فایل کامل مطالعه علمی درباره فلوریداسیون نمک؛ تحلیل فرآیند افزودن فلوراید، آثار بهداشتی و پیامدهای اجتماعی

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۸۹

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : ۸۹ صفحه

تاریخچه فلوریداسیون نمک به بیشتر از نصف قرن برمی گردد، که شامل تلاشهای بسیاری در اروپا و امریکا می باشد.
( جدول ۱-۱) ارزشمندبودن فلوریداسیون نمک در رابطه با پیشگیری از پوسیدگی از حدود اواسط قرن بیستم مشخص شد.
در دهه ۱۹۴۰ یک پزشک سوئیسی به نام H .
J .
Waspi نمک یددار، را برای بیماران باردار خود تجویز کرد و این کار را جهت پیشگیری از گواتر، و نقایص حاصل از کمبود در نوزادان انجام داد.
(۱) وقتی دکتر وسپی درباره مطالعات H.
T.
Dean درباره فلوراید و پوسیدگی دندانی آگاهی پیدا کرد(۱۱-۲)، رویای پیشگیری از پوسیدگی در سطح وسیع با استفاده از نمک فلورریده را در ذهن پروراند.
با توجه به وجه تشابه فلوراید و ید بعنوان هالوژن، ترتیبی داد تا کارخانه نمک راین سوئیس، ۲۰۰ میلی گرم سدیم فلوراید(NaF) معادل ۹۰ میلی گرم فلوراید، در هر کیلوگرم نمک تولیدی اضافه کنند، در حالیکه در آن زمان میزان متوسط مصرف نمک روزانه، ۱۲-۱۰ گرم بود.
در سال ۱۹۵۵ به دنبال پیشنهاد دکتر وپسی ودیگران، کارخانجات نمک سوئیس شروع به تولید نمک حاوی ۱۰ میلی گرم یدید پتاسیم(KI )و ۹۰ میلی گرم فلوراید(F )، در هر کیلوگرم نمودند( جهت مصرف در بخش زوریخ).
در سال ۱۹۶۸ نمک غنی شده در ۲۳ بخش از ۲۵ بخش سوئیس مصرف می شد و در حال حاضر تمامی، ۲۶ بخش سوئیس از نمک فلوریده استفاده می کنند.
بخش باسل، در سال ۱۹۶۲ فلوریداسیون آب را مطرح نمود.
در سال ۲۰۰۴، مجلس مقرر کرد که فلوریداسیون آب با فلوریداسیون نمک جایگزین شود.
به چند دلیل، مثلاً اینکه فلوریده کردن آب در مناطق خارج از باسل نسبت به تولید نمک فلوریده بسیار مشکل و از نظر قانونی حتی غیرممکن بود(۱۳).
به این ترتیب، نمک فلورریده، در پاکت های حداکثر یک کیلوگرمی در دسترس قرار گرفت.
امروزه در سرتاسر سوئیس به فروش می رسد و در سال ۲۰۰۰ مناطق حدود ۸۵% مبادلات نمک محلی را دربرگرفته است.
دومین اتفاق مهم در ماه جون در سال ۱۹۶۵ رخ داد، وقتی که توزیع نمک فلوریده دردو جامه کمبیای به میزان بخشی از یک بررسی آغاز شد تا اثر نمک فلوریده در پیشگیری از پوسیدگی دندان در مقایسه با سیستم فلوریداسیون آب مشخص گردد.
این حرکت توسط تعداد زیادی از مؤسسات بین المللی حمایت شد، مثل سرویس بهداشت عمومی ایالات متحده و دانشگاه انتیوکونیا در کلمبیا.
این پروژه شامل طراحی بسیار خوب آنالیزی بود و دلایل بسیار خوبی را در جهت اثربخشی فلوریداسیون نمک ارائه داد.
در نتیجه این بررسی مشخص شد که فلوریداسیون نمک(۲۰۰ میلی گرم در فلوریداسیون در یک کیلوگرم نمک) منافعی مشابه فلوریداسیون آب دارد و در هر دو گروه کاهش پوسیدگی دندانی به میزان ۶۰ تا۶۵% دیده شده بود که این نتایج در گروه کنترلی که نه فلوریداسیون نمک و نه فلوریداسیون آب در آن اجرا نشده بود، وجود نداشت.
بین سال های ۱۹۶۶، ۱۹۷۶، Karoly Toch مطالعه ای در جوامع مجارستانی انجام داد که در آنها سه نوع نمک با سه غلظت ۲۰۰-۲۵۰ و ۳۰ میلی گرم فلوراید در کیلوگرم نمک استفاده می شد.
سه جامعه ی دیگر به عنوان جوامع کنترل در نظر گرفته شدند.
در جوامعی که نمک فلوریده مصرف شده بود، پوسیدگی دندانی در کودکان۶-۲ ساله( دندانهای شیری)، ۳۳% کاهش یافته یود ودر کودکان ۱۴-۱