فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مقایسه اثر عصاره‌های گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین بر رشد و ویژگی‌های لاشه جوجه‌های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مقایسه اثر عصاره‌های گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین بر رشد و ویژگی‌های لاشه جوجه‌های گوشتی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مقایسه اثر عصاره‌های گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین بر رشد و ویژگی‌های لاشه جوجه‌های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مقایسه اثر عصاره‌های گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین بر رشد و ویژگی‌های لاشه جوجه‌های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله پژوهشی درباره مقایسه اثر عصاره‌های گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین بر رشد و ویژگی‌های لاشه جوجه‌های گوشتی :

مقدمه

با توجه بـه اینکـه حـدود ۷۰ درصـد هزینـه تولیـد جوجـه گوشـتی مربـوط بـه بخـش تغذیـه مـی باشـد، تحقیقـات زیـادی در جهـت بکـارگیری هـر چـه بهتـر خوراک توسط حیوان و کم کردن هزینه هـای مربـوط بـه این بخش انجام شده است. جیره در تغذیه جوجـه هـای گوشتی به دو بخش مواد مغذی و مواد افزودنی تقـسیم می شود. با در نظر گرفتن رشد جمعیت جهان و کـاهش زمینهای زیر کشت محـصولات مـورد اسـتفاده خـوراک طیور، استفاده از مکمل در تغذیه طیـور بـه عنـوان یـک راه حل در بکارگیری هر چه بهتر خوراک توسـط طیـور محسوب می شود. مکمل ها، موادی هستند که بـه میـزان خیلی کم در جیره طیور بکار می روند. از این ترکیب هـا می توان برای تأمین مواد مغذی کم نیـاز، بـازده هـر چـه بیشتر خوراک و همچنین سـلامت طیـور بهـره جـست.

یکی از ایـن مکمـل هـای مـورد اسـتفاده، آنتـی بیوتیـک محرک رشد می باشد. کاربرد آنتی بیوتیک محـرک رشـد به عنوان مکمل در تولید طیور به سال ۱۹۵۰ برمی گـردد و استفاده از آن باعث افزایش تولید و بازده خوراک بـه میزان ۳-۵ درصد می شود. با توجه به بـالا رفـتن میـزان تولید جوجه های گوشتی در سالهای اخیر، امروزه توجه بیشتری به سلامت محصولات می شود و این امر همـسو با دیگر صنایع که یک تغییـر رونـد از تولیـد بیـشتر بـه سلامت محیط و جامعه صورت گرفته است، مـی باشـد.

برخی از آنتی بیوتیک های مورد استفاده در تولید طیور با مــصرف درمــانی انــسانی مــشترک هــستند، در نتیجــه سـویه هـای بـاکتری مقـاوم بـه آنتـی بیوتیـک از طریـق

محصولات طیور به انسان منتقـل مـی شـود. همـین امـر موجب می شود که آنتی بیوتیـک هـای درمـانی در مـورد

انـسان مـؤثر واقـع نـشود. باقیمانـدن آنتـی بیوتیـک در محصولات طیور موجب کاهش اسـتفاده از ایـن مکمـل در جیره طیور شده است.

با ظهور اولین گزارشها درباره مقاومت آنتی بیـوتیکی تحقیقات زیادی در جهـت تأییـد ایـن موضـوع توسـط محققان انجام شده است که باعث ممنوعیت اسـتفاده از آنتی بیوتیک در خیلی از کشورها شـده اسـت. بـه علـت اهمیت بازده اقتصادی در تولید جوجه گوشـتی و بـا در نظر گرفتن این نکته که ممنوعیـت آنتـی بیوتیـک باعـث کاهش تولید و بازده خوراک می شود، در سـالهای اخیـر مطالعات بسیاری در رابطه با استفاده از جـایگزین هـای آنتی بیوتیک در خوراک دام و طیور انجام شده اسـت. از مهمتــرین ترکیــب هــایی کــه بــه عنــوان جــایگزین آنتی بیوتیک های محرک رشد معرفی شده است، می توان بـه گیاهـان دارویـی و عـصاره آنهـا و یـا اسـانس هـای استخراجی آنها اشاره کرد. محققان اثر مثبت مکمل هـا و عصاره های گیاهی را بـر عملکـرد و رشـد جوجـه هـای گوشـتی گـزارش کـرده انـد Bampidis et al., 2005)؛

