فایل ورد کامل مقاله علمی درباره کنترل مرز و تأثیر آن بر معیشت مرزنشینان با مطالعه موردی مرز استان اردبیل با کشور آذربایجان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله علمی درباره کنترل مرز و تأثیر آن بر معیشت مرزنشینان با مطالعه موردی مرز استان اردبیل با کشور آذربایجان دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله علمی درباره کنترل مرز و تأثیر آن بر معیشت مرزنشینان با مطالعه موردی مرز استان اردبیل با کشور آذربایجان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله علمی درباره کنترل مرز و تأثیر آن بر معیشت مرزنشینان با مطالعه موردی مرز استان اردبیل با کشور آذربایجان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله علمی درباره کنترل مرز و تأثیر آن بر معیشت مرزنشینان با مطالعه موردی مرز استان اردبیل با کشور آذربایجان :

چکیده

ریشه عمده مشکلاتی که، در داخل هر کشور بروز می کند را می توان در مرزهای آن جستجو نمود .اگر کنترل مطلوبی در مرزها شود نه تنها امنیت در مرز بلکه در تمام کشور حفظ خواهد شد .مرز ایران و آذربایجان به دلیل ویژگی های جغرافیایی و وضعیت خاص سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مرزنشینان، همواره از پر حادثه ترین مرزهای مشترک ایران با کشورهای همسایه بوده است .این منطقه به دلیل گستردگی برای گذر اشرار، قاچاق کالا و انسان و کاروان های مواد مخدر همواره مصائب و مشکلاتی برای مرزنشینان بوجود آورده است، درنتیجه عدم کنترل مرزهای خود، ایران را وادار ساخته است سرمایه گذاری کلانی برای کنترل مرزهای خود داشته باشند .هدف این تحقیق بررسی تاثیر کنترل مرز بر معیشت مرزنشینان استان اردبیل با کشور آذربایجان طی دهه اخیر است که با استفاده از دو روش اسنادی و میدانی انجام خواهد شد .در پایان به نقاط قوت و ضعف تاثیر کنترل بر مرزنشینان اشاره و راه کارهایی جهت ارتقاء وضعیت معیشتی آنان ارائه می گردد.

کلید واژگان :استان اردبیل، کنترل مرز، مرزنشینان، معیشت.

مقدمه:

مرزهای سیاسی مهمترین عامل تشخیص و جدایی یک واحد متشکل سیاسی از واحدهای دیگر است )میرحیدر؛ ۱۳۷۱: ۱۴۱)، خطوط مرزی همچنین نشان دهنده حد نهایی اعمال اراده سیاسی حکومت و سطح تماس فضایی دو نظام سیاسی همجوار می باشد )حافظ نیا؛ ۱۳۷۹: ۱۳۸۴).به عقیده پیتر تیلور مرز مفهومی از بیرون به درون است و خط مشخصی است که جدایی را نشان می دهد (۷۲ :۱۹۸۹؛ taylor).مارتین گلاسنر نیز اعتقاد دارد که مرز یک خط نیست بلکه یک سطح عمودی است؛ که از طریق فضا، خاک و زیر زمین، دولت های همسایه را برش می دهد .این سطح در روی زمین به صورت یک خط به نظر می رسد (۱۳۸۴:۲؛ Glassner)دریک جمع بندی کلی، مرز خط مشخصی است که جدا کننده دو واحد سیاسی از یکدیگر بوده و این خط به عنوان یک مانع عمل کرده و به صورت یک سطح در فضا و زیرزمین کشیده می شود )حافظ نیا؛ ۱۳۸۴: ۲).اندیشه کنترل مرز به شیوه های مختلف از جمله احداث دیوار به چندین سده قبل باز می گردد به طوری که در امپراتوری های چین و روم به منظور حفاظت امپراتوری از حملات اقوام وحشی اقدام به کشیدن دیوار می کردند .دیوار چین نمونه بارزی از کنترل مرز )به شیوه انسدادفیزیکی (به منظور حراست از سرزمین خود بوده است .با توجه به ویژگی های جغرافیایی و راهبردهای کشور و با عنایت به نظام سیاسی، مدیریتی، شرایط مرزها، فضاهای داخلی و محیط پیرامونی، همچنین با در نظر گرفتن تحولات جهانی و منطقه ای در رابطه با مدیریت و کنترل مرزی سه راهبرد اساسی )اخباری؛ ۱۳۸۸: ۴۳)قابل تدوین می باشد.

