فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره اهمیت ورزش در دوران کودکی و نقش آن در رشد جسمانی و روانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره اهمیت ورزش در دوران کودکی و نقش آن در رشد جسمانی و روانی دارای ۴۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره اهمیت ورزش در دوران کودکی و نقش آن در رشد جسمانی و روانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره اهمیت ورزش در دوران کودکی و نقش آن در رشد جسمانی و روانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق علمی درباره اهمیت ورزش در دوران کودکی و نقش آن در رشد جسمانی و روانی :

علاقه‌مند کردن کودکان به ورزش

کارشناسان می‌گویند شرکت کودکان در بازیهای گروهی به افزایش اعتماد به نفس، تقویت روحیه همکاری و سلامت عمومی آنها منجر می‌شود اما بعضی کودکان به ورزش و تحرک جسمی علاقه کمی دارند. بهترین راه حل برای این مسئله این است که والدین علت علاقه‌مند نبودن کودک خود را دریابند. باید در مرحله اول مستقیما با او صحبت کنید وبه او بفهمانید راه حلی برای این کار وجود دارد.

شناخت دلایل عدم تمایل کودکان به ورزش می‌تواند به شما کمک کند تا سریعتر به راه حل برسید.

بعضی از این دلایل به شرح زیر است:

عدم شکل‌گیری مهارتهای ضروری کودک: بسیاری از بازیها و ورزشها برای کودکان پیش از دبستان، مناسب سن آنها نیست. چون اغلب آنها از نظر توانایی فیزیکی، دامنه تمرکز و توان یادگیری قوانین بازی رشد کافی نکرده‌اند. به این ترتیب به دلیل ناکام ماندن درانجام بازی صحیح از سوی همسالان طرد و از فعالیت جسمی متنفر می‌شوند.

دراینگونه موارد والدین می‌توانند این بازیها را در منزل با کودک انجام بدهند و او را تشویق کنند. او فارغ از نگاه همسالان باتشویق شما به سرعت قواعد بازی را فرا می‌گیرد و در محیطی امن به بروز تواناییهای خود علاقه‌مند می‌شود. ادامه این کار به افزایش تمایل او به ورزش کردن منجر می‌شود.

برد و باخت

کودکان دبستانی که به ورزش کردن علاقه ندارند، اغلب از دیدن باخت همسالان خود در یک بازی عصبی و حتی شوکه می‌شوند.

آنها برد و باخت و تحمل باخت را بدترین جنبه ورزش و بازی می‌دانند و از آن تا جایی که بتوانند کناره می‌گیرند. دراین گونه مواقع والدین بهتر است به ثبت‌نام کودکانشان در کلاسهای ورزشی اقدام کنند.

ورزشهای غیررقابتی و انفرادی اولین گام است. دراین مورد می‌توان به شنا و ژیمناستیک اشاره کرد.

به خاطر داشته باشید هرچه سن کودک بالاتر می‌رود، جنبه‌های رقابتی ورزش برای او اهمیت بیشتری پیدا می‌کند به شرط اینکه قبل از آن علاقه به ورزش در او ریشه دوانده باشد.

اغلب بچه‌ها تا سن ۱۱ و ۱۲ سالگی به ورزشهای رقابتی علاقه‌ نشان نمی‌دهند.

ترس از حضور در تیم ورزشی:

اگر کودک شما خجالتی است و یا اعتماد به نفس کافی ندارد، احتمالا به دلیل ترس از رقابت با همسالان وحضور در یک تیم، از فعالیت گروهی طفره می‌رود.

بسیاری از کودکان در این مرحله نسبت به واکنش مربیان، والدین و همسالان خود حساس هستند و احساس نگرانی می‌کنند. شما باید به کودک بفهمانید که نمی‌خواهید او ورزشکار حرفه‌ای شود بلکه هدف سرگرم شدن و حفظ سلامتی است.

انتخاب ورزش مناسب:

دلیل عدم تمایل کودکان اغلب انتخاب ورزش نامناسب توسط والدین است.

به او اصرار نکنید که به شنا، دو و یا دوچرخه‌سواری ادامه دهد.

بگذارید خود او پس از امتحان کردن چند ورزش، یکی را انتخاب کند.

اهمیت ورزش کودکان

کودکان کم سن

• کودکان زیر ۸ سال باید در بازی، کشف و یادگیری مهارتهایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پایین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل میشود، کاملا آزادانه رفتار کنند و این مهارتها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند.

• واضح است که آموختن این موارد به آنها کمک میکند تا با اعتماد به نفس بیشتر وارد مرحله بعد شوند.

• والدین میتوانند نقش مهمی در بازی با کودکان ایفا کنند. به یاد داشته باشید که کودکان قبل از اینکه مفاهیم برد و باخت را بیاموزند، به تمرین فراوان احتیاج دارند.

۸ تا ۱۰ سال

• کودکان ۸ تا ۱۰ ساله، بسته به میزان رشد خود میتوانند در مسابقات سازمان یافته شرکت کنند. (مانند مسابقات داخلی در مدارس(

• آنها هنوز برای توسعه مهارتهای خود به کمک نیاز دارند و باید کنارآمدن با ناامیدی و شکست را بیاموزند.

• کودکانی که بیشتر اوقات بازنده هستند بیش از دیگران مستعد کنار گذاشتن ورزش هستند، والدین و اولیا مدرسه باید مراقب باشند که با فراهم آوردن زمینه مناسب-مثلا شرکت دادن این کودک در مسابقه ای که در آن بیشترین توانایی را دارد – موجبات برنده شدن و دلگرمی او را فراهم نمایند

• این سنین، بهترین زمان برای پرداختن به ورزشهای مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست.

۱۱ تا ۱۲ سال و بالاتر

• کودکان و نوجوانان میتوانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارتهای تازه بپردازند.

• بعضی از کودکان در این گروه سنی استعداد و علاقه خاصی به یک ورزش به خصوص نشان میدهند و میتوانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرف نمایند.

• یک مهارت بسیار مهم در این سنین، آموختن رفتار صحیح در زمان بازی، بردن و باختن است.

• پرداختن به ورزش در این سنین میتواند شامل سفرهایی با تیم ورزشی و فرصتهایی برای رهبری گروه هم باشد.

• نکته مهم در اینجاست که نباید نوجوان را بیش از حدود آمادگی و توانایی جسمی روحی او به انجام کاری “وادار” کرد.

• نوجوانانی که به هر دلیل علاقه ای به شرکت در ورزشهای رقابتی تیمی ندارند میتوانند با راهنمایی مربیان و والدین خود به ورزشهایی چون اسکیت، سوارکاری، دوچرخه سواری و مانند اینها بپردازند.

امنیت در ورزش

• کودکان برای لذت بردن از بازیهای ورزشی باید با قوانین ایمنی آشنا شده و آنها را رعایت نمایند. بیشتر صدمات از عدم رعایت این قوانین ناشی میشوند.

• بعضی از ورزشها نیازمند استفاده از تجهیزات ایمنی خاصی هستند. از جمله کلاه ایمنی، مچ بند، زانو بند و مانند اینها. با کمک مربی او میتوانید این لوازم را تهیه کرده و فراموش نکنید که این تجهیزات باید نو و کاملا اندازه باشند.