Cross et al., 2002 , 2007؛ Demir et al ., 2003؛ Lee

.(et al.,2003 آویــشن بــاغی، ســرخارگل و ســیر از مهمترین گیاهانی هستند که در چند سال اخیر به منظور جـایگزینی آنتـی بیوتیـک هـای محـرک رشـد در تغذیـه جوجـه هـای گوشـتی اسـتفاده شـده انـد، هـر چنـد کـه تحقیقات انجام شده در مورد گیاه سرخارگل کمتر بـوده است. در این تحقیق بررسی مقایسه سه عـصاره گیـاهی

(آویــشن بــاغی، ســرخارگل و ســیر) و آنتــی بیوتیــک ویرجینیامایسین بـه عنـوان بهبـود دهنـده هـای رشـد بـر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه هـای گوشـتی مـورد آزمایش قرار گرفت.

۴۵۲ مقایسه اثر عصارههای آویشن باغی…

جدول -۱ اجزاء و ترکیب جیره پایه مورد استفاده در آزمایش

اجزاء (%) جیره آغازین ۱-۲۱)روزگی) جیره رشد ۲۲-۴۲)روزگی)
بر حسب درصد بر حسب درصد

ذرت ۵۴/۵ ۶۰/۵
کنجاله سویا (% ۴۸) ۳۸ ۳۲
پودر ماهی ۲/۵ ۲/۵
دی کلسیم فسفات ۱/۶ ۱/۴
صدف ۱/۳ ۱/۲
مکمل معدنی- ویتامینی ۰/۵ درصد ۰/۶ ۰/۶
متیونین ۰/۲ ۰/۱
روغن سویا یا اسید چرب ۱/۵ ۱/۵
نمک ۰/۲ ۰/۲
ترکیبهای شیمیایی محاسبه شده *(%)
انرژی قابل متابولیسم (kcal/kg) 2850 2950
پروتئین خام ۲۱/۵ ۱۹/۵
چربی (درصد) ۴/۵ ۵
اسید لینولئیک ۲/۳ ۲/۳
فیبر (درصد) ۴/۵ ۴
لیزین ۱/۲۵ ۱/۰۵
متیونین ۰/۵۲ ۰/۴۳
عصاره اتری ۰/۱ ۰/۱
متیونین + سیستئین ۰/۸۹ ۰/۷۵
سدیم ۰/۱۸ ۰/۱۶
فسفر قابل استفاده ۰/۴۸ ۰/۴۴
کلسیم ۱ ۰/۹۵

:* مقادیر از (۱۹۹۴) NRC محاسبه شدهاند.

مواد و روشها تصادفی به شش تیمار تقسیم شدند، که هر تیمار ۴ تکرار
این بررسی تجربی در مرغداری تحقیقاتی دانشکده و هر تکرار مشتمل بر ۲۰ قطعه جوجه بود. جوجهها در
کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. به همین شرایط بستر پرورش یافتند. جوجههای یک گروه بهعنوان
منظور تعداد ۴۸۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه نر از شاهد در نظر گرفته شده و با جیره غذایی پایه (فاقد هر
سویه تجاری رأس ۳۰۸ براساس طرح آزمایشی کاملاً گونه محرک رشد، آنتیبیوتیک، داروی ضد کوکسیدیوز)

فصلنامه تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، جلد ۲۶، شماره ۲ ۲۵۵

تغذیه شدند. برای تیمارهای یک تا چهار عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر و مخلوطی از عصارهها با دوز ۰/۱ درصد مورد استفاده قرار گرفتند، تیمار پنجم آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین با دوز ۰/۱۵ درصد و تیمار شاهد بهعنوان تیمار ششم در نظر گرفته شد ( Hernandez .(et al., 2004 اجزاء و ترکیب جیره پایه (دوره آغازین

۰-۲۱ روزگی و رشد ۲۲-۴۲ روزگی) در جدول ۱

معرفی شده است. جیرههای آزمایشی با انرژی و نیتروژن یکسان و مطابق توصیه (۱۹۹۴) NRC تنظیم شده بود.