۹۶۶

ھما ش م ی ی زی و ا ؛ چا ش و ر یا
۳۰ و ۳۱ فروردین – ۱۳۹۱ دانشگاه سیستان و بلوچستان
National Congress on Border Cities and Security; Challenges and Strategies – CBCS 2012

۱)راهبرد تهدید محور :پایه و مبنای این راهبرد بر تهدیدزا بودن مرزها و مناطق مرزی استوار است و بر اساس این نگرش، شرایط و وضعیت به گونه ای است که تهدیدهای بالقوه و بالفعلی که مرزها و مناطق مرزی را در بر می گیرد خیلی بیشتر از فرصت ها می باشد .یا اینکه وضعیت و موقعیت برای بهره مندی از فرصت های مرزی مناسب نمی باشد .بر مبنای این تفکر، چهار چوب و شاکله مدیریت و کنترل مرزی کشور، در قالب کنترل شدید و به شیوه های نظامی و امنیتی شکل می گیرد .در نتیجه مرزها و مناطق مرزی به عنوان مناطق نظامی و امنیتی تحت حفاظت شدید قرار گرفته و مدیریت آن اغلب در اختیار قوای نظامی و دستگاههای امنیتی قرار می گیرد .

۲)راهبرد فرصت محور :تاکید اصلی راهبرد، بهره مندی حداکثری از فرصت ها و امکانات مرزی است که بر اساس آن سبب توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جامعه، بخصوص مناطق مرزی می شود که به تبع آن بسیاری از عوامل تهدید از بین می رود .طرفداران این راهبرد معتقدند شرایط، موقعیت جغرافیایی، ارتباطی و ژئوپلتیکی ایران به طور بالقّوه منابع و امکانات نامحدودی را در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و حتی نظامی امنیتی در اختیار دارد که در صورت بهره مندی و به فعلیت رساندن آنها نه تنها مناطق مرزی بلکه محیطهای داخلی نیز از این امکانات بهره مند گردیده، در نتیجه شرایط مناسبی برای تولید قدرت و افزایش اقتدار ملی و تحکیم جایگاه منطقه ای ایران در آسیای جنوب غربی مهیا می گردد .

۳)راهبرد تلفیقی :نگرش این راهبرد به طور ترکیبی به مسایل مرز و مناطق مرزی بوده و جنبه های تهدید و فرصت را بطور همه جانبه در مدیریت مرزی مد نظر دارد .بر مبنای این راهبرد در عین حال که مرزها و مناطق مرزی دارای ظرفیت های مناسب جهت توسعه و تولید قدرت برای کشورها بوده، در کنار آن این مناطق را مصون از تهدید و آسیب هایی نمی داند که از جنبه های مختلف ممکن است ارزش های مادی، سرزمینی، و معنوی یک کشور و ملت را در مخاطره قرار دهد .بنابراین، این راهبرد برای اداره مرزها و مناطق مرزی ایده آل است و راه کارها و سیاست های مقابله با تهدیدها را در سرلوحه اجرایی خود قرار می دهد .همچنین زمینه و شرایط شکوفایی ظرفیت های موجود و چگونگی بهره مندی از این ظرفیت ها را جزء خط مشی اجرایی خود می داند .بر مبنای این راهبرد، بهترین شیوه برای مرزها و مناطق مرزی، راهبرد ترکیبی می باشد.

مدل های مدیریت مرزی :

بر اساس راهبردهای مطروحه در زمینه کنترل مرزها و با عنایت به موقعیت مرزها و تحولات فضای داخلی و محیط های بیرونی سه نوع مدل مدیریتی برای مرزها و مناطق مرزی کشور قابل طرح می باشد.

۱مدل مدیریتی نظامی – انتظامی :در این مدل با توجه به نگرش راهبردی به مرزها، بیشتر کنترل و اداره مرزها و مناطق مرزی در اختیار دستگاههای نظامی و انتظامی قرار می گیرد .این نوع مدیریت زمانی برای کنترل مرزها و اداره آن ارجحیت می یابد که فضای تهدید چه در محیط های پیرامونی و چه در فضای داخلی نسبت به مرزها در کشور حاکم گردد و کنترل ها و راهکارهای معمولی جوابگوی تهدیدهای بالفعل و بالقوه نباشد .در آن صورت کنترل و انسداد کامل مرزها به عنوان راهبرد جاری کشور قلمداد می شود که از دو شیوه سنتی و مدرن به شرح زیر استفاده می شود :

الف -(راهکارهای سنتی انسداد مرزی :حفرکانال، انسداد دهانه های مرزی، نصب سیم خاردار، ایجاد خاکریز، ایجاد دیواره های بتون آرمه، ایجاد پاسگاهها و برجک های مرزی، احداث راههای مرزی، تقویت نیروهای مرزبانی و مرزداری، تشکیل هنگهای مرزی و طرح منطقه ممنوعه در حاشیه مرزها.

