فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره ویژگی‌های زمین‌شناسی گسل‌های سمنان و تحلیل ساختار، فعالیت لرزه‌ای و پیامدهای آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره ویژگی‌های زمین‌شناسی گسل‌های سمنان و تحلیل ساختار، فعالیت لرزه‌ای و پیامدهای آن دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره ویژگی‌های زمین‌شناسی گسل‌های سمنان و تحلیل ساختار، فعالیت لرزه‌ای و پیامدهای آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره ویژگی‌های زمین‌شناسی گسل‌های سمنان و تحلیل ساختار، فعالیت لرزه‌ای و پیامدهای آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره ویژگی‌های زمین‌شناسی گسل‌های سمنان و تحلیل ساختار، فعالیت لرزه‌ای و پیامدهای آن :

بخشی از فهرست فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره ویژگی‌های زمین‌شناسی گسل‌های سمنان و تحلیل ساختار، فعالیت لرزه‌ای و پیامدهای آن

عناوین صفحه
(مقدمه) ۳
گسل آستانه ۴
راندگی بایجان ۵
گسل دامغان ۶
گسل گرمسار ۹
گسل فشاری مشا ۱۰
(مهگسلرهای گسترده ی سمنان) ۱۲
– گسل آتشان ۱۳-۱۲
-گسل انزاب ۱۳
– گسل اوریوم ۱۴
– راندگی برین ۱۴
– گسل فشاری بشم ۱۵
– گسل پلدر ۱۶
– گسل تپه نیاد ۱۷-۱۶
– راندگی چاشم ۱۷
– گسیل دراز کوه ۱۸
-گسل فشاری دیکتاش ۱۸
-گسل دلازیان ۱۹
-راندگی سمنان ۱۹
-راندگی شهر آباد ۲۰
-راندگی عطاری ۲۱
-گسل فیروزکوه ۲۲
-گسل فشاری قربیلک ۲۳
-گسل کاهدان ۲۳
-راندگی نمکدان ۲۳
-گسل فشاری نوکر ۲۴
(نتیجه گیری بررسی گسل های سمنان) ۲۷-۲۶
(منابع ومأخذ)

فلات ایران در بخشی از کروه زمین جای دارد که از دیدگاه لرزه خیزی و عملکرد گسلها بسیار فعال است.
در این پژوهش ویژگییهای زمینشناسی گسلهای سمنان بررسی شده است که سعی شده همراه با گرد آوری داده های موجود و جمع آوری مطالب از منابع گوناگون ساختار زمین ساختی گسلها از نقطه نظر لرزه زمینساخت نیز مطلاعه شود.
بطور کلی بررسی گسلهای سمنان نشان می دهد که آنها گسلهای کاری هستند. به این معنا که دیواره گسلها بر روی زمین بر اثر فرسایش از بین نرفته اند و امکان دارد این گسلها در آینده دچار جابه جا شدگی نسبی شود و در هر گونه سازه ای که بر روی آنها قرار گیرد و برش ایجاد نماید.

