فایل ورد کامل مقاله علمی درباره اهمیت بازی در زندگی کودکان و بررسی تأثیر آن بر خلاقیت و تربیت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله علمی درباره اهمیت بازی در زندگی کودکان و بررسی تأثیر آن بر خلاقیت و تربیت دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله علمی درباره اهمیت بازی در زندگی کودکان و بررسی تأثیر آن بر خلاقیت و تربیت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله علمی درباره اهمیت بازی در زندگی کودکان و بررسی تأثیر آن بر خلاقیت و تربیت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله علمی درباره اهمیت بازی در زندگی کودکان و بررسی تأثیر آن بر خلاقیت و تربیت :

بازی کودکان

روابط ، توصیف تجربیات ، آشکار کردن آرزوها و خودشکوفایی است و چون غالباً کودکان قابلیت کلامی و شناختی کمتری در بیان  احساسات خود دارند می توانند از آن به عنوان وسیله ارتباطی طبیعی و ملموس برای کنار آمدن با دنیا احساس کنند و به آرامش روحی دست یابند .

بازی از ضروریات زندگی کودک است و در رشد ذهنی و جسمی کودک تاثیر ویژه ای دارد . کودکان معمولاً بخشی از اوقات شبانه روز خود را صرف بازی می کنند و از طریق آن به حواس خود مهارت می بخشند و به میزان توانایی و نیز نقاط ضعف خود پی می برند . هدف آنها از بازی کردن تفریح و سرگرمی وقت گذرانی ، شناخت جهان و فرار از غم ها و کدورت هاست . بازی وسیله طبیعی کودک برای بیان خود است .

کارکردهای بازی

بازی تنها نوعی تفریح یا سرگرمی نیست . بلکه کودک ، جنب و جوش خود به جست و جو می پردازد تا جواب کنجکاویهایش را بیاید . در بازی است که کودک از خود غافل می شده و به دیگران و همکاری و دوستی با آنها نزدیک می شود و همین باعث می شود پایه و اساس زندگی اجتماعی او پایه گذاری گردد .

بازی و اهمیت آن در شناخت کودکان

از طریق بازی می توان دریافت که او فردی تواناست یا ضعیف ، فرمانده است یا فرمانبر . آرام است یا شلوغ . از طریق بازی کودک با اسباب بازی ها می توانیم احساسات خصمانه یا دوستانه او را دریابیم و بفهمیم چه مسئله ای او را رنج می دهد از که گله مند است ، چه آرزویی دارد و بسیاری از صفات و خصوصیات دیگر مثل شجاعت ، ترس ، مهربانی ، قوه ابتکار و ابداع ، وضع عادی یا نابسامان و جنبه انزوا جویی یا زندگی در جمع ، در سایه بازی کردن کودک مشخص می شود . بازی باعث آرامش ، تسکین ، آموزش راههای زندگی و ایجاد راهی برای رسیدن به انس و الفت در کودک می شود .

اهمیت بازی در رشد عاطفی و اجتماعی کودک

علاوه بر اینکه در موقع بازی کودک نیروهای جسمانی و عقلانی خود را به کار می گیرد و مهارت های مختلفی را می آموزد . در بازی با سایر کودکان ، چگونگی ایجاد ارتباط با آنها را فرا می گیرد و دیگران را بهتر می شناسد و از خود نیز شناخت بهتری به دست می آورد . بازی ، عواطف و احساسات کودک را بیدار ساخته او را به سوی زندگی اجتماعی و قبول مسئولیت ها راهنمایی می کند .

بازی و نقش آن در رشد خلاقیت

نوع خلقت آدمی به گونه ای است که پرسشگر به دنیا می آید و اوج پرسشگری او در دوران کودکی شکل می گیرد و به یقین بهترین فعالیتی که کودک می تواند انجام دهد بازی در این سن است که اندیشه های بدیع و خلاق او شکل می گیرد . بنابراین بازی می تواند در ایجاد خلاقیت در کودکان نقش مهمی داشته باشد و ذهن آن را جستجوگر و آفریننده بار آورد .

چگونه می توان بازی های کودکان را به سوی خلاقیت پروری سوق داد ؟

۱_ کودکان باید در انتخاب بازی آزاد باشند و مربی و والدین برای آنان بازی انتخاب نکنند . در این خصوص باید به نحوی عمل شود که تمایل کودک به انتخاب بازی حفظ شود .

۲_ باید به فضای بازی توجه کرد . مشخصات فضای بازی عبارت است از : رغبت ، تخیل ، تفکر و باید اینها را به گونه ای برای کودک فراهم آورد که برای رسیدن به زندگی سرشار از احساس مورد مساعدت قرار گیرد .

۳_ کودک باید به سوی بازی های تخیل برانگیز سوق داده شود و در این راه باید با ظرافت و غیر مستقیم عمل کرد .

۴_ شرکت کردن کودکان فکور و متفکر به منزله همبازی خود زمینه فکری بازی را گسترش می دهد و موجب نزدیکی بازی به خلاقیت می گردد .

۵_ تا جایی که بازی کودک موجب به هم ریختن برنامه های زندگی نگردد و لطمه ای به بار نیاورد و مزاحمتی برای دیگران ایجاد نشود نباید با آن مخالفت کرد .

توصیه به والدین و مربیان

_ مربیان و والدین باید بازی کودک را یک تمایل طبیعی و نشانه ای از زندگی تصور کنند و آن را نشانه ای از طبیعی بودن و بازی نکردن را نشانه ای از غیر طبیعی بودن کودک تلقی کنند .