فایل ورد کامل پرتره در عکاسی ایران؛ مطالعه سبک‌ها، تحولات تاریخی و نقش آن در هویت بصری

فهرست

مقدمه

(فصل اول ) 

( تاریخچه ورود عکاسی به ایران)

منابع ایرانی 

منابع فرانسوی و ایتالیایی 

منابع آلمانی 

( اهمیت عکاسی در دور? ناصرالدین شاه) 

عکاسی شاهانه 

ظهور صنعت عکس 

عکس حرم 

عکس زندانیان 

عکاسباشی وعکاسخانه

رساله های عکاسی 

(فصل دوم) 

تاریخچه پرتره در عکاسی ایران

پادشاهان 

دیوانیان ودرباریان 

مستوفیان 

مبارزان دوره مشروطه 

دانشمندان 

عشایر و طوایف 

زنان 

زندگانی ایرانی 

تجار و پیشه وران 

مدارس 

عکاسان و مهرهای آنان 

( فصل سوم) 

(فیلم و ملزومات آن )

فیلم چگونه عمل می کند

لایه های فیلم 

حساسیت فیلم 

درفیلمی که کم نور ببندید چه اتفاقی می افتد

فیلم سیاه وسفید رنگ را چگونه می بینید

فهرست وسایل مورد نیاز ظهور فیلم 

وسایل چاپ عکس 

(فصل چهارم)

( نور پردازی)

نورپردازی مرکزی 

نورپردازی غیر مرکزی

نورپردازی اریب 

نورپردازی کناری 

نورپردازی کناری- پشت سر

نورپردازی حاشیه یی

نورپردازی پشت سر

کاربرد انواع نورپردازی برای صورت 

( فصل پنجم) 

( عکاسان معاصر پرتره در ایران) 

فخرالدین فخرالدینی 

نمایش و بررسی چند عکس از فخرالدینی 

مریم زندی 

نمایش و بررسی چند عکس از مریم زندی 

( فصل ششم) 

( پروژه عملی) 

عکسهای پروژه عملی زینب کیانی

نقد وبررسی آثار

نتیجه گیری 

منابع و مواخذ

مقدمه

عکاسی را باید به عنوان تنها هنری بیان کرد که تاریخ ساز است، این هنرآنچنان قوی، عظیم وتأثیر گذاراست  که به آن استناد می شود، به واسطه آن می شناسیم، می آموزیم ودرس می گیریم و گاهی با آن سفر می کنیم ، آن چنان قوی است که می تواند ما را با خود به عمق ببرد، این هنر لحضه ها را ثبت می کند ثابت می کند و درواقع می میراند ولی در عین حال برای همیشه جاودانه می کند. موضوع این تحقیق بخش خاصی ازعکاسی است که به آن عکاسی پرتره (چهره نگار) می گوئیم، این بخش از هنر عکاسی افراد را به ما می شنا ساند، حالات و درونیات آنها را به نمایش می گذارد و بیننده با آنها همسفر می شود، گاهی فقط با نگاه به یکی از این تصاویر ما هر آنچه را که مدل می خواهد بیان کند در سکوت ژرف تصویر فرا می گیریم و شاید همین ویژگی از خواص جادویی و بهت انگیز هنر عکاسی و خصوصا عکاسی پرتره باشد ونیز انگیزه اصلی من برای انتخاب وتحقیق بر روی این موضوع، در این رهگذر گذری کوتاه داشته ام بر تاریخچ? عکاسی درایران و نیز عکاسی پرتره در این مرزوبوم، متأسفانه، تاریخ یا سند دقیقی از این بخش از هنر صنعت عکاسی در دست نیست وبه درستی به آن پرداخته نشده است. هرآنچه از تاریخ پرتره در این مجموعه می خوانیم حاصل جمع بندی شخصی محقق و نظریه سازی وی از روی شواهد و مدارک تاریخی بوده است، پس از این مرحله نیز به سراغ عکاسان معاصر پرتره می رویم برخی از آثار آنها را دیده و بررسی می کنیم و درآخرنیز به نمایش آثار پروژه عملی می نشینیم، با امید به آنکه ازهر آنچه داریم حفاظت عمیق وهوشمندانه انجام داده وهرروز آن را پربار تر کنیم تا رنگ فراموشی و خاطره نگیرد وتا همیشه جاودانه بماند. 

زینب کیانی

فصل اول

تاریخچ? ورود عکاسی به ایران

تاریخچه ورود عکاسی به ایران

منابع ایرانی

ظاهراً آنچه از مراجع عصرناصرالدین شاه درخصوص تاریخ ورود صنعت یا فن عکاسی بدست می آید در جلد سوم « مرآت البلدان ناصری» تألیف محمد حسن خان اعتماد السلطنه (صنیع الدوله) درج شده است ودر اینجا به تلخیص قسمتهای مهم آن آورده می شود: 

