فایل کامل پژوهش تخصصی درباره تاریخچه و سیر تکاملی جنگ‌های شیمیایی در جهان؛ بررسی فناوری‌ها، پیامدها و ابعاد حقوقی در ۲۳ صفحه

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۲۴

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : ۲۴ صفحه

تاریخچه و سیر تکاملی درجنگهای شیمیایی دنیا جنگ شیمیایی با جنگ جهانی اول در اوایل قرن بیستم آغاز شد و با جنگ شیمیایی عراق علیه ایران در اواخر قرن بیستم به اتمام رسید.
اگر چه در تاریخ، تا قبل از شروع جنگ اول جهانی مواردی از بکار گیری اسلحه شیمیایی ذکر شده است ولی انجام جدی حملات شیمیایی به جنگ اول باز می گردد.
جنگ جهانی اول و نخستین حملات شیمیایی از اوایل جنگ جهانی گازهای شیمیایی وارد میدان شدند.
دراگوست ۱۹۱۴ فرانسویها گازهای اشک آور مختلفی ر ااستفاده نمودند.
در ژانویه ۱۹۱۵آلمانها در لهستان علیه روسها از گاز کلر استفاده نمودند که بی نتیجه بود.
نخستین حمله موفق آلمان ها و تلفات سنگین با گاز کلر در بعد از ظهر ۲۷ آوریل ۱۹۱۵ آلمانها در نزدیکی شهری به نام ‎YP RES در بلژیک علیه متفقین (که بیشتر سربازان انگلیسی و بلژیکی بودند) گاز کلرین را بکار بردند که نخستین حمله وسیع گازی در تاریخ دنیا محسوب می شود.
در این حمله حدود ۶۰۰۰ سیلندر حاوی کلرین مایع را در طول یک خط ۶کیلومتری مستقر نموده، ۱۸۰ تن کلرین را آزاد نمودند که بخاطر جو مناسب بصورت ابر سبز رنگی خط مقدم متفقین را پوشانید.
چون متفقین هیچگونه آمادگی نداشتند، شدیدا آسیب دیدند بطوری که تلفاتشان به ۵۰۰۰ کشته و ۱۵۰۰۰ مصدوم رسید.
این حادثه نقطه عطفی در تاریخ جنگهای دنیا بشمار رفت زیرا بر تمامی کشورها روشن شد که اکنون یک عامل جدید وارد میدان شده است که محاسبات روشهای مقابله با آن پرداختند.
پس از حمله شمیمیایی ۲۷ آوریل، در ظرف چند روز هزاران ماسک توسط زنهای انگلیسی ساخته شد و در اختیار سربازان قرار گرفت.
این ماسکها عبارت بودند از یک پدنخی که با محلولی از هیپوسولفیت سدیم، گلیسیرین و بیاکر بنات سدیم آغشته شده بود.
در نتیجه در حمله بعد با گاز کلرین که چند روز بعد در ماه (می) انجام شد فقط ۱۲۰۰ مصدوم شیمیایی از متفقین بجای ماند.
در ماههای بعد نیز همچنان حملات با گاز کلر توسط آلمانها ادامه یافت.
نتیجه تحقیق انگلیسها روی گاز های جنگی سرانجام در ۲۵ سپتامبر ۱۹۱۵ بصورت نخستین حمله آنها با گاز کلر علیه آلمانها نمایان شد.
در این میان ارتش آلمان ترکیب جدیدتری را به نام Phosgene)) در دسامبر ۱۹۱۵ برای نخستین بار بکار برد که بعلت آمادگی نسبی سربازان نتیجه مطلوب را عاید آلمانها نکرد.
در فوریه ۱۹۱۶ ارتش فرانسه نیز استفاده از گاز شیمیایی را شروع کرد و گازفسژن را علیه آلمانها بکار برد.
کلر وفسژن هر دو در دمای عادی بصورت بخار می باشند و این مطلب مشکلاتی را هم در نقل و انتقال آنها و هم در پایداری در میدان نبرد بوجود می آورد، لذا آلمانها گاز Diphosgene)) را تهیه کردند که در دمای عادی بصورت مایع می باشد و سرانجام در ۷ می ۱۹۱۶ نخستبن حمله خود ار با این گاز انجام دادند.
در جولای ۱۹۱۶ آلمانها و متفقین هر دو مجهز به توپخانه گازهای جنگی شدند و از عوامل مختلف خفه کننده و اشک آور علیه یکدیگر استفاده کردند.
در اواخر سال ۱۹۱۶ در ارتش انگلیس از سلاح جدیدی به نام گاز افکن یا Iuvensproiectors)) بمنظور پرتاب همزمان تعداد زیادی گلوله های بزرگ گازی استفاده شد.
آنها با استفاده از این روش قادر بودند غلظت بسیار بالایی از گاز سمی (غالبا فسژ