عصارههای فوق از شرکت دارویی زردبند تهران خریداری شده و با رعایت کلیه دستورالعملهای شرکت مزبور مصرف گردید. در طول دوره پرورش میزان خوراک مصرفی و وزن بدن پرندگان هر تکرار بهطور هفتگی با ترازوی دقیق (±۰/۰۱) گرم وزن کشی شد. در پایان آزمایش از هر تکرار ۲ قطعه پرنده با وزنی نزدیک به میانگین وزنی تکرار انتخاب و جهت بررسی درصد لاشه، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی کشتار گردیدند. مدل آزمایشی استفاده شده به صورت معادله زیر بود (ولیزاده و مقدم، :(۱۳۸۶

ij = µ + Ti + eij

در این مدل ij میانگین مشاهده j ام از تیمار i ام میباشد.
:µ میانگین جامعه :Ti اثر تیمار i ام :Eij اثر خطا

برای تجزیه و تحلیل دادههای مربوط به صفات اندازهگیری شده از نرمافزار آماری SAS و رویه GLM

استفاده شد. از آزمون چنددامنهای دانکن برای مقایسه میانگین گروههای آزمایشی (در ارتباط با هر صفت)

استفاده شد ۵ =) درصد).

نتایج

اثر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد جوجههای گوشتی در جدول ۲ نشان داده شده است. بهنحوی که در شروع آزمایش میانگین وزن بدن جوجهها نزدیک به هم بوده و اختلاف معنیداری در میان گروهها وجود نداشت

.(P>0/05) در پایان هر دو مقطع ۲۱ و ۴۲ روزگی بیشترین و کمترین وزن بدن بهترتیب مربوط به جوجههای تغذیه شده به وسیله جیره غذایی آنتیبیوتیک و سرخارگل بود. در ۲۱ روزگی، کمترین میانگین وزن بدن مربوط به تیمار سرخارگل بود که نسبت به سایر تیمارها بجز کنترل، آویشن و مخلوط عصارهها این اختلاف معنیدار بود (جدول ۲، .(P<0/05

از اینرو، بیشترین افزایش وزن در دوره آغازی ۱-۲۱)

روزگی) مربوط به گروه آزمایشی ویرجینیامایسین و کمترین افزایش وزن روزانه مربوط به گروه آزمایشی سرخارگل است. در همین دوره بیشترین افزایش وزن بعد از آنتیبیوتیک متعلق به گروه سیر بود (جدول ۲، .(P<0/05 در بازه سنی ۲۲-۴۲ روزگی بیشترین و کمترین افزایش وزن بهترتیب متعلق به گروههای آنتیبیوتیک و سرخارگل بود. در همین بازه سنی افزایش وزن در تیمار آنتیبیوتیک تفاوت معنیداری با سایر تیمارها بجز آویشن داشت. در کل دوره نیز بیشترین و کمترین افزایش وزن بهترتیب مربوط به تیمارهای آنتیبیوتیک و سرخارگل بود.

در همین دوره افزایش وزن در بین سایر تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیداری نداشت، ولی بیشترین افزایش وزن متعلق به گروه آویشن بود.

