فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در Power Point می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پاور پوینت فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار :

فایل کامل پژوهش تخصصی درباره اقتصاد پرواربندی گوسفند؛ تحلیل هزینه‌ها، سودآوری و راهکارهای توسعه پایدار

چاق کردن گوسفند با استفاده از جیره مناسب و اقتصادی درحداقل زمان را پرواربندی می گویند. هدف پرواربندی ذخیره چربی درداخل بافت های عضلانی می باشد. عمل پرواربندی دربره های جوان و گوسفندان بالغ و پیر انجام می شود. برای پرواربندی از نژاد سنگین وزن مانند نژاد مهربانی استفاده می شود. بهترین سن برای شروع پرواربندی سن ۴ تا ۵ ماهگی وپایان آن ۸ تا ۹ ماهگی است . درتغذیه گوسفند پرواری باید از علوفه خشبی و مواد کنستانتره استفاده نمود. گوسفند مهربان جزء نژادهای پرتوقع بوده وبرای پرواربندی آن بایستی جیره متعادل تهیه شود.

پرواربندی گوسفند یکی از بهترین شغل‌ها در کشاورزی هست که ریسک آن بسیار کم بوده و در بدترین حالت اگر سود نرساند ضرری هم نمیزند. بنابراین گوسفند پرواری یک فرصت سرمایه‌گذاری مناسب به شمار می‌رود

در این تعریف چند نکته قابل توجه وجود دارد.

روش نگهداری و تغذیه دام‌های پرواری با سایر دام‌ها متفاوت است و توجه بیشتر را می‌طلبد.

– پرواربندی در یک زمان و دوره معین اعمال می‌شود.

– بدست آوردن حداکثر اضافه وزن مورد توجه است پس دام‌هایی که با سرعت بیشتری رشد می‌کنند برای پروار‌بندی مناسب‌تر اند.

– اصل توجه به حداکثر بازده با حداقل هزینه ایجاب می‌کند حدالامکان از نگهداری دام‌های مسن‌تر و بیمار که موجب ایجاد هزینه بیشتر و اتلاف مواد غذایی می‌شوند برای پروار‌بندی خودداری شود.

– هدف تامین پروتئین حیوانی است که عمدتاً در آنچه ما بنام عضله و گوشت می‌شناسیم وجود دارد. بنابراین در پرواربندی به پرورش دام‌هایی توجه می‌شود که با سرعت رشد بیشتر به ذخیره بافت‌های عضلانی در مقایسه با بافت‌های دیگر می‌پردازد.