداری، هزینه های گزافی بر شرکت تحمیل کند. در چنین شرایطی محافظه کاری به عنوان یکی از قراردادهای مهم در گزارشگری مالی، باعث کاربرد احتیاط در تشخیص و سنجش درآمد و دارایی ها می گردد.

بیان مسئله

با توجه به اینکه مدیران در پیش بینی های خود به برآورد مجهولات آتی مانند تقاضا، جریان های نقدی، رقابت و; می پردازند، این پیش بینی ها ممکن است تحت تأثیر اطمینان بیش از حد مدیران قرار گرفته و تا حدودی در بردارنده اعتقادات شخصی مدیریت باشد و آنها را با درجه ای از خطا همراه سازد. برای مثال آنها ممکن است سودهایی را پیش بینی نمایند که احتمال آن کم است و در نتیجه این امر باعث بروز خطاهایی در سودهای پیش بینی شده توسط مدیریت گردد. این موضوع که جانب داری های روانشناختی مدیریت، ممکن است بر تصمیمات و پیش بینی های مدیران اثر داشته باشد، در بسیاری از مطالعات حسابداری مورد تایید قرارگرفته است. مدیریت انگیزه دارد با بکارگیری رویه های غیر محافظه کارانه حسابداری، رشد سود شرکت را ثبات بخشد. این امر باعث افزایش انتظارات سهامداران از شرکت در سنوات آتی می گردد (واتس۱، .(۲۰۰۳ (اسچر۲و همکاران، (۲۰۰۸ نقش محافظه کاری را در گزارشگری مالی اینگونه بیان می کنند که محافظه کاری راهی است برای مقابله با شک و تردید موجود درباره رویدادهای آتی که در صورت پیروی بیش از حد از آن، نه تنها به مطلوبیت و مفید بودن اطلاعات نمی افزاید، بلکه راه ایجاد ذخایر پنهان در صورتهای مالی را برای مدیران و حسابداران می گشاید. این امر بدین معنی است که دانش مدیریت نسبت به محیط تجاری شرکت کامل نیست. دانش کم مدیریت به طور اجتناب ناپذیری خطاهایی در برآورد چشم انداز تجاری ایجاد می نماید. بنابراین انتظار می رود که بدلیل برآوردهای ناقص مدیران از آینده تجاری شرکت ها، اطلاعات افشا شده از طریق صورتهای مالی و خارج از آن در بردارنده خطاهای مشترکی باشند. مطالعات پیشین نشان می دهند که پیش بینی های مدیریت، قیمت سهام، نقدینگی بازار سهام و پیش بینی تحلیلگران را تحت تأثیر قرار می دهد (خالقی مقدم، .(۱۳۹۰ محافظه کاری، در رایج ترین تعریف خود، برخورد متمایز با شناسایی سود ها و زیان ها است. این برخورد نامتقارن، ناشی از قابلیت رسیدگی نامتقارنی است که برای سود ها و زیان ها در نظر گرفته می شود. یکی از عوامل ارتباط حسابداری محافظه کارانه با مسئله حاکمیت شرکتی، استفاده از حسابداری در تصمیم گیری های مدیریتی، مثل تعیین معیارهای عملکرد مدیریتی از میان معیار های حسابداری برای ارزیابی واحدهای فرعی شرکت مثل مراکز سود است. در واقع می توان از محافظه کاری به عنوان مکانیزمی نام برد که اگر به درستی عمل کند می تواند منجر به حل بسیاری از مسائل نمایندگی و عدم تقارن اطلاعاتی (که از شکاف روز افزون بین مدیران و تامین کنندگان منابع مالی واحدهای تجاری نشات می گیرد) شود. عکس این مطلب نیز صادق است، یعنی در صورتی که محافظه کاری

۱ -watts 2- schroeder

به درستی درک نشده و بکار نرود، نه تنها به حل این مسائل کلیدی کمکی نخواهد کرد، بلکه سبب تشدید فاصله بین مدیران و تامین کنندگان منابع شده و در نتیجه عدم تقارن اطلاعاتی را بیشتر خواهد کرد. بنابراین در این پژوهش به این موضوع خواهیم پرداخت که آیا بین اعتماد بیش از حد مدیریتی و محافظه کاری شرطی ارتباط معناداری وجود دارد یا خیر؟