بنابراین نتایج مندرج در جدول ۲ نشاندهنده میانگین خوراک مصرفی تیمارها در سه مقطع سنی ۱-۲۱، ۲۲-۴۲

روزگی و ۱-۴۲ روزگی است. میانگین خوراک مصرفی

۶۵۲ مقایسه اثر عصارههای آویشن باغی…

در مقطع سنی ۲۲-۴۲ روزگی معنیدار نبوده است

(جدول ۲، .(P>0/05 بهطوری که بیشترین مصرف خوراک تا سن ۲۱ روزگی مربوط به تیمار ویرجینیامایسین بود که در مقایسه با سایر تیمارها بجز سیر معنیدار بود

(جدول ۲، .(P<0/05 در این بازه سنی ۱-۲۱)روزگی)

کمترین مصرف خوراک مربوط به تیمار آویشن بود که این کاهش مصرف خوراک فقط نسبت به تیمار ویرجینیامایسین معنیدار بوده است (جدول ۲، .(P<0/05

در پایان دوره پرورشی نیز بیشترین مصرف خوراک مربوط به تیمار ویرجینیامایسین بوده که این افزایش مصرف خوراک فقط نسبت به تیمار سرخارگل معنیدار بوده است. در مقطع سنی ۴۲ روزگی، کمترین مصرف خوراک مربوط به تیمار سرخارگل بوده که این اختلاف بجز با گروه آویشن و مخلوط عصارهها با سایر تیمارها معنیدار نبوده است (جدول ۲، .(P<0/05

بهطور کلی، براساس نتایج آزمون تجزیه واریانس اضافه کردن آنتی بیوتیک و عصارههای گیاهی در تمام تیمارهای موجود دارای تأثیر معنیداری بر ضریب تبدیل غذایی (خوراک مصرفی/ افزایش وزن FCR=Feed (Conversion Ratio در تمام مقاطع سنی بود (جدول ۲، .(P<0/05 بهنحوی که تیمار آنتیبیوتیک در پایان ۲۱

روزگی، ضریب تبدیل کمتری را نسبت به سایر تیمارها داشت که فقط نسبت به تیمارهای کنترل و سرخارگل معنیدار بود (جدول ۲، .(P<0/05 در این مقطع سنی، بیشترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار سرخارگل بوده که این اختلاف فقط نسبت به تیمارهای سیر و ویرجینیامایسین معنیدار میباشد (جدول ۲، .(P<0/05

در پایان دوره پرورشی نیز کمترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار آنتیبیوتیک بوده که بجز در مقایسه با

تیمار آویشن با سایر تیمارها اختلاف معنیداری را داشت

(جدول ۲، .(P<0/05 در این مقطع سنی نیز بیشترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار سرخارگل بوده که این بالا بودن ضریب تبدیل نسبت به تیمارهای آنتیبیوتیک، آویشن و مخلوط عصارهها معنیدار بود

(جدول ۲، .(P<0/05

البته در جدول ۳ وزن نسبی لاشه و اندامهای داخلی ارائه شده است. بهطوری که اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن نسبی لاشه و اندامهای داخلی بجز روده معنیدار نمیباشد (جدول ۳، .(P<0/05 بالاترین درصد لاشه مربوط به تیمار سرخارگل و کمترین آن متعلق به تیمار مخلوط عصارههاست.

بالاترین وزن نسبی کبد و قلب مربوط به تیمار آویشن و کمترین آن متعلق به گروه مخلوط عصارهها بود.

بیشترین وزن نسبی پانکراس در تیمار سیر و سرخارگل و کمترین آن در تیمار آویشن و مخلوط عصاره ها مشاهده گردید. تیمار مخلوط عصارهها بالاترین وزن نسبی سنگدان را داشت و کمترین آن مربوط به تیمار آویشن بود. بیشترین وزن نسبی پیش معده در تیمار سرخارگل و کمترین آن در تیمار آویشن مشاهده گردید.

وزن نسبی روده کوچک در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیداری را نشان داد. بالاترین وزن نسبی روده کوچک متعلق به تیمار شاهد و کمترین آن مربوط به تیمار ویرجینیامایسین بود. تیمار آویشن کمترین وزن نسبی روده کوچک را نسبت به سایر تیمارها بجز ویرجینیامایسین داشت (جدول ۳، .(P<0/05