فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره واکنش گونه‌های زراعی و علف‌های هرز نسبت به افزایش سطح ازت در خاک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره واکنش گونه‌های زراعی و علف‌های هرز نسبت به افزایش سطح ازت در خاک دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره واکنش گونه‌های زراعی و علف‌های هرز نسبت به افزایش سطح ازت در خاک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره واکنش گونه‌های زراعی و علف‌های هرز نسبت به افزایش سطح ازت در خاک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره واکنش گونه‌های زراعی و علف‌های هرز نسبت به افزایش سطح ازت در خاک :

چکیده

اطلاعات مربوط به واکنش علفهای هرز به مقادیر حاصلخیزی خاک جهت بهبود راهبردهای کوددهی به عنوان جزئی از برنامههای مدیریت تلفیقی علفهای هرز ضروری است. بدین منظور، آزمایشی کنترل شده جهت تعیین واکنش رشد تاج و ریشه سه علفهرز و دو گیاه زراعی به کود ازته در سطوح ۰، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم نیتروژن در کیلوگرم خاک انجام شد. گندم و کلزا به عنوان گونههای شاهد انتخاب شدند. رشد تاج و ریشه تمام علفهای هرز با افزایش مقدار نیتروژن زیاد شد، اما دامنه پاسخ در بین علفهای هرز متفاوت بود. توأم با افزایش نیتروژن خاک، خردل وحشی از درصد افزایش بیشتری در زیست توده تاج و ریشه نسبت به گندم برخوردار بود. ولی درصد افزایش رشد و وزن خشک ریشه کلزا و خردل وحشی برخلاف گندم و خردل یکسان بود. تمام گونههای گیاهی در مقادیر کم ازت خاک به طور متوسط ۸۸ درصد نیتروژن در دسترس را جذب کردند. در بیشترین مقدار نیتروژن خاک، چچم از درصد جذب بیشتری نسبت به گندم و نیز چچم و خردل وحشی از درصد جذب نیتروژن بیشتری نسبت به کلزا برخوردار بودند. این یافته نشان از چگونگی تأثیر حاصلخیزی خاک بر رقابت گیاه زراعی و علفهرز دارد. واکش پذیری زیاد علفهای هرز به نیتروژن به این طریق بر بهبود روشهای مدیریت کوددهی تأکید می کند.

واژههای کلیدی: کود، وزن خشک، علفهرز، جذب ازت توسط علفهرز.

مقدمه

افزایش قابلیت رقابت گیاهان زراعی با علفهای هرز یکی از اجزاء مهم سیستم های مدیریت تلفیقی علفهای هرزمی باشد ( ۵ و .( ۸ افزایش سطح آگاهی از تأثیر عوامل محیطی بر فرآیندهای رشد گیاهان ، منجر به این نگرش شده که چگونه خصوصیات مربوط به خاک و دسترسی به منابعمی توانند بر رقابت گیاهان زراعی و علفهای هرز تأثیر گذار باشند( .( ۷ مطالعات متعدد حاکی از آن است که عملکرد محصولات زراعی بواسطه کاربرد عناصر غذایی بویژه ازت، پتاسیم و فسفر افزایشمی یابد ( .( ۳ علی رغم آنکه ازت به عنوان مهم ترین

۸۵۳ اکوفیزیولوژی علفهایهرز

عنصر غذایی در افزایش رشد محصولات زراعی شناخته شده است ( ۹ و ۱۰ )، اما مقادیر زیاد مواد غذایی خاک همیشه موجب چیرگی گیاهان زراعی بر علفهای هرز نمی گردد . (۷ ) توزیع ماده خشک بین ریشه و تاج بر قابلیت فتوسنتزی ، جذب مواد و متعاقباً سرعت رشد نسبی گیاه تأثیرمی گذارد ( . ( ۶ هنگامی که ماده خشک بیشتری به تاج گیاه انتقال یابد، نسبت وزن برگ) ۱ گرم برگ بر زیست توده کل ) افزایش یافته، این موضوع منجر به ازدیاد سطح برگ و نهایًتا ارتقاء سرعت رشد نسبی۲می گردد.

علی رغم مطالعات صورت گرفته در مورد اهمیت میزان و روش کاربرد کود ازته برفرآیند رقابت گیاه زراعی و علفهرز، هنوز اطلاعات اندکی در این مورد وجود دارد که گونه های خاص علفهرز چگونه به افزایش مقدار ازت خاک واکنش نشانمی دهند. این اطلاعات جهت تصحیح استراتژیهای کوددهی در شرایط آلودگی مزرعه به علفهای هرز و توجیه اقتصادی سیستمهای مدیریت مربوطه ، ضروری است.

مواد و روشها

بذر کلیه گونه های علفهای هرز ( ( Avena fatua ,Sinapis arvensis, Cynodon dactylon از مناطق اطراف مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر جمع آوری و حداقل به مدت یک سال قبل از شروع آزمایش در دمای ۴ درجه سانتی گراد نگهداری شدند.

آزمایش به صورت فاکتوریل انجام شد. عامل اول شامل انواع گونههای علفهای هرز و گیاهان زراعی, ( Triticum aestivum Brassica napus ) که هر کدام از سطوح آن مقادیر مختلفی از نیتروژن ( عامل دوم ) را شامل ۰ ، ۵۰ ، ۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک بود، دریافتمی کردند.

خاک مورد استفاده پس از عبور از غربال ۵ میلی متری، کاملاً مخلوط شده و درون گلدان هایی به قطر ۱۵ سانتی متر که سوراخی جهت زه کشی نداشته، و به صورت سطحی به گونه ای آبیاریمی شدند که همواره در وضعیت ظرفیت زراعی قرار گیرند، ریخته شد. تعداد ده تا پانزده بذر از هر گونه به طور متوسط در عمق یک سانتی متری از سطح خاک کاشته شده و یک هفته پس از سبز شدن به پنج گیاهچه در هر گلدان ( پس از تنک شدن ) تقلیل یافتند. بلافاصله پس از کاشت، محلول آبکی از اوره که شامل سطوح مورد نظر از فاکتور نیتروژن بود به طور یکنواخت در سطح هر گلدان پاشیده شد.
سایر عناصر پر و کم مصرف نیز به طریق مشابه به منظور اطمینان از عدم محدودیت آنها در سطح تمام گلدانها تزریق شدند. گلدانها در گلخانه ای گذاشته شده بودند که متوسط دمای روز و شب آن به ترتیب ۱۳ و ۴ درجه سانتی گراد و میانگین دوره نوری تجربه شده ۱۲ ساعت بود.وزن خشک تاج و ریشه ۵ بوته از هر گونه گیاهی ده هفته پس از سبز شدن طبق روش استاندارد تعیین گردید ( . ( ۲ نمونه های تاج و ریشه گیاهی سپس خرد شده و به منظور تعیین مقادیر نیتروژن و کربن آلی با استفاده از دستگاه اندازه گیری نیتروژن۳ و روش تیتراسیون فروآمونیوم (۱) مورد استفاده قرار گرفتند.تجزیه واریانس نیز برای دادههای بدست آمده از گونه ها، مقادیر نیتروژن و اثر متقابل آنها در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام و سپس گونههای گیاهی توسط تجزیه کلاستر ( ۴ ) و براساس پاسخ آنها به نیتروژن به گروههای متمایزی تقسیم شدند.