فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF

توجه : این فایل به صورت فایل PDF (پی دی اف) ارائه میگردد

 فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در PDF می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پی دی اف فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF2 ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF :

دانلود فایل آبستنی در فرهنگ ایران قدیم

در ۲۶ صفحه ورد قابل ویرایش آماده ارائه با فرمت doc

فایل پی دی اف کامل مطالعه علمی درباره آبستنی در فرهنگ ایران قدیم؛ بررسی باورهای تاریخی، اجتماعی و آیین‌های مرتبط PDF
فهرست مطالب

معنای لغوی وریشه کلمه ابستن

روش های طب سنتی برای پسر دارشدن

روش هایطب سنتی برای دختر دارشدن

روش های مشخص کردن جنسیت جنین

روش های سقط

روش های مداوای نازایی

تشخیص نازایی مرد یازن در طب سنتی

راههای طب سنتی برای رفع ویار

مقدمه:

آبستنی

آبِسْتَنی، بارور شدن و فرزند آوردن زن از مرد و دوره‌ای که زن بچه‌ای را در زهدان، یا به اصطلاح عامه در شکم خود، از هنگام بسته شدن نطفه او تا هنگام زادن حمل می‌کند. آبستن صورت فارسی واژه پهلوی «آبِسْتَن» و «آبُسْتَن» (مکنزی، ذیل همین واژه‌ها) و صورت قدیمتر آن «آپُسْتَن» و «آپُسْتَنیه» (آبُستنی) است. این واژه از پیشوند «آ» و دو کلمه ‌«پُسْ» به معنی پسر، و «تَن» و پسوند اسم معنی «ایه» ترکیب یافته است (تبریزی، ذیل آبستن). واژه آبستنی از سویی حال زنی را وصف می‌کند که فرزند پسری در تن یا شکم خود دارد و از سوی دیگر بیان‌کننده ارزش و بهایی است که در عقیده جمعی ایرانیان به پسر، یعنی جنس نرینه، داده می‌شده است. واژه آبستن در فارسی تهرانی به صورت «آبِسَّن» و در گویشهای کردی «آوس» (وهبی؛ مردوخ) و لری «اَوِس» (حصوری؛ ایزدپناه) متداول است. در کردی آبستن را «زِک پِرّ» به معنی فرزنددار، هم می‌نامند. «زِک» در گویش گیلکی به صورت «زَک» و «زاک» و به معنی فرزند و بچه آمده است (ستوده). این واژه شکل دیگر واژه فارسی «زِه» است که در کلمه «زهدان»، به معنی بچه‌دان و رحم و ترکیب «زه و زاد» و اصطلاح عامیانه «زاق و زوق» به معنی فرزند و فرزندان بسیار، بازمانده است. در زبان فارسی واژه‌های «بارداری» و «باردار» که بر گردانده فارسی واژه‌های عربی «حمل»‌ و «حامل» است، و «حاملگی» و «حامله» نیز به جای آبستنی و آبستن به کار می‌رود. گاهی زن آبستن را نیز به کنای «دونَفَسه» (در تهران)، «دوگیان» (دو + گیان: جان و روح) (در کردستان) و «ایکی جانلی» به معنی دو جان و تن (در آذربایجان) می‌خوانند. دو نفسه یا دو جان خواندن زن آبستن بر پایه این باور همگانی است که زن را در دوره حاملگی دارای دو جان یا تن و با دو نفس یا دم، یکی از آن زن و دیگری از آن بچه شکم او می‌انگارند. زن در جامعه ایران اسلامی مظهر باروری شناخته شده و اهمیت نقش او در آبستن شدن و فرزند آوردن است.