فایل کامل مطالعه جامع درباره ساختمان‌های بلند؛ بررسی فناوری‌های ساخت، اصول طراحی و چالش‌های مهندسی در ۳۶ صفحه

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۵۷

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : ۵۷ صفحه

تاریخچه ساختمانهای بلند: قبل از قرن نوزدهم ساختمانهای بلند بصورت معابد کوه مانند مطبق، اهرام، آمفی تئاترها قلعه ها، تالارهای شهر مساجد، کلیساهای جامع و ازاین قبیل وجود داشتند که طراحی آنها عموماً به انگیزه های سیاسی یا مذهبی صورت می گرفت و مصالح آنها الوارهای چوبی، سنگ، خشت های گلی و در مواردی ساروج بود و از سیستم دیوار باربر استفاده می کردند.
و تا اوایل قرن نوزدهم که اسکلت فلزی کم کم جانشین ساخت وساز سنگین بنایی در ساختمانهای چندطبقه شد و آغاز ساخت وساز چندطبقه را باید آسیابها و انبارهای انگلیسی دراین دوره دانست که در آنها از اسکلت بندی داخلی تمام چدن اغلب همراه با مصالح بنایی برای نگهداشتن کفها استفاده می شد.
تکامل فنی آسمانخراشها در نیمه دوم قرن نوزدهم تنها به یمن تکامل مستقل اجزای اصلی آن پیش از این تاریخ میسر شد این اجزا عبارت بودند از: سازه: ساختمان با اسکلت تمام فلزی و توانایی تأمین پایداری جانبی دیوارجداگر: جداسازی سازه تکیه گاه ساختمان از دیوار پیرامون آنکه بمنظور روکار بود.
ایمنی: مقاوم سازی در برابر آتش سوزی آسانسور سیستمهای مکانیکی و بهداشتی: شامل لوله کشی، حرارت مرکزی، روشنایی مصنوعی، تهویه تکامل آسمانخراش: نخستین گامها در تکوین آسمانخراش از حدود سال ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۰ در شیکاگو برداشته شد که در آن ساختمانی با فرم جعبه ای صرفاً تا ۲۰ طبقه بالا می رفت بعدها با برجهای سربه فلک کشیده نیویورک آسمانخراش راستین پدیدار شد و به مظهر شهرهای آمریکا بدل گشت.
دوره های بلندمرتبه سازی: نخستین دوره: این دوره با احداث ساختمان شرکت بیمه عمر شروع شد و عمده این دوره در شیکاگو بوقوع پیوست.
دوره دوم: با ساخت ساختمان ۲۱ طبقه «امریکن شورتی» در سال ۱۸۹۵ در نیویورک شروع شد و در همین دوره بود که عصر طلایی آسمانخراشها با ساختمان ۱۰۲ طبقه« امپایراستیت» به ارتفاع ۳۸۱ متر به اوج خود رسید در این دوره برجها را به دو سبک «ایستاده برقاعده یا خودایستا» و« برجهای پلکانی» تقسیم کردند.
دوره سوم: سومین دوره آسمانخراش را مدرنیسم تعیین می کند و از لحاظی ادامه سبک تجاری نخستین دوره آسمانخراش در شیکاگو است.
برجهای مرکز تجارت جهانی جزو این دوره می باشد.
دوره چهارم: دوره چهارم که دوره فعلی آسمانخراشهاست در دهه ۱۹۷۰ همراه با پست مدرنیسم و مدرنیسم متأخر تحقق یافت.
تعریف ساختمان بلند و برج: بلندی خود یک حالت نسبی است و ساختمانها را نمی توان برحسب ارتفاع با تعداد طبقه دسته بندی و تعریف نمود.
از نقطه نظر مهندسی، هنگامی می توان سازه را بلند نامید که ارتفاع آن باعث شود که نیروهای جانبی ناشی از باد و زلزله، بر طراحی آن تأثیر قابل توجهی گذارند.
ساختمانهای منفرد مرتفع که با فرم پلان مربع، دایره، باشد و از طرفی ارتفاع آن بلندتر از قطر دایره محاطی پلان باشد برج نامیده می شود.
تناسب محیط و یا قطر ساختمان برجها با ارتفاع آن تعیین کننده نوع برج از نظر هندسی آن می‌باشد ( شکل ۱) ۱- در صورتیکه نسبت ارتفاع به قطر برج برابر

باشد برجهای بسیار بلند نامیده می شود.
۲- در صورتیکه نسبت ارتفاع به قطر برج برابر
باشد برجهای بلند نامیده می شود.
۳- در صورتیکه نسبت ارتفاع به قطر برج برابر
باشد برجهای متوسط نامیده می شود.