فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت :

فایل ورد کامل پژوهش درباره عوامل مؤثر بر شکست اوپک با بررسی ساختار اقتصادی و سیاسی بازار نفت

اوپک به عنوان یک سازمان بین‌المللی متشکل از تعدادی از کشورهای جهان سومی در ۱۹۶۰ به منظور دفاع از منافع کشورهای تولیدکننده نفت پا به عرصه حیات گذاشت اما این سازمان در طول حیات خود اثرگذاری چندانی بر بازار جهانی نفت نداشته است. دلایل این شکست را می‌توان در سه سطح تحلیل خرد، سازمانی و کلان بررسی کرد. در سطح تحلیل خرد اختلافات اراضی میان اکثر اعضاء، تضادهای قومی، مذهبی و ایدئولوژیک کشورهای عضو و ناهمگونی و ضعف ساختار سیاسی و اقتصادی آنها را می‌توان برشمرد که انسجام سازمان را تضعیف کرده است. در سطح تحلیل سازمانی تناقضات اساسنامه اوپک و اشکالات ساختاری سازمان را می‌توان نام برد و در سطح تحلیل کلان سیاستهای آژانس بین‌المللی انرژی، ایالات متحده آمریکا و شرکتهای چند ملیتی قدرت اوپک را محدود ساخته است.

کلید واژه: اوپک، عدم ثبات سیاسی روابط اعضا، تناقضات اساسنامه، ساختار اوپک، سیاست کشورهای صنعتی.

دلایل تأسیس اوپک:

بعد از اکتشاف نفت در سال ۱۸۵۹ در آمریکا و گسترش روند اکتشاف آن در کشورهای مختلف جهان، بعضی از کشورهای جهان به سرعت تبدیل به صادرکنندگان عمده این ماده استراتژیک شدند.

این کشورها که اکثراً از توسعه نیافتگی رنج می‌بردند به شدت به درآمد حاصل از نفت نیاز داشتند و متعاقب اکتشاف نفت در هر یک از این کشورها به علت بی‌لیاقتی کارگزارانشان امتیازات نفتی به شکل کاملاً ناعادلانه به شرکت‌های چند ملیتی که از طرف کشورهای صنعتی حمایت می‌شدند اعطاء شد.

استثمار نفتی کشورهای صادرکننده نفت، ضرورت ایجاد سازمان متشکل از صادرکنندگان نفت را ایجاب می‌کرد و در نتیجه اوپک در ۱۹۶۰ تشکیل شد. در پیدایش این سازمان عوامل مختلفی نقش داشته‌اند که عبارتند از:

قراردادهای نفتی یک طرفه، ظهور قشر تکنوکرات در کشورهای صادر کننده نفت و درک روزافزون آنها از مسائل نفتی، تلاشهای برخی از تولیدکنندگان برای همکاری و تشکیل سازمان برای حفظ و ایجاد قیمت‌گذاری مشترک، سیاست نفتی شرکتهای چند ملیتی، تلاشهای پیگیر عبدا… طریقی مسؤول امور نفتی عربستان و دکتر آلفونز و مسؤول نفت ونزوئلا، خیزشهای ضداستعماری در کشورهای صادر کننده نفت و لاینحل ماندن مشکلات مربوط به مواد اولیه در چارچوب سازمان ملل.[۱]

عناصر قدرت اوپک:

نفت به عنوان یک ماده خام استراتژیک محسوب می‌شود و کشورهای دارنده این ماده خام را دارای توانایی تأثیرگذاری بر رفتار بازیگران وابسته به نفت می‌کند.

این قدرت نفت بود که توانست همانطور که مورگت می‌گوید کشورهای تولیدکننده نفت را – که بواسطه آنچه می‌توان تعارفات لفظی خواند،‌ دولت محسوب می‌شوند- یک شبه به مناطق مهم و حتی قدرتمند در سیاست جهانی تبدیل کند.[۲]

پس به طور کلی استراتژیک بودن نفت را می‌توان یکی از عناصر مهم قدرت اوپک به شمار آورد. لذا می‌توان قدرت اوپک را توانایی این سازمان در تأثیرگذاری بر بازار نفت در جهت دستیابی به اهداف بدانیم.

