فایل ورد کامل مقاله علمی درباره سنجش مزیت نسبی در صنعت قطعه‌سازی خودرو ایران با استفاده از شاخص DRC

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله علمی درباره سنجش مزیت نسبی در صنعت قطعه‌سازی خودرو ایران با استفاده از شاخص DRC دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله علمی درباره سنجش مزیت نسبی در صنعت قطعه‌سازی خودرو ایران با استفاده از شاخص DRC  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله علمی درباره سنجش مزیت نسبی در صنعت قطعه‌سازی خودرو ایران با استفاده از شاخص DRC،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله علمی درباره سنجش مزیت نسبی در صنعت قطعه‌سازی خودرو ایران با استفاده از شاخص DRC :

مقدمه

شناخت از وضع موجود صنایع و ساختار حمایتی از آنها در راستای پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) از موضوعات مورد علاقه سیاستگذاران کشور است. تصمیمگیری در خصوص پیوستن به (WTO) نیازمند بررسی دقیق ( بر مبنای روش های علمی) صنایع کشور در مورد مزیتهای نسبی و سیاستهای حمایتی موجود در آنهاست. پس از شناخت مزیتهای نسبی در صنایع، می توان از آن به عنوان ابزاری جهت تخصیص مناسب منابع بین صنایع یا حتی درون صنایع استفاده نمود.

در این مقاله نیز سعی می شود با استفاده از معیار هزینه منابع داخلی۱ (DRC) که یکی از معیارهای مناسب جهت نشان دادن کارایی در تخصیص منابع است، مزیت نسبی در صنعت قطعهسازی مورد بررسی قرار گیرد. به جهت محدودیت در آمار و اطلاعات مورد نیاز تنها به هشت واحد تولیدکننده قطعات تند مصرف۲ خودرو (قطعاتی هستند که در طول عمر یک خودرو با سرعت بیشتری نسبت به سایر قطعات تعویض میشوند)،در دوره زمانی ۷۷۱۳۷۴ اکتفا شده است. بدین منظور ابتدا شاخص های اندازهگیری هزینه منابع داخلی بررسی شده و سپس روش اندازهگیری هزینه منابع داخلی در این مقاله معرفی می شود و در ادامه نتایج محاسبات مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرند و در پایان خلاصه و نتیجهگیری ارایه میگردد.

۱ . شاخصهای اندازهگیری هزینه منابع داخلی (DRC)

مفهوم هزینه منابع داخلی، کاربردی از تحلیل بازدهی عوامل بر پایه ارز خارجی است.

به عبارت دیگر DRC هزینه فرصت از دست رفته واقعی منابع داخلی که صرف تولید یک کالای خاص بر حسب قیمتهای جهانی میشود، است و یا DRC نسبت ارزش سایهای

۱ Domestic Resource Cost (DRC) 2. Fast moving

۶۷ پژوهشنامه بازرگانی

دادههای خالص داخلی به ارزش سایه ای ستاندههای خالص مبادله شده میباشد (فین۱۹۹۵).

این معیاراولین بار توسط برونو۳ در سال ۱۹۷۶ و سپس در سال ۱۹۷۲ مطرح شد و سپس محققین دیگری نظیر کروگر (۱۹۷۲)، لوفسکی (۱۹۷۲)، گریناوی و میلز (۱۹۹۰)، فین

(۱۹۹۵) و پرکینز (۱۹۹۷) با انجام تعدیلاتی، آن را مورد استفاده قرار دادند.

روش هزینه منابع داخلی بسیار مشابه روش تحلیل هزینه ـ فایده است. با این تفاوت که روش هزینه ـ فایده، کل هزینه واقعی و سوددهی را مقایسه میکند؛ در حالی که روش

DRC علاوه بر در نظر گرفتن هزینه منابع داخلی، صرفهجویی در ارز خارجی را نیز محلوظ میدارد. به عبارت دیگر روش هزینه منابع داخلی۴ یک معیار هزینه ـ فایده است که براساس آن سیاستگذاران و تصمیمگیرندگان نهایی کشور، تصمیم میگیرند که آن محصول را خود تولید کنند و یا آن را از بازارهای جهانی وارد نمایند. بدین ترتیب اگر منفعت نهایی خالص حاصل از تحلیل هزینه ـ فایده مثبت باشد، طرح سرمایه گذاری انجام و در غیر اینصورت طرح متوقف میشود. پس مدل کلی DRC را میتوان براساس روش منفعت خالص اجتماعی۵ فرمولبندی و تفسیر نمود.

هزینه منابع داخلی (DRC) از طریق نرخ حمایت مؤثر۶ (ERP) نیز قابل محاسبه است.

کروگر ( ۱۹۷۲) تحت فروض خاصی ثابت نمود که حمایت تعرفهای مربوط به فعالیت j به رابطهای بین دو معیار DRC و ERP منجر میشود. یعنی:

۱ DRCj = ERPj +

استفاده از یک الگوی تعادل عمومی و حل آن به منظور یافتن ضرایب فنی تولید، روشی بود که توسط برونو و کروگر (۱۹۷۲) جهت محاسبه هزینه منابع داخلی بکار گرفته

۳ Bruno. M (1972) 4. Lai. D (1972) 5. Net Social Profit
۶. Effective Rate of Protection

اندازهگیری مزیت نسبی در صنعت قطعهسازی خودرو کشور ۷۷

شد. اما این روش به دلایلی نظیر کمبود اطلاعات مورد نیاز و عدم محاسبه ضرایب فنی برای یک کالای خاص امکان استفاده را محدود می کرد.
ادوارد ( ۱۹۸۴) در مقالهای تحت عنوان منابع مزیت نسبی بینالمللی۷ فرمول DRC را به شکل سادهتری به صورت زیر بکار گرفت:
:C هزینه تولید C eci DRC

ePw eci
:e نرخ ارز

:Pw قیمت مرزی کالا

:Ci هزینه نهاده های وارداتی

در این فرمول نیز چنانچه DRC کوچکتر از یک باشد، به مفهوم وجود مزیت نسبی آن

کشور در تولید کالای مورد نظر است.

