فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در Power Point می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پاور پوینت فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی :

فایل کامل نقد و تحلیل حمام تاریخی دردشت با بررسی معماری سنتی، کارکرد اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی

پیشینه تاریخی حمامها

مردم ایران،چه پیش و چه بعد از ظهور اسلام به پاکیزگی اهمیت زیادی می‌دادند اما بعد از ظهور اسلام این موضوع تشدید شده است. در قبل از اسلام، پیروان آیین مهر و زرتشت توجه به پاکیزگی داشته و کلمه پادیاو (پادیاوی یعنی غسل، وضو، پاک‌کردن و پاکیزه نگاه‌داشتن و واژه پاسیو هم به همین منظور است) از آن زمان ریشه می‌گیرد به حمامها نیز گرمابه هم می گفتند که واژه گرمابه مرکب از دو کلمه‌ گرم و آبه است. در اینجا آبه به معنی آب نیست یا به عبارتی گرمابه مساوی آب گرم نیست بلکه آبه به محل ساختمان گفته می‌شده، مثل سردابه (ساختمان سرد)،گورابه (یعنی قبرستان یا مقبره).

نگاهی گذرا به متون دوران های مختلف تاریخی موید این امر است که حداقل در همه دوره اسلامی حمام های عمومی فراوانی در شهرهای اسلامی وجود داشته وبا توجه به تعداد آنها در هر شهراز حیث اهمیت قابل مقایسه با مساجدند. هر محله یا گذر شهر قدیم در کنار دیگر بناهای عمومی حتما حمام یا حمامهایی برای استفاده مردم داشته اند واین حمامها را معمولا افراد متمکن وخیری میساختند و وقف عموم میکردند.

علت تعدد واهمیت حمامهای عمومی در شهرها البته ناشی از لزوم رعایت نظافت در نظر مردم ودر شرع اسلام بوده است؛اما در گذشته حمام فقط محل استحمام نبوده،بلکه مکانی برای گذران اوقات فراغت گفتگو وتبادل نظر رفع خستگی وحتی عبادت گرد هم آمدن دوستان وحل وفصل مسایل زندگی بود. در حمام نه فقط تن ها بلکه جان ها نیز تازه میشد.
حمام قدیمی معماری پیچیده ای دارد وگاه دو حمام یا بیشتر با هم ادغام شده که در این صورت یکی معمولا بزرگتر وپرکارتر از دیگری است واغلب حمام بزرگتر به مردان وحمام کوچکتر به زنان اختصاص داشته است. هر حمام از دو فضای اصلی تشکیل می شود :فضای اول ((بینه)) یا ((سربینه)) رخت کن وجای آماده شدن برای استحمام یا خروج از حمام بوده است.

معماری حمام

حمّام به طور کلی از چهار قسمت تشکیل می‌شود

راهرو یا پله‌های ورودی

محوّطه سربینه

میان در

فضای گرمخانه

راهرو یا پله‌های ورودی

حمام ها قبل از ورود به راهروی منتهی به حمام در جلوی خود فضای کوچکی (پیش خوان ) داشتند و سردر حمامها با تزئینات اجر کاری و بیشتر کاشیکاری با گل بوته و یا کاشی های خشت،اغلب با مضمونهای حماسی شاهنامه مزین بود واحتمالا،در میان پیشانی سردر ، شکل خورشید خانم با شعاع اطراف آن به وسیله کاشی تزئین می شد.

محوّطه سربینه

این فضا در دو سطح ساخته می‌شده است. سطح اول پایین‌تر و همسطح و متّصل به در راهروی ورودی بوده وسط این فضا حوض و فواره و پاشویه، می‌ساختند .

درزیر درگاهی‌هایی داشته که مردم کفشهای خود را در آنجا قرار می‌دادند.

در سطح دوم یا بالاتر سر بینه، یک سکوی باریک و طولانی بود که به دیوارهای آن قفسه‌های متعدّد چوبی کوچکی تعبیه شده بود و عنوان رخت‌کن استفاده می شده است.

میان در

ارتباط سربینه با گرمخانه توسط میان در صورت می گرفت.

جهت جلوگیری از به هدر رفتن گرمای گرمخانه ، پر پیچ و باریک و سقف کوتاهی داشت .

فضای گرمخانه

این قسمت که فضای اصلی حمّام را تشکیل می‌داد، دارای قسمتهای زیر بود:

در سطح هم کف،در مدخل ورودی به گرمخانه که کف حمّام بود، با تخته سنگهای یکنواخت و زیبایی سنگفرش شده بود که عموماً دارای چند ستون سنگی و سقف گنبدی طاق و چشمه بود.در سقف هر طاق تعداد زیادی شیشه وجود داشته که نور گرمخانه را تامین می کرد

در کنار سنگفرشهای کف حمّام جویهای کوچک شیب‌داری از سنگ ساخته شده بود که فضولات و آبهای اضافی را به خارج و فاضلاب حمل می‌کرد.