فایل کامل مطالعه تخصصی درباره طبقه‌بندی و محدودیت‌های سیستم‌های ساختمان‌های بلند؛ تحلیل ساختارها و چالش‌های مهندسی در ۱۳ صفحه

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۱۳

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : ۱۳ صفحه

طبقه بندی و محدودیت سیستم های ساختمان های بلند : یکی از الزامات مهم در طراحی و اجرای ساختمان ها، تامین ایمنی در برابر آتش سوزی است.
برای این منظور لازم است تا ساختمان به نحوی طراحی و اجرا گردد که در صورت وقوع حریق، ایمنی جانی و مالی شهروندان به نحو منطقی و متناسب با کاربری ساختمان تامین شده باشد.
به این منظور به طور خلاصه باید موارد زیر رعایت گردد: الف – افراد داخل ساختمان در اولین لحظات وقوع حریق از آن مطلق شوند تا بتوانند واکنش مناسبی را به موقع از خود نشان دهند.
این هدف به وسیله سیستم های کشف و اعلام حریق قابل تامین است.
ب – راه های خروج ایمن برای تمام افراد داخل ساختمان وجود داشته باشد .
برای این منظور باید به کاربری ساختمان و توانایی های متصرفان ساختمان توجه کامل نمود، از جمله برای افرادی که دارای محدودیت حرکتی باشند، باید تمهیدات مناسبی پیش بینی گردد.
ج – مصالح ، مبلمان و تزئینات ساختمان ها به نحوی انتخاب شوند که از گسترش آسان و سریع حریق جلوگیری شود.
محدودیت های مربوط به این قسمت نیز به نوع تصرف ساختمان بستگی دارد.
در خصوص مبلمان و تزئینات داخلی، اگرچه در ساختمان های مسکونی شخصی نمی توان محدودیت زیادی ایجاد یا کنترل نمود، اما کنترل این موضوع در ساختمان های عمومی و خصوصا تجمعی ضرورت دارد.
د – اجزای ساختمان باید به طور متناسب با تصرف و ابعاد ساختمان، از مقاومت کافی در برابر آتش برخوردار باشند تا از ریزش ساختمان بر اثر حریق و یا گسترش ساده حریق به واحدها و ساختمان های مجاور جلوگیری شود.
هـ – تجهیز ساختمان به لوازم و امکانات اطفای حریق متناسب با بار حریق، ابعاد وتعداد متصرفان، پیش بینی شود.
وجود شبکه اسپرینکلر در ساختمان های بلند یا با خطر زیاد، ضرورت دارد.
و- امکان دسترسی مناسب نیروهای آتش نشانی در اطراف و داخل ساختمان پیش بینی شود.
در این مقاله به روش های آزمایشی و طبقه بندی مصالح و اجزای ساختمانی از نظر خطر حریق پرداخته می شود.
با استفاده از این روش میتوان مصالح مناسب برای استفاده در ساختمان که موضوع بندها ی(ج) و (د) در فوق میباشد را تعیین نمود.
سقف های اجرا شده با تیرچه وبلوک ، دارای محدودیت های اجرائی به شرح زیر هستند: ۱) فاصله محور تا محور تیرچه ها نباید از ۷۰ سانتیمتر بیشتر باشد .
۲) بتن پوششی قسمت بالائی تیر ( بتن روی بلوک ) نباید از ۵ سانتیمتر ، یا ۱۲/۱ فاصله محور به محور تیرچه ها کمتر باشد .
۳) عرض تیرچه ها نباید از ۱۰ سانتیمتر کوچکتر باشد و همچنین نباید از ۳.
۵/۱ برابر ضخامت کل سقف کمتر باشد .
۴) حداقل فاصله دو بلوک دو طرف یک تیرچه ، پس از نصب نباید کمتر از ۶.
۵ سانتیمتر باشد.
۵) ضخامت سقف برای تیرهای با تکیه گاه ساده نباید از ۲۰/۱ دهانه کمتر باشد .
در مورد تیرهای یکسره ( تکیه گاه های گیردار ) نسبت ضخامت به دهانه ، به ۲۶/۱ کاهش می یابد .
در سقف هایی که مسئله خیز مطرح نباشد ، این مقدار تا ۳۵/۱ دهانه نیز کاهش می یابد .
۶) حداکثر دهانه مورد پوشش سقف ( در جهت طول تیرچه پیش ساخته خرپایی ) یا تیرچه های منفرد ، نباید از ۸ متر بیشتر شود برای اطمینان بیشتر ، دهانه مورد پوشش ، بیشتر از