دکتر تیزهوش تابان۸ نیز به منظور ارزیابی فعالیتهای برخی صنایع ایران از DRC

کمک گرفت. الگوی تعدیل یافته DRC که توسط این محقق جهت توسعه برخی از صنایع

ایران بکار گرفته شده است، عبارت است از:

im1Dij sz1 Vsj rn1anj Nn DRC
tk1Flj tn1Mnj
P/ j j
:Vsi ارزش افزوده عوامل اولیه تولید داخلی که به طور مستقیم در تولید کالای j به هزینه فرصت یا قیمت سایهای آنها بکار رفته است.
:anj ضریب داده عامل اولیه غیرقابل تجارت به ازای هر واحد از کالای j

۷ Edward (1984) 8. Tizhoosh Taban (1987)

:Dij

۸۷ پژوهشنامه بازرگانی

:Nn ارزش افزوده عوامل اولیه تولید داخلی ( که به صورت مستقیم و غیرمستقیم بکار گرفته شده) در تولید یک واحد از نهاده غیرتجاری nام که در تولید کالای j به قیمت سایهای بکار رفته است.

قیمت سایه ای نهاده داخلی i ام که به طور مستقیم در تولید کالای jام به کار رفته

است.

:P/j قیمت C.I.F. واحد کالای jام

:Mhj قیمت C.I.F. نهاده وارداتی است که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم در تولید یک واحد از کالای jام بکار رفته است.
:Flj قیمت نهاده های وارداتی مستقیم وغیرمستقیم بکار رفته در تولید کالای j ام

به هر حال هزینه منابع داخلی iامین فعالیت عبارت است از نسبت هزینههای عوامل داخلی مستقیم و غیرمستقیم ارزیابی شده در هزینه فرصتشان برای تولید یک واحد از محصول iام، به تفاوت بین درآمدهای نقدی خارجی ناشی از تولید کالای jام و هزینه ارز خارجی نهادههای وارداتی مستقیم و غیرمستقیم.

براساس آنچه که در مورد روش محاسبه DRC در بالا بیان شد، در محاسبات آن بایستی هزینه های فرصت داخلی کسب یک واحد ارز خارجی مورد محاسبه قرار گیرد.
بنابراین در صورت کسر DRC، به منابع داخلی به کار گرفته شده در تولید یک واحد از کالای مورد نظر توجه می شود.

به علت عدم دسترسی به ضرایب فنی در سطح کالایی وکمبود اطلاعات در این زمینه، عملاً محاسبه DRC در سطح کالایی با مشکل مواجه است. لذا جهت حصول هزینه منابع داخلی در سطح کالایی، نظرات به سمت هزینههای حسابداری واحدهای تولیدی سوق یافت و از این رهگذر رهیافت جدیدی حاصل آمد. این معیار که اطلاعات مورد نیازش به

اندازهگیری مزیت نسبی در صنعت قطعهسازی خودرو کشور ۷۹

هزینه های حسابداری بنگاهها وابسته است، اولاً به ضرایب فنی نیازی ندارد و ثانیاً DRC در سطح کالایی را میسر میسازد۹.

ویژگی اصلی رهیاف جدید بکار گرفته شده در محاسبه DRC استفاده از هزینههای حسابداری بنگاه های اقتصادی است. البته این روش محاسبه DRC توسط گریناوی و میلنر
(۱۹۹۳)۱۰ در ماداگاسکار و پرکینز (۱۹۹۷)۱۱ در چین به نوعی استفاده شده است.

۲ . معرفی روش اندازهگیری DRC

مفهوم هزینه منابع داخلی که قبلاً نیز بدان اشاره شده بود را میتوان به صورت زیر تصریح نمود:

(نرخ ارز موثر × ارزش افزوده جهانی به پول خارجی) / (هزینه فرصت عوامل داخلی به پول ملی) DRC =

صورت کسر یعنی هزینه های عوامل داخلی به دو بخش هزینه های اولیه تولید و

هزینه های غیرتجاری قابل تقسیم است:

ـ هزینههای عوامل اولیه نظیر نیروی کار و سرمایه که با استفاده از تعدیلات لازم، منعکس کننده هزینه های فرصت عوامل داخلی خواهند بود.

ـ هزینههای غیرتجاری (شامل مواردی است که نه قابل صادر و نه وارد کردن هستند)

نظیر هزینههای انرژی، آب، برق، سوخت، مالیات، اجاره، هزینه های تعمیرات و نگهداری، بیمه و دیگر هزینههای غیر تجاری.

در مخرج کسر DRC ارزش افزوده جهانی یک واحد از کالای مورد نظر قرار دارد که در آن قیمت جهانی محصول عامل تعیین کننده است. برای بکارگیری قیمت می توان برای کالای صادراتی از قیمت F.O.B. و کالای وارداتی از قیمت C. I. F. استفاده نمود. بنابراین

۹. توکلی،اکبر، ”اندازهگیری مزیتهای نسبی بالقوه فعالیتهای صنعتی در ایران از روش “DRC،

مؤسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی، سال ۱۳۷۹.