گسل آستانه (Astaneh fault)
در باختر روستای آستانه و در دوره رودخانه، آستانه، دو گسل موازی و کنار هم با راستای شمال خاوری- جنوب باختری دیده می شوند که در نزدیکی، ۱ میکرومتری جنوب باختر آستانه، رسوبات آبرفتی کواترنری را به روشنی بریده و همراه با آبراهه های پهن، به شکل چیپر جابه جا نموده است.
افزون بر این، رویه های تخت سه گوش (Triangular facet)زیبایی نیز در رسوبات کواترنر این پهنه بوجود آورده است. در جنوب باختری چشمه علی نیز به روشنی دیده می شود که رسوبات کواترنر بوسیله گسله ی آستانه بریده شده است (نگاره ی۱-۴، نگاره های هوایی ۳۶۲۹ و ۳۶۲۸). گسله ی آستانه یکی از گسله های نادر البرز کوه است که به سبب نزدیکی با مرز جنوبی البرز و وجود رسوبات آبرفتی کواترنر در کنار آن، به روشنی جنبش جوان کواترنر را نشان می دهد.
گسله ی آستانه به سوی جنوب باختری به کوه او را در شمال سمنان می رسد. درازای شناخته شده ی گسله ی آستانه بیش از ۷۵ کیلومتر بوده و ساز و کار (mechanism)آن راندگی با مولفه ی راستالغز چیپبر است.
امکان دارد خرابی دژ فولاد محله به سبب جنبش گسله ی آستانه رویداد باشد. همچنین ممکن است جنبش این گسله سبب رویداد زمینلرزه ی ۲۲ دسامبر ۸۵۶ میلادی کومس با بزرگی Ms=709 باشدظ.
راندگی بایجان (Baijan Thrust)
راندگی بایجان، گسله ای با راستای خمدار شمال باختری- جنوب خاوری، درازای ۴۵ کیلومتر و با شیب عمومی بسوی شمال است (پیکر ۱-۴). گسله ی بایجان در راستای خود سنگهای گوناگون مزوزوئیک را بریده است و در ادامه ی شمال باختری بوسیله گدازه های جوان آتشفشان دماوند پوشیده می شود. کمترین میزان جابه جا شدگی این گسله در پهنه ی بایجان ۱۰۰۰ متر برآورد شده است. زیرا به سبب کارکرد گسله، آهکهای سازند الیکا (در شمال) برابر آهکهای سازتد لار(در جنوب) قرار گرفته اند. میزان این جابه جا دشگی بسمت خاور بسرعت کم شده به گونه ای که آهکهای سازند لار (در شمالی) برابر سنگهای سازند تیز کوه (در جنوب) قرار می گیرد. شیب راندگی بایجان نزدیک ۶۰ درجه به سوی شمال است.
راندگی بایجان، گسله ای لرزه زا بوده و به نظر می رسد زمینلرزه ی ۲۵/۳/۱۹۸۳ (mb = 5.2) و ۲۶/۳/۱۹۸۳ (mb=4.5) میلادی بایجان به سبب کاری شدن این گسله روی داده باشد.
گسله ی دامغان (Damghan Fault)
گسله ی کواترنر دامغان که از ۱۰ کیلومتری شمال شهر دامغان می گذرد، برای نخستین بار بوسیله Krinsley (1970) بعنوان یک گسله ی کواترنر با برشی در رسوبات جوان کواترنر معرفی شد. Krinsley 5/14 کیلومتر از این گسله رابرداشت نموده (نقشه ی شماره ۲ در Krinsley 1970) و سازوکار (مکانیسم) آن را کششی (normal) با شیب به سوی جنوب و فرو افتادن بخش جنوبی عنوان شده است بخش درازتری از اینگسله در برگ زمینشناسی دامغان به مقیاس ۰۰۰ ۱۰۰: ۱ (G.S.I. 1975) بصورت گسله ی کواترنر برداشت شده.
گسله ی دامغان بیش از ۱۰۰ کیلومتر داراز داشته و بخش مستقیم آن در شمال دامغان دارای ۵۳ کیلومتر درازاست پیکر (۱-۴). هر چند سازو کار گسله به دقت روشنت نیست، ولی روشن است که در پهنه ی باختر ده ملا تا شمال تاق، بخش شمالی گسله بالا آمده، و بخش جنوبی آن فرو افتاده است. در شمال تاق و ۳۲ کیلومتری شمال خاوری دامغان بخش جنوبی آن فرو افتاده است. در شمال تاق و ۳۲ کیلومتری شمال خاوری دامغان گسله ی دامغان میان کنگلومرای چینخورده نئوژن پسین (در بخش شمالی) و باد زن آبرفتی کهن و جوان کواترنر (در بخش جنوبی) قرار گرفته است. در این پهنه لایه های تخت سه گوش زیبایی در رسوب های کنگلومرایی نئوژن پسین دیواره گسله، که نشانه ی کاری بودن گسله ی دامغان است دیده می شود.