هدف اصلی سازمان ایجاد هماهنگی و وحدت از خط مشیهای نفتی کشورهای عضو و تعیین بهترین شیوه‌ها برای تأمین منافع فردی و جمعی آنان است، اوپک در دهه ۱۹۸۰ عملاً به دو قطب مخالف تقسیم شده بود. گروهی از کشورهای عضو به رهبری عربستان که اصطلاحاً آنها را جناح محافظه‌کار اوپک می‌نامند با افزایش قیمت نفت مخالف بودند و گروهی از کشورها مانند لیبی، ایران و الجزایر که آنها را جناح تندرو اوپک می‌نامند خواهان به حداکثر رساندن قیمت نفت بوده‌اند. این اختلافات به حدی اوج پیدا کرد که در ۱۹۸۲ در حالیکه قیمت نفت در حدود ۳۷ دلار بود عربستان نفت خود را بشکه‌ای ۳۲ دلار به فروش می‌رسانید. یا اینکه اوپک قادر به انتخاب دبیر کل نبود و چند سال اوپک بدون پست دیر کلی بود.

دومین هدف سازمان تثبیت قیمت در بازارهای بین‌المللی نفت و حذف نوسانات مضر و غیرضروری می‌باشد.

– هر چند بخشی از درآمد نفت برای ایجاد توسعه بخشهای دیگر اقتصادی بکار گرفته می‌شود تا مکمل اقتصاد تک محصول نفت گردد ولی شانس و امید موفقیت آن بسیار کم است. زیرا اولاً توسعه ناهمگون است. ثانیاً بازارهای داخلی بسیار کوچک می‌باشند و ثالثاً همه وسایل تولید و خدمات تولید باید از خارج وارد شود[۳].

آنچه که در بالا گفته شد شرح مختصری از ماهیت و ویژگی کشورهای تشکیل دهنده اوپک بود که می‌توان برای آن نام سطح تحلیل خرد را برگزید. سطح تحلیل خرد به ما این شناخت را ارائه داد که این کشورها با منافع، خصوصیات و سیاست‌های متنوع و گوناگون وارد سازمان اوپک می‌شوند. در ادامه با تبیین تناقضات درون سازمانی فهم بهتری از عملکرد اوپک بدست خواهد آمد. در سطح تحلیل سازمانی به دو عامل تناقضات اساسنامه و اشکالات ساختاری سازمانی می‌پردازیم.

۲- تناقضات اساسنامه سازمان اوپک:

اساسنامه اوپک دارای تناقضات محتوایی است که از آن جمله می‌توان به تناقض موجود بین بندهای (ب) و (ج) ماده ۲ از فصل اول (سازمان و اهداف) اشاره کرد. در بند (ب) بر «تثبیت قیمت‌ها در بازارهای بین‌المللی نفت» و در بند (ج) بر ضرورت «عرضه کافی اقتصادی و منظم نفت به ملتهای مصرف کننده» تأیید شده است. در حالیکه «تثبیت قیمت نفت» با «عرضه کافی نفت» و «به صورت منظم» ممکن است در بسیاری از شرایط، قابل جمع نباشند. چرا که: قیمت نفت تابع عرضه و تقاضا است و تغییر در عرضه و تقاضا موجب تغییر و نوسان در قیمت خواهد شد. به عنوان مثال فرض کنید در کشوری که عضو اوپک نیست، منابع جدیدی از نفت کشف شده و به بهره‌برداری برسد. این امر موجب بالا رفتن عرضه می‌گردد، در حالیکه تقاضای جهانی همچنان ثابت مانده و یا افزایش معادل آن نداشته است. در این صورت بالطبع بهای نفت کاهش خواهد یافت. در چنین شرایطی اگر اوپک بخواهد قیمت نفت ثابت و بدون نوسان باقی بماند (مطابق بند ب) باید عرضه را کاهش دهد،‌ که این باعث می‌شود بند ج که عرضه کافی و منظم تأکید دارد نقض شود. و از طرف دیگر اگر اوپک به موجب بند (ج) به «عرضه کافی اقتصادی و منظم نفت» ادامه دهد با توجه به عرضه افزون از تقاضا، بهای نفت کاهش خواهد یافت که این با بند (ب) که بر تثبیت قیمت نفت تأکید دارد متناقض است. مسأله این است که تعریفی از عرضه کافی ارائه نشده است. بدیهی است که از نظر کشورهای عمده مصرف کننده عرضه کافی نفت خام، آن میزانی از عرضه خواهد بود که در پایین‌ترین قیمت ممکن قرار داشته باشد و این مسلماً با منافع اوپک و ملتهای صاحب ذخائر فناپذیر نفت تعارض خواهد داشت[۴].