«یکی از صنایع جدید متعلق ومنشعب از علوم طبیعی که درزمان سلطنت شاهنشاه رواج گرفته وترقی حاصل کرده عکاسی است…( در اینجا مقداری راجع به اصول عکاسی و علم و تاریخ مربوط به آن گفته شده)….در اواخر عهد شاهنشاه مبرورمحمد شاه غازی البسه الله ثوب النور، مسیوریشارد خان سرتیپ معلم که اکنون زبان انگلیسی و غیره مدرسه دارلفنون را معلم است با زحمات زیاد برروی صفحه نقره عکس می انداخت و در اوایل سلطنت روحنا فداه که بنای مدرسه دارالفنون شد مسیوکریشش نمساوی معلم توپخانه قدری درروی کاغذ امتحانات عکاسی نمود. مسیو فکتی معلم طبیعی اول کسی است که درمدرسه طهران کلدیون استعمال نمود و مسیو کارلیان که برای انتشار علم وعمل عکاسی با فرخ خان امین الدوله از پاریس به طهران آمد عکس کلدیون را شایع کرد…»

پس از آن اطلاعی است که درکتاب « المآثر و الآثار» تألیف ایشان در این خصوص آمده است و باید عین آن را نیز نقل کرد: 

« این فن که ازشعب علوم طبیعی است دراین عهد جاوید مهد رواج گرفت و انتشار یافت. اگر چه نمونه آن در اواخر سلطنت شاهنشاه مرحوم شاه غازی بدست مسیو ریشارد خان سرتیپ معلم زبان فرانسه و انگلیسی وغیره ارائه شد اما اصل شیاع و رواج و تکمیل صنعت و انتشار عمل عکس که فتوگرافی می نامند از خصائص بزرگ این دولت است واسباب عکس را که مسیو ریشارد خان آورده برروی صفحه نقره می انداختند اسمش راداگروتیپ می گفتند به اسم شخصی که مخترع آن بود و اینک شماره اساتید عکاسین و مواقع عکاسخانه ها در دارالخلافه طهران و سایر بلاد معظمه ایران صعوبت واشکالی به کمال دارد….» 

صنعت عکاسی بر روی کاغذ حساس در سال ۱۸۳۹ بوجود آمد ودرسال ۱۸۴۱ پلاکهای شیشه ای برای عکاسی اختراع شد وآنطور که از شواهد بر می آید این نوع اختراعات و انواع وسائل عکس برداری دوسه سال پس از اینکه به بازار می آمد بطور هدیه بدست پادشاه ایران می‌رسید. 

ریشارد خان یعنی عمل کنند? اصلی و اولین عکس برداری که اعتمادالسلطنه نام او را برده است خود اطلاعی درین باره به یادگار گذارده و آن یادداشتهایی است که قسمتهایی ازآن را دکتر خلیل خان اعلم الدوله ثقفی در کتاب خود به نام «مقالات گوناگون» مندرج کرده است و درآن اشاره به عکس برداری برروی صفحه نقره در سال ۱۲۶۰ قمری در تبریز، زمانی که ناصرالدین میرزا ولیعهد کرده است، وی در این رابطه نوشته است: 

پنجم دسامبر ۱۸۴۴ به توسط مادام عباس پیش ولیعهد رفتم (یعنی در تبریز) تاعکس اورا در روی صفح? نقره بیندازم. دو دستگاه اسباب عکاسی در روی صفحات فلزی برای شاه آوردند. یکی ملک? انگلستان هدیه فرستاده و دیگری را امپراطور روس . اما با وجود آنکه شرح اعمال عکاسی در کتابچه‌های منضمه فرستاده شده است تاکنون احدی از فرنگی و ایرانی نتوانسته است آنها را به کار انداخته عکس بردارند وچون دانستند که این کار ا زعهده من ساخته است به من رجوع نموده اول مرا برای برداشتن عکس ولیعهد و خواهر ولیعهد احضار نمودند. ولیعهد سیزده چهارده سال دارد.»

ریشارد خان در یادداشتهای سه سال بعد( به تاریخ ۲۳ فوریه ۱۸۴۷ برابر با ربیع الاول ۱۲۶۳ که چند ماهی از سلطنت محمد شاه باقی مانده بود اطلاعی از عکس برداری برای محمد شاه داده است: 

« بیست و سوم فوریه هزار هشتصد و چهل وهفت شاه من را برای برداشتن عکس خود واهالی اندرون و شاهزادگان خواسته همه روزه مجبور بودم که بدرخانه رفته غفلت از انجام خدمات نداشته باشم» 

ایشان در جای دیگر از یادداشتهای خود به صراحت عکسبرداری ازمحمد شاه وحاجی میرزا آقاسی را یاد کرده و نوشته است: 

« بعد از آن که چندین مرتبه عکس محمد شاه وحاجی میرزاآقاسی را برداشتم مرا جزومستخدمین دولتی مندرج کرده فرمانی برای من صادر نمودند…» 

آنچه را به طور اشاره راجع به نمونه عکس از عهد محمد شاه گفته اند نباید با صنعت عکاسی مرسوم امروز یکی دانست زیرا صنعت عکاسی «فتوگرافی» در سال ۱۲۶۵ قمری(۱۸۴۹ میلادی) اختراع شده است یعنی یک سال بعد از فوت آن پادشاه و آنچه در عهد محمد شاه وجود داشت ریشارد خان عمل می کرد دستگاه « داگروتیپ» بود که درسال ۱۸۳۹ به وجود آمده بود…