فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF

توجه : این فایل به صورت فایل PDF (پی دی اف) ارائه میگردد

 فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF دارای ۴۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در PDF می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پی دی اف فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF2 ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF :

فایل پی دی اف کامل طرح توجیهی تولید پوشاک ضدآب مبتنی بر فناوری نانو و بررسی کاربردهای صنعتی و مصرفی PDF

خلاصه طرح توجیهی :

نام محصول : تولید پوشاک ضد آب با استفاده از فناوری نانو

موارد کاربرد : پوشاک

ظرفیت طرح : عدد در سال

مواد مصرفی : پارچه و ماده ضد آب نانو

اشتغال زایی : نفر

الیاف طبیعی در صورتی که ناخالصیهایی نظیر چربی ها و واکس آنها گرفته شود ظرفیت زیادی برای جذب آب دارند و یا به عبارت دیگر هرچه خلوص آنها زیادتر باشد آب زیادتر را می توانند به خود جذب کنند و به همین جهت در موقع بارندگی این کالاها می توانند به سرعت مرطوب شوند و فرد را خیسی کنند. الیاف مصنوعی دارای جذب آب خیلی کمی است و لذا در صورتی که تراکم پارچه های بافته شده از آنها به حد کافی بالا باشد می توانند آب را از خود دفع کنند. قدیمی ترین روش ضدآب کردن پارچه استفاده از شیرههای گیاهی بود که این شیرههای گیاهی از درختان موسوم به کائوچو گرفته می شد و تحت عنوان انگلیسی Tubber latex مشهور است. روش های ابتدایی به کار گرفته شده برای ضدآبکردن منسوج در کشورهای اروپایی استفاده از روغن بزرک بود و پس از آن روشهای دیگری نظیر استفاده از صابونهای آلومینیوم به وجود آمد که ممکن است بعضی از روشهای آن در حال حاضر هم در بعضی جاها به کار گرفته شوند. به طور کلی دافع آب کردن پارچه می تواند به دو روش اصلی تقسیم بندی شود: روش اول: روش هایی است که در آن سطح پارچه با لایه نازکی از ماده دافع آب پوشانده می شود به طوری که این لایه نه تنها از ورود آب ممانعت به عمل می آورد بلکه در شرایط معمولی اجازه عبور رطوبت و هوا را نیز نمی دهد که در این حالت واژه کاربردی Water proof یا ضد آب است و به عنوان مثال مادهای که در این زمینه می تواند به کار گرفته شود لایههای نازک لاستیک یا پلیمرهای سنتتیک نظیر PVC است. روش دوم: روش هایی است که در آن پارچه در اثر پوشانده شدن با یک ماده هیدروفوب، آب را از خود دفع می کند و یا اینکه به جای پوشش کامل، ماده دافع آب با کالا واکنش انجام می دهد که در این حالت هوا و بخار آب می تواند از پارچه عبور کند اما آب نمی تواند عبور کند که در این حالت به تکمیل حاصله waterrepellent گفته می شود ضمناً یادآوری می شود که کالای water proof شده بعلت اینکه ممانعت از نفوذ هوا نیز می کند از نظر پوششی نامناسبند و همچنین به علت اینکه لایه مداومی بر روی آنها قرار می گیرد از نظر وزنی سنگین اند و ضمناً قابلیت انعطاف آنها نیز مناسب نیست و از آنجا که این نوع پارچه ها از خروج رطوبت بدن ممانعت می کنند از نظر بهداشتی و پوششی مناسب نیست.