ضرورت و اهمیت تحقیق

بدلیل مشکلات نمایندگی امکان دارد مدیران شرکت ها از منابع شرکت در جهت افزایش ثروت سهامداران استفاده نکنند. بدین منظور برای حمایت از منافع سهامداران و اعتبار دهندگان و کنترل رفتار فرصت طلبانه مدیریت، از ابزارهای مختلفی برای کاهش مشکلات مزبور استفاده می شود. با توجه به ایفای نقش اساسی حسابداری در تعیین شرایط قرارداد و نظارت بر اجرای صحیح قراردادها بین مدیران و مالکان، اصول و رویه های حسابداری با هدف متعادل کردن خوش بینی مدیران، حمایت از حقوق ذی نفعان و ارائه منصفانه صورت های مالی، مفهوم محافظه کاری را به کار می برند (مراد زاده، .(۱۳۹۰ (واتس، (۲۰۰۳ محافظه کاری را ساز و کاری موثر در قرارداد های بین شرکت، اعتبار دهندگان و سهامداران می داند که از اعتبار دهندگان و سهامداران در مقابل فرصت طلبی های مدیریت محافظت می کند. لذا با توجه به شیوه اداره شرکت های ایرانی ضرورت انجام چنین تحقیق حاضر دو چندان احساس می شود.

مبانی نظری

محافظه کاری همواره از مفاهیم کلیدی در حسابداری بوده و سطح احتیاط در شناسایی سود و دارایی ها را نشان می دهد. محققین همواره کوشیده اند میزان محافظه کاری و عوامل موثر بر آن در گزارشگری مالی و حسابداری را تعیین کنند که البته این امر به سادگی میسر نبوده است، زیرا امکان اندازه گیری مستقیم مفهوم محافظه کاری وجود ندارد، اما صرف نظر از مشکلات اندازه گیری، وجود آن می تواند تاثیرات عمده ای بر محتوای اطلاعات حسابداری داشته باشد. محافظه کاری در بیان افراطی، بیان همان مثل سنتی است که بیان می دارد: “هیچ سودی را پیش بینی نکن اما همه زیان ها را پیش بینی کن”. ( باسو۳، (۱۹۹۷ این ضرب المثل را به عنوان تمایل حسابداری بر لزوم میزان قابلیت رسیدگی (تایید پذیری) بالاتر برای شناسایی سودهای عملیاتی نسبت به زیان های عملیاتی تفسیر می کند. در تحقیقات اخیر محافظه کاری را به دو نوع تقسیم کرده اند: نوع اول محافظه کاری پیش رویدادی۴ است که محافظه کاری مستقل از اخبار است و محافظه کاری نامشروط نیز نامیده می شود. این نوع محافظه کاری بیشتر بر روی ترازنامه اثر گذار بوده و از بکارگیری آن دسته از استانداردهای حسابداری ناشی می شود که سود را مستقل از اخبار اقتصادی جاری، کاهش می دهند. نوع دیگری از محافظه کاری، محافظه کاری پس رویدادی۵ است که محافظه کاری وابسته به اخبار، محافظه کاری مشروط و عدم تقارن زمانی سود نیز خوانده می شود. این نوع محافظه کاری بیشتر بر روی صورت سود و زیان اثر گذار است. بر اساس این نوع محافظه کاری در اثر اخبار ناخوشایند ارزش دفتری دارایی ها کاهش پیدا می کند. درحالی برای افزایش ارزش دارایی ها به اخبار خوشایندی با قابلیت تایید بسیار بیشتر نیاز است. تعریف ارائه شده توسط باسو (۱۹۹۷) که محافظه کاری را به عنوان تایید پذیری متفاوت برای شناسایی درآمدها و هزینه ها در نظر می گیرد، بیانگر محافظه کاری مشروط است. این نوع محافظه کاری به مفهوم شناسایی بموقع تر از اخبار بد نسبت به اخبار خوب در رابطه با سود است. این نوع محافظه کاری بیشتر برای جلوگیری از بزرگ نمایی سود توسط مدیران اتخاذ می شود و مانع بیشتر گزارش شدن سودها در شرایط نامساعد خواهد شد. مهمترین دلیل برای محافظه کاری مشروط رویه کاملا متفاوت در اصلاح ارزش برآوردی دارایی ها است. یکی از

۳- Basu 4- Ex ante 5- Ex post