ب -(راهکارهای مدرن انسداد مرزی :استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و فناوری اطلاعات، استفاده از سنجنده های فضایی در تهیه اطلاعات مرزی )تصاویر و(;، استفاده از سنجنده های زمینی مانند رادارهای زمینی و استراق سمع، شنودهای رادیویی، دیده بانی از طریق سنجنده های فضایی و وسایل الکترونیکی، گزارشات کارشناسانه و پیش بینی های فنی، سیستم های تشخیص هویت بیو متریک )اخباری؛.(۱۳۸۸: ۴۵

۹۶۷

ھما ش م ی ی زی و ا ؛ چا ش و ر یا
۳۰ و ۳۱ فروردین – ۱۳۹۱ دانشگاه سیستان و بلوچستان
National Congress on Border Cities and Security; Challenges and Strategies – CBCS 2012

۲مدل مدیریت کارکردی و توسعه گرا :این مدل، بر محور توسعه مناطق مرزی، پویایی و شکوفایی کارکردهای مرزها متمرکز می باشد .طبق این نگرش، زمینه های بحران و تهدید را می توان با بهره مندی از کارکردهای موجود، کاهش داد یا از بین برد .بنابراین دستگاه ها و وزارتخانه هایی که در امور مرز و مدیریت آن دخیل و فعال هستند می توانند در زمینه های مختلف توسعه و عمران این مناطق دارای نقش باشند .علاوه بر این، استفاده از اهالی مناطق مرزی و مشارکت دادن آنها در برنامه های اجرایی، یکی از ارکان مدیریتی می باشد .

۳مدل مدیریتی همه جانبه گرا :موقعیت و وضعیت ویژه کشور، حساسیت ها، پیچیدگی های مرزها و مناطق مرزی از یک طرف و تحولات جهانی و منطقه ای در ابعاد سیاسی، اقتصادی، دفاعی و امنیتی از طرف دیگر ایجاب می کند که از نگرش تک بعدی به مرزها پرهیز شود و در مدیریت و اداره آن تمامی زوایا و زمینه ها مد نظر قرار گیرد .
خصوصیات و ویژگی های مرز مشترک ایران با کشورهای همجوار باعث بروز مشکلات فراوان و متنوعی شده است که یکی از راه حل ها و طرح های ارائه شده، اقدامات تأمین نظامی و انتظامی به منظور کنترل مرزها می باشد .با کنترل و حفظ مرز و برقراری امنیت در مرزهای خود نه تنها تمامیت ارضی بلکه از فرهنگ و معتقدات خود در چارچوب سرزمینی حفاظت و حراست می شود و کنترل مرزها به لحاظ این که هویت، تمامیت ارضی و حاکمیت ملی را تحکیم و حفظ می کنند حائز اهمیت است

)بلندیان؛ ۱۳۷۴: ۲۸). “امنیت و معیشت “دو مفهوم اصلی اندیشه های سیاسی را در فرهنگ ایرانی اسلامی تشکیل می دهد، محدوده هایی که

حتی با تغییر و دگرگونی جوامع انسانی از موضوعیت برخوردار بوده و همچنان در سرلوحه کنش های اجرایی سیاست مداران و اندیشمندان امور سیاسی قرار دارد .تردیدی نیست که نهادینه کردن فرآیند معیشتی و امنیتی در جامعه از لایه های برنامه ریزی، دستورات اجرایی و پشتوانه فکری می گذرد و هر کدام از این مفاهیم تکیه بر مصادیق عینی که دارند دارای کارایی و ارزش علمی هستند .تنظیم معیشت و دستیابی به حداقلی از رفاه اقتصادی، آگاهی از منابع طبیعی، توزیع برابر فرصت های شغلی و ایجاد راهکارهایی برای تجارت و بازرگانی را می طلبد تا در زیر مجموعه های این مراکز و نهادها، خوشبختی و امنیت مادی در سطوح مختلف جامعه تأمین شود.