بررسی کفایت درمان در مراکز درمانی سو مصرف مواد مراکز نگهدارنده با متادون MMT در شهرستان اردبیل

چکیده

مقدمه و هدف:

اعتیادبه اوپیات ها یک مشکل اجتماعی پیچیده است که در زندگی هزاران نفر تاثیر دارد.در حال جاضر MMT درمان طلایی ترک اعتیاد در ایران و جهان می باشد.این مطالعه بیانگر تجربیات و نظرات بیماران تحت درمان و کادر درمانی فعال در این مراکز در شهرستان اردبیل است.واین مطالعه با هدف بررسی کفایت این خدمات انجام گرفت.

موادو روش ها:

فایل حاضر شامل دو بخش کمی و کیفی بود . در بخش کمی مطالعه ۱۰۰ نفر از معتادین به صورت نمونه گیری آسان از ۱۰ مرکز ترک اعتیاد با پرسشنامه ی راهنمای مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند.در بخش کیفی نمونه ها به روش مبتنی بر هدف از بین معتادین و اعضای تیم درمانی شامل پزشکان ، روانشناسان و مددکاران اجتماعی شاغل در مراکز MMT انتخاب و تحت مصاحبه باز قرار گرفتند.داده های بخش کمی با نرم افزار SPss و با آمار توصیفی و داده های بخش کیفی از طریق آنالیز محتوی تحت آنالیز قرار گرفتند.

نتایج : نتایج مطالعه نشان داد که ویژگی های افراد مراجعه کننده با الگوی اعتیاد در سطح جامعه یکسان می باشد.

۳۳ افراد مورد فایل در فواصل کمتر از یک هفته و یا هر هفته تحت ویزیت سرپایی توسط پزشک مرکز قرار گرفته بودند.

۸۴ از واحد های فایل تحت مواجه سازی با یادآورها قرارگرفته و۸۴افراد جهت مقابله با حس ولع تحت آموزش قرار گرفته بودند. ۵۵از افراد تحت مطالعه از خدمات خانواده درمانی استفاده کرده بودند واز افراد تحت مطالعه ۶۴درصد در جلسات گروه درمانی شرکت داشته اند. ۷۲بیماران در جلسات روان درمانی و مشاوره فردی حضور داشته اند. در بخش کیفی مطالعه نتایج نشان داد که اکثر مشارکت کنندگان در فایل اظهار کرده اند که درمانهای غیر دارویی منجر به افزایش احساس ارزشمندی ،اعتماد به نفس و افزایش انگیزه در آنها شده است ولی یکی از علل عمده ی عدم شرکت در جلسات خانواده درمانی توسط شرکت کنندگان علی رغم احساس فایده مندی ، استیگمای حاصل از اعتیاد بر خانواده می باشد.همچنین شرکت کنندگان تمایل زیادی به شرکت در جلسات گروه درمانی به علت آمکان آشنایی با سایر معتادین و گاهی عاملین فروش مواد مخدر نداشته اند.

نتیجه گیری : دربیشتر مراکز درمانی، در بخش غیر دارویی درمان عدم تطابق کامل با پروتکل درمانی وجود داردکه قسمی از علت این مسئله درک و نگرش منفی بیماران استفاده کننده از خدمات می باشد که منجر به عدم همکاری مناسب در این زمینه می گرددو قسمتی نیزمی تواند مربوط به عملکرد مراکز در ارائه خدمات بخصوص خانواده درمانی،گروه درمانی و پیگیری بیماران باشد.

واژه های کلیدی:

اعتیاد

درمان نگهدارنده با متادون

کفایت درمان